vrijdag 29 november 2019

Een upgrade....

  Een aantal weken terug waren we in Örebro om hier iets uit te zoeken voor Suzannes verjaardag. Tijdens dit zoeken stuitten we heel toevallig op een eethoek waarvan wij dachten dat deze goed zou staan in onze eetkamer. Al een hele tijd waren we namelijk op zoek naar een vervanger van de huidige die ik vijf jaar geleden op Marktplaats heb gekocht. Deze eethoek wordt slechter en de vraag was gaan we hem helemaal opknappen of gaan we hem vernieuwen. Drie keer hebben we een offerte laten maken voor de aankoop van een nieuwe. Drie keer is het niet doorgegaan omdat we of de tafel of de stoelen te grof vonden en niet passend bij de rest van het meubilair in onze eetkamer of te duur omdat we de eetkamer niet intensief gebruiken. Maar voor een paar weken terug zagen we iets staan, terwijl we naarstig op zoek waren naar een pianokruk, waarvan we dachten dat het een goede match zou zijn met het meubilair wat we hebben. De kleur is goed, het zitcomfort is goed en de vormgeving is goed en de eethoek kon nog voor de feestdagen worden geleverd! Dat laatste was ook niet geheel onbelangrijk. We hebben toen direct de koop gesloten en kregen deze week bericht dat we onze bestelling op konden halen.
Niet eerder dan vandaag hadden we daarvoor de gelegenheid er niet bij stilstaand dat het vandaag 'Black Friday' is. Dat fenomeen zat tot nu toe niet zo in ons bewustzijn. In Dokkum hebben we nooit veel meegekregen van Black Friday maar misschien zegt dat meer over ons dan over Dokkum.
Wel we hebben het geweten!! Wat was het druk! Druk op de weg zowel als in de winkels. Mensen komen echt met handen vol tassen met aankopen de winkels uit. Sta je onschuldig ergens naar te kijken, zoefff weg is het in de handen van iemand anders. Bij mij roept dat altijd een tegengestelde beweging op. Wanneer iedereen zo koperig is gaat bij mij de knip op de beurs, dan wil ik niet meer. Gerrit vertelde mij nog dat hij had gelezen dat de omzet in de verkoop op Black Friday indicatief is voor de omzet van de gehele volgende decembermaand. Geeft men op Black Friday veel geld uit dan geeft men ook de rest van de maand veel uit. Hoe is het mogelijk he..ik zou juist denken dat na Black Friday het geld op is en dat het de rest van de maand op een houtje bijten is maar dat schijnt dus niet zo te zijn.
Wij hebben slechts even een kleine maaltijd genuttigd in het winkelcentrum en hebben onze bestelling opgehaald in de betreffende meubelzaak en zijn daarna weer snel de drukte ontvlucht.
Vanavond hebben we de gekochte spullen in onze eetkamer gezet en heeft deze hiermee een hele upgrade gekregen.
Nadat we alles hadden staan heb ik even een paar kaarsjes aangestoken en hebben we een heerlijk glas wijn gedronken en een toast uitgebracht op vele gezellige momenten met onze nieuwe eethoek!


Dit was het, een eethoek waarvan we 5 jaar lang veel plezier hebben gehad maar die wat wiebelig en gehavend werd...
Onze nieuwe eethoek waaraan we hopelijk vele gezellige momenten gaan beleven.


Inmiddels is het ook alweer vrijdagavond. Voor velen het begin van het weekend. Wij wensen een ieder een fijn weekend toe!

Wordt vervolgd....

donderdag 28 november 2019

Naar de djurklinik II

Prachtig vind ik ze, deze foto's van Fynn en Arvid volop actie, volop spelen en genieten. Op deze foto's is Fynn nog niet zo oud, Arvid overigens ook niet. Ik heb ze genomen in het Lauwersmeer gebied. Ik zie dat Arvid nog een donker masker heeft. Heb het even opgezocht, het was 2012. Fynn is hier 2 jaar. Supersterk waren ze. Fynn kreeg prachtige witte tanden en had een heel mooi gebit. Maar blijkbaar is wit niet zo sterk. Jarenlang heeft hij problemen gehad en had hij ontstekingen in zijn mond. Natuurlijk is dat iets wat zijn gezondheid schaadt. We hebben daarom de beslissing genomen naar de dierenkliniek te gaan. Daar is twee weken terug de ene helft van zijn gebit getrokken en vandaag de andere helft. Hij ligt nu in zijn mandje voor de Karl Johan bij te komen van een lange narcose. Met stokken slepen zal er wel niet meer inzitten voor hem maar we hopen dat hij deze zomer weer naar hartelust met Arvid om de grote struik in onze tuin kan hardlopen en verstoppertje kan spelen. Maar nu eerst maar herstellen. We gaan hem de komende tijd even flink verwennen met lekker (zachte) hapjes.







