Onze klus bij Suzanne en Fredrik zit erop! We hebben vooral gewerkt aan het schilderwerk. Er zit veel paneel in het huis maar hierin zaten naden en kieren. Die hebben we allemaal geschuurd en gekit en hier en daar nog een afwerklatje aangebracht of een plintje beter op maat gemaakt en vastgezet. Daarna hebben we de panelen opnieuw afgeschilderd. Het ziet er nu mooi en verzorgd uit.
Donderdag was dan de verhuizing. Wij hadden een kleine vrachtauto gehuurd in Karlsborg waar ongeveer zo'n 18 m3 in vervoerd kon worden. De hoop was dat we maar één keer hoefden te rijden. Het was nog wel even een gepuzzel om alles in de verhuisauto te krijgen maar het lukte. Er kon ook bijna niets meer bij in. Een verhuis door een lift is altijd een heel gedoe. In het appartementencomplex is maar één lift aanwezig zodat je de deuren ook niet continu kunt blokkeren. Bovendien is het ook nog eens passen en meten om de boel in de lift te kunnen krijgen. Al met al duurde het inpakken bijna vijf uren daarentegen was het uitpakken in Hjo een kwestie van anderhalf uurtje.
Suzanne en Fredrik kijken nog eens even naar hun inboedel voordat ze voor een laatste keer hun appartement in Skövde als thuis verlaten. Wel moeten ze nog een keer terug voor de eind schoonmaak. Dat laatste is hier wel een dingetje. Nieuwe bewoners komen in een schoon huis. Kun je het niet zelf of heb je er geen tijd of zin in dan bestel je een schoonmaakdienst voor het uitvoeren van de eind schoonmaak. Dus niet alleen stofvrij...maar helemaal schoon, je laat geen sporen achter. Ik herinner me nog dat ons huis in Zweden ook brandschoon was toen we erin trokken. De door mij meegebrachte emmers en zeep en andere schoonmaak spullen hoefde ik niet te gebruiken. Later hoorde ik van iemand in het dorp dat er een schoonmaakdienst aan de slag was geweest die het hele huis binnenstebuiten had gekeerd.
Nu wonen ze in Hjo. Dat zal wel even wennen zijn! Alles opnieuw ontdekken, waar doe je de boodschappen, waar is de bouwmarkt, waar is de vuilstort etc. Maar zulke dingen gaan snel genoeg en geeft je ook een gevoel van een nieuwe start. Toen Gerrit de verhuisauto terugbracht heeft hij Greetje ook nog even opgehaald en hebben we 's avonds, tussen de verhuisdozen en op de betonvloer, nog even heel gezellig gezeten.
Vanochtend (vrijdag) hebben we kalm aan gedaan. Daar hadden we ook niet zo heel veel keuze in want het hele lijf protesteerde, overal spierpijn. Na uitgebreid de kranten te hebben gelezen hebben we zo rond het middaguur eerst een lange wandeling gemaakt. We dachten de spierpijn even uit het lijf te lopen.
We liepen langs Roll, een klein gehuchtje in de buurt. Maar eerlijk, ik voelde met net een kreupele. Thuis had ik van alles zullen doen maar we besloten het maar even rustig te houden en zijn boodschappen gaan halen. Dat doen we anders nooit op vrijdag, want dan is het druk in de winkels en dat ontwijken we zo veel mogelijk. Onder zie je een rij voor de 'Systemet'. Dat is een slijterij die wordt beheerd door de staat. Dat laatste klinkt wellicht wat communistisch maar wij zijn wel enthousiast over de Systemet. Het assortiment is zeer ruim, je kunt er een lekker glas wijn uitzoeken. Ook de Corona regels worden hier goed nageleefd. De Systemet in Mariestad daar mogen 28 mensen tegelijkertijd in. Is die limiet bereikt dan gaat er een personeelslid naar buiten en daarna mag er pas weer eentje in wanneer een ander de winkel verlaat. Mensen wachten geduldig met veel afstand tot elkaar.
's Avonds hebben we rustig thuis gezeten. We kijken momenteel een Netflix serie getiteld 'Vikingen'. De serie is gebaseerd op een epos over Ragnar Lodbrok, een Noorse legendarische held. Het is een serie die het leven van de Vikingen laat zien in al zijn facetten. Vaak met gruwelijke beelden waarbij ik de ogen maar even dichtdoe. We zitten nu in jaargang vier die wel twintig afleveringen heeft en hebben nog een paar jaargangen te gaan.
