Niet meer vooruit, niet meer achteruit

 We hebben een prachtige dag! Die ging vanochtend van start met een ontbijtje buiten, dat geeft altijd al een soort van vakantie gevoel. We hebben tenslotte één lange vakantie nu we gepensioneerd zijn. Omdat we er zo gezellig zaten hebben we lang nagetafeld en zo was het al na twaalf uur voordat we gingen wandelen. Heerlijk weer, licht bewolkt en ongeveer 23 graden met een heel klein briesje.

Eenmaal aangekomen in het Vångdalen viel de hitte me een beetje tegen, het is daar altijd wel een paar graden warmer dan bij ons. Gelukkig voor Gösta was er her en der nog wel een beetje schaduw van de bomen. We liepen naar het meer vanuit de gedachte dat hij daarin weer kon afkoelen. Dat deed hij ook, tegenwoordig loopt hij tot zijn buik het water in, van zwemmen komt het echter niet. Ik probeerde hem nog wat nat te spetteren maar dat vindt hij niet leuk. Wij hebben even bij het water gezeten maar niet lang want het werd te warm voor Gösta. Toen we nog maar net de terugreis hadden ingezet kwamen we voorbij een huisje waar nog even lekker wat schaduw was. Gösta ging even aan de kant staan, heerlijk dacht ik nog, lekker koel vanwege de natte buik en de wind langs de neus. Na een poosje hadden wij het idee om weer verder te lopen maar Gösta dacht daar klaarblijkelijk anders over. Hij ging aan de kant van de weg in de berm liggen. Wij konden praten als Brugman maar hij wilde niet meer in de benen, niet meer vooruit en niet meer achteruit. Je ziet het aan zijn voorpoten, die hebben de stand 'verzet'.

Toen we alle motiverende gespreksvoering technieken op hem hadden losgelaten, echter zonder resultaat, stelde Gerrit voor dat hij naar huis zou lopen en ik bij Gösta zou blijven. Hij zou ons dan met de auto ophalen. Zo gezegd zo gedaan. Ik heb daar zo'n dik half uur, misschien wel drie kwartier bij hem staan wachten. Ondertussen was hij wel weer gaan staan maar lopen daarin had hij nog steeds niet zoveel zin. Ik heb in de tussentijd nog maar wat onderzoek gedaan naar de plant die bij het huisje staat. Gisteren schreef ik er al over. Is het nu een Japanse duizendknoop of niet? Inmiddels heb ik nu een app op mijn telefoon waarin ik een foto kan uploaden. Anderen kunnen er dan op reageren met een voorstel over wat men denkt wat het is. Het voorstel met 74 % zekerheid is dat het een Sachalinse duizendknoop is. Die lijkt sprekend op de Japanse duizendknoop maar met grotere bladeren en de bladeren van de Japanse duizendknoop hebben geen hartvormige bladvoet maar een vlakke en geen haren op de nerven. Ik heb nog even gekeken of deze plant bladeren heeft met haren op de nerven maar ik kon geen haar vinden. In elk geval is hij net zo destructief als de Japanse duizendknoop. Ik heb de plant inmiddels gemeld. In het stukje land ernaast zag ik her en der al nieuwe loten uit het gras omhoog komen. 

Wel Gösta en ik kwamen op een gemakkelijke manier thuis. Eenmaal thuis zag hij Arvid in de tuin staan en vloog hij er als een raket op af en hebben ze samen eerst even lekker door de tuin gerend. Ik zet de grens voor de wandeling nu maar op 20 gr C.

De rest van deze bijzonder mooie dag hebben we besteed aan het doen van kleine klusjes. Gerrit heeft de raamhaakjes aan het raam van de garage gemonteerd. Een van de oude haakjes was afgebroken zodat er aan dit klusje nog wat kunst en vliegwerk te pas kwam. Je wilt natuurlijk niet dat het nieuw ingezette glas weer breekt......het is goed gegaan! Kijk nou eens zo mooi dat witte raam in een grijs vlak. En voor het eerst met schone ramen waar je doorheen kunt kijken.

Deze week had Gerrit enkele reparaties aan het stucwerk verricht. Daardoor krijg je een wit/gele muur met grijze vlekken. Die grijze vlekken die heb ik vandaag weggewerkt. Eerst schoonmaken met målartvätt (att måla is schilderen/tvätt is wassen), daarna afspoelen met de slang, drogen, dan in de primer en vervolgens de kwast met verf erover. Tegelijkertijd hebben we ook een deel van de noordmuur schoongemaakt. Hier spat viezigheid op vanaf het dak van ons gästhus wanneer het regent. Ik heb een deel gedaan met de ladder en Gerrit zat in het raam te boenen met de ragebol. Dat wist ik aanvankelijk niet zodat toen ik de muur zou afspuiten met de slang ik en passant Gerrit ook meenam in de schoonmaakbeurt. Al heel snel werd me duidelijk dat er iets niet helemaal goed ging. Gelukkig was het mooi zonnig weer :-) Maar zoals je kunt zien is de muur nu weer vlekkeloos.

