dinsdag 28 juni 2022

Waar een wil is, is een weg

De dag begon met een beetje omhangen en wachten tot het tijd was om naar Karlsborg te gaan. We konden ook niet heel veel doen want het stortregende buiten. Het is dan ook flink afgekoeld. Vandaag geen 50 graden bij het raam op het zuidterras maar 15! Maar goed ook want 50 graden dat is wel heel erg warm.

Om 14.20 uur had ik een afspraak staan in de borstenbus. Niet echt iets om naar uit te kijken maar wel een noodzaak. We gingen samen om de reis te kunnen vervolgen met het doen van wat boodschapjes. Binnen 10 minuten stond ik alweer buiten, het was zo gepiept en binnen een maand krijg ik de uitslag digitaal aangeleverd. Nu maar hopen dat de uitslag weer goed is! Altijd wel wat spannend!

We hebben eerst onze honden bij Fr. en S. gebracht. Daar logeren ze twee nachtjes. Wij gaan samen met H, Ch en E twee dagen op stap en omdat we in die twee dagen nogal bezet zullen zijn hebben we de honden even bij hen gebracht. Gelukkig is dat nooit een probleem. Zo hoeven we ze niet lang achtereen alleen te laten in een vreemde omgeving.



Binnendoor over Forsvik weer terug gereden. Daar stond de camperplaats aan het kanaal alweer helemaal vol met campers en een caravan. Aankomend weekend is het namelijk feest in Forsvik. Dat is voor het eerst in twee jaar en iedereen kijkt er reikhalzend naar uit. lk denk dat wij aankomend weekend ook wel even de sfeer gaan proeven. Het feest in Forsvik, (Forsviksdagarna) kent al een lange traditie en is altijd wel een hoogtepunt op de evenementenkalender in deze regio.

Het belangrijkste nieuws van deze dag is dat Turkije het veto op de toetreding van Zweden en Finland heeft opgeheven. De onderhandelingen zijn afgerond en Magdalena Andersson gaf in haar reflectie aan dat je er samen uitkomt wanneer daartoe de wil is en dat Zweden geen vrijstaat is voor terroristen. Zelfs verre van dat en nu actief aan de slag gaat met een lijst met namen van personen die lid zijn van de PKK een organisatie die door de landen van Europa en dus ook Zweden wordt gezien als een terroristische organisatie. De betreffende personen zullen worden uitgeleverd. Daarnaast zal het misschien ook zo zijn dat Turkije toezeggingen heeft gekregen van de VS. Dat is nog niet geheel helder maar misschien is er wel een toezegging gedaan over bijvoorbeeld de F16 vliegtuigen die ze willen hebben. Vooralsnog lijkt niets de toetreding nu in de weg te staan. In Turkije wordt de overeenkomst gepresenteerd als een grote zege waarbij Turkije precies heeft gekregen waarop is aangedrongen. Hopelijk een stap op weg naar een veilig Europa en hopelijk het beste voor de veiligheid van iedereen in dit zo mooie land.


Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons allemaal!

Wordt vervolgd.....


 

zaterdag 25 juni 2022

Midsommarafton en Midsommardag

 Het is het weekend van midsommar. In dat weekend heb je midsommarafton, dat is de avond voor de daadwerkelijke midsommardag en daarop viert men feest. Op veel plekken in het land wordt dan een midsommarstång of majstång opgezet. Dat is een houten paal met groen versierd en met bloemen en soms vruchten eraan als decoratie. Die stång symboliseert de vruchtbaarheid. Wanneer de stång staat wordt er muziek gemaakt, gezongen en gedanst rond de stång. Jong en oud doet mee. Ik vind het een mooie en verbindende traditie.

geleende foto

Gerrit en ik hadden afgesproken om het midsommar gebeuren in ons eigen dorp mee te beleven. We hadden een vrij drukke midsommaraftondag waarin brood, gebak en cake gebakken moest worden. Op het moment van de viering hadden wij net de oven vol staan en was er geen ruimte voor een bezoek aan de festiviteiten. Dat hebben we nu maar verschoven naar volgend jaar.

De baksels zijn goed gelukt. 

