De allrum X: Behangen in de tweede ronde

In mijn vorige blog schreef ik over de grussväg die op dit moment, nu de sneeuw weer is weggedooid, veranderd is in een drekväg. Wij zien er dan ook niet uit tijdens onze wandelingen want de spetters modder zitten ons tot aan het achterwerk. Ik kan dagelijks wel een schone langebroek aantrekken. Dat doe ik niet hoor, ze laten ons hier wel lopen ook met een broek vol dreksputters. (en eenmaal weer thuis, schiet ik toch bijna direct in mijn werkkleding :-)

Zie de trekker is er ook overheen gegaan, nu kun je zien hoe zacht de toplaag van de grussväg is.

Schoenen poetsen doe ik ook maar niet elke dag maar oh wat zien ze eruit. Gelukkig hadden we vandaag de zon erbij zodat de weg mooi wat kan opdrogen. Vandaag hebben we er weer heerlijk gelopen. Op een gegeven moment had ik het zo warm gekregen dat ik mijn jas heb uitgedaan. Even lopen 'met zonder jas' voor de eerste keer dit jaar, heerlijk!

We zagen ook nog een groepje reetje staan grazen aan de bosrand, dat is altijd een mooi gezicht. Het is een beetje een zoekplaatje op de foto hieronder maar ze staan er toch echt. Een stuk of drie meen ik me te herinneren.

Na de wandeling, die we vanwege het mooie weer een beetje hebben opgerekt, zijn we gaan behangen. Behangen in de tweede ronde. Gerrit knipt de banen af, ik plak ze erin terwijl hij de trap vasthoudt. Veiligheid voor alles toch?

Ik pas er precies tussen

We zijn begonnen met de lange lappen. Op de foto hierboven is net de eerste baan geplakt. Wanneer er wat meer banen in zitten ziet het er heel anders uit.

 

Het is werk dat veel voldoening geeft. Nu zie je immers de allrum veranderen. 

Van dichtbij ziet het behang er zo uit. De nerven in de blaadjes hebben overdag een zilverkleur, en 's avonds bij lamplicht schijnen ze in goud.

Morgen gaan we verder, nu we het trapsgat klaar hebben kan ik het verder wel alleen en kan Gerrit iets anders doen. 

Wel ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd....

 

De allrum IX: Schilderen

Met Gerrit gaat het gelukkig goed!. Hij heeft nog wel wat beurse plekken van zijn val maar dat gaat wel weer over. Vandaag heeft hij even een vrije dag genomen. Ik niet want nu alles netjes geschuurd was had ik wel zin om te gaan schilderen. Dat is  altijd mijn taak. 

Ik heb alle vloerplinten en deurlijsten met wit overgeschilderd. Toen dat klaar was heb ik de deuren een eerste keer geschilderd, naar ik hoop in dezelfde kleur als de deuren in het andere deel van de allrum. Op de foto lijken ze nog ietsje donkerder maar dat komt mogelijk omdat de verf nog moet drogen. Dan wordt de kleur altijd nog ietsje lichter.

Mocht de kleur toch iets te donker blijven dan meng ik er nog wat wit door.

Heb net nog even een blik geworpen op de deuren, de verf is droog en ik vind ze toch te donker. Morgen dus een tintje lichter. Ondertussen zijn de treden van de trap bijna droog en kan ik de tweede helft in de hardwaxolie zetten. Morgen ben ik nog wel zoet met dit schilderklusje.

de omlijsting van het trapsgat is al droog, en lichter van kleur.

Verder hebben Gerrit en ik nagedacht over de bestemming van de allrum. We gaan er een pooltafel neerzetten. De wens was een biljart maar daarvoor is de ruimte te klein. Een pooltafel kun je in allerhande maten krijgen. De gedachte is om dan een middenmaat te kiezen met een afmeting van 1.80m x 0.90m. We gaan proberen er een sfeervolle ruimte van te maken.

Wel behalve schilderen en een korte wandeling met Gösta en Sevs (die even een  nachtje bij ons is) heb ik vandaag niets gedaan. Gerrit is bezig geweest met de voorbereidingen voor in invullen van de belastingformulieren. Dat zit er straks weer aan te komen. Belasting is niet zo mijn ding, ik ben blij dat ik dat niet hoef te doen.