Toen dat klusje klaar was namen we een pauze en vlijden wij ons neer op onze altan in de heerlijke stoelen die daar staan. Daar zijn we vervolgens niet meer uit gekomen. Het was een vakantie achtige dag.

Tot zover dan weer, helemaal bijgepraat. Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.......

Man wat gezellig en.....(geen post voor Greetje)

Maandag en dinsdag waren nu niet de meest zomerse dagen. Maandag hadden we de hele dag lang regen. Onze regenmeter staat half vol en dat betekent heel veel regen. Zelfs onder de beuken was de grond nat en dat hebben we niet heel erg vaak.

Dinsdag hebben we boodschappen gehaald in Skövde. Daardoor hadden we een leuke dag. Lekker even in de winkels 'struinen'. 

Vandaag is het woensdag. Direct bij het opstaan straalde de zon me tegemoet. Dat is zo heerlijk in de zomer. 

Na het ontbijt maakten we een lange wandeling naar het Vikenmeer. Daar hadden we tot onze schrik, want je schrikt altijd, een ontmoeting met een slang. Dat was de eerste keer dit jaar. Ik denk een adder van ongeveer 1.20 meter lengte. Gerrit liep voorop en had hem niet gezien en liep er rakelings langs. Gelukkig zag ik hem wel. De slang kronkelde over de aanlegsteiger van het haventje bij Näs. 

 

Na de ontmoeting met de slang hebben we even aan het water gezeten. Zelf kon ik niet helemaal tot ontspanning komen, steeds alert op de slang. Ik houd niet van slangen, ik vind het onvoorspelbare dieren en heb altijd een vrees voor de honden.

Overigens was het bij het meer wel prachtig.

De wandeling naar het meer is zo ongeveer 7 km heen en terug langs een kronkel weggetje, heerlijk om te lopen. 

Op het keerpunt bij de haven van Näs zag ik deze plant staan. Volgens mij is het de ' Japanse duizendknoop'. Dat is een invasieve plant die heel snel groeit. In zijn groei gaat hij overal doorheen en is hij vernietigend voor een fundering en riolering en waterleidingen. Je moet hem niet in je tuin hebben. In ons dorp is nog een plek waar deze plant te vinden is. Dat is aan de hoofdweg waar mensen hem hebben als een soort van heg. Ik vraag me af of men daar weet heeft van de vernietigende kracht van deze plant. De gemeenten willen graag een melding ontvangen van de locatie van deze invasieve plantensoort. Ik denk dat ik dit ga doen.

Thuisgekomen ben ik verder gegaan met het raam van de garage. Gerrit had hier maandag de nieuwe glazen ingezet. Het ene glas wordt vastgezet met raamlatjes, het andere met kit. Dat laatste was mijn klusje. Goed gelukt overigens en nu moet het even drogen. Vandaag had ik het kunnen schilderen ware het niet dat we een appje kregen.

P en J kwamen even langs. Man wat gezellig!! We hebben heerlijk op ons terras gezeten en bijgepraat over het afgelopen jaar. Want ja het was alweer een jaar geleden dat wij bij hen waren. En wat heb je dan veel met elkaar te delen! We hebben ervan genoten, van de gezelligheid.

's Avonds hebben we de dag afgesloten in de woonkamer waar we tegenwoordig soms de haard alweer stoken. Zomer deel II zo voelt het soms al. 

Vergeet ik nog te vertellen dat we vanochtend tijdens onze wandeling een enorme eland zagen staan aan de bosrand. Soms denk je wel eens waar zijn die beesten toch, zouden ze hier nog wel in de buurt zijn. Nu weten we het weer..... ze zijn er zeker maar niet altijd 'in het zicht'. Dat laatste is wellicht maar goed ook. Helaas kon ik er geen foto van maken. De eland stond te ver weg en de camera in mijn telefoon is te gebrekkig. De foto die zit nu in mijn hoofd en die kan ik hier niet delen.

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit in mij en wordt vervolgd.........