Bij ons geen  georganiseerde keuken waarin alle ingrediënten keurig klaarstaan zoals je op tv en kookboeken vaak ziet. Op de een of andere manier wordt bakken in onze keuken altijd een soort van chaos. Maar we hebben het gered! Hier de resultaten.

de appeltaart

lchf citroencake

lchf kruidkoek

lchf broodjes

 Vier soorten baksels neemt echt wel een hele middag tijd. Gelukkig is het binnenshuis niet al te warm want buiten was het niet te verkeren zo warm. Aan het einde van de middag heb ik Gösta nog een wasbeurt gegeven. Daarvan geniet hij niet heel erg maar met deze hitte is dat wel even heel erg lekker. Na de wasbeurt maakte hij bokkensprongen door de tuin heen en was hij in mum van tijd droog. 

Toen moest ik ook nog even op de fiets weg om een mooi veldboeket te plukken. Ik wilde er graag van die kleine margrieten in hebben en ik wist er een aantal te staan. Dus voor het eerst in drie jaar weg op de fiets. Niet ver overigens. Binnen een km had ik al een mooie bos geplukt en die staan nu buiten op de tafel. 




Inmiddels hebben we net als de Bonte Vliegenvangers in het vogelhuisje, het huis vol want toen alles klaar was arriveerden Henk, Chang en Emke. Ze hebben een heel goede reis gehad en we zijn heel erg blij dat ze er nu zijn. En wat heerlijk dat het zulk zomers weer is, dat is echt genieten!

ons vogelhuisje met daarin een nestje van de bonte vliegenvanger

De dag na midsommarafton is dan de daadwerkelijk midsommardag. Straks komen Fredrik en Suzanne ook bij ons en dan gaan we met elkaar barbecuen.
Wij genieten en we wensen allen natuurlijk een 'Glad Midsommar' toe!

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd....


















donderdag 23 juni 2022

Wij willen het hele jaar wel zomer!


Wij willen het hele jaar wel zomer! Op een dag als vandaag is het zo heerlijk, alle deuren open en zo in en uit lopen. De honden liggen af en toe even in het zonnetje maar meestal zoeken ze een koel plekje in de schaduw. 

Wij hebben vandaag gepoetst. Vier uur lang met twee pauzes. Gisteren ook al maar toen op de bovenverdieping, vandaag begane grond. Ik ben blij dat het klaar is. Ik doe het wel en kan het goed (al zeg ik het zelf) maar het is niet mijn hobby. Nu het allemaal klaar is voel ik me als een koningin in mijn eigen huis, dat dan wel weer en het hele huis ruikt naar groene zeep, heerlijk.


Na het avondeten hebben we de laatste bakken hout leeg gemaak en gestapeld in en voor ons houthok. Nog net voor Midsommar het hout in de schuur. Dan heeft het nog genoeg tijd om te drogen. na de laatste bak de rommel nog even aangeharkt en opgeruimd en klaar is Kees. Nu kunnen we Kjell een seintje geven dat hij zijn bakken weer kan komen ophalen.

de laatste
en klaar is Kees!


Ja en daar doe je het voor natuurlijk. Fijn zo'n houthok vol hout. Klaar voor de winter. Net zoals vroeger. Wij woonden vroeger in een jaren dertig huis en dat huis had een kleine kelder. Zo aan het einde van de zomer  of in de herfst dat weet ik niet meer precies, kocht mijn moeder dan 12 mud aardappelen (Borgers en Doré's). Mooie kruimige aardappelen. Wij waren met z'n vijven in ons gezin. Kun je je voorstellen wat een aardappelen erdoor gingen bij ons. Ik hielp mijn moeder wel om de aardappelen in de kelder te tillen. De vorst mocht er niet in komen want dan kreeg je zoete aardappelen die ook nog eens zacht waren. In die kelder stonden ook wel ingemaakte groenten in weckflessen en vooral ook veel rozenbottel jam. Die rozenbottels die plukten wij, emmers vol, herinner ik me nog. Wat een werk heeft mijn moeder daarvan gehad. Zo'n volle kelder dat vond ik altijd prachtig, het gaf je  een veilig gevoel, zo van we hebben voorraad voor de winter. Datzelfde gevoel heb ik nu ook bij het houthok. 

