Wat doe je op zondag

Vanochtend na het zondags ontbijtje besloten we met de woefen te gaan wandelen in Hjo. Gösta heeft immers, om goed te socialiseren af en toe een andere en wat meer dicht bevolkte omgeving nodig. Hjo is nog wel eventjes een stukje rijden maar dan wel door een mooie omgeving en het voldoet helemaal aan de criteria voor een wat dichter bevolkte omgeving. 

Vandaag was het de eerste dag dat ik mijn winterse jack aandeed. Toen we weggingen was het dertien graden en het waaide stevig. 

In Hjo parkeerden we helemaal zuid vlak aan de walkant van het Vättern. De golven kwamen met stevige rollers op ons af, de weg waar we de auto parkeerden was nat van de water sputters.

Hjo is de stad van de houten huizen. Er staan echt juwelen van huizen met veel snickarglädje. Dat laatste woord duidt versieringen aan een huis uitgevoerd in hout. Hierin laat de timmerman (de snickare) zijn vakmanschap zien. Die huizen zijn geschilderd in prachtige kleurencombinaties. Als ik dat zie dan word ik altijd een beetje jaloers. Die houten facades die vind ik heel erg mooi, al zie ik ook wel dat het een wereld aan onderhoud vraagt. Vele huizen zijn ook wel aan een schilderbeurt toe maar dat zal een vermogen kosten vanwege het aantal werkuren.

Ondanks dat de herfst hier in Zweden volop werkt aan de 'comeback' dit jaar staan er nog veel planten volop te bloeien. Zoals bijvoorbeeld bij 'Villa Flora'. 

De roosjes staan nog mooi te bloeien en het bloemenperk is gevuld met prachtige laatbloeiers.

Een eindje verder ook nog een plantenbak gevuld met prachtige bloeiers. De enorme schroef is trouwens afkomstig van een stoomboot. Vanwege schade aan de schroef moest deze worden vervangen. De stoomboot  (1892) kon met z'n 240 PK en de schroef die 125 slagen per minuut kon maken, een snelheid ontwikkelen van 11 knopen. 

Onderstaande foto vind ik altijd erg indrukwekkend. Boten die boven het water worden opgeslagen.

De haven in Hjo is nog goed gevuld met boten, vandaag zagen we echter met de harde wind geen boot op het Vättern varen. 

We zijn langs de hele kustlijn gelopen, een heerlijke wandeling waarin we veel mensen en veel andere honden tegenkwamen. Altijd weer een flinke uitdaging voor Gösta.

Na de wandeling zijn we niet rechtstreeks naar huis gereden maar hebben we nog een toertje door de omgeving ten westen van Hjo gemaakt. 

Vanavond hebben we van onze wekelijkse saunagang genoten. Echt heerlijk en wat een luxe om dit nu in onze eigen tuin te kunnen doen!

Wordt vervolgd......

Toch ook wel een leuk stofje en de Sinnestriel naast de deur

Vanochtend waren we voor ons doen al vroeg op pad. Om tien uur moesten we in Tåtorp zijn. Onze boot lag daar al een aantal dagen en vandaag zou hij uit het water gaan. We wilden er voor tienen zijn omdat we nog het een en ander moesten voorbereiden. Per, onze kraanmachinist, is ook altijd vroeg en we wilden hem niet laten wachten. Het hele proces verliep zonder problemen en even na tienen stond onze Sinnestriel op de trailer. Per moest vandaag drie boten liften en dat was in een floep en een scheet gepiept.

Op de foto staat de Sinnestriel klaar voor vertrek. Het eerste stukje van de reis vind ik altijd het meest spannend. Dat is het weggetje van Eketorp naar Tåtorp en dat is een heel smalle weg met diepe greppels langs de wegkant. Wanneer er een tegenligger komt dan is het even puzzelen hoe je elkaar kunt passeren. Vandaag ging het goed op dat stukje weg. We kwamen maar één tegenligger tegen en dat was enkel een personenauto en die kon goed aan de kant. 

de kraan

We zijn heelhuids thuis aangekomen. Het is de bedoeling de Sinnestriel naast ons huis te laten overwinteren, eens kijken hoe dat gaat. Hij is nu ontmanteld van zwaarden en roer en rondhout en nu kan het zeil eroverheen worden getrokken. 

