Zondag

Vandaag zijn we uit wandelen geweest. Dat betekent honden in de auto en ergens naartoe rijden om daar te wandelen. We zouden vroeg maar de gootsteen bleek verstopt en dat vroeg eerst aandacht. 

In onze traditionele taakverdeling wat betreft de vieze klusjes heeft Gerrit dit op zich genomen. Er bleek een verstopping in de overgang van de nieuwe afvoer van de keuken op de oude. De  afvoerbuis maakt daar een knik en daar stagneerde de boel. Er bleek een boel zwarte drap in de knik te zitten, iets waarvan ik het meeste niet wil weten. Gerrit heeft er een elektriciteitskabel doorgehaald (natuurlijk gewoon een los stukje zonder stroom) en daarna gespoeld. Dat bleek te werken, onze gootsteen loopt nu weer leeg. Gelukkig hoefden we de 'Spolakuten' (een bedrijf dat je inschakelt bij verstopping) niet in te roepen voor een spoedklus.

Na het schoonpoetsen van het kastje en de herplaatsing van de diverse spullen konden we uit wandelen. We zijn naar Tiveden gereden, altijd wonderschoon daar! En voor ons maar een kwartiertje rijden. Het was niet echt mooi wandelweer, een beetje grijs en temperaturen met een plus ervoor. Je ziet het water op het ijs.

We hebben een korte wandeling gelopen. Delen van het wandelpad waren opgehoogd met houtsprokkel, misschien omdat de grond anders te drassig werd. Het liep wel lekker zo op die sprokkel.

Op een gegeven moment in de wandeling moesten we even bij een kleine rots op klauteren. Arvid had er wat moeite mee, ik denk omdat hij het niet helemaal goed meer kan zien vanwege de staar. De afgelopen dagen valt ons op dat we wat dominantie strijd hebben tussen Arvid (van oudsher de number one dog) en Gösta. Wanneer ik Gösta aan de lange lijn heb doet hij af een toe een uitval naar Arvid, niet met kwaad erin maar toch.. Nu tijdens deze wandeling had hij door dat Arvid moeite had met het beklimmen van het rotsje en hoppa, hij dacht dit is mijn kans want nu is hij zwak en hij wilde weer grommend op Arvid afspringen om de 'number one' positie over te nemen. Aanvankelijk vloog ik er ook achteraan maar ik kon me herpakken en gromde terug naar Gösta. Dat maakte blijkbaar indruk, de rest van de wandeling liep hij heel gedwee naast me. De hele verdere dag heb ik er geen hond aan gehad.

Na het overlijden van Fynn valt ons nog iets op. De afgelopen drie maanden had Arvid vreemd gedrag. 's Avonds wanneer wij rustig in de keuken zaten onze dingen te doen bleef hij de hele avond maar door de keuken heen drentelen, nadrukkelijk zijn nagels op de vloer positionerend. We werden er hoorndol van en plaatsten hem steeds weer terug in zijn mandje naast Fynn. Bovendien moest hij wel 10 keer op een avond plassen. We dachten dat hij wat aan het dementeren was. Hij is immers ook al bijna 14 jaar, al aardig op leeftijd voor een Whippet. Nu onze Fynn er niet meer is en Arvid een nieuwe mand heeft helemaal voor zichzelf, ligt hij de hele avond weer rustig in zijn mandje. Geen gedrentel meer en geen geplas. Mogelijk heeft hij geroken dat Fynn ziek was en heeft dat hem angstig gemaakt of hij wilde met zijn gedrag iets aan ons communiceren. Ook overdag is hij nu veel rustiger en aanhankelijker en hoeft hij 's avonds niet meer tientallen keren te plassen. Er is blijkbaar veel in hondengedrag wat wij nog niet begrijpen. 

Vandaag is mijn zusje jarig, ze is 62 jaar geworden, als jongste blijft ze altijd jong en een zusje. We hebben even vrolijk met elkaar gepraat. Gisteren was mijn schoonzusje jarig en ook dat was reden voor een telefoontje. Erg leuk om zo even bij te praten. We hopen op een gezond en vreugdevol nieuw levensjaar voor hen beiden.

foto uit de Dagens Nyheter

Hier in Zweden dreigt Putin en wordt het leger in paraatheid gebracht. Collega bloggers Marja Wagemans en Joke Leugs hebben daar al uitgebreid over geschreven, dat doe ik dus maar niet meer.  Ik zou Putin met zijn Rusland ook wel lidmaat van de NAVO willen maken, dan is het probleem opgelost (al snap ik ook wel dat dit een te simpele oplossing is).

 Ontvang een zeer hartelijke groet van Gerrit en mij en.....

Wordt vervolgd.....