 

Mijmeringen

Het lastige van lchf eten is dat je geen kant en klare producten in de winkel kunt kopen. Even een broodje of een stukje koek halen is er niet bij. Je moet echt zelf aan de bak in de keuken. Gelukkig staat het hele internet vol met recepten dus daaraan geen gebrek. Je moet echter wel even zin hebben in bakken. Heb ik dat niet dan eten we 's ochtends een gebakken eitje met spek en kaas en dat is ook niet verkeerd. Bij geen zin, hebben we ook niets bij de koffie en dat is over het algemeen ook geen probleem. Het mooie van lchf eten is dat je geen honger hebt. Ik kan echt wel een hele dag zonder eten. Laatst toen H en Ch en Emke hier waren aten we met hen mee omdat het anders zo ingewikkeld wordt. Dan eten we een korte tijd weer volop koolhydraten en dan hebben we gelijk ook weer veel meer een honger gevoel waardoor je dus ook vaker eet. De veroorzaker hiervan is de verhoogde bloedspiegel na het eten van koolhydraten. Die geeft je een honger gevoel. Toen H en Ch en Emke vorige week zaterdag weer naar NL afreisden zijn wij gelijk weer gestart met lchf. Dat klinkt simpel van dat doe ik zo maar even en voor Gerrit is dat ook zo. Hij merkt er echt niet van, behalve dat hij in record tempo enorm gewicht verliest. Bij mij werkt het iets anders. De eerste dagen merk ik nog niet zoveel maar de dagen daarna begint de ellende (om het zomaar te noemen). Ik slaap dan een aantal dagen slecht tot zeer slecht. Zeer slecht is bijvoorbeeld de hele nacht wakker liggen. In die dagen zakt ook mijn stemming weg en voel ik me depressief. Dit fenomeen heeft ook een naam, het wordt KETO griep genoemd. Ik ben nu weer een week onderweg met lchf en heb volgens mij gisteren en vandaag het dieptepunt gehad. Mijn stemming herstelt zich weer en ik voel me al veel beter. Alleen nog een beetje hoofdpijn maar die staat niet op de voorgrond. Wanneer de Ketogriep straks voorbij is (meestal duurt het dus een weekje) dan voel ik me veel beter. Veel energie om dingen te doen, geen vermoeidheidsgevoel, meestal een verbetering van de slaap en wat minder piekeren en geen hongergevoel. We eten meestal ook maar twee keer per dag (een ontbijt en een warme maaltijd). Maar als we lekker in de tuin aan het werk zijn en laat naar binnen gaan dan slaan we dat laatste met gemak ook even over. We eten normaliter erg veel groente waardoor een dagje overslaan niet erg is. De lchf maakt dat het focus op het eten sterk afneemt. Zelf ervaar ik dat als prettig. Mijn leven draait minder om eten en meer om andere dingen, wandelen met de honden, werken in de tuin, klussen in of buitenshuis, bezig zijn met de taal, een reisje naar een stad, lezen en kennis tot me nemen, kortom al die dingen waarover je in mijn schrijfsels kunt lezen. Die week met KETO griep ben ik dan gelukkig meestal snel weer vergeten.

Vandaag was het een donkere dag, donker maar droog. Voor het eerst hebben we weer een langere wandeling gemaakt. Helemaal ontspannen was dat niet. We moeten namelijk wat beslissingen nemen over aanpassingen aan mijn praktijkpand in NL. Die beslissingen wil je graag gewogen nemen in elk geval zo dat de gebruikers van het pand voor hun praktijkvoering er zo weinig mogelijk last van hebben maar ook op een manier waarop het voor onszelf is te overzien want wij zitten hier op afstand en je kunt er niet zomaar even naartoe lopen. De hele wandeling hebben we er samen over gepraat, wat doe je wel en wat doe je niet of op termijn. Voor Gösta was dat wellicht wat minder gezellig. Hij liep dan ook met zijn oren strak in de nek, meestal een teken van stress of spanning. Blijkbaar voelt hij het aan dat wij met iets anders bezig zijn dan de wandeling. Gelukkig leverde de wandeling wel wat nieuw invalshoeken op die we gaan exploreren. Uiteindelijk zullen we er wel uitkomen. Morgen dan maar weer een wandeling met de aandacht naar buiten gekeerd :-)

Vanmiddag ben ik dan toch aan het bakken geslagen. Dit laatste nadat we eerder op de middag een poging hebben gedaan een stuk glas uit te snijden uit een oude glasplaat, die we nog over hadden na de renovatie van de voordeur, voor het raam in de garage.  Het mislukte :-) Dan de dag maar voortzetten met bakken. Vandaag een brood en een kruidkoek. Beiden goed gelukt en goed van smaak. Zo kunnen we weer een paar dagen verder. Ondertussen zat Gerrit op het krukje op het pad achterhuis onkruid te wieden. Op zich niet het meest inspirerende werk maar wel voldoening wanneer het klaar is. En toen was de dag (het deel overdag dan) al weer voorbij. Vanavond zitten we beiden wat te lezen, buiten is het warempel al donker. Je kunt al wat merken dat de dagen korter worden.