Ik heb gisteren van één van mijn lapjes een wikkelrok gemaakt. Zes banen en een tailleband met een knoopsgat, zo gepiept en geen hogeschoolwerk. De rok is prima gelukt en valt mooi. Ik had nog een klein stukje stof over waarvan ik vandaag nog een topje heb gemaakt. Dat was eigenlijk meer gepruts dan de rok. 's Avonds even gepast en het geheel vind ik zelf mooi. Lekker zomers.

Zo krijg ik de smaak weer helemaal te pakken. Waar de Corona ook al niet goed voor is.

Verder had ik nog een leuke belevenis op facebook. Ik ontving een persoonlijk bericht van een dorpsgenote met een foto van ons huis. De foto is genomen in 1972, ik denk vanaf de voormalige kerk tegenover ons huis. Deze foto hadden we nog niet eerder gezien. Ze vertelde dat ze hem tegenkwam op een digitaal archief waar ze veel zoekt omdat ze stamboom onderzoek doet. je ziet hier prachtig de bomen die rond ons huis staan maar dan in een jongere versie. Het huis ziet er nog precies zo uit nu na 50 jaar.

Ze vertelde ook nog over wie er destijds in het huis woonden. Heel leuk om zo wat meer aan de weet te komen.

Vanavond hebben we een film gekeken, Troy met Brad Pitt in één van de hoofdrollen. Om alvast een beetje in de stemming te komen. 

De dagen vliegen zo voorbij. 

Wordt vervolgd.....

 

Wardruna och Aurora over verloren liederen en oude tradities

Wie houdt er niet van muziek..... ik wel in ieder geval. Tegenwoordig is het alleen nog luisteren naar en niet meer zelf actief beoefenen. Wat ik altijd erg leuk vind is wanneer ik weer een nieuwe ontdekking doe van muziek die me raakt. Dat is vaak zo wanneer de kinderen (allen ruim volwassen maar het blijven je kinderen) thuis zijn bij ons. Zij kiezen dan vaak de muziek en vaak komen er dan pareltjes voorbij die mij roeren en die nieuw voor me zijn. Soms ook kom je op een andere wijze in verbinding met onbekende muziek. Zo las ik deze week een vraag in een post op een fb forum waarvan ik lid ben over een bepaald muziekstuk. Er kwamen veel reacties als antwoord op die vraag en dat maakt me dan nieuwsgierig.

Het gaat over onderstaande. uitvoering door Wardruna en Aurora en een mannenkoor uit Oslo en het is voor zover ik het kan vinden een gelegenheidsproject. Beluister het maar eens, zelf kreeg ik er kippenvel van.

Wardruna is een groep die zich toelegt op het vertolken van muziek uit de oude Noorse cultuur en tradities. De muziek wordt ook uitgevoerd met traditionele instrumenten en in de originele taal (oud Noors of zelfs de taal die vooraf ging aan het oud Noors, heb ik ergens gelezen maar kan ik niet meer terugvinden). In hun muziek maakt de groep vaak ook gebruik van geluiden uit de natuur (earthy, organic and ethereal). De Noorste mythologie en de tijd van de Vikingen is waarop de muziek wordt gebaseerd.

Aurora Aksnes is een Noorse zangeres met een prachtige  lichtvoetig stemgeluid. Ze heeft al een heel aantal solo albums uitgebracht en doet ook vaak projecten met anderen. Zo ook met Wardruna. Zelf vind ik dit een gouden combinatie met de grote stem van Einar Selvik met de lichte, zuivere en strakke stem van Aurora. De uitvoering komt uit 2017 en is opgenomen op het Traenafestivalen 2017 locatie Kirkehelleren på Sanna, Helgeland. De opname is geen professionele helaas maar toont daarentegen wel heel goed de sfeer van de muziek en wat deze wil uitstralen. Een professionele opname is er natuurlijk ook te vinden op youtube.  

Het lied Helvegen is een lied over sterven en herinneren, over wie zijn heengegaan en over de overgang tussen leven en sterven en over loslaten. Het is een lied over het zoeken naar de verloren liederen en oude tradities.

Prachtig!

Gerrit en ik wensen jullie een goed weekend toe, blijf gezond, houd afstand en was je handen!

Het is een leuk stofje

Ik heb het nu toch echt een beetje druk!