Voordat we overigens deze volle werkdag begonnen gingen we natuurlijk eerst wandelen. Deze keer alleen met Gösta omdat Arvid gisteren in zijn mandje lag te piepen vanwege een pijnlijke poot. Hij denkt nog steeds dat hij achter Gösta aan moet jakkeren, onze racemachine, en Gösta vindt dat ook heel leuk maar Arvid moet dat vaak bekopen met een dag of twee rust houden in de mand. Gelukkig gaat het vandaag weer wat beter. Maar wat ik wilde vertellen is iets anders. Onze wandeling door het Vångdalen voert ons langs een oude boerderij. Lang stond deze leeg en werd alleen het huis bewoond. Sinds dit jaar is er echter een soort van paardenstalling in de boerderij gehuisvest. Het land eromheen is afgezet met palen en schrikdraad en er lopen nu een stuk of zes paarden, variërend in grote. Zo is er ook een heel kleine pony en laat die nu een veulentje hebben gekregen! We vonden hem al zo dik maar hadden er geen erg in gehad dat het beestje drachtig was. De hele tijd bleef hij bij zijn veulentje staan en wel zo dat het kleine beestje in de schaduw van zijn moeder kon liggen.




Het is voor ons een welbestede dag geweest. 

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons beiden en wordt vervolgd.....



 


dinsdag 21 juni 2022

De langste dag

Gisteren was het een koele en regenachtige dag. Al vroeg in de avond veroorzaakte dat een deken van mist in het Vångdalen. Een prachtig gezicht met door de mist heen nog net de contouren van de bossages erachter.



Vanochtend vroeg scheen de zon weer volop en was de mist ook alweer snel verdwenen.



Toen we nog maar net aan de wandel waren belden H en Ch. Ze hadden de tweede controle gehad in het UMCG betreffende de repositie van Emke's heup. De boodschap die ze kregen is dat het er allemaal goed uitziet.  Dat is dan toch weer een hele opluchting. Mijn hart maakte een sprongetje!

En nog een sprongetje toen H en Ch vertelden dat ze het plan hebben om naar ons toe te komen. Groen licht gekregen van de behandelend arts in Groningen. Dat vinden wij natuurlijk helemaal leuk. De komende dagen nog even poetsen en dingen klaarmaken zodat we tijd hebben wanneer ze er zijn. 

Het is dan nu echt zomer, naar we hopen ook met veel zomers weer maar ook af en toe een beetje regen, liefst 's nachts. Vandaag is het de langste dag. Bijna jammer want vanaf nu worden de dagen weer korter. Hier wordt het nu bijna niet meer donker. Echt zo heerlijk die heel lange dagen. 


Wel wij hebben vandaag niet anders gedaan dan in de tuin werken. Gras maaien, trimmen, oprit onkruidvrij maken een schoonharken, planten water geven, bloembakken in de moestuin uitdunnen, plantjes verpottten. Allerlei klusjes, leuk om te doen met dit mooie buitenweer. 

foto BBC


Vandaag is het dinsdag, de dag waarop de Russische drager van de Nobelprijs voor de Vrede, Dmitrj Muratov, zijn medaille heeft geveild. De medaille bracht 1 miljard Zweedse kronen op die door de verkoper beschikbaar worden gesteld aan Oekraïense kinderen die hebben moeten vluchten voor de oorlog. Hartverwarmend!

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd......




 

maandag 20 juni 2022

De tuin

 Vanochtend bij het ontwaken scheen de zon voluit. Dus snel uit bed gestapt, de boel afgehaald en gewacht tot de zon op de panelen ging schijnen. Dat kunnen we controleren met een app en met een metertje dat bij ons op de eettafel in de keuken staat. Wasmachine aan! Goed gedaan dacht ik nog want ik wil altijd heel graag het vers gewassen en gedroogde beddengoed meteen weer gebruiken voor het opmaken van het bed. Dan ruikt het zo lekker naar buiten.