Morgen ga ik dan weer een bananenbrood bakken voor Greetje. Het is haar laatste week bij ons voor ze teruggaat naar Engeland. De Covid in Engeland is mooi op zijn retour, er wordt daar vaart gemaakt met het vaccineren en ze hebben genoeg vaccins. De lockdown zal er nog vijf weken aanhouden en daarna gaat de boel weer langzaam van slot. Zoals het zich nu laat aanzien is het daar een betere plek dan hier. Bij ons lopen de cijfers ondanks de verscherpte maatregelen weer op en belanden we langzaam maar zeker in de derde golf.
Het is inmiddels ook weer weekend, geniet ervan en ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij,
Arvid, dat is onze oudste whippet nu 13 jaar, heeft al zolang hij bij ons is, en dat is 12.5 jaar, erg groooote problemen met nagelknippen. Elke keer wanneer wij hiertoe een poging ondernemen kermt hij de hele wereld bij elkaar zodat een ieder zal denken dat wij hem op dat moment mishandelen. Eigenlijk hebben we hem nog niet één enkele keer goed zijn nagels kunnen knippen. Nu hij wat ouder wordt en minder frequent hard loopt, begint dit echt een probleem te worden. Zijn nagels worden zo lang dat zij tenen uit elkaar gaan staan. Hierdoor ontstaat een verkeerde belasting op het gewricht van de tenen en dat is niet wenselijk. Al geruime tijd denken wij daarom na over een manier om toch zijn nagels te kunnen knippen.
Bij Gösta en Fynn is het knippen geen punt meer. Zij laten zich (gewillig) knippen wanneer er nadien een beloning komt in de vorm van een kluifje met een stukje gedroogd vlees eromheen. Wij noemen dit een 'kippenekje' al is het dat niet. De honden zijn er gek op en het compenseert flink tegen het leed van het knippen. Arvid is ook gek op een kippenekje maar bij hem compenseert niets voor het knippen.
Deze week kreeg ik op één of andere manier een ingeving. Zouden we hem kunnen knippen wanneer we hem zijn winterjas aandoen met een stok erdoor (van kop naar staart) die we laten leunen op de leuningen van de stoelen zodat zijn poten de grond niet raken en we een band om zijn snuit strikken zodat hij ons niet kan bijten. Dat laatste zal hij zeker doen wanneer we hem de 'bek niet snoeren'. Later bedachten Gerrit en ik nog dat we hem ook een sok over het hoofd kunnen doen zodat hij niet kan zien wat er gaat gebeuren.
Het klinkt als een marteling maar we doen dit alles natuurlijk heel voorzichtig. Vandaag hebben we het erop gewaagd. Sok over zijn hoofd, bandje om de snuit en achter zijn oren strikken, jas aan met stok. Ik ondersteun zijn borst wanneer de stok zo op de stoelen leunt om zo de druk wat te verlichten en Gerrit begint te knippen. Hij protesteert heftig en probeert te kermen maar door het bandje is het niet heel erg luid. Gerrit knipt in een keer door, niet te lang erover nadenken maar gewoon knippen. Binnen een paar minuten hebben we alle poten gedaan en ontdoen we hem snel van het harnas. Hij krijgt een 'kippenekje' als beloning dat hij in dank aanvaard. Tijdens deze operatie hebben we de andere honden maar even in hun slaapkamer gelegd omdat ze anders zonder meer mee zouden kermen. Alle nagels geknipt, het voelt als een wonder en een overwinning. Na 13 levensjaren voor de allereerste keer. Het heeft hem veel energie gekost, hij ligt nu lekker in zijn mand te slapen.
We komen maar even niet te dicht bij hem in de buurt en gunnen hem de tijd om weer rustig te worden.
Wijzelf moeten er ook wel eventjes van bijkomen.