Reden is dat we zo het zich nu laat aanzien volgende week naar Griekenland kunnen afreizen en dat iedereen meekan. Toen bedacht ik me ineens dat ik deze zomer helemaal geen iets nettere kleren had gekocht en de vorige zomer eigenlijk ook niet. Vanwege de Corona komen we de stad niet in. De hele zomer heb ik in mijn korte broeken rondgelopen waarop ik een shirtje draag of bij warm weer een hemdje. Niet veel bijzonders dus maar dat hoeft hier in de tuin ook niet. Al die dingen zijn ook al weet niet hoeveel keer in de was geweest en ja kan ik daarin in Griekenland ook rondsjouwen zo vroeg ik mezelf af. Ik zou toch ook wel wat dingen voor iets netter willen hebben maar ja....het is nu herfst en in de winkels is geen zomermode meer te vinden. Daarom bedacht ik me dat ik zelf maar een paar dingetjes moest gaan maken om mee te nemen. Het weerbericht laat voor de volgende week prachtig weer zien voor de omgeving waar we naartoe gaan. 

Nu had ik nog een leuk zomerstofje liggen waarvan ik iets wilde gaan maken. Door de drukte in de tuin en alles wat we daar hebben gedaan was ik daar nog niet aan toe gekomen.

De bedoeling van het stofje was om er een jurkje van te gaan maken. Ik had hiervoor royaal stof ingeslagen en met mijn patroonteken boeken in de aanslag bezocht ik er een patroon voor te tekenen. Dat lukte dacht ik aardig. De hele zondag ben ik daarmee in de weer geweest en maandag heb ik me op het maakproces gestort. Dat laatste 'liep me lekker uit de hand'. Toen het jurkje klaar was, maandagavond was dat, nam ik het mee naar boven om het te passen en.... het paste voor geen meter!! Het zat me strak om het lijf en de armsgaten waren te krap. Oh oh, wat baalde ik hiervan, ik kon er zelfs niet van slapen!

Dinsdag hebben we daarom maar iets anders gedaan om de frustratie weg te werken. Boodschapjes halen in Mariestad. Dat werkte bevrijdend en zo heb ik dinsdagavond mijn boeken er maar weer bij gepakt om opnieuw een patroon te gaan tekenen en om te ontdekken wat ik fout had gedaan. Ja hoor....twee fouten gemaakt in de eerste tekening. Vanochtend heb ik de nieuwe tekening afgemaakt. Ik heb nog twee stofjes liggen en ik zou één van die stofjes kunnen gebruiken voor dit nieuwe patroon. Toen bedacht ik me dat ik nog een stuk stof van de vorige jurk over had en dat ik die zou kunnen gebruiken voor een proef. Ik wil natuurlijk niet een tweede lap stof verprutsen. En wat bleek mij bij het opspelden van het patroon, dat ik met een kleine aanpassing net genoeg had voor de hele jurk!! Daar ben ik nu vandaag de hele dag zoet mee geweest. De tweede jurk is nu af en een pak van mijn hart dat hij nu goed past!!

Ik voel me zo een hele dame.

Nu zit ik dan ook wel een beetje uitgeblust in mijn Hannemand. Morgen eerst maar eens aan de poets want altijd wanneer ik aan het naaien ben wordt het huis een zooi. Die andere twee lapjes....of ik daar nog aan toekom dat weet ik niet. We zullen zien.

Vandaag was het overigens prachtig weer, de hele dag scheen de zon bij een stralend blauwe lucht. Gerrit doet op het ogenblik wat afmaak klusjes zoals een schakelaar vastzetten aan de wand en buitenlamp monteren, balken als afscheiding tussen het gras en de nieuwe tuin langs het nieuwe hekwerk een stukje grond ophogen etc. Fijn dat die dingen nu klaar zijn.

Wel hier laat ik het maar bij voor vandaag!

Wordt vervolgd.....

 

Een nieuwe vaardigheid verworven

Ik had nog een klusje liggen namelijk mijn feestjurk. Die heb ik gemaakt toen duidelijk werd dat onze Griekenlandreis in april niet door kon gaan en we deze hebben uitgesteld tot eind september begin oktober. Met de toename van de Corona in verschillende Europese landen is het steeds nog niet helemaal zeker of iedereen in Griekenland kan komen, delen van Griekenland zij ook gesloten voor toeristen maar zoals het zich nu laat aanzien gaan we al. Dat betekent dus dat mijn feest-outfit moet worden afgemaakt. Ik moest voor de jurk nog de zoom en de binnenvoering vastzetten aan de top. Vorige week heb ik dit al gedaan. Maar ik had nog een stukje stof over en had eerder al geschreven dat dit voldoende zou zijn voor een jasje bij de jurk. Daarmee ben ik deze week in de weer geweest.