Wel..... ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

De allrum VIII: Schuren

Klussen vind ik altijd het leukst als je ziet wat je gedaan hebt en het liefst met een mooi resultaat. Dat was vandaag niet het geval. We zijn namelijk de hele dag aan het schuren geweest. Gelukkig het grootste deel van de dag met het schuurlapje in de hand want een hele dag het geluid van schuurmachines is niet heel prettig aan de oren. Vanmiddag moest ik daar wel aan geloven met het schuren van de trap. Dat is met stip het vreselijkste werkje van de hele klus.....die trap. De witte delen had ik eerder deze week al gedaan vandaag hoefde ik alleen de treden maar te schuren. Ik ben er drie uren mee bezig geweest. Ondertussen schuurde Gerrit alle sierlijsten rond deuren en ramen en de vloerplinten. Dat is een heel gedoe want daar zitten allemaal richeltjes aan. Ook Gerrit is uren aan het schuren geweest. Aanvankelijk hielp ik hem bij deze klus maar omdat ik momenteel niet heel erg goed in de bocht kan heb ik mijn werkterrein verplaatst naar de trap.

Om half zes namen we even een korte pauze, daarna ben ik doorgegaan met schuren en heeft Gerrit het eten gekookt. Half negen 's avonds was ik klaar met schuren. Ik heb toen eerst eens om me heen gekeken. Wat een ramp al dat stof! Echt overal stof.

Alles was grijs. Niet dat we de moed ervoor hadden want we waren al de hele dag bezig geweest, toch hebben we de boel weer schoon gemaakt. Gerrit boven en ik van beneden naar boven. Alles stofzuigen en afnemen....wat een werk. 

Maar gelukkig kwam ergens het moment dat vele dingen weer de kleur hadden gekregen die ze horen te hebben. We besloten dat ik nog de halve trap in de hardwaxolie zou zetten. De halve trap zodat we vanavond ook nog boven kunnen komen op de onbehandelde treden. 

Terwijl ik met de traptreden in de weer was nam Gerrit al het geschuurde schilderwerk af met 'Målartvätt' (att måla is schilderen en tvätt is was, dus het wassen van het schilderwerk). Zo begon het zelfs ook weer schoon te ruiken. Heerlijk!

De helft van de treden in de olie de helft nog niet.

Tijdens het oliën vertelde ik Gerrit welke treden ik had gedaan zodat hij bij het afdalen van de trap hiermee rekening kon houden. Later toen ik klaar was dacht ik 'ik zeg het nog een keer'. Gerrit snapte het en herhaalde dat hij op de tweede, de vierde, de zesde etc. tree kon staan. Helemaal gerust besloot het stof nog even van me af te spoelen en net toen ik onder de heerlijke regendouche wilde stappen hoorde ik een voor mij onbekend geluid dat me verontrustte. Ik stap de badkamer weer uit en vraag of alles goed gaat... het antwoord was 'nee'.  Gerrit zou naar beneden gaan om zijn handen te wassen en dacht eventjes niet meer aan de treden van de trap. Op de automatische piloot stapte hij  op de eerste tree en gleed uit, zo op zijn rug van boven naar halverwege de trap! Hij heeft nu een pijnlijke rug en een pijnlijke arm en een grote schram. Hoe hij aan dat laatste is gekomen is ons niet duidelijk. Dat is een pijnlijke en wat nare afsluiting van een hele dag klussen. Ongelukjes zitten in kleine hoekjes. We zijn altijd erg voorzichtig en denken meestal goed na over hoe we dingen zullen doen. Traplopen is natuurlijk iets dat je op de automatische piloot doet en daarmee is het ook iets waarmee het zomaar fout kan gaan. Ik hoop maar dat het allemaal wat meevalt. Dat weten we morgen.

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

 

De allrum VII: Zijn we nu wel wat opgeschoten

Wat een verrassing was het vanochtend dat de wereld weer kleur heeft. Het grootste deel van de winter, dan bedoel ik de dagen dat het bewolkt is en de zon niet schijnt, is de wereld zwart/wit. Vanochtend echter niet, we hadden een blauwe lucht, zonneschijn, groen gras en bruine bomen. Heerlijk weer om te wandelen. We wilden graag in het zonlicht blijven lopen dus kozen we voor de wandeling door het Vångdalen. Daar lopen we over een grusväg door de weilanden. Zomers is dat heel lieflijk met krakende steentjes onder je schoenen maar nu, na een korte winterperiode en dooi is het een drekboel zo'n weggetje. Zeker wanneer er dan ook nog een boer met een trekker over gaat. Schoenen en broek zitten onder de moddersputters wanneer je eenmaal weer thuis bent. Maar toch.... daar lopen in de stilte en in het zonlicht is alle drekzooi zeker waard.