Vandaag was het wederom een dagje klussen in Hjo. In het huis is langs de trap en in de hal en in de keuken en op de overloop een houten lambrisering getimmerd van schrootjes. Door de droogte trekken daar scheuren in en die heeft Gerrit vandaag allemaal geschuurd en dichtgekit. Ik heb daarna deze lambrisering opnieuw geschilderd. Daarnaast waren er voor mij als schilder ook nog twee ramen en de bijbehorende kozijnen en nu is het schilderwerk boven klaar. Het opruimen en schoonmaken daaraan zijn we nog niet toegekomen. Dat doen we nu morgen. Ondertussen zijn S en Fr. hun inboedel thuis aan het inpakken zodat ze donderdag kunnen verhuizen. Naast een hele dag werken is dat nog een aardige klus. In Zweden krijg je niet zoals in NL een dag vrij voor een verhuizing. Dat moet in je vrije tijd of je moet er vakantiedagen voor opnemen. Dat laatste doet Suzanne wel, zij heeft woensdagmiddag en donderdag vrij genomen. Fredrik heeft het op zijn werk momenteel zo druk dat dit niet kan, hij heeft alleen de donderdagmiddag. Maar wij zijn er ook en vele handen maken licht werk.
Ja en zo willen onze dagen wel voorbij. We klagen niet hoor. Het is leuk werk om te doen en je ziet het mooier worden en meer afgewerkt. Het huis is een prettig huis om te zijn. Ook de mensen op de buurt zijn aardig, ze komen op ons toe, geven even een elleboogstootje en maken een kort praatje. Wanneer ik zo sta te schilderen aan de raamkozijnen zie ik ook dat mensen op de buurt wel even contact met elkaar zoeken. Ik hoop maar dat ze daar straks lekker kunnen wonen.
Het mooie lenteweer van gisteren hadden we vandaag niet. We mopperen echter niet, het is droog, ongeveer 6 graden en het zonnetje scheen af en toe. De koffie hebben we vandaag maar binnen opgedronken, buiten was het net te koud.
Het was vandaag een schitterende dag, echt voorjaar. Dat begon vanochtend al direct. Er hing een dikke deken mist in het Vångdalen en boven de mist uit zagen we de blauwe lucht en de bomen aan de overkant. Elke keer weer oogt het als een sprookje, prachtig om te zien.
Al tijdens ons ontbijt trok de mist op door de kracht van de zon. Niet heel laat zijn we al vertrokken richting Hjo. Ik had een aantal kozijnen in de plamuur staan en die wilde ik vandaag mooi afschuren, in de grondverf zetten en later op de dag aflakken.
De rit naar Hjo dat was genieten. Zei ik in mijn vorige blog nog dat er geen kleuren in de foto's zaten, vandaag was het één en al kleur. Wat is de wereld toch mooi als de zon schijnt. En hier op onderstaande foto al geen sneeuwvlok meer te zien, maar ook nog geen kraanvogel. Waar wel sneeuw ligt zie je de sneeuw verdampen wanneer de zon erop schijnt.
Na drie kwartier rijden, reden we Hjo binnen. Gerrit nam deze keer de route door het stadje i.p.v. de rondweg. In het stadje staan prachtige houten huizen.
In het centrum is een stadsplein met een leuke witte kerk.
Het centrum is op de maandagochtend niet erg druk, veel winkels zijn dan nog gesloten.
Dit is de straat die ons naar de wijk voert waar S en Fr komen te wonen. De straat mond uit op een soort van boulevard langs het Vättern. Daar waren vanochtend wel al veel mensen aan de wandel. Allemaal genietend van het mooie weer denk ik.
Hier rijden we langs het Vättern. je ziet het ijs aan de waterkant nog liggen. Nog een paar dagen en dan is het weggesmolten denk ik.
Aan de waterkant staan echt mooie statige huizen waarvan sommige zelfs ook nog een torentje hebben. Daar wil je wel wonen met dit prachtige uitzicht.
En dan zijn we aangekomen bij waar we momenteel ons werk hebben. Dankzij het prachtige weer heb ik mijn hele schilderklus kunnen klaren. Tussen de middag hebben we lekker buiten op het terras onze koffie gedronken. Er was geen wind en dan in het zonnetje, zeker wel 18 graden denk ik zo. Wat een verschil met vorige week. In de kamer waar ik aan het werk was had ik de balkondeur en de ramen openstaan en het was niet koud.
Ik denk dat we morgen nog eventjes gaan om wat lopende klusjes af te ronden en op te ruimen en wat schoon te maken. Dan is het klaar voor de verhuizing donderdag. Voorlopig wordt het voor hen nog wonen op de betonvloer in de woonkamer en de eetkamer want de nieuwe vloer is nog niet geleverd. Dat zit dan even tegen, door de Corona zijn de levertijden langer, het is niet anders.