Wat heel leuk is, tenminste dat vind ik zelf, is dat ik nu met de patroon-maken studieboeken die ik laatst heb gekocht, het patroon van het jasje zelf kon tekenen. Ik heb het jasje zelf ontworpen op een wijze waarbij elementen van de jurk terugkomen in het jasje en zelf het patroon getekend. 

Het was dus een spannende rit naaien deze keer omdat ik erg benieuwd was of het daadwerkelijk zou  passen en goed zou zitten qua pasvorm. De hele middag ben ik er geconcentreerd mee aan het werk geweest en het eindproduct is helemaal goed!! Het jasje past perfect en het past ook heel mooi bij de jurk. De onderkant sluit mooi aan op de taille-naad van de jurk en de coupenaden heb ik in de lengte over het jasje laten lopen in overeenstemming met de naden in de rok en de pas van de jurk. Ik heb er geen kraag op gemaakt maar de hals en de voorpanden afgewerkt met een beleg en aan de hals een mooie vorm gegeven zodat deze een beetje opstaat. De mouwen hebben een driekwart lengte met een klein coupenaadje bij de elleboog.

De stof waarvan het geheel is gemaakt is een erg dunne zijdeachtige stof waarin een motief is gemaakt met een soort van zigzagsteek. Er zit dus wat reliëf in de stof waarmee deze wat minder soepel valt en dat laatste is voor het model juist wel leuk. Die dunne stof was overigens niet lekker te verwerken. Bij het zigzaggen van de naden namelijk werd de stof gemakkelijk meegetrokken de transporteur in. Altijd net op plekken waar dat niet fijn uitkomt. Maar gelukkig is het allemaal goedgekomen. 

Nu heb ik dus een heel mooie zelfgemaakte outfit voor het feest! Of het feest er ook daadwerkelijk gaat komen dat weten we nog steeds niet. Want wanneer er maar één stel niet kan komen omdat er een lockdown is ingesteld, dan ga je natuurlijk geen feest vieren. Dan wordt het een vakantiereis en dan vieren we een andere keer wel weer eens een feest met elkaar.

Hier nog maar eens de outfit in zijn geheel aan de voorkant en de achterkant.

En dan nu nog even heel iets anders. Onze hond Gösta is nu dik acht maanden oud. Hij weegt op dit moment 40 kilo. Dat hebben we gewogen in de dierenwinkel waar we altijd voer voor hem halen. Hij lijkt op dit moment in zijn puberteit te komen. Deze week stond hij namelijk voor de eerste keer met zijn poot omhoog getrokken tegen ons nieuwe hek aan te plassen. Heel voorzichtig.... maar toch....als een echte man hond. Arvid was onder de indruk want die ging vanavond naast hem op zijn matje liggen. Zo van 'wij mannen onder elkaar!'

Ik heb nog een paar stofjes liggen en ben al heel benieuwd naar mijn volgende projectje.

Wordt vervolgd.......

Een knipbeurt, een caravan en nieuwe zolen

Gisteren hadden we voor ons doen een drukke dag met twee afspraken in de agenda (wel dat is wel eens anders geweest!!). De eerste afspraak was bij de kapper de tweede bij de caravanstalling. 

In ons dorp heeft zich vorig jaar een kapper gehuisvest tegenover de ICA. Nu mijn vaste huiskapster (Greetje) vanwege de Corona niet kan komen moet ik een andere oplossing bedenken. Dat moest vorig jaar ook al en toen heb ik Gerrit gevraagd mijn haar te knippen maar oh oh.... het eindproduct was niet om aan te zien. Hij begon aan de ene kant van mijn hoofd onder het oor te knippen om vervolgens aan de andere kant van mijn hoofd boven mijn oor uit te komen. Dat doe ik dus niet weer!!