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.......

 

We zijn weer op orde met de temperatuur

Meestal blijft ons huis heerlijk koel ook bij warmere dagen. Echter gisteravond was het overal warm, te warm. Gösta wist bijna niet meer waar hij het moest zoeken. Ja hij kan altijd nog in de kelder maar het is een hond van vaste gewoontes. In de kelder is hij bijna nog nooit geweest, laat staan dat hij er kan slapen.

Alle deuren en ramen hadden we tegen elkaar open gezet zodat het een beetje kon doorwaaien. Maar het bleef warm. Arvid kan er wel tegen, dus toen het bedtijd was liep hij mooi de honden slaapkamer in en ook daar had ik het raam open gezet. Voor Gösta was het daar veel te warm. We besloten Gösta voor één keer in de weefkamer te laten slapen, hij loopt daar altijd doorheen om zo in de hondenslaapkamer te kunnen komen , vertrouwd dus. Ergens midden in mijn nacht (6.00 uur), want ik viel ongeveer half drie in slaap ook vanwege de hitte, werd ik wakker van een voor mij onbekend geluid. Er brulde een hond, ik dacht van buiten. Ik mijn bed uit, ik was toch weer wakker dus wat maakt het uit, om buiten mijn oor te luister te leggen. Ik hoorde niks meer. Proberen om verder te slapen maar opnieuw dat geluid van een kermende hond. Zo luid, je zou het in Karlsborg wel kunnen horen dacht ik nog. Dus ik weer naar beneden en daar lag Gösta heerlijk rustig en ontspannen in zijn mand in de weefkamer. Het gekerm kwam uit de hondenslaapkamer, het kwam van Arvid! Ik ernaar toe,  Arvid stond voor de deur, sprintte mij voorbij en liep in één streep naar de buitendeur. Ik dacht nog dat hij hoognodig moest plassen maar toen ik de deur opende sprong hij naar buiten om daar twee rondjes in volle vaart door de tuin te sprinten. Daarna kwam hij weer terug naar de deur en wilde wel weer naar binnen. Snap je dat nu, hij is 14 jaar! Dan sprint je toch midden in de nacht niet meer door de tuin.... Ik heb hem in de keuken in zijn mandje gestuurd en ben weer naar boven gegaan. Vandaag zijn ze beiden weer in hun normale doen. Wellicht is hij bevangen geraakt door de hitte overdag of heeft hij een zonnesteek opgelopen.....

De temperatuur is zo ongeveer een kleine 20 graden gezakt. De thermometer op het zuidterras geeft nu 20 graden aan. Heerlijk!!!!

Vanochtend hebben we een korte wandeling gemaakt omdat het toen nog best warm was. Daarna zijn we naar Mariestad gegaan om boodschappen te halen. Op de terugweg brak de donker geworden hemel open en konden we echt merken dat het koeler werd. Sommige auto's gingen aan de kant staan vanwege het slechte zicht door de regen. Wij zijn rustig doorgereden. Thuisgekomen was het wel een heel ander aanzicht dan in de dagen hiervoor.

De rest van de dag is het blijven regenen. Op het moment dat ik deze blog schrijf is het 20.00 uur en valt de regen weer eventjes met bakken uit de lucht. Wat heerlijk voor de natuur, en wat heerlijk voor ons ook. Vannacht kunnen we weer onder de deken i.p.v. erop.

Ik doe ook nog een experimentje in de vensterbank. Elke dag eet ik tuinkers op mijn kaas. Heerlijk en heel gezond. Het is in de winkel niet altijd te koop en daarom dacht ik het zelf te gaan kweken. Ik heb een aantal zakjes met zaad gekocht die ik aanvankelijk op watten probeerde te laten ontkiemen. Dat werkte wel maar nu doe ik het op keukenrolpapier en dat gaat nog beter. Goed nat maken zaadjes erop strooien, goed dicht op elkaar, folie er overheen en in de vensterbank en in vijf dagen heb ik tuinkers. Dat is een gelukt experiment. Mijn tweede experiment handelt over tomaten. Elke dag eten we bij ons ontbijt tomaten, ze bevatten veel dingen waaronder kalium. Tomaten zijn duur geworden want ze worden gekweekt in kassen en onze tomaten komen net als de tuinkers overigens bijna allemaal uit NL dus de vervoerskosten komen er ook nog eens overheen. Ik heb helaas (nog) geen kas maar ik vroeg me af of ik zelf ook tomaatjes zou kunnen kweken in de vensterbank. Van een soort die we erg lekker vinden heb ik op een ochtend tijdens het ontbijt de pitjes op keukenpapier gelegd, folie erover en in de vensterbank op het zuiden gezet. Binnen een week ontkiemden de pitjes. Nu heb ik een bakje vol ontkiemende plantjes. Ik ga de besten eruit selecteren. Ik weet echter niet of het zover komt dat ik dit jaar tomaatjes van de vensterbank kan eten. Het is al wat laat in het jaar immers. Maar dat het zo lukt is wel heel leuk want ja als je bij de zaden staat, hoe kies je dan de lekkerste tomaten? Misschien kan ik er wel een groeilamp boven hangen. We zullen zien hoe het loopt. In elk geval is het heel leuk om te doen. Jammer dat ik er niet eerder aan gedacht heb. Wel eerder heb ik tomatenzaadjes geplant maar die zette ik dan net als de voorgekweekte groenten in de moestuin. Dat was geen succes.