We wensen iedereen een fijne nieuwe week toe, hartelijke groeten van ons,
En de eerste is er weer bij Hornborgasjön. Nu gaan we duidelijk richting voorjaar. Voor twee jaar terug was dat op 18 februari, vorig jaar op 23 februari en nu op 21 februari. Zo'n beetje direct na mijn verjaardag arriveren de eerste uit Spanje en Portugal. Vanaf nu worden het er steeds meer en ik ben benieuwd wanneer ik de eersten ga zien en horen. Vooral dat laatste is echt een voorjaarsgeluid en het klinkt prachtig.
Alle sneeuw is nu weer verdwenen en het is een dikke drekboel overal. Vooral in onze achtertuin, die is nu zo'n beetje helemaal omgeploegd door Gösta's grote poten. Hij kan er niets aan doen maar wanneer hij de keuken weer binnenkomt betekent dat poten vegen vloer dweilen, mand schoonmaken en een schone badjas aandoen want die is na de begroeting helemaal van wit naar zwart gekleurd. Van mij mag de zon weer gaan schijnen zodat de boel wat opdroogt. Verticuteren hoeft dit jaar niet, dat scheelt weer.
De afgelopen dagen zijn we in het huis in Hjo aan het werk geweest. Het kantoor is nu klaar met nieuw behang en helemaal afgeverfd. We zijn nu weer in een slaapkamer bezig. Foto's doe ik maar niet want het is niet mijn huis.
De reis naar Hjo is een mooie want je rijdt helemaal langs het lange Vättern. In Hjo komen we dan vlak langs het water en daar zagen we het ijs opkruien tegen de walkant. Het Vättern zelf is niet helemaal bevroren geweest, alleen de randen.
Er zit nog geen kleur in de foto's.
Onderweg zagen we de sneeuw wegsmelten. Woensdag was het meeste nog wit maar donderdag kwam het grasland er al doorheen.
De foto's zijn uit de auto genomen en niet de allermooiste maar het geeft een indruk van hoe het hier nu is. Zeg maar gewoon een grote drekboel net als bij ons in de tuin. Deze tijd daar moeten we even doorheen, inspirerend is het niet (tenminste niet voor mij).
Het zijn wat ontluisterende foto's van een eveneens ontluisterende bezigheid. Het opruimen van het oude, hetgeen je heb afgeschreven.
We brengen het naar de återvinning, wetende dat er dan nog iets mee gaat gebeuren. Deze keer hebben we het goed, goed gesorteerd in de aanhanger liggen. Gips en hout. Het hout zal waarschijnlijk worden gebruikt voor het maken van producten die restafval hout als basis hebben, misschien pellets of papier of i.d. maar wat zouden ze gaan doen met het afvalgips? Ik heb het even nagezocht op google en het schijnt dat er weer nieuwe gipsproducten van gemaakt kunnen worden, zelfs nieuwe gipsplaten.
Verder hebben we ook nog weer wat huishoudelijk afval bij de återvinning achtergelaten in zakken met glas, plastic en papier. We hebben thuis ook nog vier volle afvalzakken klus-afval staan, ovegebleven van onze renovering activiteit maar die gaan we thuis eerst maar uitsorteren want anders moet dat daar en dat is geen prettige bezigheid.
Vanmiddag hebben we boodschappen gehaald in Mariestad. Het was vandaag dus allemaal heel erg basic. Nu maar weer hopen dat we er zonder meegenomen virusdeeltjes doorheen zijn gescharreld.
Vanavond verkeer ik in hogere sferen, je zou kunnen zeggen dat ik een culturele avond heb. Niet in het theater maar lekker thuis in mijn Hannemand.
Ik luister naar muziek. Het begon met een pianoconcert van Michael Andreas, dat me werd aangeboden op FB. Heb er even naar zitten luisteren. Deze jongeman beweert een achter, achter, achterkleinkind van Frans List te zijn. Hij kan in elk geval heel aardig pianospelen en componeert zelf ook al. Op vijf jarige leeftijd is hij begonnen met spelen. Ik zal even een stukje van hem koppelen in een linkje.
Mooi of niet?