Twee weken terug heb ik daarom een afspraak gemaakt bij de plaatselijke kapper. Gisteren was het zover, mijn eerste Zweedse knipbeurt. Eerder zag ik daar een beetje tegenop omdat je toch al gauw zo'n twintig minuten in die kappersstoel zit en het de bedoeling is dat je dan een beetje met elkaar kwebbelt. Wel dat kwebbelen dat zou misschien nog wel gaan maar het verstaan van de kapper zou het grote struikelblok zijn geweest. Ondertussen heb ik met het verstaan ook al wat ervaring opgedaan en is het nu zover dat ik meestal wel kan ontcijferen wat men tegen mij zegt. Dus nu hup... naar de kapper.

Ik moet eerlijk zeggen het was een heerlijke ervaring die heel anders verliep dan mijn vijf minuten knipbeurt in de badkamper door Gerrit.

De kapster vroeg mij van alles en nog wat en ik vond het heel leuk haar antwoord te kunnen geven op al haar vragen. Zij gaf mij ook complimenten voor mijn vaardigheid in het Zweeds maar ik was natuurlijk ook de klant en dan doe je dat :-).

Ondertussen knipte ze zeer zorgvuldig mijn haar precies zoals ik het haar had aangegeven. Recht op de kaaklijn en aan de achterkant ietsje in laagjes. Ze heeft het daarna nog geföhnd en er van alles wat lekker rook ingeknepen, mijn haar is heerijk verwend. Eén knipbeurt per jaar vond de kapster wat aan de magere kant, twee keer zou ook wel kunnen zo grapte ze. Wel ik moet zeggen dat ik er flink van ben opgeknapt al zeg ik het zelf. Gerrit vond ook al dat ik er veel jonger uit zag maar ja.... hij is niet kritisch he, liefde maakt blind.

Toen ik thuiskwam was hij aan het grasmaaien. Dat was een koude klus deze keer. Hij heeft zijn korte broek ervoor ingewisseld voor een lange. De caravan en de auto had hij de dag ervoor al schoongemaakt. De binnenkant hoefde deze keer niet, die was nog brandschoon.

 

Kijk hier gaan we! Op weg naar onze tweede afspraak bij de winterstalling. Onze caravan staat bij Jarl in de opslag en die opslag bevindt zich midden in de natuur. Tussen vijf en zes uur konden we hem aanleveren. We waren de eersten zodat ik de poort even moest openen. Gelijk een mooie gelegenheid mijn kapsel even te tonen al zie ik nu dat de mooie ingeföhnde coupe er al helemaal is uitgewaaid. Hier dan toch maar de foto's. 

Vandaag, vrijdag, zijn we naar Skövde geweest. We moesten de auto, die we van Suzanne en Fredrik hadden geleend, nog terugbrengen en we hebben gelijk wat inkopen gedaan. Het was prachtig weer en sinds een heel half jaar waren we weer eens in het centrum. Wat zijn we daar geschrokken van de leegstand van winkelpanden. Heel veel kleine winkels zijn gesneuveld in de Corona tijd. In het centrum was het niet heel erg druk. Dit komt waarschijnlijk omdat er veel meer mensen thuis werken. Zeker op vrijdag was het voorheen zo dat het gedurende de lunchtijd een drukte van belang was in het stadscentrum en je goed moest zoeken naar een plekje op een terras om te kunnen zitten. Nu konden we uitzoeken! We kozen voor buitenzitten en hebben een kopje koffie gedronken met een 'Ceasar salad' erbij, altijd goed!

 Eén van de dingetjes die we in Skövde moesten doen was het ophalen van mijn schoenen. Die had ik maandag bij de schoenmaker in Skövde gebracht. Mijn nog niet zo oude Birkenstock zomerschoenen daarvan was de zool al helemaal afgesleten en liep ik al op het kurk. De schoenmaker zei me dat hij er wel een nieuwe zool onder kon zetten en dat ik een sms bericht zou ontvangen wanneer het klaar was. Eerst kreeg ik een sms bericht met een foto van kleuren zolen. Ik koos voor de witte. Gisteren kreeg ik een bericht dat de schoenen klaarstonden. Vandaag dus opgehaald en echt...keurig gemaakt. Wel net zo mooi als bij schoenmaker Zwart in Dokkum. En ook nog mooi het versleten stukje kurk hersteld. De schoenmaker, een nieuwe Zweed, verstaat zijn vak en is uiterst vriendelijk. Mocht ik weer eens zolen  nodig hebben dat ga ik zeker weer naar hem toe. Hieronder het resultaat:

Met het opvulstukje

en de nieuwe zool

Weer een ervaring rijker!