Wel de provisiekast is weer gevuld, het huis weer afgekoeld, de honden weer op orde, wat wil een mens nog meer. Fijn weekend!

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

 

Warm en voortzetting van de klussen buitenom

Dit wordt een blog van niks en toch schrijf ik hem maar even. Pfffff wat was het warm vandaag, wij dachten zo nog warmer dan gisteren. De thermometer op het zuidterras gaf dit aan:

44 C. Gisteren 47 C. Dat komt vermoedelijk doordat er vandaag iets meer wind was. De hele dag verhuisden wij van schaduwplek naar schaduwplek en dronken we in elke pauze drie bekers koud water met lemoensap erin. Heerlijk verfrissend!

Wat hebben we gedaan? Wel van Gerrit's werk heb ik geen foto's :-( Hij heeft de regenpijp bij de garage recht gezet, die zakte namelijk schever en schever. Hij heeft het dak van de overdekte altan schoongeboend en hij heeft een klusje in de camper gedaan. Dat laatste klusje is zo minutieus dat ik het niet op de foto kan zetten. Een van de kastjes sloot niet goed, we konden het laatst niet meer open krijgen. Hij heeft ontdekt hoe dit kwam en het verholpen. Dat scheelt ons twee keer een ritje naar de dealer. 

Wat heb ik gedaan in deze hitte. Wel ik heb het raam van de kelder geschuurd en in de olie gezet en later op de dag wit geschilderd. Al met al ziet het er goed uit al was het een moeilijk kozijntje omdat het zo verwaarloosd was. Nu weer helemaal top!

een nu netjes kozijn in een lelijke keldermuur

Tegelijkertijd heb ik het derde raam van het kozijn van de keuken opnieuw geschilderd, daarvan had ik gisteren de eerste twee gedaan. Eerst even plamuren natuurlijk en daarna mooi afschilderen. Het zit er nu net weer in en het ziet er mooi uit, ik ben tevreden en Gerrit ook.

Zo hebben we de dag omgekregen. Maar man man....wat een hitte, gelukkig hebben we het overleefd. Het bijschilderen van het stukwerk dat moet even een andere keer. Daar kwam ik niet meer aantoe. 

Morgen hebben we geloof ik regen in de voorspelling. Wat kijk ik daarnaar uit! 

Wij duiken zo meteen nog even weer de badtunna in. Die was toen we er gisteravond uitstapten 33 C. Gerrit heeft net nog even gekeken en vanavond is die 36 C. Ik hoop maar dat we er wat verkoeling in kunnen vinden......

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij, wordt vervolgd.....

 

Warm en klusjes buitenom

Nu is het bij ons ook lekker warm al is dat voor niemand een spectaculaire mededeling. Ja en wat doe je dan bij deze temperatuur?

De thermometer heb ik hangen op het zuidterras en zoals je kunt zien (als je goed kijkt) meten we daar 47 C. We hebben er vandaag dan ook niet gezeten. Wij zochten het onder onze bomen en in de wind. En veel drinken natuurlijk. De honden hebben we binnen gehouden, we hebben vandaag niet met ze gelopen, veel te warm.

Gerrit en ik hebben lekker wat klusjes gedaan waarbij we dan wel steeds de schaduw wat opzoeken. Gerrit heeft de dakgoten leeggehaald en schoongemaakt en de rand van de altan schoongemaakt. Zo ziet het er weer lekker fris uit. En hij heeft een aantal plekken van het stucwerk buitenom gerepareerd en die moet ik morgen oververven Bovendien heeft hij vandaag een brandoefening gedaan. Naast ons balkon op de voorgevel zit een opvouwbare ladder gemonteerd. Die zit daar als vluchtroute voor als er brand is. Je hoopt zoiets nooit te gebruiken maar mocht het nodig zijn dan is het goed te weten dat de ladder het doet. Je moet er een borgpen uittrekken en dan vouwt hij vanzelf uit. Alles doet het nog, hij is goedgekeurd. 