Dus voldaan aan de wandeling met de honden. Deze keer liepen we langs Roll, een wandeling van een dikke 8000 stappen. Tijdens die wandeling liepen we langs de paars - roze gekleurde wegkanten. De Lupines bloeien volop in varianties van de kleuren paars-roze en wit. Waar Lupines staat groeien ook altijd veel varens valt me op. Op dit moment staat het wonderschoon en je zou er verliefd op worden en ze de hele zomer wel zien staan bloeien. Lang is dat bij mij zo geweest. 

Kijk zo ziet het er nu uit echt overal!

Je zou het je niet ander wensen toch?

Ik denk er, nu ik een paar jaar in Zweden woon, toch iets anders over. Ik zie namelijk dat er steeds meer Lupines komen en dat de groei en toename ervan de inheemse planten verdrijven. De wegkanten in Zweden zagen er altijd al heel mooi en gevarieerd uit met vele soorten bloeiende planten in diverse kleuren die de hele zomer door bloeien. 

Onderstaand voorbeeld vond ik op internet:


Heel mooi vind ik dit. Maar zo kom ik de wegkanten hier in de omgeving niet meer tegen. Na lang zoeken vonden Gerrit en ik deze nog. Maar voor hoelang de 'Baldersbrån' er nog staat..... De Lupines zijn al in aantocht.

Eenmaal weer thuis lukt het niet de was aan de lijn te knijperen want de regen viel met bakken uit de lucht. Daar hadden we wel even geluk mee gehad want wij konden nog net droog ons huis instappen. Daarna brak de hemel open om de natuur te voorzien van water.

Eenmaal weer droog zijn we een rondje door de tuin gaan doen. Alles staat er zo mooi bij. Voor de planten en de bomen is het heel fijn dat er nu zo af en toe een bui valt. We hebben immers een heel aantal gortdroge zomers gehad.

De spirea en deutzia staan mooi in bloei

Ook in de moestuin ziet het er goed uit, de eerste aardbeien zijn in aantocht.

Dit is volgens mij de komkommer

de peultjes

de boontjes

en de sla

Er zit helaas luis in de rode bes

en er komt steeds meer gras op

En tot slot nog een foto van de mooie Hosta. Niet eerder stond die zo mooi als dit jaar.


Zo nu zijn we voorlopig weer bijgepraat over de tuin, want met de tuin is het vaak net als met huisdieren en kinderen, je vindt die van jezelf het mooist :-)

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....












zaterdag 18 juni 2022

'Vättern rund' en nu weer thuis

Dat we het erg naar onze zin hadden op het eiland Visingsö in het Vättern dat had ik al geschreven. Een midweek was een goede keuze want het was niet druk en op de camperplaats stonden we met nog twee andere campers. We hadden mooi uitzicht over de haven en de activiteiten die daar waren. De camperplaats heeft een heel aantal hoge bomen die het zonlicht mooi filteren. De zon scheen volop maar door de bomen konden we toch heerlijk buiten zitten en was het voor de honden niet te warm. We hebben nog een dag bijgeboekt. Die dag hebben we niet heel veel gedaan, een wandeling en verder lekker lezen in de meegebrachte boeken. Gerrit leest nog steeds in 'Homo Deus' en ik lees 'Op klompen troch de dessa' een friestalig boek van Hylke Speerstra over mannen die na de oorlog naar Indie zijn geweest om daar ' orde op zaken te stellen'. Sommige mannen gingen vrijwillig, dit waren vaak mannen van christelijke signatuur aldus de schrijver, maar veelal waren het ook mannen die werden opgeroepen om te dienen. Sommigen hadden in de oorlog al meegevochten en moesten nu weer, anderen hadden in de oorlog ondergedoken gezeten en ontkwamen nu niet aan de oproep. Er wordt ook een verhaal beschreven van iemand die gewetensbezwaren had en hiervoor drie jaar naar een strafkamp moest gaan. Het is een indringend verhaal over waargebeurde ervaringen. Het boek is uitgegeven in 2014 dus ik loop zo ongeveer 10 jaar achter. 