Over de klus kan ik kort zijn vandaag. Het Renovlies behang zit erin, de allrum is nu weer wit. Vliesbehang eruit, vlies behang erin..... wat zijn we nu eigenlijk opgeschoten na vele dagen werk. Die vraag schiet wel even door mijn hoofd. Het antwoord weten we natuurlijk. Het oude behang van de muren, herstellen van de muren, uitvlakken etc. En nu dus het nieuwe vlies erop. Twee volle dagen behangen, ik moet er nu eventjes niet aan denken dat we dat straks nog eens moeten doen. Ik denk dat we er dan nog langer dan die twee dagen mee bezig zullen zijn. We zullen zien, tijd hebben we. 

Deze wand waarin de toegang naar de keuken hebben we er nog extra bij meegenomen omdat die een verbinding heeft met het trapsgat.

De trap beneden in de hal

bovenkant van de trap en toegang tot de allrum

Op de foto hierboven zie je op de achtergrond het achterste gedeelte van de allrum, het deel dat we vorig jaar hebben gerenoveerd.

De allrum is een kamer voor iedereen. Dat is op de foto's hierboven ook goed te zien want alle slaapkamerdeuren komen erop uit. Tot nu toe hebben we nooit zoveel gedaan met deze ruimte in ons huis. We zijn nu aan het nadenken over wat we er mee zouden kunnen doen. Een biljart zou leuk zijn geweest maar daarvoor is hij net te klein, je hebt dan te weinig ruimte voor de queue of gewoon keu. Wie het weet mag het zeggen. Het zou leuk zijn om wat ideetjes aangedragen te krijgen.

Dit was ons werk voor de donderdag, de dag dat in het nieuws is dat de Koran verbranding vorige week door de Deen Rasmus Paludan, die grote protesten tot gevolg heeft gehad in Turkijke en Iran en een mogelijk lange vertraging geeft in de toetreding tot de Navo van Zweden en Finland, is geïnitieerd door de programmaleider van het nieuwskanaal (Riks) van de Sverige Demokraterna (SD) de extreem rechtse partij binnen de Zweedse politiek en nu steunende partij binnen de huidige regering. De SD ontkent alle betrokkenheid maar de programmaleider wordt voor zijn werk wel betaald door de SD. Dit zou betekenen dat er een directe koppeling is tussen de Koran verbranding en de SD. Rasmus Paludan zegt dat het niet zijn idee was deze Koran verbranding en dat hij is gevraagd. Wat dit nu weer voor gevolgen zal krijgen......

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.....

 

De allrum VI: Renovlies plakken

Vandaag zijn we, na eerst een lange wandeling met Gösta te hebben gemaakt,  flink aan het behangen geweest. Of eigenlijk doe ik het plakwerk en Gerrit knipt de banen op lengte af. Het plakken doe ik het liefst alleen want als je met z'n tweeën aan een baan staat te trekken dan krijg je hem er niet goed in. We plakken met Renovlies, dat is voor ons de eerste keer dat we dat gebruiken en ik moet zeggen ik ben enthousiast!  Het geeft een mooie basis voor het plakken van het door ons uitgezochte behang.

Het Renovlies is een dun behang dat is versterkt met een glasvezel. Er zit echter geen structuur in het oppervlak, het is gewoon glad. Je moet het stotend plakken. Er wordt wel aangegeven dat het Renovlies kleine onregelmatigheden verbergt maar daar moet volgens mij dan wel een goed geloof bij. Ons vliesbehang is niet de allerdikste ik geloof dat het 150 gram is. 

Dit vind ik ook wel een charmante foto :-)

Het hele trapsgat is nu behangen met het vliesbehang. Dat waren lange lappen. De eerste baan, dat was de langste die was 4. 60 lang. Dat betekent dus ook op grote hoogte in dat trapsgat staan. Bij die banen stond Gerrit wel even op de trap om mijn trapje op de steiger vast te houden. Wellicht een symbolische handeling maar het maakte wel dat ik iets steviger stond. Ik heb me daar in de hoogte maar goed geconcentreerd op het loodlijntje en de helpende gedachte was dat ik bij alle volgende banen niet zo op eenzame hoogte zou hoeven te verkeren.

We zeulen de hele dag een beetje met de steiger. Voor het behangen van de bovenkant moet hij zo dicht mogelijk bij de muur staan maar er niet helemaal tegenaan voor het behangen van de onderkant moet hij juist weer bij de muur vandaan want anders pas ik er niet tussen. Voor elke wand moet de steiger bovendien op een andere positie worden neergezet.