 Zelf ben ik bezig met het kelderraam van de garage/werkplaats. Vorig jaar heb ik het raam van de tvättrum aan de buitenkant wit geschilderd en dat vind ik wel mooi staan. We hebben in de kelder in totaal vier van die kleine kelderraampjes en die ga ik allemaal wit maken. Zo springen die raampjes er een beetje uit in het grijze vlak van de kelder.

Het glas van het kelderraam van de garage was al enige tijd kapot. Daarom is nu dit raampje aan de beurt. Het is nog wel even een klusje. Al het glas moet eruit ook het deel wat nog heel is (het is dubbel glas). En het onderste deel van het raam daarvan moet het hout worden vervangen. Het kozijn heb ik helemaal kaal geschraapt en gekit en in de plamuur gezet. Vandaag heb ik het wit geschilderd. Ik denk dat dit mijn beroerdste schilderklus tot nu toe is geweest. Dit kozijn daaraan valt geen eer te behalen. Maar goed dit deel is klaar, nu het raam nog.

Omdat ik nu toch weer in het schilderwerk zit ontferm ik me in de tweede ronde over het keukenraam. Dat hoeft niet helemaal, alleen het rood aan de buitenkant. Even schuren, bijplamuren, weer schuren en schilderen. Dat ziet er nu weer helemaal fris uit.

Gelijk ook de ramen van dit kozijn gelapt van binnen en van buiten en zo ziet het er weer mooi uit vind ik.

En zo waren we toch lekker actief op deze warme dag. Vanavond hebben we heerlijk in de badtunna zitten dobberen. Gerrit had hem een beetje opgestookt naar 30 C. De bubbels erbij aan en genieten van het uitzicht op het Vångdalen.

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd......

 

Wat een heerlijke dag is die maandag toch

 Toen we nog maar pas in Zweden woonden, na onze pensionering, waren we op een  maandagochtend druk met het ophangen van gordijnen. We kwamen er achter dat we haken tekort hadden. Geen probleem zei Gerrit toen, dan halen we die haken uit Mariestad. Daar is een Jysk winkel waar ze die haken hebben. Toen we zo op die maandagochtend in de auto naar Mariestad reden overviel ons een gevoel van grote verwondering dat we dit samen zomaar konden doen op een maandagochtend. Wat een verschil met wat we gewend waren. De maandag was voor ons beiden altijd een dag van intensief werken. Nu na onze pensionering hoefde dat niet meer. Samen iets ondernemen op de maandag wat voelde dat toen  rijk en bevrijdend. Niet alleen toen maar nog steeds. Op de maandag beseffen we het meest intens hoe vrij we nu zijn en hoe fijn het is om samen te genieten van die vrijheid. Maandag is onze vrijheidsdag.

Vandaag is het ook weer maandag. We hebben rustig ons ontbijtje genuttigd waarbij we memoreerden hoe we het gezellige vroege bakje koffie met H en Ch en Emke misten. Het vroege bakje is een kopje koffie voorafgaande aan het ontbijt. Even bijkomen en wakker worden, spelen met Emke en een goed gesprekje. Prachtig!

Na het ontbijt van vandaag stond de wandeling met de honden in de planning, een gewoonte. De weerapp toonde buien activiteit en bijna zouden we de wandeling uitstellen tot op een later moment. Maar buiten zag het er zo heerlijk uit en bij het uitkloppen van het tafellaken rook het buiten zo lekker dat we besloten de wandelschoenen aan te trekken. Heerlijk gewandeld langs Roll en langs de Strålestuga die nu deels in de steigers staat. De renovatie gaat van start.

Tijdens die wandeling hadden we nog een bijzonder moment. Toen we de woning van Ingemari passeerden kwam er plotseling iemand op ons af lopen die onze namen riep. Dat zijn we hier natuurlijk niet gewend. Wie kent ons hier.... Het was iemand (E) die mij een aantal jaren terug een email heeft gestuurd met een reflectie op mijn blog en de mededeling dat zijn partner en hij bij ons in de buurt zouden komen wonen. En ja als je dan net voor een emigratie staat is het natuurlijk heel leuk om bijna dagelijks iets over je toekomstige omgeving te lezen. Mijn reactie was destijds dat we de pandemie, die er tussen kwam, maar even af moesten wachten om daarna eens kennis te maken. Dat is er tot op dit moment nog niet van gekomen. Tot vanochtend want de persoon die op ons afliep was E! Wat leuk zo'n spontane ontmoeting. We hebben even staan praten  en wie weet krijgt het nog eens een vervolg. In elk geval kunnen we elkaar nu herkennen, wat leuk!