Vanochtend zijn we van de camperplaats vertrokken. Niet in één streep naar de boot maar eerst nog een rondritje naar de noordpunt van het eiland. Dat hadden we ook kunnen lopen maar onze ruim 14 jaar oude Arvid had er al een dag opzitten van 8.2 km gevolgd door een dag van 14 km dus die wilden we wat rust gunnen. 

De weg naar de noordpunt eindigt in een privé weg zodat we niet helemaal naar het punt konden gaan. Helemaal noord, daar waar deze foto is genomen, wordt het eiland weer iets breder en dat is de plek waar een golfbaan is te vinden. Daar zijn ook nog eens 8 camperplaatsen waarvan je gebruik kunt maken.

Daarna zijn we gekeerd om onze weg te vervolgen naar de haven. Onderweg hebben we alvast een plekje gereserveerd zodat we zeker wisten dat we met de boot van 14.10 meekonden gaan.

6 km varen in 25 minuten. In Gränna aangekomen zijn we linksaf geslagen richting noorden. Het was druk op de weg met fietsers die een nummer op hun rug hadden. Ik vermoedde al dat het dit weekend 'Vättern rund' was en dat klopte. Vättern rund is een tocht vergelijkbaar met de elfstedentocht op de fiets. Alleen is het landschap minder vlak en stond er vandaag ook nog eens een hele flinke wind. Volgens mij mogen de fietsers er twee dagen over doen en ze fietsen dan in totaal 315 km.



Blijkbaar kun je kiezen in welke richting je de tocht wilt fietsen, we kwamen fietsers tegen aan beide kanten van de weg.


We hebben erg genoten van ons midweekje weg. Nu zijn we weer thuis en zullen de dagen zich als vanzelf weer vullen met klussen in en rondom het huis. 

Ontvang allen een hartelijke en een vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.......



















 

donderdag 16 juni 2022

Visingsö, eiland in het Vättern

Afgelopen maandagavond was het dan weer eens zover dat we het meeste werk aan kant hadden. De tuin was bij en het huis was bij, we keken elkaar aan en kwamen met hetzelfde idee. Even op stap met Bosse. Ons vorige uitstapje was ietsje minder positief verlopen en we zijn toe aan een corrigerende ervaring. We besloten om deze keer dan echt eens naar VISINGSÖ  te gaan. Dat hebben we echt al jaren in de planning staan en het komt er maar niet van. Visingsö is een eiland in het zuidelijke deel van het Vättern, zo boven Jönköping. Er gaat een veer van Gränna (welbekend van de zuurstokken bij de suiker-eters). Dat veer moet je reserveren, nou ja moeten, je kunt ook zo gaan maar dan kom je in de rij van kijken wat erop past. Reserveren kan heel eenvoudig online dus waarom zou je dit niet doen.

Wij hebben eerst een nachtje op Hästholmen doorgebracht. Dat is een camperplek met een heerlijk vrij uitzicht, beheerd door (volgens ons dan) een boer die een deel van zijn land heeft omgetoverd tot een camperplaats. Je hebt behalve het uitzicht over de akkers ook nog eens een fraai uitzicht over het Vättern en het dorpje Hästholmen is leuk vanwege het haventje. Op de camperplaats kun je niet douchen maar dat doen we tegenwoordig gewoon in onze camper, dat gaat prima!

Ik ontdek in mijn fotostream dat ik me er al zo thuis voel dat ik er geen foto's meer van heb gemaakt. Op deze blogpost zijn die wel te vinden.

Hästholmen daar hebben we deze keer maar één nachtje gestaan, de dag erna zijn we naar Gränna gereden alwaar het veer is naar Visingsö. Het begon al met een gelukje, we hadden prachtig weer met een strakblauwe hemel en we konden een boot eerder nemen dan gepland. 

De kosten van de boot bedragen 50 euro voor een reis heen en terug. Je boekt heen en terug zit daar bij in. Je kunt teruggaan wanneer je wilt als je maar op de boot past. Wil je dat laatste zeker weten dan kun je ook de terugreis boeken. De foto hierboven is genomen door het camperraam. Er staan drie rijen op de boot en wij stonden in de middelste en hadden geen ruimte om uit te stappen zo nauw was het.