Even verder luisterend naar hem op youtube vond ik ook een stuk door hem gespeeld van de componist/pianist Tiersen Dat vind ik heel mooie muziek. Onze dochters Femke en Suzanne speelden ook veel van deze muziek van Tiersen en Einaudi en ik vond het altijd prachtig om te beluisteren. Ik kan me nog goed herinneren dat er vaak 's ochtendsvroeg al werd geoefend. We ontwaakten met deze muziek, je kunt je bijna niets mooiers voorstellen. Toen Femke na haar middelbareschool examen naar Delft vertrok om daar te gaan studeren speelde ze op de ochtend voor haar vertrek met de bus naar Leeuwarden nog dit stuk. De tas met kleding stond in de kamer, alles klaar voor vertrek en de laatste minuten nog even vullen met de piano. De tranen liepen me over de wangen, ik was helemaal van slag. De gedachte dat we dit nu 's ochtends zouden moeten missen ...... Gelukkig bleef Suzanne nog een paar jaar thuis maar daar dacht ik toen even niet aan.
Het is nog steeds een lust voor het oor. Ik belandde vanavond ook even bij Einaudi, de meester zelf. Ik zocht naar een opname die ik ook al eens op mijn FB had gedeeld. Einaudi en Greenpeace. Einaudi achter de vleugel tussen de afbrekende ijsbergen in het noordpoolgebied. Een schitterende opname echt het beluisteren waard zeker het moment dat er een stuk ijsberg afbreekt terwijl hij zit te spelen. Een beeld dat perfect past bij wat je hem op dat moment hoort spelen.
Hier dan ook nog even de andere meester Yann Tiersen.
Zo kreeg mijn dag toch nog een verheven finale.
Morgen gaan we behangen in Hjo, iets anders maar ook heel leuk. We hebben er al zin in.
Houd het gezond en ontvang een hartelijke groet van ons,
Vandaag was het dan zover. Ik heb het met ons reisje naar Skövde gisteren, waar we bij de Biltema nog een paar dingetjes voor de slaapkamer moesten kopen, nog net één dag uit kunnen stellen maar vandaag was dan de grote poets. Een maand lang klussen betekent ook een maand lang zeer weinig energie in je huishouding steken. Af en toe even een stofzuiger en hier en daar een noodzakelijke veeg met een doek en de was bijhouden en dat was het wel. Maar vandaag de hele keuken binnenste buiten gekeerd en gepoetst. Laat ik het zo zeggen...het was geen luxe! Want ja we leven de hele dag wel in de keuken, er wordt gekookt, gegeten, thee en koffie gedronken, er leven drie honden....
Schoonmaken is beslist niet iets waarvan ik geniet. Ik zie er altijd een beetje tegenop vooral wanneer ik de keuken moet doen. Daar staat zoveel in en het is best veel werk. Meestal wanneer ik dan bezig ben valt het uiteindelijk wel mee ... maar vandaag niet! Uren ben ik aan het poetsen en kloppen en wassen geweest. Het resultaat is een blinkende en opgeruimde keuken. Maar ook honden die enigszins van slag zijn en de hele dag wat lopen te blaffen en te piepen.
Gerrit bleef ook maar wat op afstand en ging de rest van het huis stofzuigen en het gästhus opruimen.
En nu is het klaar! Heerlijk! Ik zit lekker in mijn Hannemand te genieten. Mijn moeder zou dan zeggen: ' De keuken is skjin', wanneer ze met de jaarlijkse grote schoonmaak bezig was. Ik heb dat volgens mij ook wel wat in de genen, dat schoonmaak gevoel in het voorjaar. Als het zo wat lichter is buiten, dan wil ik het binnen ook graag wat licht en opgeruimd hebben. Maar gelukkig keer ik niet zoals haar het hele huis binnenste buiten. Zoals het nu is vind ik het weer helemaal oke!
Vandaag zet de dooi wat in bij ons. Vannacht was het nog een graad of drie onder nul en vanmiddag steeg de temperatuur tot plus 0.5. De sneeuw verdwijnt en het is grijs weer. Voor volgende week worden temperaturen van ongeveer plus zeven graden voorspeld. Maar voorjaar zal het denk ik nog niet gaan worden. Er kan best nog een wintertje komen, wel tot eind maart. Het staartje van de winter duurt meestal wel een poosje.
Ik ben vandaag, behalve voor het uitkloppen van het één en ander, niet buiten geweest. Gerrit liet samen met Greetje de honden even uit. Volgens mij heb ik niets gemist.