Geen drup regen gehad tijdens onze wandeling, dus maar goed dat we de stap erin hebben gezet. Weer thuis bedachten we dat het tijd was voor een ritje naar Karlsborg. Onze kelder stond weer vol met in zakken verzameld afval en we hadden een aantal boodschapjes die we in ons dorp niet kunnen krijgen.

In Karlsborg hebben we ook gezocht naar een skilift of Dino. Die willen we graag gebruiken om wat klussen in het 'hogere segment' uit te voeren. Ik zou graag de windveren en de onderkant van het overstekende dak willen schilderen en Gerrit wil graag de zonnepannelen schoonmaken want eenmaal schoon leveren ze drie procent meer energie op. Bovendien moeten we de goten schoonmaken want die zitten nog vol bladeren. Dus vandaar onze interesse in een skilift. In Karlsborg konden we geen geschikte skilift vinden. Er staat wel eentje maar daarmee durven we de 'ski' niet echt in. Wat dat betreft zijn we onverrichter zake weer naar huis gekeerd. Voorheen zag ik in ons buurdorp Halna ook wel eens eentje te huur staan maar hierover kan ik geen gegevens meer vinden. Het wordt ons duidelijk.... je belandt niet zomaar in hogere sferen.

Tijdens het ritje naar Karlsborg probeerde ik het thuisfront in NL en Engeland nog even stik jalours te maken. Zij zitten namelijk allemaal te sudderen in een code rood wat de warmte betreft, wij hadden vandaag een aangename 23 graden met een koele bries. Heerlijk! Dus ik stuurde deze foto: 

De eerste reactie die ik terugkrijg is die van Louis die zich afvraagt of we misschien een probleempje hebben met de ABS. Dat hebben we idd. Daarvoor staan we bij de garage ingepland maar dat laat nog even op zich wachten. Het is juli in Zweden! De tweede foto die ik ontving was er eentje van Femke. Julian is vandaag op de opvang. Hij kan nu kruipen en ontdekt dat de wereld groot is en interessant. Op de foto lag hij op de onderste plank van de kast waarin het speelgoed wordt opgeborgen. Henk vroeg zich al af of ze hem daar opruimen wanneer hij niet meer te houden is.... Ja, bij zo'n voorval valt mijn discussie over het weer in het water.

De rest van de dag hebben we in de tuin gewerkt. De seringen haag gesnoeid, de uitgebloeide bloemen eruit geknipt en onkruid weggehaald. Al met al wel weer een paar uurtjes werk. Naast de seringen hebben we een aantal bessenstruiken staan zoals framboos en braam. Die struiken staan er al jaren maar komen moeilijk op gang. Maar dit jaar gaat het als een tierelier. We hebben het onkruid er tussenuit gehaald en de uitlopers langs het hekwerk geleid. Er groeide een Winde in die zich om de stengel van de nu voor het eerst goed groeiende bessenstruiken slingerde. Die winde is op zich ook mooi maar niet in de bessenstruiken. Het was nog een heel gedoe om de Winde eruit te krijgen.

dat ziet er veelbelovend uit of niet....

Tot op dit moment staat alles in de tuin er mooi bij. De rodebessen struik heeft veel minder bessen dan in de voorgaande jaren maar de bessen die eraan zitten zijn heerlijk nu ze dieprood van kleur zijn. Vaak doe ik ze door de sla, lekker fris.

De courgettes groeien prachtig en de eerste bloemen zijn in zicht. Nog eventjes dan kunnen we oogsten.

Zoals ieder jaar doen Gerrit zijn  boontjes het heel goed. We hebben twee bakken met stokbonen en een bak met lage boontjes. Voor de vrolijkheid heb ik in de moestuin ook wat bloemen gezaaid waaronder de goudsbloem. Ook die doet het heel mooi.

Daar waar anders het vogeltjes hotel hangt, bij de deur naar de keuken, heb ik nu een mooie hanger met diverse bloemen. Ik moet er o zo om denken om deze op tijd water te geven maar wanneer ik dat doe staat het prachtig.

De overwinterde geraniums doen het ook heel erg goed en geven me nu voor de tweede keer plezier. 

Vanavond hebben we nog menig gietertje, gevuld met handmatig opgezwengeld bronwater, uitgedeeld.  Hoe nostalgisch wil je het hebben.....  Ik vind het zo in de avond altijd zo heel erg mooi in de tuin. Dus ook dat wil ik nog even met jullie delen.