Wordt vervolgd....

woensdag 27 november 2019

Mystiek op het Viken.....


Deze dag glipt me een beetje door mijn vingers heen. Ik was vanochtend iets later opgestaan omdat ik pas zeven uur vanochtend in slaap viel. Ik kan niet verklaren hoe het komt maar heel af en toe heb ik zo'n nacht waarop de slaap niet komt. De hele nacht ben ik dan klaar helder wakker dit in tegenstelling tot de dag erna. Dan voel ik me echt wel wat geradbraakt. Dat is dus vandaag. Daarom dacht ik vanochtend of eigenlijk was het al tussen de middag, een lekkere frisse wandeling te gaan maken samen met Gerrit natuurlijk en met de honden. Morgen moet Fynn ook weer naar de tandarts om de rest van zijn gebit te laten trekken zodat een lekker uitje vandaag voor hem ook wel welkom is.
Het was heerlijk buiten. Ik zal even de sfeer beschrijven. Het is een novemberdag en wanneer we uit ons keukenraam kijken, zien we de erg laaghangende bewolking in het Vångdalen hangen op een paar meters afstand vanaf de grond. We zien geen zon! Bijzonder was ook nog dat er een helicopter langs kwam vliegen onder de bewolking door, dus op een paar meter van de grond. Ik kon zo snel geen foto nemen maar het was een bijzondere ervaring.

Wanneer we buiten lopen voelen we de kleine waterdruppeltjes op onze wangen, het regent niet het is uitsluitend 99% vochtig. We lopen naar Näs, naar het water, daar had ik zin in. We passeren in deze wandeling het 'vikingengrafveld', zo noem ik het altijd maar, het is een grafveld uit de ijzertijd zo vermeldt het informatiebordje. Zoals op de foto te zien is zie je hier her en der cirkels met grotere stenen met soms een grootste steen in het midden. Nu zo met dit vochtige weer hing daar een speciale bijna mystieke sfeer. Zouden de mensen die hier toen geleefd hebben ook wel eens van dit weer hebben gehad? Ik denk het wel, en wat deden ze dan op zo'n dag, vraag je je dan af.  Ik meen me te herinneren dat ik ergens eens gelezen heb dat het een landbouwvolk was wat hier leefde. Misschien staat dat zelfs wel op die informatiebordjes, dat zou best kunnen zijn.


Nadat we het grafveld voorbij zijn gelopen komen we aan bij het meer. Ik heb even een kort filmpje gemaakt van nog geen minuut om even de sfeer te delen. Vooral even gaan zien en bovenal beluisteren. 


Het was absoluut geen slecht plan om hier naartoe te lopen, zo met die waterdamp of wolken hoe moet je het noemen, was het met dit windstille weer erg bijzonder op het Viken. Kijk maar even mee.... en geniet!!















 We hebben er zo'n 20 minuten in verwondering staan kijken en zijn toen terug naar huis gelopen. We waren maar net voor donker thuis en dan heb je om half vier het gevoel dat de dag al bijna voorbij is. Ik heb verder ook niet zoveel meer gedaan dan  samen met Gerrit een heerlijke pizza bakken aan het einde van de middag. Vanavond immers naar de weefclub en dat is altijd vroeg op de avond.


 Goed vandaag was dus zo'n dag, maar niet getreurd, ik had alweer een hele leuke avond op de weefclub, vannacht slaap ik wel weer lekker en morgen lacht de wereld me weer toe! (En eigenlijk deed ie me dat vandaag ook wel).

Wordt vervolgd....






maandag 25 november 2019

Julmarknad i Undenäs...

Het zijn donkere novemberdagen die nog eens erg nat zijn ook. Ik las in de krant dat het grondwaterpeil, dat twee jaar terug zo dramatisch was gezakt met een heel droge zomer, nu weer op orde is. Voorlopig daarover geen zorgen meer, goed voor de natuur en voor onze waterput die we overigens niet gebruiken voor drinkwater.



Zaterdag was het dan zover, de zaterdag in het eerste adventweekend is traditiegetrouw de dag van de kerstmarkt in Undenäs. De Nederlanders en Friezen onder mijn lezers zullen dit wellicht wat aan de vroege kant vinden, maar in Nederland heb je natuurlijk ook nog Sinterklaas om de donkere tijd wat te breken. Die komt hier in Zweden dan weer niet. De advent periode is de periode van de kerstmarkten en die gaan nu overal los. Op die markten veel handwerk, huisgemaakte producten om te eten en loterijen. Dat laatste is hier in Zweden een veel voorkomend fenomeen.
Deze zaterdag zat er in elk geval één ding mee en dat was het weer. Al zou je het naar de foto's kijkend niet zeggen, het was droog. De natte wegen zijn nog van de vrijdag, toen het de hele dag regende. Het was erg druk op de kerstmarkt, de hele straat inclusief parkeerterreinen stond vol auto's. Van mensen die hier al langer wonen hoorden wij dat vroeger het hele dorp vol stond met kraampjes. Dat is nu niet meer zo. Aan het begin van de straat staat nog het één en ander, een frituur, een kerstboom verkoper, de Lions met een jawel...loterij, en iemand die kerstkransen in de verkoop heeft en dan heb je het buiten wel gehad. Een kwartiertje ongeveer dan ben je er langs. Meer tijd neemt het gebeuren onder dak, een betere optie  om met je kraampje te staan in deze tijd van het jaar. Onder dak is dan in het dorpshuis naast ons huis. Daar kun je koffie krijgen met wat lekkers erbij en in de grote zaal zitten diverse mensen hun waar aan de man te brengen. Ook de bibliotheek, bemand door vrijwilligers, is dan geopend. Het is vooral een sociaal gebeuren! Maar erg gezellig!

'Nederland is één koekje bij de thee.....' 


Mijn weefvriendinnen stonden ook op de markt en daar kocht ik natuurlijk  een aantal loten voor het spekken van de kas. Ik had warempel tweemaal prijs. Ik won een kussen en een stel handgedoopte kaarsen.
Wij hebben traditiegetrouw kun je nu bijna wel zeggen weer twee kerstbomen aangekocht bij Mikael. Eentje voor in de altan en één voor in de kamer. Die laatste moet nog even geduld hebben want we willen graag een boom met naalden met de eigenlijke kerstdagen en oud en nieuw!! Die boom die laten we nog lekker even buiten liggen. De andere komt binnenkort in de vandaag schoongemaakte en opgeruimde altan te staan.

Zondag zouden we even lekker gaan wandelen. We zijn hiervoor naar het Götakanal gereden omdat we daar meestal wel even een lekkere wandeling kunnen maken. Maar zondag liepen we niet lekker, het was waterig koud en het waaide door onze jassen heen. De Zweden zeggen dan stoer dat slecht weer niet bestaat, slechts slechte kleding maar ik heb toch echt een winterjas van de ANWB :-), waarvan je mag verwachten dat die goed is..... Maar ook ik had het koud. We zijn dus na een korter stukje dan gewoonlijk weer teruggekeerd naar de warme auto. Voordat we instapten keken we nog even bij de sluis. We zagen dat het kanaal achter de sluis droog stond, dat zien we op andere plekken wel vaker, maar hier bij Wasbäcken zagen we nu een steiger in de sluis staan. Deze sluis krijgt nieuwe deuren en er worden werkzaamheden aan de wanden van de sluis uitgevoerd.

het werk....

sluis aan de ene kant droog... en met nieuwe deuren...

Aan de andere kant water....

Eenmaal in de auto hebben we nog een leuk tochtje gereden in de omgeving, we waren niet voor donker thuis. Dat laatste is momenteel een hele kunst!

Wordt vervolgd....

vrijdag 22 november 2019

Vandaag waren we 'het bokje'.....


Morgen is het kerstmarkt in ons dorp en hiervoor wilden wij, omdat we aan de hoofdstraat wonen, ons huis alvast wat in de sfeer brengen. Gerrit en ik hadden bedacht dat we een 'julbock' in de voortuin wilden plaatsen, ik schreef hier gisteren ook al over. Wel dat hebben we geweten vandaag. De hele dag zijn we bezig geweest met het optuigen van de bok!!
We zijn twee keer het bos in gegaan om takken te snoeien, twee maal een kruiwagen vol. Ik voelde met net een stroper. Gelukkig regende het en kwamen we in het bos geen andere mensen tegen. Het aankleden van de bok hadden we met de takken van één kerstboom, die we gisteren zouden kopen omdat we niet zomaar takken uit het bos wilden halen, niet gered. Er gaat heel wat groen om zo'n bok!
Na een uurtje of vier groen ombinden was de bok eindelijk klaar. We hebben hem nog extra versierd met rode linten en met lichtjes. Zelf vinden we hem nog een beetje aan de magere kant daarom hebben we maar gezegd dat het een jonge bok is, we wonen hier tenslotte ook pas anderhalf jaar en met de jaren kan hij wel wat verder uitgroeien :-)
We zijn begonnen met het omwikkelen van de kop, hij heeft een sik gekregen en een kuif, dat vonden we wel vriendelijk staan. Voor een jonge bok heeft hij overigens al flinke hoorns.

