Het goede van vandaag is de Zalm met zeewiernoedels

 Het gebeurde al gelijk na het wakker worden. Bij het binnengaan van onze gele douche kreeg ik mijn vinger tussen de deuren. Even later na het ontbijt gingen Gerrit en ik even kijken naar het luchtkanaal van badkamer IV. Dat zit nog net even in de weg en belemmert het strakke plafond dat we ons wensen in de nieuwe badkamer. We hebben een aantal ideeën om de situatie te optimaliseren en daarvoor zouden we even kijken naar onze voorraad behang. De restanten behang zitten in een doos en die doos stond nu net altijd in de werkkast (die nu dus deel van de badkamer is geworden). Ik zou die doos wel even checken. Stap de vind (berging) in.....geen doos met behang. Dan naar de andere vind....geen doos met behang! Hele huis doorgezocht.....geen doos met behang. Toch weer die verdwijn troll? Of staat die doos nu nog bij S en Fr??

Ik kon die doos maar moeilijk uit mijn gedachten krijgen maar ging toch verder met mijn dag. We lieten de honden uit, lopen net een eindje....speelt mijn artrose knie op. Een klein blokje lopen vandaag en geen lekker blokje om. Na het lopen besluiten we de dag te beginnen met het legen van de aanhanger bij de återvinning in Karlsborg. De aanhanger zat barstensvol sloophout en we hebben hem leeg nodig voor het halen van bouwmaterialen. Ik zou mijn werkhandschoenen even pakken uit de badkamer, ligt er eentje boven op de stapel en de andere is niet te vinden. Alles uit de badkamer zoeken in de bakken en ja hoor na het verzetten van de laatste bak (Gerrit zoekt inmiddels ook mee) zien we hem onder op de vloer liggen. Ik zeg nog even tegen Gerrit dat dit mijn dag niet wordt.....Hij wil er niet van weten.

De återvinning bij Karlsborg

We rijden naar Karlsborg, 18 km en komen bij de återvinning aan en voor de eerste keer staan we voor een dicht hek! Wat is dat nu....vragen we ons af. Ik de auto uit om te lezen wat er op het aanplakbiljet staat. Wel heel duidelijk, er is sprake van 'Personalsbrist'. Dat wil zeggen teveel mensen in quarantaine, het beschikbare personeel is verdeeld over de grote återvinning stations. Met een 'Grönt kort' konden  we wel zo naar binnen. Enkele mensen die na ons kwamen hadden zo'n kort en met lede ogen zagen wij hen de aanhanger legen. Een 'grönt kort'.....ik had het wel eens gelezen op een van de informatie borden maar mijn hersenen hadden bij de vertaling de shortcut genomen en aan mij uitgelegd dat het een kaart was voor het groente emmertje. Na de ervaring van het dichte hek ben ik eens over de gröntkort gaan nadenken. Er kwam een auto aanrijden terug van de återvinning en ik heb de chauffeur gevraagd of hij soms een gröntkort heeft. Het antwoord was bevestigend. Ik vroeg hem wat je moet doen om eraan te komen. Wel... zo vertelde hij mij, je moet een cursus doen op internet, rond je die met goed gevolg af dan krijg je een de kort die wordt gekoppeld aan je rijbewijs. Dat rijbewijs kun je vervolgens scannen en dan gaat het hek open. Ik heb me ogenblikkelijk aangemeld voor de opleiding en krijg nu een uitnodiging per sms om 's ochtendsvroeg digitaal aan de cursus afvalsortering deel te nemen. Gerrit ziet het al helemaal voor zich.

Maar vooralsnog hebben we geen 'grönt kort' en wel een volle aanhanger, hoe nu verder? We bedachten om naar Töreboda te gaan, eerst even checken of die wel open is en warempel....ook gesloten wegens 'Brist av personal'. Toen bedachten we naar Hjo te gaan en ja hoor die was open. Dat werd voor ons anderhalf uur rijden om onze aanhanger te legen. Eigenlijk onze eerste echt remmende ervaring (iets niet kunnen doen wat we wel willen) hier in Zweden veroorzaakt door de Corona. 

het was niet echt loeidruk daar in Hjo

toen we klaar waren met het legen van de aanhanger liep er net een medewerker langs waarop ik van de gelegenheid gebruik maakte om aan hem te vragen waar we de 9 ventilatie kanalen vervaardigd van Eterniet in kunnen leveren. In Skövde was het antwoord. Ik vroeg daarop of ze daar alle de 9 (eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik sprak over 7, Gerrit vertelde me later dat het er 9 zijn) geaccepteerd zouden worden. Hij vroeg me of ze goed ingepakt waren, wat ik op mijn beurt weer bevestigde, waarop hij zei....'dan doe je ze gewoon allemaal in die bak daar'. Allemaal vroeg ik nog (want ik had gelezen dat je maar 30 kg per huishouding per jaar af kunt leveren). Ja zei de man, als je ze goed hebt ingepakt zou ik dat doen. Waarop hij mij nog eens indringend aankeek. Ik bedankte hem nog voor de informatie.

Risängens Recycling

Wij terug naar huis, ventilatiekanalen in de aanhanger en naar Skövde, op naar 'Risängens Recycling'. Voor ons toch een uurtje rijden. Daar kwamen we aan om kwart voor vier 's middags. Gerrit zegt nog tegen me, 'als we die krengen straks aan kant hebben dat nemen we vanavond een borreltje'. We stoppen bij het kantoor waar ik vraag of we hier de eterniet ventilatiekanalen kunnen inleveren. Ja dat kon tot 15 kg p.p. Ik zeg dat we iets meer hebben dan die 15 kg. 'Hoeveel dan', zegt de medewerker. 'Negen kanalen', antwoord ik. 'Dat kunnen we niet aannemen', zegt de medewerker. Ik probeer nog even Hjo erbij te halen en dat ze daar vertelden dat we hier in skövde de buizen konden achterlaten en er net een uur voor hebben gereden. De medewerker zegt daarop dat ze wel even meeloopt naar de aanhanger. Daar aangekomen tilt ze even drie buizen op en zegt dan optimistisch....'Dit is wel 100 kg dat nemen we niet aan. Jullie moeten naar Lidköping!' (bij ons vandaan 2.5 uur heen en idem terug. We zijn maar weer terug gereden, zes uur waren we thuis. Morgen op reis naar Lidköping. Nu maar hopen dat mijn cursus 'afvalsortering' morgenochtend vroeg nog niet begint.....

Het goede van vandaag is dat we heerlijk hebben gegeten, pasta met spinazie en zalm en zeewiernoedels. Heerlijk!!!

De badkamer is vandaag geen steek verder gekomen, dat snap je wel.

Ontvang allen een hartelijke groet van Gerrit en mij.....

Wordt vervolgd!.........