Wel al met al is het alweer een heel verhaal geworden. Of het interessant is om te lezen weet ik niet maar voor het nageslacht staat het weer beschreven.

Ontvang een hartelijke en bovenal vredevolle groet van ons beiden en wordt vervolgd.........

Het was een bewogen weekend

De dagen vliegen werkelijk voorbij. H, Ch en Emke zijn drie weken bij ons geweest. Vooraf denk je een zee van tijd te hebben met elkaar en dan is het ineens zomaar voorbij. Dit weekend zijn ze weer vertrokken naar NL nu alle regelzaken rond hun huis klaar zijn. Daarnaast hadden we gelukkig ook nog tijd om een aantal leuke en ontspannen dingen met elkaar te ondernemen. Het was tenslotte ook hun vakantie.

En daar gaan ze dan. Met pijn in het hart laten we hen gaan, wetend dat we na een dag ons eigen ritme weer oppakken en dat het goed is zo. 

Na het vertrek van H, Ch en Emke hebben we nog een uurtje gepraat met F, L en Julian. Julian wordt al een hele vent en aan het einde van de dag kregen we een foto waarop hij voor de allereerste keer in zijn leven staat!! Wat een mijlpaal! En wat mooi dat het zo goed gaat.

Dit weekend en deze week is het bij iedereen erg warm. In Nederland is het zweten maar ook in Engeland. Greetje moet nog even werken en binnenshuis is dat niet te doen. Ze zit in haar voortuintje van zes vierkante meter onder de parasol. Zo gaat het werken nog net. Maar wat ziet het er gezellig uit met een hapje en een drankje maar vooral ook met de siererwtjes in het mooie vaasje van haar beppe!

En wij zelf dan? Wel zaterdag na het uitzwaaien en het beeldbellen ging bij ons de bel. Wel ik hoorde hem niet want ik stond onder de douche maar Gerrit gelukkig wel. Bij ons gaat de bel bijna nooit dus wie zouden daar kunnen zijn.  Wie stonden daar nu voor de deur.......wij verwachtten niemand! Het was een voormalig assistente van de huisartsenpraktijk in Dokkum samen met haar man. Zij vieren vakantie in Zweden. Wat een verrassing. Gerrit plukte mij snel onder de douche vandaan en nog maar amper afgedroogd zat ik na enkele minuten nog na druppend van het douchewater alweer aan de koffie. En dan is een uurtje zomaar voorbij. Maar wat een leuke verrassing en wat een geluk dat we nog thuis waren want meestal lopen we om die tijd met de honden.  Dat laatste schoof nu een paar uurtjes op maar dat is niet erg. Gelukkig is het bij ons nog niet echt warm. De temperatuur blijft onder de 20 C. En dan is het heerlijk. Maar wat een leuke verrassing!

De rest van de middag hebben Gerrit en ik wat klusjes gedaan in en om het huis. Ik heb het zuidraamkozijn opnieuw rood geschilderd. Het kan daar soms zo ernstig warm worden dat de verf gewoon van de kozijnen afbrandt. Dus alles geschuurd en weer in de plamuur gezet en overgeschilderd. Zo kan het weer even mee.

Vandaag zondag verliep de dag iets meer geordend. S en Fr wilden graag langskomen. Ze hadden gedacht dat H en Ch nog bij ons zouden zijn. Ook voor hen gaat de tijd sneller dan ze vermoeden. Dat was dus even een teleurstelling. Samen met hen hadden we een heel gezellige zondag. We hebben eerst een lange wandeling in Tiveden gemaakt. Vaak gaan we in de zomer na zo'n wandeling nog even naar Tivedstorp maar daar is de glans nu een beetje vanaf. Deze week waren we er ook met H en Ch maar behalve een kopje koffie of thee is daar niet veel meer te verkrijgen. Er is nu een grillstuga gecreëerd waar je 's avonds tussen 18.00 uur en 20.00 uur kunt aanschuiven voor een maaltijd. Voor de rest is er niet zoveel meer. Heel erg jammer vinden wij want we hebben daar vele gezellige momentjes doorgebracht onder het genot van koffie of thee met iets huisgebakken lekkers erbij.

Vandaag gingen wij na de wandeling gelijk weer naar huis. Onderweg bedachten we dat het wel lekker weer was om buiten te barbecuen. 

Het was warm voor de honden dus af en toe even afkoelen

Vanavond kregen we een app-je van H en Ch dat ze weer veilig thuis zijn na een lange en vermoeiende reis met veel oponthoud bij Hamburg en Oldenburg. Nu maar even bijkomen.

Het was een bewogen weekend!

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd......