Nu is het wachten op de murare.......

We hadden een gezellig weekend! H en Ch en Emke kwamen bij ons. Ze vroegen vooraf of het ons wel schikte en wanneer je kinderen willen komen schikt het altijd toch..... ook al kun je niet in de woonkamer. In onze woonkeuken gaat het ook prima, het is er lekker warm en niet ruim wanneer je er met z'n vijven in woont maar we hadden het gezellig en daar gaat het om. 

Chang had heel veel zin om te gaan eten bij 'Oriental Palace' in Skövde. Daar hadden wij haar al veel over verteld nadat we er een aantal keren met S en Fr waren geweest. Het was er nog niet van gekomen om deze eetgelegenheid te testen maar dit weekend kwam het ervan. We hadden S en Fr gevraagd of ze ook zin hadden om te komen en zo werd het zomaar een spontaan gezellige avond met elkaar. We gingen dan ook voor het grand buffé met een heerlijk dessert buffé als afsluiting. Het was een zeer geslaagde avond.

Gistermiddag zijn ze weer vertrokken. Emke moet op maandag weer naar haar 'förskola' dus dan is het lekker wanneer je zondagmiddag weer thuis bent in je gewone doen. Even bijkomen van alle indrukken.

Wij zaten verder ook de hele middag op de bank een beetje te lezen.

Vandaag is het maandag en zijn we weer aan het 'werk'. We hadden vorige week de oude haard al uitgebroken maar we moesten de muren van de schoorsteen nog een beetje bijwerken en schoonmaken. Dat hebben we vandaag gedaan. Het overtollige cement van de muren geklopt en de muren schoongeborsteld. 

Daarna ben ik verder gegaan met het afhalen van de oude behanglagen van de schoorsteen en is Gerrit in de kelder op onderzoek gegaan naar het in beeld brengen van de venteliatiekanalen die straks kunnen dienen als lucht toevoer uit de kelder naar de kakelugn. Dat willen we namelijk graag dat ook deze kakelugn, net als die in de keuken, zijn zuurstoftoevoer krijgt vanuit de kelder. We hebben al gezien dat er kanalen lopen vanuit de kelder naar de kamer. Gerrit heeft de zaken opgemeten en er een tekening van gemaakt voor de murare.

Dit is de situatie in onze kelder met in de tekening de positie van de luchtaanvoerkanalen, twee stuks

Dit is de situatie in de kamer. Deze tekening kun je over de vorige leggen om zo de positie van de luchtaanvoer kanalen te bepalen. zo weet je waar je in het beton een gat moet maken.

Vanavond gaan we nog even kloppen. Ik moet dan om de tien cm een tikje op het beton geven en Gerrit luistert dan in de kelder naar hoe het klinkt. Ik merk dan mijn klopjes met bijv A-B-C etc. Bij het luisteren bepaalt Gerrit dan welk klopje het meest helder klinkt. Daar moeten we dan de luchtdoorvoer maken.

hierop moet ik kloppen

Er is ook nog een probleemhoekje namelijk daar waar de schoorsteenmuur overgaat in de muur die de eetkamer en de zitkamer van elkaar scheidt. De muur met de doorgang. Een deel van die muur is afgewerkt met zachtboard en een deel met gips. Ik wil het zachtboard weghebben.

We hebben de muren helemaal schoongeborsteld met een staalborstel.

De stenen van de uitgebroken haard hebben we bewaard, mogelijk kunnen die worden hergebruikt voor het aanpassen van de schoorsteen. De bestaande toegangen tot het rookkanaal moeten worden gedicht, bovenin moet dan in dit rookkanaal een nieuwe toegang worden gemaakt voor de kakelugn. Wat een gedoe ook! Vanaf nu is het wachten op de komst van de murare!!

Nog even een persoonlijke herinnering. Emke vond op één van haar zoektochten een blikje in de keuken met oude foto's. Natuurlijk gingen we daar even in kijken. Tussen alle foto's vond ik nog deze.....

Dit is een foto waarop ik in het midden sta en ik mijn moeder en mijn pake Kees bij de hand heb. Ik ben hier net één weekje 5 jaar. Ik denk namelijk dat de foto is genomen bij de intocht van Sint Pieter in Grou. Voor mij is dit een zeer dierbare foto. Mijn moeder altijd netjes en serieus met denk ik een zelf gemaakte mantel en mijn pake met pet pijp en klompen, zo herkenbaar voor mij. Hij is voor mij altijd een belangrijke identificatie figuur geweest, met zijn eenvoudige levensstijl, heldere geest, trouw en betrouwbaar en met weinig woorden recht door zee. Het was een heel lieve man. Ik heb tot zijn overlijden een goede band met hem gehad. De foto was al uit mijn herinnering verdwenen en nu heeft Emke hem weer naar mij teruggebracht. Hoe bijzonder.

Wel zo is het wel weer genoeg voor vandaag. Heb het goed en ontvang een warme en vooral vredevolle groet van ons!! Wordt vervolgd......

 

De haard eruit

Menig gezellig momentje hebben we gehad zittend bij onze open haard. Wanneer het vuur erin brandde veranderde de hele sfeer in de kamer, dan werd het echt gezellig en op den duur heel lekker warm.

2018

We kochten ons huis in 2013 met een niet functionerende open haard. Waarom deze niet functioneerde dat kon de voormalige eigenaar ons niet vertellen. Gerrit ging daarom op een gegeven moment op onderzoek uit en dat verhaal staat onder de link hieronder beschreven. Ik kan je wel vertellen dat het een hele operatie was.... dat onderzoek!

Wat was er aan de hand met de openhaard

Nadat we het euvel aan de haard hadden verholpen wilden we er ook wel een vuurtje in stoken. Dat gaat niet zomaar, daarvoor moet de schoorsteenveger de schoorsteen na een gedegen onderzoek eerst goedkeuren. Voorafgaande aan het daadwerkelijke onderzoek moest hij eerst onze schoorsteen in kaart brengen. In die schoorsteen lopen vele kanalen zowel rookkanalen als ventilatie kanalen. Zie foto hier onder.

dit zijn alle kanalen in onze schoorsteen

Eénmaal in de zeven jaar wordt de schoorsteen gecontroleerd en elke keer krijgen we te horen dat hij prima is. Het buitendeel van de schoorsteen is nieuw opgemetseld toen ons huis voor de verkoop een nieuw dak heeft gekregen. Die kan dus gelukkig nog wel even mee.

Nu zijn we dan toch zover dat we de openhaard weg gaan halen en gaan vervangen door een kakelugn. De tweede in ons huis want in onze woonkeuken hebben we er ook eentje laten plaatsen. Het waarom van deze beslissing zit hem erin dat we heel graag een bijverwarming in de woonkamer willen hebben met een beter rendement. Het stoken van de haard neemt veel hout, je stopt er net zoveel energie in als dat je ervoor terug krijgt. Een nieuwe kakelugn, in elk geval onze van  Gabriella, heeft een rendement van 92,4 %. We stoken de kakelugn wanneer het koud is tweemaal per dag. Gerrit doet dan ongeveer vijf stukjes hout in de kachel en daarmee warmt hij de hele dag. 's Avonds nog eens zodat de keuken tot aan de ochtend lekker warm is. Datzelfde willen we nu ook graag voor de kamer.

Maar voordat het zover is moet de haard eruit. Met onze murare (de man die de nieuwe kakelugn gaat opbouwen, hebben we afgesproken dat we het afbreken van de haard zelf gaan doen. We hebben die klus al eventjes in de planning staan maar nu is het dan toch zover. Vorige week kwam zelfs de schoorsteenveger nog langs voor het vegen van de rookkanalen. Een handeling waar je niet om hoeft te vragen, je staat in het systeem en dan komt hij elk jaar. Mooi dat hij net nu langskwam. Ik schrijf 'hij' maar het bleek een 'zij' te zijn deze keer. Nu konden we dus afbreken met een geveegd kanaal, dat scheel weer wat rommel. 