De steiger is nu uit het trapsgat. Blij dat dit stukje nu klaar is, al het andere behangwerk is op normale hoogte. De Renovlies zit er mooi strak in en we vinden dat we eer hebben van het saaie uitvlak werk waar we dagen mee bezig zijn geweest.

Nu de rest nog! 

Inmiddels is de sneeuw en de rijp weer verdwenen en oogt de natuur weer groen grijs.

Ontvang een hartelijke en vooral vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....

De allrum V: De voortzetting

 Wat is nu de mooiste foto?? Ik kon niet kiezen! In elk geval was het vandaag (zondag) heel erg mooi buiten. Het weer was bewolkt en nevelig en dat resulteerde in veel rijp aan de bomen. En dan is het echt heel erg mooi wanneer het vriest. 

Wij dachten vanochtend een mooie winterwandeling te maken maar Gösta had geen zin. Wat er aan de hand was is ons niet duidelijk geworden. Hij was niet vooruit te branden. Het werd een kort rondje en nadien heeft hij de hele dag wat in zijn mand gelegen. Misschien had hij gewoon geen zin. Het was ook redelijk koud. 

Wij zijn vandaag verder gegaan met ons project. De vierkante meter oud behang die we nog moesten afsteken dat had nog heel wat voeten in de aarde. Er zaten vele lagen behang over elkaar heen geplakt en vervolgens nog eens twee lagen glasvezel en ergens daartussen ook nog eens een laag karton. Bovendien hebben we er een paar vierkante meter aan toegevoegd. Gerrit is er lang mee bezig geweest en nu is het klaar. Ondertussen heb ik een deel van de wanden afgeschuurd en afgenomen en geplamuurd. Zo ontstaat er een strakker vlak waarop we straks kunnen behangen. We hebben besloten om mettertijd eerst een laag renovatie vlies te plakken en daarna het nieuwe behang daar overheen. Zover is het nu nog niet, ik heb nog een aantal wanden en een trap te gaan. 

Behalve schuren plamuren, behang trekken en schoonmaken hebben we vandaag (zondag) niets gedaan :-)

Ook op maandag is het nog prachtig buiten

Voor vandaag (maandag) zou ik kunnen schrijven idem. Maar dat is wel heel erg saai natuurlijk. Vandaag ben ik verder gegaan met het uitvlakken van de wanden. Dit kost veel tijd omdat we ook steeds de steiger moeten verplaatsen vanwege de draai in de trap, we hebben drie wanden in het trapsgat. Bovendien moet het allemaal twee keer vanwege de krimp van het vulmateriaal. 

 

Gerrit heeft vandaag de lederen bank in stukken gezaagd. Een aantal jaren geleden hebben we die met Suzanne naar boven getild.

 Hij staat daar nu al een poos en niemand vindt de bank sfeervol staan en/of lekker zitten. Hij moet daar maar weer weg. Aanvankelijk zouden we voor het naar beneden tillen wachten op de spieren van Fredrik en Suzanne maar vandaag bedachten we dat we de bank ook in stukken kunnen zagen. Dat heeft Gerrit gedaan. Die stukken hebben we vanaf het balkon naar beneden gegooid en daarna heeft Gerrit ze in de aanhanger getild. Zo die zijn we kwijt. Dat geeft ruimte om na te denken over de nieuwe inrichting van de vernieuwde allrum.

Gerrit heeft vandaag ook de stofzuigers weer doorgespoten. Dat doet hij regelmatig wanneer de zuigkracht vermindert. Dan zet hij de hogedrukspuit op de filters en daarna doen ze het weer uitstekend. Met al dat werkstof was het deze keer geen luxe.

Ik heb ook de plafondplinten geschuurd en geschilderd en  het witte deel van de trap geschuurd. De zijkanten van de trap sluit niet overal even mooi aan, op de wand. Dit had men opgelost door er een driehoekig hoeklatje langs te spijkeren. Ik vind dat niet heel mooi staan en wil dit latje eigenlijk liever weglaten. Dus veel schuren en kitten en plamuren. De houten traptreden schuur ik op een later moment want nu hollen we honderd keer per dag die trap op en neer. We komen verder en we doen het allemaal met plezier en we hebben geen haast. Het is tenslotte nog pas januari.

 

Wanneer we zo tussen de bedrijven door even naar buiten kijken is het uitzicht en elk geval inspirerend. Dat hebben we maar weer.

Het was koud vandaag met zo de hele dag ongeveer -7 op de thermometer. 

Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....