Gerrit en ik wensen een ieder die dit leest een heerlijk ontspannen weekend toe! 

Wordt vervolgd.....

Hij ligt weer in Tåtorp.....De Sinnestriel

We zijn onmiskenbaar in de nazomer aangeland. De dagen korten al, af en toe hebben we nog een dag met zomerweer afgewisseld met herfstachtige regendagen. Dan begin je ook weer na te denken over het opruimen van zaken die met de zomer te maken hebben zoals boot en caravan. Beiden hebben we dit jaar niet gebruikt en dat heeft weer te maken met enerzijds de Corona (waardoor we liever niet op een camping wilden staan en anderzijds de komst van Gösta. Hem willen we goed laten wennen aan zijn nieuwe omgeving en met hem niet steeds van de ene plek naar de andere gaan. Volgend jaar maar weer als we me z'n allen de Corona de baas worden.

De caravan komt deze winter weer bij Jarl in de loods, de boot leggen we voor het eerst naast ons huis. We willen graag op de kerkgrond naast ons huis een voorziening maken voor winteropslag van de boot maar hiervoor moeten we eerst een gesprek met de verantwoordelijke persoon van de kerk hebben en dat laat nogal op zich wachten. Wellicht leggen we de boot nu eerst op onze eigen grond.

Gisteren hadden we nog wel even een heerlijk tochtje met de boot. Wellicht het mooiste tochtje van het jaar  en dan hoor ik je denken: 'als je maar tweemaal gevaren hebt is het al snel het mooiste tochtje....'

Tijd om de boot naar Tåtorp te varen waar hij op een ander moment uit het water getild gaat worden. Hiervoor moeten we Per benaderen en die kan meestal wel op korte termijn. 

We hadden gisteren schitterend mooi weer, blauwe lucht en weinig wind en een heerlijke temperatuur.

Zo ging onze reis van start.

Met vanaf de waterkant een laatste blik op het haventje van Näs waar we een ligplaats hebben.

De schipper

Na een kwartiertje varen ging de wind helemaal liggen en werd het grote Vikenmeer spiegelglad. Altijd een indrukwekkend gezicht wanneer zo'n grote waterplas tot rust komt.

De vaartocht van Näs naar Tåtorp neemt ongeveer 2.5 uur en vanaf de waterkant zie je allemaal kleine dorpjes liggen. Ook hier is het meestal niet Jan met de Pet die aan de waterkant woont. Huizen aan het water daar kun je in waarde uitgedrukt wel een nul achter plaatsen. Maar desalniettemin is het een prachtig gezicht die goed onderhouden stulpjes met de eveneens prachtig glooiende tuinen.

Kijkend naar de natuur zien we al steeds meer bomen die een start maken met hun herfsttooi.

Hier nog even een kort filmpje gemaakt midden op het Vikenmeer:

Zo komen we na twee en een half uurtje aan bij Tåtorp. Daar was het een drukte van belang met boten die uit het water werden gehaald. Blijkbaar zijn er meer mensen die voorbereiding treffen voor het komende winterseizoen.

Goed en wel aangekomen hebben we aan de wal nog even zitten nagenieten van ons laatste tochtje dit jaar. 

Wordt vervolgd....
 

Ze hangen weer

Vandaag hadden we een erg leuke dag! Die begon na het ontbijt met een fijne wandeling met onze woefen. We hadden heerlijk wandelweer en de temperatuur was zo lekker dat  tijdens het wandelen het vest uit kon. Tijdens onze wandelingen door het Vångdalen passeren we een groen huis dat we 'det gröna huset' noemen. Het huis valt op omdat het een prachtig aangelegde tuin heeft. Veel mensen in onze omgeving maken niet het meeste werk van hun tuin, vaak houdt het op met een keurig gemaaid gazon soms ook kun je dat keurig gemaaid wel weglaten. Maar 'gröna huset' heeft werkelijk een prachtige tuin met veel inheemse planten en vele waterpartijen. Toen we vandaag langs 'gröna huset' liepen spraken de eigenaars ons aan en zo hadden we even een praatje met elkaar. Ik vertelde hun dat we er altijd zo van genieten om even een blik in hun tuin te werpen en spontaan nodigden zij ons uit voor een rondleiding door hun tuin. De vrouw vertelde ons dat zij haar leven lang in dit huis heeft gewoond en dat haar vader het in 1939 heeft gebouwd. Hij was het die de tuin heeft aangelegd. Na hun trouwen zijn zij en haar man er komen wonen. Zij hebben de erfenis goed beheerd en onderhouden en de tuin verder geperfectioneerd. Alle planten die erin staan zijn ingebracht in een overzicht in de computer met naam en toenaam en moment van inplanten in de tuin en waar ze staan.  In de tijd dat de vader met de bouw bezig was woonde het gezin in het huis dat naast ons huis op ons erf heeft gestaan en waarin o.a. een bank gehuisvest was. Bovendien was zij in haar jeugd bevriend geweest met een van de kinderen van de dokter die hier toen woonde en zodoende was zij vaak binnen geweest. Ze vinden het heel mooi dat wij zoveel zorg aan ons huis besteden en dat het weer zo mooi wordt. Al met al zijn we wel een uurtje bij hen in de tuin geweest. Natuurlijk hebben we hen ook uitgenodigd om eens bij ons te komen kijken want we kunnen ons goed voorstellen dat ze nieuwsgierig zijn naar hoe het er nu bij ons uitziet wanneer je ons huis zo goed kent vanuit je verleden.

Weer thuisgekomen hebben we de verwarmingselementen opgehangen en weer aangesloten op het systeem. Ze hangen dus weer en oh.. wat staat dat keurig! Geen afgebladderde ribben meer te zien. Aanvankelijk hadden we, vanwege het slechte uiterlijk van de elementen, radiatorkasten zullen timmeren. Hiervoor hadden we al voor onze verhuizing ook al wat materiaal gekocht bij de Praxis. Die klus was blijven liggen omdat dergelijke kasten wel een ingreep zijn in je interieur. Nu de elementen er weer netjes uitzien blijft deze klus ons bespaard. Maar oh, ik heb het al eerder gezegd in een vorige post.... het is echt een 'pokkenklus' geweest. Ik ben blij dat het klaar is! Hier dan de meest spectaculaire foto's ooit op mijn blog namelijk die van de radiatoren in de huiskamer.

Later op de middag kwamen Pim en Jekke nog bij ons langs. Met hen hebben we de rest van de dag gedeeld en hebben we heerlijk gezellig aan de keukentafel bijgepraat. 'De tiid halde gjin skoft' en het was al donker toen ze na het eten weer vertrokken. We hadden een zeer gezellige middag!

Inmiddels is het weer zaterdagochtend en kan een ieder die vrij is genieten van het weekend.

Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij!

Wordt vervolgd.....

 

In de primer die elementen

Wel na drie dagen schuren staan de verwarmingselementen dan nu in de primer. Ik peuter nu voortdurend stukjes staal uit mijn voeten omdat ik stond te schuren met een staalborstel en op blote voeten in mijn crocsen. Het schuurproject is goed gelukt, de losse flodders zijn eraf en het meeste is goed kaal geschuurd. De primer is zo het zich laat aanzien ook goed opgedroogd dus nu de aflak lagen aanbrengen. Het afspuiten is een secuur werkje maar als het over secuur gaat is het Gerrit wel toevertrouwd.

hier brengt Gerrit de primer aan

Zo ziet het er nu uit wanneer het in de primer staat. Die is grijs en de aflak radiatorverf is antiek wit, wat zo ongeveer hetzelfde is als RAL 9010.

Voor mij nog even wat leuks. Ik had het internet afgestruind op nieuwe schoenen. Ik wilde een paar enkelhoge schoenen hebben, beetje stoer maar ook een beetje elegant voor als je eens iets anders wilt dan de kloeke stappers die ik meestal heb. Na lang zoeken had ik er een paar gevonden en besteld. Gisteren kon ik ze bij de ICA näre afhalen. Snel uitgepakt natuurlijk want ik was nieuwsgierig naar de schoenen en de pasvorm. Laten ze nu voor de verandering eens heel goed passen. In één keer klaar! Gerrit vindt ze mooi en ik vind ze mooi dus dat is een geslaagde koop. 

Zo kan ik in de winter weer even vooruit want mijn echte winterschoenen kunnen nog wel een rondje mee.

Ik bemerk overigens dat ik hier in Zweden , los van de Corona,  wel meer aanschaffen online doe. Het aanbod is dan uitgebreider en wanneer ergens mijn maat niet meer is dan kan ik gemakkelijk even bij een ander online bedrijf zoeken. Zo ga ik niet naar huis met een artikel dat eigenlijk net mijn keuze niet is.

Gisteren ontving ik een oproep voor de tweejaarlijkse controle op borstkanker. Die stond net ingepland in de periode waarin onze reis naar Griekenland ingepland staat. Dat moest ik dus even aanpassen. Aanvankelijk had ik het op vandaag gezet maar bij nader inzien was de locatie in de kelder van het ziekenhuis in Skövde. Een ziekenhuis daar kom ik zo voor onze reis, waarvoor een Corona-vrij verklaring nodig is, nu liever niet. Dus opnieuw nog een keer de datum verzet. Gaat allemaal heel gemakkelijk. Inloggen met je mobiel bank ID (dat niet alleen voor bankzaken wordt gebruikt maar ook voor alle overheidsinstanties) en aanpassen maar weer. Nu moet ik na de reis naar Töreboda het gaat het onderzoek net als in NL plaatsvinden in een bus.

We hebben goed weer de laatste tijd, veel zon en temperaturen rond de 20 graden. Gisteren vormde een uitzondering, toen regende het en was het grijs. Vandaag schijnt het zonnetje ons weer tegemoet.

Wordt vervolgd....

 

Elementen

Tot vandaag hadden we een aantal dagen heerlijk zomerweer. De temperatuur steeg tot ongeveer 20 graden, heerlijk om buiten te zijn. Gisterochtend hebben we eerst een heerlijke wandeling richting Näs gemaakt met een klein uitstapje door het bos. Heerlijk was het daar en erg mooi.

Weer thuisgekomen zijn we verder gaan werken aan het klusje (:-)) dat we maandag weer hebben opgestart. De verwarming elementen in 'rib' wel te verstaan. Gerrit heeft er enige tijd geleden al eentje gedaan en dat is een goed succes geworden. Vandaar dat we nu de andere twee uit de woonkamer ook aanpakken.

 Een leuk werkje is het niet, elk element vraagt ongeveer wel acht uur schuren. Die van mij is dan wel ietsje kleiner van formaat maar is er des te slechter aan toe. De verf bladdert eraf of er zitten vele lagen verf op met een onregelmatige structuur door niet goed opdrogen. Met een roterende staalborstel op de boormachine halen we de eerste laag eraf waarna we verder schuren met schuurpapier. Daarna komt het element in de primer om de hechting goed te krijgen maar ook om de overgebleven onregelmatigheden te verzachten. Tijdens het werken moeten we steeds maar goed bedenken hoe het kan worden om hieruit motivatie te verkrijgen, anders zou je hard weglopen voor deze klus. Vandaag gaan we onze derde dag schuren in want acht uren achter elkaar dat redden we niet.

Afgelopen weekend hebben we de beslissing genomen onze reis naar Griekenland, die we eigenlijk in april hadden zullen hebben ter gelegenheid van ons 40 jarig huwlijksfeest, door te laten gaan. Alle deelnemende landen stonden op code geel op dat moment dus het het zou kunnen en iedereen heeft er reuze zin in. Bovendien zouden we op deze wijze kennis kunnen maken met Clemens met wie Greetje in de Lock Down een relatie heeft gekregen. We hebben al veel over hem gehoord en kijken er naar uit kennis met hem te maken. Voor hem een hele beslissing omdat het niet gaat om een avondje op visite maar gelijk 10 dagen met de gehele familie. Een vuurdoop kun je wel zeggen.

Net toen we alles weer hadden geregeld (huizen, vliegtickets, auto's etc) gaat een deel van Griekenland op code rood. Vanochtend kregen we onderstaand appje op ons bordje.

gelukkig nog geen

De Griekse eilanden hebben nu code rood maar het vaste land (daar waar wij heen zullen gaan) nog niet. Het blijft dus reuze spannend die reis van ons. 

Vandaag regent het pijpenstelen. Gösta vermaakt zich binnen met zijn staart nu hij niet naar buiten wil in de regen. Gelukkig heb je met zo'n (lange) staart altijd iets om mee te spelen.

Wordt vervolgd....