Vanochtend hebben we eerst de hele woonkamer leeggehaald en de spullen gestald in de eetkamer. De doorgang van woonkamer naar eetkamer afgedekt met plastic.

daar staat hij nog even in vol ornaat

We gingen van start met het weghalen van de marmeren omkleding. Dat ging lekker vlot, in een kwartiertje waren we daarmee klaar. 

Even een tikje en het laat los.

Het zijn dikke stukken marmer van zo'n 4 cm dik. Alles is er heel uitgekomen. Daarna was dit het aanzicht.

Het bovenste plaatje marmer kunnen we er bijna zo aftillen. We zien dat er behang achter zit. De haard is dus niet zo oud als het huis. Wat zou er dan eerst hebben gestaan denk je dan. Misschien wel een kakelugn..... wie weet?

Daarna gingen we echt los, de bovenkant tikten we samen los met een beitel en een hamer. Gerrit links en ik rechts. Ook dat deel ging erg vlot, de stenen waarmee de haard is opgemetseld lieten zomaar los na een tikje met de beitel.

hier zijn we tot aan de klep

Het onderste deel van de haard zit steviger in elkaar. Gerrit moet flink tikken om de stenen los te krijgen maar het gaat allemaal gecontroleerd.

Gerrit tikt en ik breng nu de emmers puin en de stenen naar buiten.

Om vijf uur 's middags hebben we de hele haard eruit en moet alleen de fundering in de kamer nog worden weggehaald. We nemen eerst even een pauze. Even bijkomen.

Na de pauze werken we nog een uurtje en dan is ook de fundering in de kamer eruit. Dat laatste stukje dat ging lastig, Gerrit moest flink tikken.

Achter de haard zitten tot onze verrassing twee openingen in de schoorsteen. De bovenste dat is duidelijk dat is het rookkanaal. Wanneer je er een kaarsje voor houdt dooft de vlam door de trek.

Maar onder het rookkanaal, zo ongeveer een halve meter lager zit nog een opening. Die is niet zwart en dat stuk heeft geen trek. 

dat klusje is klaar!

Morgen de muren nog wat bijwerken en dan kunnen we zeggen dat we een begin hebben in dit project.

We zitten nu even bij te komen want zwaar werk was het zeker. 

Heb het goed allemaal en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd......

Dubbel geluk vandaag

dit beeld zullen we de komende tijd niet meer zien.

De winter is voorlopig even aan kant, vandaag was het + 6 C. Het water stroomt continu uit de regenpijpen terwijl het droog weer is en het dak is inmiddels weer zichtbaar. Buiten ziet het er troosteloos uit en het is goed glad op straat. Wij maakten vanochtend een wandeling door het dorp en we hadden het zweet op de rug. Wat een omslag ook!

Na de wandeling en het kopje koffie dat we dan nog drinken terwijl Gösta zich tegoed doet aan zijn brokken, zijn we naar de eetkamer gegaan om de vloer op te wrijven. Ik met de polijstmachine en Gerrit er achteraan met een zachte doek. De vloer is echt opgeknapt en kan er zo wel weer even tegen.

Toen dat klaar was en we inmiddels ook alweer een paar dingen in de eetkamer hadden teruggezet zei ik tegen Gerrit dat ik het jammer vond dat het behang vandaag niet geleverd werd. Vanochtend had ik op de app gekeken en daar zag ik dat het om 9.15 in Tibro was aangekomen. Tibro is de laatste halte voordat het uitgeleverd wordt, er naartoe rijden om het zelf te halen heeft geen zin, ze kunnen het dan niet vinden. Dat hebben we eerder al eens geprobeerd. Ik bleef met mijn aandacht nog een beetje hangen in plan A (vandaag behangen), Gerrit zag wel licht in plan B (eerst de woonkamer ook klaarmaken en dan daarna alles in één keer behangen). Ik wierp toch nog even een laatste blik op de 'PostNord' app met de mededing dat je soms geluk hebt. Wat staat er op de app...... Dat de levering is af te halen in de ICA näre. 

Dubbel geluk hadden we eigenlijk want kijk eens hoe de doos met daarin de rollen behang eraan toe was. Het had werkelijk niets gescheeld of het behang was beschadigd geweest. De doos was doorweekt aan de onderkant. Gelukkig zitten de rollen goed in plastic verpakt en was het behang in een prima conditie!

We hebben de woonkamer behangklaar gemaakt, iets wat altijd wel even tijd neemt en zo half vier konden we los. Gerrit knipt de lengtes af en ik plak. Om vijf uur kwam Gösta ons halen met de mededing dat het tijd was voor pauze (hij krijgt dan altijd wat lekkers en hij weet precies wanneer het tijd is voor zijn traktatie). Om zes uur gingen we verder en om acht uur zat het behang in de eetkamer erin. Het was dan ook maar een halve kamer behangen.

De kleur is precies goed. Zo op de foto lijkt het beige maar de kleur is eigenlijk ...... ja hoe moet je het zeggen. Wanneer ik zeg dat het behang in de woonkamer zacht groen is dan zeggen de kinderen allemaal....' ik zie geen groen'. Toch is de toon zacht groen met ietsje van goud en misschien een beetje beige ook. Een warme toon in elk geval, daar houden we van. Het nieuwe behang heeft een fijn streepje en wanneer het licht erop valt beweegt de kleur mee net zoals het behang dat we al hadden. Het had niet beter kunnen combineren en zou zo in één behangboek kunnen terwijl het oude behang van Eijffinger is (meegenomen destijds uit NL) en het nieuwe behang Carma & Co I Damaschi 23693 (Italiaans). De kamer wordt wel een beetje donkerder van dit behang, voorheen waren de muren wit maar heel erg is dit niet. De kamer heeft veel ramen op het zuiden dus veel zon in de kamer. Schijnt de zon niet dan zijn we zelf het zonnetje in huis :-) Straks komt er natuurlijk ook zo'n grote witte kachel te staan die de echt donkerbruine marmeren open haard gaat vervangen dus buikpijn heb ik er niet over dat het nu ietsje donkerder oogt.

We gaan nu morgen ook de zitkamer voor het grootste deel behangen, alleen waar we moeten breken voor de haard, dat stuk dat slaan we nog even over. Dat komt later wanneer de Murare van 'Din Murare' uit Skövde de muren heeft hersteld. Hij wilde graag eerst even een foto van ons ontvangen wanneer we klaar zijn met het uitbreken een vraag met als ondertitteling: 'Så att jag kan se vad ni har förstört', Vrij vertaald 'hij wil even zien welke puinhoop we ervan hebben gemaakt'. Maar dan wel met een lachje hè. Het is een heel aardige man hoor die Murare.

Genoeg over de klus. Gisteren gingen we nog even naar S en Fr. We zijn namelijk weer beter (95%). Vlak bij ons in de buurt is een loipe uitgezet voor het langlaufen. De eerste keer dat we dit meemaken, we wilden er even langsrijden. Er was zegge en schrijve één enthousiasteling te ontdekken. 

We hadden een gezellige middag. Fr. had een lekkere cake gebakken en die hebben we bijna helemaal ...... mjum mjum!

Gösta vond het vandaag een wat saaie dag. We hebben hem vanavond maar weer even een intelligentietest afgenomen, daar knapt hij altijd erg van op. 

Dit was het weer voor vandaag, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij. Wordt vervolgd.......

 

De vloer in de olie

Heel veel te vertellen heb ik niet vandaag. We werden namelijk toch nog behoorlijk niet fit. Zelf ben ik al een week uit de roulatie en Gerrit houdt het net wat beter op de been. Nu lijkt het toch zo te zijn dat ik wat opknap. Vanochtend eerst twee paracetamol genomen en later nog twee Naproxen en een maagbeschermer en daarna een paar uurtjes rust op de bank. Warempel voelde ik daarna enige energie terugstromen in mijn benen. Dat kwam goed uit want op de app was te lezen dat onze vloerolie was af te halen in Karlsborg. Gerrit heeft het opgehaald en we hebben samen de vloer geschuurd van de eetkamer en die aan het einde van de middag in de olie gezet. Een mooi resultaat weer. 

We hebben hem eerst geschuurd met 150 en 230 daarna de vloer gereinigd en nu na de olie ziet de vloer er weer goed uit! Eigenlijk zou je de vloer ieder jaar opnieuw in de olie moeten zetten. Daar komen wij niet aan toe. De laatste keer was 3 juni 2015.

Nu een paar dagen wachten tot de olie in de vloer getrokken is, dan nog eens opwrijven en daarna kunnen alle spullen die nu in de woonkamer staan naar de eetkamer worden verplaatst. De vloer van de woonkamer  gaan we pas doen als alle werkzaamheden aan kant zijn. Dus dat duurt nog wel eventjes.

Ik hoop nu maar dat het herstel goed doorzet en dat ik morgen weer een beetje beter ben dan vandaag.

Het weer is nog steeds winters, we hadden een sneeuwstormpje (en geen sneeuwstompje zoals er aanvankelijk stond) gisteren en vandaag is het weer -10C. 

Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd....

 

De eerste stap gezet in ons nieuwe project

Vanochtend bij het wakker worden was het -20C, lekker fris! Gerrit gaat meestal vroeg naar beneden om de kakelugn aan te steken zodat de keuken lekker opwarmt. Zo gezeten bij de kachel en achter het raam zag het er buiten prachtig uit. Het echte winterweer met sneeuw, vorst en zon.

We zien echt niemand buiten lopen. Wij gingen wel een wandeling maken met Gösta, hij moet zijn benen even strekken en het 'slippertje' van gisterochtend lijkt geen kwetsuur te hebben opgeleverd, hij loopt weer normaal. Toch heb ik hem niet los gelaten om te voorkomen dat er op het gladde en ijzige wegdek weer iets gebeurt. Hij vond het prima. We lopen niet zo ver met deze temperatuur maar zijn wel een klein eindje het Vångdalen ingelopen, net voorbij de paardenboerderij. In onze gezamenlijke communicatie heet dat 'tot aan de brievenbus' (die staat daar namelijk aan de kant van de weg). Gerrit bood aan om even een foto te maken. Zijn vingers waren echter zo koud dat het scherp stellen erbij in schoot. Gösta is nog goed te onderscheiden en de persoon achter hem dat ben ik.

Waar we op uitkeken daar zag het er zo uit.....

en zo.....

Eenmaal thuis duurde het even voordat het lijf weer was ontdooid. Ik had namelijk de mallot even overgeslagen want zoals gezegd, achter het raam met de zon erbij was het wel lekker. Wel ik heb het geweten, oh oh wat waren mijn benen koud geworden zeg.

Het is in bepaalde delen van Zweden zo koud dat de lucht-lucht warmtepompen geen warmte meer uit de lucht kunnen halen. Mensen die dat overkomt hebben echt een probleem want het hele huis koelt af en alles bevriest. 

Vanmiddag hebben we de eerste stap gezet met betrekking tot ons volgende project, dat van de nieuwe kakelugn in de kamer. Die eerste stap is het leeghalen van de naastgelegen eetkamer (met doorgang naar de zitkamer). Het plan was om die eerst klaar te maken. Veel hoeft daar niet te gebeuren slechts een wandje behangen en de vloer opnieuw in de olie. Tot tweemaal toe heb ik getracht het door ons gekozen behang te bestellen, tot tweemaal toe stond er op de website van de bedrijven die het behang in de collectie hebben dat het op voorraad is. Tot tweemaal toe kreeg ik een bericht dat het behang besteld moest worden en dit een aantal weken tijd zou nemen. Die bestellingen heb ik geannuleerd en nu een bestelling gedaan in Duitsland, ook nog eens tweehonderd euro goedkoper. Nu nog geen behang dus, daarom gaan we van start met de vloer. Licht opschuren om de vlekken weg te halen en dan in de olie. 

Daarna twee dagen drogen en dan alles wat nu in de zitkamer staat verplaatsen naar de eetkamer. De werkvolgorde is niet de meest ideale maar voor deze keer moet het maar zo.

de situatie in de zitkamer. Je ziet dat de camera wat moeite heeft met het felle licht.

Wanneer dan straks alles in de eetkamer staat, gaan we los met de openhaard. Gezellig bij het haardvuur zitten is vanaf nu verleden tijd. De komende weken zitten we weer in onze keuken met uitzicht op het prachtige Vångdalen, dat dan wel weer.

Vandaag (16 jan) is mijn zusje jarig, ze is 64 jaar geworden. Vanavond hebben we met haar gebeld. Een goede timing want vanmiddag had ze haar visite gehad en iedereen was net weg. Alles gaat gelukkig goed met haar en wij wensten haar een heel goed nieuw levensjaar toe. Het pensioen gloort voor haar aan de horizon, ze moet nog een paar jaar doorzetten. Ik heb haar maar even vertelt dat ik in december mijn eerste AOW ontvangen heb. Ik kan het zelf maar amper bevatten en vind het woord AOW ook wat vreemd staan wanneer het zo uit de toetsen verschijnt. Toch is het de realiteit van dit moment.

Vanavond zijn we bij -18 en in het donker nog even naar Karlsborg gereden. Via de REKO ring FB groep had ik weer een bestelling gedaan voor plaatselijk geproduceerde eko producten. Zowel kopers als verkopers stonden op het parkeerterrein te kleumen en iedereen wilde zo snel mogelijk. We hebben de buit weer binnen. Het is even een gedoe maar we vinden het de moeite zeker waard. 

Dit was het weer voor vandaag, heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd......

 

Nysnö

Het is maandag 15 jan en mijn schoonzusje is jarig. Vanochtend vroeg dachten we al aan haar en vanmiddag hebben we gezellig bijgepraat. Voor onze verhuizing naar Zweden gingen we altijd naar de verjaardagen van D en H. Eerlijk is eerlijk, dat is iets wat we missen! Vanmiddag hebben we denk ik wel een anderhalf uur met elkaar gebeld en dat maakt veel goed. 

De ochtend begon met een verrassing, het heeft de afgelopen nacht flink gesneeuwd (Nysnö=nieuwe sneeuw). De hele wereld ziet er weer nieuw en fris uit, echt mooi. Het is nu ook weer koud en de teller staat vanavond alweer op -12 C. Wij gingen wandelen na ons ontbijt en Gösta had er echt zin in. Dat kun je je voorstellen wanneer je weet dat hij gisteren de hele dag binnen moest blijven. Niet vanwege hem maar vanwege ons. We zijn niet fit. Ergens hebben we een griep of een Covid virus opgepikt. We zijn voor beide gevaccineerd maar het heeft ons toch nog wel een beetje te pakken. 

Vanochtend toch maar de stoute schoenen aan getrokken en aan de  dagelijkse wandeling begonnen. Net toen we in het Vångdalen waren aangekomen en ik Gösta had losgekoppeld van zijn lijn, raakte hij in de slip toen hij enthousiast naar ons toe wilde lopen. Zijn achterpoten gleden uit elkaar, zoals in een splagaat en hij stond te piepen van de pijn. We schrokken natuurlijk, koppelden hem weer aan de lijn en namen even de tijd om te kijken hoe het met hem ging. Een poosje stond hij stil en voorzichtig zette hij toen weer een paar stapjes. Eerst trok hij nog erg met zijn poot maar gelukkig, na een klein stukje te hebben gelopen werd zijn tred weer normaler. We zijn maar weer teruggekeerd en hadden daarmee vandaag een zeer korte wandeling voor ons doen. De rest van de dag ligt hij wat in zijn mandje. Ik hoop nu maar dat we morgen weer normaal met hem kunnen lopen maar ik houd hem denk ik dan maar aan de lijn gekoppeld.

Bovenstaande foto heb ik genomen bij de kerk in ons dorp. Om het kerkhof is een muurtje opgemetseld van natuursteen en voor dat muurtje belandt nu de sneeuw die door de schuiver aan de kant wordt geschoven bij het schrapen van onze straat, de doorgaande weg door het dorp. Er ligt nu inmiddels zoveel sneeuw dat je het muurtje niet meer kunt zien. Ook voor ons huis worden de bulten met bijeen geschoven sneeuw steeds hoger.

Zo op de foto lijken het maar heuveltjes maar foto's hebben vaak een eigen werkelijkheid gecreëerd door  google of apple. Rijdt er echter een auto voor langs dan is de heuvel hoger dan de auto. Sneeuwhuizen of sneeuwpoppen zie je niet. Dat komt omdat de sneeuw heel droog is en niet plakt. Je kunt er eigenlijk niets mee.

Dat niet plakken van de sneeuw is voor het sneeuwvrij maken van de toegang tot ons huis wel heel fijn. Vrij gemakkelijk kun je schuiven en het is niet heel zwaar wanneer je in je gewone doen bent. Vandaag moesten we er allebei wel even van bijkomen.

We moesten even duwen bij het openen van de buitendeur. Onze voordeur in Dokkum draaide naar binnen toe open. Hier in Zweden draaien echter alle toegangsdeuren naar buiten toe. Zo heb je gelijk je stoep schoon .-)

Kijk deze foto heb ik genomen van het raam op de overloop bij de badkamer. De sneeuw op het dak ligt tot halverwege het raam. 

Geen klachten dus over de hoeveelheid sneeuw deze winter. 

Bij het schrijven van deze blogpost staat de teller van lezers op 501.388, gisteren ging de teller over de half miljoen. Wie heeft dat kunnen denken. Ik begon mijn schrijfsels voor de kinderen, zodat ze konden lezen waar we hier zoal mee bezig zijn en kijken naar het resultaat van dat bezig zijn. Aanvankelijk vonden ze dat leuk, nu leest er bijna geen kind meer :-) maar in plaats daarvan wel vele anderen. Ik schrijf met plezier en ik hoop dat het ook met plezier gelezen wordt door ieder die dat maar wil. Op naar het miljoen!

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd......

 

Het Vikenmeer

Vandaag hebben we echt niet veel gedaan. Rustig ontbijt, beetje praten, beetje lezen en daarna de wandeling met Gösta. 

Deze keer voor de eerste keer dit jaar naar het Vikenmeer. Het heeft al geruime tijd behoorlijk gevroren en in Nederland zou het op het meer zwart zien van mensen op de schaats, jong en oud. 

Dit troffen we vanochtend aan. Een groot meer bedekt met ijs en sneeuw en niemand op het ijs. Toen we heel goed keken konden we zien dat vlak aan de walkant, bij het strandje waar je zomers kunt zwemmen, sporen van een slee waren te zien. Dat was alles.

Er is ook geen baantje geveegd waardoor het ook niet zo uitnodigt om te gaan schaatsen. Wellicht dat de gemiddelde leeftijd van de mensen in ons dorp ook wel een rol speelt. Ik denk zo dat de meeste mensen die hier wonen niet meer op de schaats komen. 

Ineens moet ik denken aan de winters van mijn jeugd in Friesland. Mijn pake en beppe woonden in Grou. Elk jaar kochten zij voor ons een kaartje van de IJswegencentrale. Die IJswegencentrale die veegde de banen wanneer er ijs op het meer lag. Dan was 'De baan erdoor' en kon je vertrouwd op het ijs. Dat was misschien niet elke winter maar toch wel heel regelmatig. Wij schaatsten daar ook en aan het kaartje op je jas was te zien dat je betalend gebruiker was. Zo was dat toen geregeld. Later toen wij zelf kinderen hadden, kocht mijn moeder, die toen ook in Grou woonde, ook nog kaartjes van de IJswegencentrale. Ik geloof niet dat wij met onze kinderen ooit in Grou op het Pikmeer hebben geschaatst. Ik herinner mij een paar keer een tochtje in Eernewoude en een paar keer ijspret op de grachten in Dokkum. 

Hier geen IJswegencentrale die banen veegt en zoals gezegd geen schaatsers. Wij houden het ook maar bij wandelen. Heerlijk was dat vandaag bij een milde temperatuur met nog de hele dag een beetje vorst.

Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van ons! Wordt vervolgd....

 

Er zit weer wat in de planning

Wel... het is ons gelukt weer in ons normale 'doen' te geraken. We hebben het kaarsvet van de tafel geschraapt, de sterren verwijderd, de trappetjes naar de zolder gebracht, de kerstbomen ontmanteld en opgeruimd en de buitenverlichting gedoofd en opgerold. Onze kamer en keuken zijn nu weer clean en klaar voor de rest van het jaar.

foto genomen om 16.00 uur

Na het werk van vandaag viel het ons op dat het ook al veel langer licht is. De kortste dag ligt alweer een paar weken achter ons en wanneer je om vier uur 's middags naar buiten kijkt kun je dat zien. Dan is het nog niet donker! We gaan echt weer op naar het licht, heerlijk!

Het is een beetje warmer, de hele dag vandaag zo ongeveer -7 C. Een paar dagen geleden schreef ik over Kvikkjokk en dat daar de laagste temperatuur was gemeten, -43,6 C. Vandaag is het er 0 C. Een verschil van 40 graden en dat in een paar dagen. Rond het komende weekend gaan wij ook richting de 0 graden C. Daarna wordt het dan weer kouder. We zullen het zien, soms veranderen de verwachtingen zomaar weer.

Vandaag is het prachtig zonnig winterweer. We zijn eerst lekker naar buiten gegaan voor een wandeling langs Roll. Nu het iets minder koud is kunnen we langer met Gösta naar buiten.

De weg naar Roll is best wel glibberig met die dikke ijslaag. Wij hebben er met de spijkerbanden onder onze schoenen geen last van. We hebben nog een paar nieuwe gekocht bij de Jula met 6 spijkers onder de voorvoet en drie onder de achtervoet en ze prikken diep weg. Dat loopt lekker stabiel. In de verpakking zaten ook nog twee reserve spijkerdoppen voor wanneer je er eentje verliest. En dat allemaal voor bijna een tientje, daar wil je geen ellende om hebben. 

Hier ook nog even een leuke foto van de leuke wandeling.

We zijn ook bezig met de voorbereidingen voor een nieuwe project. In de woonkamer deze keer. We hebben vorig jaar een nieuwe kakelugn voor onze woonkamer besteld. Die arriveert over twee weken bij onze murare (metselaar) van het bedrijf 'Din Murare' uit Skövde. De Murare heet Ola. Hij heeft ook de kakelugn in onze keuken geplaatst en hij werkt heel netjes en precies. Hij is dealer van Gabriella wat het merk is van onze kakelugn. Zo zijn we ook aan hem gekomen. Voordat hij komt, naar wij hopen in februari (maar dat weet je nooit helemaal zeker bij onze murare), moeten wij zelf onze oude openhaard weghalen. Zo hebben we dat althans met hem afgesproken. Omdat we dan moeten breken aan de muur waar de huidige openhaard is gepositioneerd, dient aan die muur herstel te worden gepleegd en daarna ook een afwerking. Zo krijgen wij een klusje in de kamer. We moeten behangen en gaan meteen ook de eiken parketvloer opnieuw in de olie zetten. Zo zijn we de aankomende tijd wel weer even een poosje aan de klus.

Tot zover weer onze belevenissen. Heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij! Wordt vervolgd.....