Aan het einde van de middag heb ik nog eventjes een nieuwe dekbedhoes omgezoomd. Het was de duurste hoes ook niet, ik had hem vorige week gekocht bij de 'Hem och Hobby' in Hjo maar hij zat als een juttezak in elkaar geflanst. Dat wil ik zo natuurlijk niet op ons nieuwe bed hebben. Het was nog een hele toer om het geheel wat goed en ooglijk in elkaar te krijgen. Ik heb de naden uiteindelijk maar doorgestikt om zo de kanten iets te verstevigen zodat het dekbed beter op zijn plaats blijft liggen. Maar misschien is het ook wel goedkoop-duurkoop....we zullen zien.
Ik heb nog geen idee wat de dag van morgen ons gaat brengen. We hebben ook nog een kelderverdieping te gaan want daar is een deel van de klus uitgevoerd en dat heeft zeker ook zijn sporen nagelaten. Dus mogelijk dalen we morgen af naar lagere sferen. We zullen zien.
Vandaag is het 14 februari en behalve Valentijnsdag is het sinds 1957 ook mijn verjaardag. Ik hoop natuurlijk dat alle Valentijns zich kenbaar hebben gemaakt aan hun geliefden en dat een ieder een fijne en liefdevolle dag heeft gehad. Zelf heb een leuke verjaardag. Vanochtend vroeg al even gekletst met onze geliefden op afstand maar natuurlijk ook met die van dichterbij. Ik kreeg zelfs een bos Valentijns tulpen in een mooie vaas. S en Fr. zijn zaterdag al naar ons toegekomen na het klussen in hun nieuwe huis. Daarnaast hebben Cor en Geartsje even gebeld, en hebben we zo mooi kunnen bij praten en kreeg ik ook nog diverse gelukswensen via FB en andere wegen. Eerder had ik van D en H al een mooie verjaardagskaart ontvangen en kwamen daarmee de eerste kraanvogels al bij mij binnenvliegen. Voor alle gelukswensen voor mijn verjaardag mijn hartelijke dank, ik vind dat erg leuk!
Zaterdag waren wij nog even in Hjo om alvast deel één van de verhuizing in gang te zetten. Wij hebben aan S en Fr. ons oude bed als logeerbed aangeboden en dat wilden ze wel hebben. Zo heeft dat een goede plek gekregen en hoeft het niet weggedaan te worden. Wij hebben het zorgvuldig ingepakt en vervoerd en nu staat het als een van de eerste zaken in hun nieuwe huis.
Zaterdagavond hebben we met elkaar een film gekeken ' Interstellar' over wat er kan gebeuren als de aarde en de mensheid op het punt staan te vergaan. Mooie film geregisseerd door Christopher Nolen.
Vandaag hadden we een rustige dag. We hebben met Gösta een wandeling gemaakt naar Grotteberget. Prachtig daar en een schitterend uitzicht weer zo in hartje winter. Voor Arvid en Fynn is het ietsje te koud, die hadden eerder vandaag al een klein ommetje gemaakt.
Vaak heb ik wel wat moeite met het vieren van mijn verjaardag. Ik heb dan een soort van verjaardag blues. Ik dacht dat het een zelfbedacht woord was maar wanneer ik zoek op internet schijnt het meer mensen te overkomen. Van verjaardag blues dit jaar geen last. Ik heb een heerlijke dag! Ik laat het allemaal maar wat over me heenkomen iets wat me vandaag aardig lukt.
Veel vroeger vond ik het altijd wat vreemd dat op mijn verjaardag Valentijn op de kalender stond. Ik had werkelijk geen idee wat dat nu was. Wanneer ik het aan mijn moeder vroeg vertelde ze me dat het een Amerikaans feest was. Tegenwoordig is Valentijn een soort van (commercieel) begrip wereldwijd en weet ik inmiddels ook het idee achter deze dag.
Maar wat vier je nu eigenlijk op Valentijnsdag meer dan mijn verjaardag? Wat is de historische betekenis van deze dag? In elk geval is het een dag die in verband wordt gebracht met de feestdag van twee christelijke martelaren met de naam Valentinus. Bekend is dat er Twee martelaren waren, de één priester van Rome en de ander bisschop van Terni. Beiden werden in de 3e eeuw ter dood gebracht. Mogelijk gaat het zelfs over dezelfde persoon.
Er zijn nog twee geromantiseerde versies over de ontstaansgeschiedenis van het Valentijnsfeest. De eerste is dat St. Valentijn om zijn geloof werd vervolgd en werd ondervraagd door de Romijnse keizer Claudius II. Hierdoor raakte Claudius zwaar onder de indruk van deze heilige en probeerde hem over te halen tot het geloof van de Romijnen. St. Valentijn weigerde natuurlijk en probeerde omgekeerd Claudius over te halen tot het Christendom, waarna hij werd veroordeeld tot de dood. Vlak voor zijn dood verrichtte hij nog een wonder met het helen van de blinde dochter van zijn cipier. Hieruit is niet direct een koppeling te maken naar het Valentijnsfeest zoals wij dit voor ogen hebben. Daarom is het verhaal nog een beetje aangepast met het volgende. Valentijn zou een priester zijn die ondanks het verbod, ingesteld door Claudius II voor jonge mannen zich te huwen, toch huwelijken voltrok. Voornoemd verbod was ingesteld om meer en dapperder soldaten te krijgen in zijn leger, vanuit de gedachte dat gehuwde mannen zich teveel zouden hechten aan hun partner en hun gezin en daarmee geen dappere krijgers zouden zijn of soldaat wilden worden.
Het andere verhaal is nog romantischer maar heeft geen enkele historische basis. De avond voor zijn executie zou St. Valentijn de allereerste valentijnskaart ooit hebben geschreven aan de blinde dochter van de cipier en deze hebben ondertekend met 'Van jouw Valentijn'. Toen de dochter deze kaart ontving zou ze weer hebben kunnen zien.
Het Valentijnsfeest van de romatische liefde, zoals het vandaag de dag wordt gevierd dankt zijn ontstaan aan een gedicht van Geoffrey Chaucer die een gedicht met deze regels schreef:
For this was on seynt Volantynys day
Whan euery bryd comyth there to chese his make
Er is dus al heel veel los gefantaseerd over het ontstaan van de Valentijnsdag. Het enige zekere is dat ik op die dag in 1957 geboren ben en sindsdien elk jaar mijn verjaardag vier :-) :-) Gerrit is mijn Valentijn en ik krijg elk jaar bloemen van hem.
Ik heb deze kennis natuurlijk niet van mezelf om dit verhaaltje te kunnen schrijven heb ik me geïnformeerd op Wikipedia.
De dag is inmiddels voorbij en morgen is alles weer normaal.
Vandaag hebben we de laatste werkzaamheden gedaan. Plintjes monteren en afschilderen, nog enkele stopcontacten monteren en schoonmaken. We zijn er de hele dag zoet mee geweest. Maar het is heerlijk om nu boven rond te lopen. De bovenverdieping heb ik helemaal schoongemaakt, zelfs de vloer in de olie gezet en de trap naar beneden afgesopt. Nu zit ik moe maar voldaan in mijn Hannemand. Nu beneden nog orde op zaken stellen maar dat komt wel. Hier nog even de laatste foto's en dan stop ik met spammen.
Morgen gaan we weer naar Hjo. Ook S en Fr hebben te kampen met langere leveringstijden dan aangegeven bij de koop. De vloer die binnen een week geleverd zou worden komt nu pas over drie weken. Dat is pech en dat betekent dan waarschijnlijk ook dat de verhuizing op zich laat wachten. Dat is de nieuwe realiteit van dit moment. Maar ach....wanneer alles klaar is en de verhuis achter de rug, dan denk je er niet meer aan. Er zijn belangrijker zaken in het leven.
Zoals gezond blijven in deze tijd. Dat laatste wensen we jullie allen toe!
Heb een goed weekend en ontvang een hartelijke groet van ons!
Wat hebben we een heerlijke winter! Niets te klagen, het is al dagen achter elkaar een dikke -12 tot -15 graden wanneer de zon verdwenen is.
Vanochtend zijn we de dag begonnen met een heerlijke lange wandeling naar het Vikenmeer. De Muppets hebben we even thuis gelaten, we hebben het idee dat het buiten te koud voor hen is ook al hebben ze een lekkere jas aan wanneer ze buiten zijn. Ze zijn al wat ouder, nu bijna 13 en 11 jaar dus we worden wat voorzichtiger. Greetje laat ze tussen de middag even voor een klein wandelingetje uit.
Gösta geniet van het winterweer en de koude. Hij kan er prima tegen.
Het Viken daar zijn we al een poos niet meer geweest, het ligt er winters bij en het lijkt geheel bevroren. We hebben even op het ijs gestaan, behalve ons was er niemand, zelfs geen ijsvissers. Aan de sporen in de sneeuw op het ijs konden we zien dat er mensen met een auto op het ijs waren geweest. Een vorige winter zagen we dit ook wel, met de auto het ijs op, dan een gat boren en vissen maar.
Ondanks de stralende zon was het nog best wel koud met een stevige wind.
Weer thuisgekomen hebben we onze klusjes opgepakt. Ik heb de vitrage voor de slaapkamer gemaakt en Gerrit heeft de stopcontacten terug gemonteerd. Dat klusje duurde nog even langer dan verwacht omdat er ergens een stroomdraad los was gegaan in een stroompunt waardoor er op beide polen van het stopcontact stroom stond. Het was nog even een heel gezoek waar het probleem zich precies bevond. Uiteindelijk vonden we het euvel. Alle stopcontacten zitten nu weer op hun plek en ze doen het ook allemaal.
Mijn kaphoekje hangt weer, Greetje vindt het wat een sneu hoekje maar ik ben niet heel erg van kappen en schminken dus voor mij is dit hoekje groot genoeg.
Morgen knutselen we weer verder, uiteindelijk zullen we wel eens bij het einde van de klus uitkomen.
Ik was van plan niet eerder over het project slaapkamer te bloggen voordat deze helemaal klaar is. Nu krijg ik echter al vragen hoe het is met het behang. Dat zijn de nieuwsgierigen!!
Dus vanavond toch nog even een blogje, we hebben tenslotte gisteren en vanavond hard gewerkt en we hebben een eerste resultaat. Afgelopen dinsdagochtend kreeg ik een belletje van de Colorama in Mariestad dat het behang was aangekomen. De mevrouw verontschuldigde zich alweer maar ik begrijp best dat het met haar en haar winkel niets te maken heeft. De Brexit is de grote vertrager!
Maar geen gezeur hierover het behang was aangekomen en wij zijn stante pede de auto ingestapt voor een tochtje Mariestad. Zodoende konden we 's middag beginnen met behangen en we hebben doorgewerkt tot 's avonds laat en toen zat het behang op de muren. Nu is het echt een heel ander gezicht. Alsof het de elfstedentocht is had Greetje de familie al ge-appt dat ' it oan giet hjir'. Fotootje erbij.....
Het was een spectaculaire klus behangen en nu konden we zien dat de kleurencombinaties goed waren gekozen. Met de keuze van het bloemenbehang met een donkere achtergrond past nu de kleding- en linnenkast met de zwarte glazen deuren veel beter in het geheel van de kamer.
Vanavond hebben we de gordijnkoof opgehangen en kon ik eindelijk zien hoe de gordijnen met de platte plooien hangen. Ik was een beetje bang dat ze met deze plooien niet goed in elkaar wilden schuiven met het openen maar dat is helemaal geen probleem. Voor een eerste hang vind ik ze mooi hangen. Precies mooi 2 centimeter boven de vloer. De zilverachtige kleur past mooi bij het behang. Voor het oog heb ik nog even de oude vitrage opgehangen, de nieuwe moet ik nog maken.
Ook nog even een beeld van het nieuwe plafond want in alle hectiek van het behang zou je bijna vergeten dat we honderden stelblokjes hebben aangebracht onder de regels waar het plafond aan hangt :-)
Wel we zijn er nog niet helemaal, hier en daar moet nog een plintje geslagen, de stopcontacten moeten nog gemonteerd, mijn kaphoekje moet nog worden opgehangen en de nieuwe vitrage moet ik nog maken. Bovendien komt er nog een vloerkleed maar dat is in bestelling en we moeten nog lampjes uitzoeken. Nog wel twee dagen werk met elkaar denk ik maar dan zijn we er wel.
Nu kan ik langzaam maar zeker mijn huis weer opruimen en schoonmaken en Gerrit de kelder. Dan is het ook weer tijd voor lange wandelingen en het buitenleven en daar heb ik ook wel weer zin in.
Vandaag zijn we overigens overdag in Hjo bezig geweest. Gerrit heeft wat reparatie aan de betonvloer gedaan en Suzanne en ik hebben de muren Ral 9010 geschilderd en ik heb nog de plafondplinten geschuurd en in de lakverf gezet. Nu maar hopen dat de vloer voor het weekend binnenkomt dan kan die worden gelegd. Mogelijk nog ergens een behangetje en dan kan er worden verhuisd.
Ik eindig maar met een heerlijk beeld van Gösta in de sneeuw.