Op de foto hieronder komen we aan op Visingsö.

Het ziet er allemaal vrolijk en ongedwongen uit. Voor de zekerheid hadden we een camperplaats online geboekt. Dat doen we eigenlijk nooit maar ja nu op een eiland....we kozen toch maar voor het zekere. De camperplaats ligt precies in het verlengde van de haven. Je hebt dus vanaf de camperplek uitzicht op de veerboot en andere boten. Een beetje levendigheid dus. De camperplaats is niet goedkoop voor Zweedse begrippen. Meestal betalen we 200 SEK en deze is 270 SEK maar dan wel mooi aangelegd en met prima voorzieningen die ook schoon zijn. Er is daar ook plaats voor tenten. 

Ruine Visingsborgs slott 1573 - 1662

Omdat we mooi vroeg op het eiland arriveerden konden we 's middags nog een heerlijke wandeling maken. We zijn een eindje noord gelopen langs de oostkust van het eiland. Die oostkust heeft een lang wandelpad helemaal op de grens met het water, erg mooi. Langs dit pad zijn diverse plekje waar je even kunt zitten of picknicken. We zijn door de dorpjes weer teruggelopen. Wat ons zo opvalt is dat de huizen en de tuinen er heel erg mooi uitzien. Mooi in de zin van goed onderhouden. het is een lust voor het oog en een echte 'Svensk dröm'! Vanwege de privacy heb ik er geen foto's van gemaakt. De mensen op het eiland zijn vriendelijk diverse keren werden we aangesproken om een praatje te maken over onze honden.

Vandaag (donderdag) was onze tweede dag op het eiland. Voor vandaag hadden we een plan. We wilden graag om de zuidpunt lopen. Dat kan ook helemaal langs de waterkant. Voor de honden was dat ook heerlijk omdat ze op deze warme dag een aantal plaatsen hadden waar ze met de poten in het water konden en ook iets konden drinken. Natuurlijk hadden we ook een fles drinken voor hen meegenomen en dat was niet overbodig, zo warm was het vandaag. 

Op de zuidpunt is ook een ruine te vinden.

In vroegere tijden, het gaat dan over 1150, zag het er zo uit als op onderstaande foto. Dit herken je niet meer terug. Een deel van deze borg is in het water gevallen. De eerst burcht in Zweden gebouwd en nog koninklijk ook! Een zeer voornaam en belangrijk bouwwerk. De eerste bewoner en tevens bouwer was koning Sverker. Het slot is bewoond geweest van 1150 tot 1300. Of het ook een permanente bewoning was is niet duidelijk.

En kijk koning Sverker had net als ons, ook windhonden! Dat is leuk!

Na het bezoekje aan de borg, wat overigens niet lang duurde want zoveel is er niet meer te zien, zijn we weer terug gewandeld. Het plan was langs de westzijde van het eiland te lopen maar dat moest dan over asfalt en dat was te warm voor de honden. Zo snel we konden zijn we overgestoken naar het oosten waar de route door de bossen ging. Dat was voor hen beter te doen.

Uitzicht vanaf de zuidpunt bij Näs. Mooi he!

Hier nog wat foto's van onderweg.

even drinken en afkoelen

Kijk en dit kwamen we ook tegen. Zo mooi, ekologische bebouwing, zo lazen we later op een bordje. De blauwe bloemen mag je plukken maar uitsluitend langs de rand. Per blauwe bloem mag je dan een bedrag afdragen zodat de kinderen van de boer deze vorm van landbouw later voort kunnen zetten. Wij hebben, omdat we de handen vol hebben aan de honden, niet geplukt.




Aan het einde van de middag waren we weer bij Bosse. Bij wijze van uitzondering zijn we 's avonds uit eten gegaan bij het restaurant gelegen aan de haven. 
We zijn echt verrukt van Visingsö, een eiland heel rustig (toen wij er waren) en stil, met vriendelijke bewoners en juweeltjes van huizen die ook nog eens goed zijn onderhouden evenals de bijbehorende tuinen. Zoek je een 'svensk dröm' dan is die op Visingsö nog te vinden.

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd......