zondag 31 december 2017

Gott slut och gott nytt år....

Oudejaarsdag....wat doe je dan..... Eigenlijk zouden we vanmorgen eens vroeg opstaan maar bij het wakker worden realiseerden we ons dat we tot volgend jaar op moeten blijven vanavond. Dus nog maar eventjes omgedraaid en wat doorgeslapen. 
Na ons ontbijtje zijn we eerst de boodschapjes gaan doen bij Lina's ICA näre waarna we een heerlijke wandeling hebben gemaakt. 'Eindelijk'.. zou je kunnen zeggen want in Friesland was dat er al enige tijd niet van gekomen vanwege het bar slechte weer.
Hier in Zweden hebben we steeds de kachel lekker aan, 2 keer per dag stoken we hem op, de billen van onze honden zijn volgens mij bijna sudderlapjes geworden, zij liggen vlak voor de kachel en komen hun mand niet uit!


 Gisteravond heeft het gesneeuwd en dat was 's avonds al een prachtig gezicht. Vanmorgen zag de wereld er nog steeds wit uit. Genieten!
 Door de verse sneeuw in de tuin lopen allemaal sporen. Ik denk van elanden die 's nachts door onze tuin lopen.




Greetje heeft vandaag weer heerlijke gerichten klaargemaakt. Een lekker smeersel voor op de toastjes bij het borreluurtje, gemaakt van verse paprika en nog veel meer, heerlijke kaneel- banaan broodjes en een pizza gemaakt van een deeg van polenta.
Daar zitten we dan, heerlijk te genieten in onze kamer bij het haardvuur en bij de  kerstboom.

 Tijdens het eten hebben we eventjes geskyped met Henk en Chang, Femke en Louis en Suzanne en Fredrik die allen met elkaar in NL het oude jaar uitzitten. Zij zaten lekker aan de gourmet, ik denk een primeur voor Fredrik want volgens mij gourmetten ze in Zweden niet. Hij vond het Jätte gott!



Vanavond is er weer nieuwe sneeuw gevallen. Kon het nog even op de foto zetten, geeft een speciaal gevoel zo met oud en nieuw. We hopen dat 2018 een jaar wordt dat goede dingen gaat brengen voor iedereen die deze blog leest, voor allen die we liefhebben en voor onszelf!


zaterdag 30 december 2017

De stoel....

Meestal beginnen we de eerste dag van ons verblijf met een lekkere wandeling door het vångdalen. Dat lokte vandaag ook wel want het was vanmorgen prachtig droog weer. Echt een verademing na alle regen en donkere luchten van de afgelopen maanden in Nederland. Maar wandelen zat er niet in omdat we op missie moesten. 
Tijdens ons vorige verblijf hadden we immers een lekker zittende nieuwe stoel voor Gerrit uitgezocht. Deze stoel hadden we in bestelling en stond nu al eventjes voor ons klaar in het magazijn van de bröderna Anderssons in Töreboda. Afgesproken was dat we hem vandaag zouden komen ophalen. Dus na het ontbijt direct in de auto gestapt. In de winkel hebben we eerst nog eventjes rondgelopen om zo dit uitje ook nog eventjes een aantrekkelijk glansje te geven. We zagen warempel ook nog een mooie tafel staan. In onze eetkamer willen we een andere eetkamertafel waar we onze mooie witleren fauteuiltjes bij kunnen zetten. Een eventuele nieuwe tafel moet een beetje passen bij het reeds aanwezige meubilair dus dat is eventjes uitkienen. De gevonden tafel vonden we mooi, daar gaan we over nadenken. Het is een mooi eiken blad dat uit twee delen bestaat, onder de tafel bevindt zich geen raamwerk zodat voor ons mensen met lange benen er genoeg ruimte is onder de tafel om lekker aan te schuiven. Het onderstel is verkrijgbaar in allerhande kleuren en materialen. Het webadres hebben we genoteerd zodat we thuis rustig nog even kunnen zien wat er nog meer is in deze stijl. Daarna kwam er een winkelbediende die met ons de bestelde stoel uit het magazijn ging halen. Dat was nog even een hele zoektocht. Het magazijn was bijna groter dan de winkel zelf en stond helemaal vol met bestelde waren. De naam van de koper stond op iedere verpakking geschreven. Ik vroeg aan de bediende of er ook een systeem was zodat we wat gestructureerd naar onze stoel konden zoeken, het was namelijk ook nogal koud in de opslagloods. Eerder had de winkelbediende al aangegeven dat de magazijnman een vrije dag had vandaag. Haar antwoord op mijn vraag naar een systeem beantwoorde ze positief echter het was Hans systeem (van die persoon die er niet was). Na een kwartiertje zoeken naar onze stoel hadden we deze nog niet gevonden. De winkelbediende besloot de collega magazijnman eventjes te bellen op zijn vrije dag. Ik dacht nog even dat dit mogelijk geen uitkomst ging bieden gezien de vele spullen die er stonden opgeslagen, hoe kun je dat allemaal uit je hoofd weten...... Maar wat schetst mijn verbazing dat ze van haar collega heel precies een antwoord kreeg op de vraag naar onze stoel. We bleken in de verkeerde loods te staan, er was er nog eentje, die was lekker warm en stond ook nog eens vol bestelde waar. Vrij duidelijk kon die man aangeven waar onze doos te vinden zou zijn en ja hoor. Daar was hij. We hebben de stoel in de auto geladen. Ik moet zeggen....het was een belevenis op zich. Gerrit en ik waren al meerdere keren langs de winkel van de Bröderna Andersson gereden en ik heb me wel afgevraagd of zo'n winkel hier een beetje een bestaan zou hebben. Wel gezien de inhoud van de opslag bestelde waar hoef ik me daar voortaan geen zorgen meer over te maken. Handel genoeg.
Hieronder nog even een plaatje van de tafel waarover ik schreef...Het blad is er ook nog een tintje donkerder, wat misschien wat beter staat bij onze inboedel.

 Met de doos in de auto zijn we nog een klein blokje omgereden. Doel was eigenlijk het bezoek aan een loppis maar deze was gesloten. Tijdens dit tochtje passeerden we het Götakanaal, dat staat op dit moment helemaal droog. Ik vraag me af of dit elke winter het geval is. Heb wel ergens gelezen dat de winterperiode wordt gebruikt voor herstelwerkzaamheden aan de sluizen. Eigenlijk is het wel indrukwekkend om te zien hoe het kanaal eruit ziet als er geen water in zit. Zeker als je daarbij bedenkt dat het met de hand uitgegraven is.
 Langs het kanaal staan deze zeer karakteristieke sluiswachtershuisjes. Schitterend bewaard en zo mooi om te zien.

Töreboda is niet direct een stad die op de lijst van werelderfgoed locaties komt te staan. Echter in de nabije omgeving is een prachtig mooi natuurgebied waar een golfbaan is gesitueerd. Eerder zijn we daar als eens vluchtig langs gereden en nu zijn we er weer eventjes geweest om het Greetje te laten zien. 





 Het ziet er echt heel mooi uit. Misschien wel een idee voor de nabije toekomst, wie weet.
En thuisgekomen natuurlijk direct de stoel uit de doos gehaald. De stoel staat erg mooi in onze keuken, het is een heel mooie stoel die lekker zit. Voor de vorm heeft Gerrit er even een boekje bij gepakt. Ik hoop dat Gerrit vele uurtjes lang lekker kan zitten lezen in zijn nieuwe stoel.

vrijdag 29 december 2017

Van drie uur tot half vijf.....

Vanmorgen ging de wekker om 3.00 uur.  Dit vroege tijdstip hebben we gekozen om vandaag in Zweden zo lang mogelijk in het daglicht te kunnen reizen. Ook deze keer hebben we een heel goede reis gehad. Rond het middaguur reden we Zweden binnen, het was prachtig weer om te rijden, de zon scheen en bij tijd en wijle waande ik me midden in de zomer, zo achter het glas in de auto.



Deze foto is wel heel erg sfeervol geworden. Ik was de bestuurder en Gerrit heeft de foto genomen. Het hoesje van de telefoon zit net een beetje voor de lens van de camera.


 We vinden het fijn om in de middag hier in Zweden thuis aan te komen. Dan hebben we nog een beetje tijd om bij te komen, het huis te laten opwarmen. We hebben heerlijk zo met z'n drieën bij de Karl-Johan gezeten.
 In de Westereen had ik gistermiddag de kerstboom afgetuigd. Wat een verrassing dat we hier een prachtig opgetuigde boom zien staan met in vele vensters een traplichtje. Helemaal verzorgd door Suzanne en Fredrik. Dat is nog een thuiskomen.




Gelukkig is de dag van 3.00 uur tot 16.30 uur goed verlopen, hebben we geen gekke dingen meegemaakt, behalve dan een dolgedraaide Duitser die mij al claxonnerend aan de rechterkant moest inhalen terwijl ik zelf met een inhaalactie bezig was.

donderdag 28 december 2017

De kerst voorbij... op naar oud en nieuw en het nieuwe jaar 2018

Op het moment dat ik dit schrijf zijn we de kerst voorbij en gaan we op naar oud en nieuw. Het jaar 2017 loopt ten einde. 2017 is een soort tussenjaar voor ons geweest op meerdere fronten. Het is het jaar dat we op ons werk dingen hebben geregeld voor de opvolging. Het is het jaar dat we in De Westereen hebben gewoond, overigens met veel plezier en fantastische buren en buurtgenoten, het is het jaar dat Henk en Chang weer naar Europa zijn gekomen en in Belgie hun dingen aan het regelen zijn, het is het jaar dat Suzanne naar Zweden is gegaan en daar voor zichzelf haar dingen op orde maakt voor haar toekomst samen met Fredrik. 2017 is het jaar van de tussenstappen. 2018 gaat een jaar worden waarin dingen zich gaan stabiliseren. Het jaar van de toekomst. We hebben kerst in Nederland gevierd als gezin en daarin veel beleefd. We hebben de hechtheid van ons gezin ervaren. We zijn er voor elkaar als we elkaar nodig hebben. En dat hadden we deze kerst!
Morgen vertrekken we naar Zweden. Je zou kunnen zeggen voor onze laatste vakantie. Zeker wanneer je vakantie definieert als vrij zijn van je werk. We kijken er naar uit!.

zondag 5 november 2017

Van de innerlijke wekker naar het opfrissen van een woning.....

Vanmorgen liep de innerlijke wekker om 3.35 af. Klaar wakker! Uit bed, douchen en inpakken. De reis verliep als volgt:
vertrek 4.33 uur, Helsingör 8.23 uur, Rödby 10.47 uur. De planning was de boot van 10.45 uur te pakken. Dat had op zich ook best gekund (want we stonden om 10.33 uur bij het poortje) ware het niet dat er geen Bizz hokjes te vinden waren, we naar een normale kassa werden geleid waar een kassajuffrouw zat die geen haast had, niet met onze Bizz pas uit de voeten kon, toen opnieuw de kaartjes procedure moest starten, die met onze credit card moesten betalen zonder de Bizz korting wel te verstaan, ten tijde van het  in ontvangst nemen van het kaartje....voer de boot weg. Nu is een half uurtje wachten niet het allerergste maar we hadden er een beetje op gereden. Hamburg bereikten we om 13.40 uur en Bremen om 14.40, Groningen om 16.45 uur zodat we om 17.38 bij de Chinees stonden voor een menu A van 16.45 Euro.
Een klein beetje file bij Hamburg en evenzo bij Bremen. Al met al een uurtje wachttijd. Niet gek zeker gezien de afgelopen keren. We hebben een prima reis gehad, geen gekke dingen tegengekomen.
Nu hier de draad weer oppakken. We bemerken dat dit elke keer wat moeilijker gaat. Het is een psychologisch blok bestaande uit opzien tegen de reis terug, opzien tegen weer in het strakker ritme moeten van werk en zeker in de eerste dagen opzien tegen werk inhalen. Er zijn zo in dit laatste jaar grote verschillen in een week. Verschillen die te maken hebben met het strakke regiem kenmerkend voor de werkdagen en het losse ritme op de dagen waarop we nu niet meer werken. Die wisselingen is eigenlijk vermoeiender dan de hele week in een ritme doorbrengen. Luxe problemen natuurlijk, laten we welzijn.
De komende tijd zal omvliegen. We gaan een paar keer naar Rosmalen waar Femke en Louis een huis hebben gekocht, we gaan hen helpen met het opfrissen van de woning. Henk en Chang komen mee terug en ook dat brengt weer gezelligheid met zich mee. Genoeg te beleven!


De eerste file....

Een warm welkom thuis.....

Menu A

vrijdag 3 november 2017

betoverend.....

Toen we gisterochtend ons hoofd buiten de deur staken om met Arvid en Fynn te gaan wandelen zag het er buiten betoverend mooi uit.

We maakten een 7 km lange wandeling door het heerlijke weer. Na een half uurtje hadden we het zo lekker warm dat de jas uit kon.


Een stel nieuwsgierige pinken zag ons al van verre aankomen. Ze holden op een drafje naar de plek waar ze ons het dichtst konden naderen. Als tegenprestatie zijn we even blijven staan voor een praatje.
Na 1.5 uur wandelen kwamen we weer thuis aan. Daar ontdekte ik sporen in de oprit. Waarschijnlijk hebben we nachtelijk bezoek gehad van elanden. Overdag zien we ze niet maar al een aantal keren vind ik dit soort pootafdrukken in de oprit.


Gisteren overdag hebben we de dakgoten leeggehaald. Gerrit op de trap ik als grondanker.





Dinsdag zijn we naar Skövde geweest. Daar heb ik op een loppis nog een leuk olielampje gekocht.

Vanochtend was de wereld lichtjes wit gekleurd door de nachtvorst. Het heeft 2 graden gevroren. De lucht was onbewolkt blauw. Prachtig om te zien.



 Gezicht op de kerk. Het is op dit moment wat druk op het kerkhof. Dit weekend is het hier in Zweden 'allerzielen' er worden dan  bloemen met lichtjes op de graven geplaatst. Zojuist maakten we nog even het laatste rondje met de honden en zagen we in het donker allemaal lichtjes branden op de graven.
Ook vandaag weer lekker gewandeld in het mooie weer. Muts op en handschoenen aan. In het bos kwamen we deze plastic ton tegen onder een boom. Er zit niks in, wie zou dat laten staan en met wat voor doel?  Na de wandeling zijn we in Karlsborg nog wat boodschapjes gaan halen en heeft Gerrit de winterbanden van Suzanne op spanning gebracht. Zo is haar auto helemaal klaar voor de winter.
Voor het avondeten had ik lekkere broccoli stampot gemaakt met Falukorv. Fredrik kwam weer bij ons en ik dacht hem een oer Hollandse pot met een Zweeds tintje voor te schotelen. Hij vond het heerlijk. Overigens had Fredrik ook een verrassing voor ons meegebracht. Een heerlijke zelfgebakken kladkaka. Op zijn werk is het de gewoonte om op de vrijdag om beurten te trakteren op iets wat zelfgebakken is. Deze keer was Fredrik zijn beurt. De helft van de chocoladetaart had hij meegenomen naar zijn werk en de andere helft mee naar ons. We hebben er heerlijk van zitten smullen.

woensdag 1 november 2017

Een stil jubileum....

Het is al wat later op de avond wanneer ik eraan toekom de inhoud van dit blog te schrijven. De avond is opgegaan aan research. Waarnaar... Wel ik wilde graag een aantal foto's vinden waarop Gerrit staat afgebeeld in zijn beroep. Gerrit is huisarts en behalve zijn werk in de praktijk is hij daarnaast ook altijd werkzaam geweest in commissies en organisaties gerelateerd aan zijn vak. Echter wat schetst mijn verbazing....er is geen foto van hem te vinden op internet in zijn functie als huisarts. Ik vind Theo, ik vind Andre, ik vind Floor en Bram en Marco... maar geen Gerrit. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen. Daarmee lijkt hij te bevestigen wat zijn huisartsbegeleider aan het opleidingsinstituut tegen hem zei tijdens een evaluatie... 'Gerrit, je bent een licht onder de korenmaat.' Een licht schijnt en wanneer je dit ergens onder zet schijnt het nog steeds maar wordt het niet gezien. Gerrit is een stille kracht, iemand die hard werkt, zich er verantwoordelijk voelt en niet niet graag in het centrum van de belangstelling staat en -op de voorgrond treedt. Na enkele uren zoeken ben ik maar gestopt en heb ik een foto genomen van mezelf eentje waar hij lekker relaxed op staat. 
Maar vanwaar die zoektocht en vanwaar de titel van dit blog. Wel vandaag hebben we een stil jubileum. Gerrit is vandaag, 1 november 2017, 35 jaar huisarts! Hij werd huisarts op jonge leeftijd 26 jaar. Het was een tijd waarin grote werkloosheid heerste onder huisartsen. Gerrit werd na zijn opleidingsjaar huisarts in Dokkum; daar heeft hij ook zijn opleiding gedaan bij Hans Engel. 35 jaar heeft hij met veel inzet en veel plezier zijn werk als huisarts gedaan. Ik had hem alle toeters en bellen behorende bij dit jubileum gegund, Gerrit zegt slechts aan het ontbijt: ' ik ben vandaag 35 jaar huisarts'. Voor mij de beste die ik me maar kan bedenken. Ik ben trots op hem!



P.S.
Het is donderdagochtend 2 november 6.10 uur. Greetje, momenteel weer even in Amerika, heeft me een berichtje gestuurd met daarin het resultaat van haar eigen zoektocht gestart na het lezen van mijn blogpost.
Dus in tweede instantie toch nog:

Ik weet van de events. De eerst 5 foto's zijn van recente datum. Het betreft een meeting georganiseerd de De Friesland. De bevolking van NO Friesland wordt geïnformeerd over de ontwikkelingen binnen de Sionsberg. Gerrit heeft hierin samen met zijn collega Theo veel energie in gestoken. Tijdenlang heeft het hun agenda bijna dagelijks gevuld.
De onderste foto is ouder. Die is genomen direct na de verhuizing van de huisartsenpraktijk naar de nieuwe locatie op het ziekenhuisterrein. Hier wordt er instructie gegeven aan huisartsen en ondersteunend personeel over de werking van de nieuwe ICT.