Toen hij helemaal klaar en bijgeknipt was hebben we hem eventjes laten proefbranden met de verlichting en beiden waren we dik tevreden over hoe het er nu uitziet. Voor een eerste keer kan het resultaat er wel mee door.




Zo staat hij nu in de voortuin.

Na het eten ben ik nog weer even gaan weven. Ik moest nog een klein stukje en aan het einde van de avond kon ik mijn werkstuk weer van het getouw knippen. Ook over dit resultaat ben ik tevreden. Een foto komt later wel een keer wanneer de feestmaanden voorbij zijn. Mijn ketting heb ik helemaal gebruikt, van de twaalf meter heb ik nu denk ik nog veertig centimeter over. Die heb ik nog laten zitten omdat ik misschien wel ga proberen er nieuwe draden aan te knopen en die door het riet en de schachten te trekken. Als dat lukt dan kan ik het ingespannen patroon namelijk nog eens gebruiken.




Toen ik aan het weven was heeft Gerrit de rest van de lichtjes nog opgehangen. We pakken flink uit dit jaar kun je wel zeggen. Morgen nog even de kerstboom in de vlaggenmast en dan zijn we er helemaal klaar voor.
Onze bok is wel 1.5 meter hoog maar zo tussen die enorme beuken lijkt het een miniatuurtje.


We waren vandaag maar mooi 'het bokje' met onze bok!


Inmiddels is het ook alweer vrijdag, het weekend begint en Gerrit en ik wensen een ieder fijne dagen toe.

Wordt vervolgd.....






De Julbock.....

Nog geen lichtjes vandaag. We besloten om eerst nog een keer blad te gaan opruimen in de tuin. Dus een groot deel van de middag was ik aan het harken en Gerrit aan het opruimen. Nog één keer een heel aantal kruiwagens vol. Maar nu is dat klaar en het meeste blad is nu ook wel gevallen.



Terwijl ik zo aan het harken was kwam ik her en der nog een Madeliefje tegen zoals hieronder op de foto. Een Madelief die nog vreselijk haar best doet er in het leven nog iets van te maken. Aandoenlijk!
 Aan het einde van de middag zijn we nog naar Mölltorp gereden, naar het tuincentrum. Daar zouden we een kerstboom kopen. Niet om al op te zetten maar om de takken van die boom te gebruiken voor onze Julbock. Een julbock is een oude traditie in Zweden. De julbock stamt uit pre-christelijke tijden. De julbock staat voor één van de bokken, Tanngnjost en Tanngrisner, die waren ingespannen voor de slee van Thor en Thor is de dondergod in de Noorse mythologie. Hij bereed dus een slede met daarvoor twee bokken. Het kerstfeest is op de manier zoals het in de westerse wereld wordt gevierd immers toch al een vermengeling van christelijke en niet christelijke tradities. Dus een Julbock kan er ook nog wel bij dachten wij. Dit jaar gaan wij een julbock in onze tuin plaatsen. Het wordt nog best een grote ook. Vanavond heeft Gerrit het geraamte in elkaar geschroefd terwijl ik in mijn kamer aan het weven was. Het wordt een mooie grote julbock. Met elkaar wel 1.5 meter lang en hoog. Het lijkt nu al wat. De bekleding moet met dennetakken. Die wilden we dus van een gekochte denneboom afhalen maar in Mölltorp was bij het tuincentrum nog geen boom te bekennen. Dat ging dus niet door. Eerder had ik al tegen Gerrit gezegd dat we die takken ook wel in het bos konden plukken. Maar Gerrit vond dit stelen, ja en dat doen we natuurlijk niet. Nu hebben we enigszins een dilemma. We willen de bok bekleden en in de tuin hebben staan wanneer er in ons dorp een kerstmarkt is. Dat is zaterdag a.s. Er zit dus voor ons niets anders op dan de takken toch maar uit het bos te gaan halen.


Op de foto hierboven is het geraamte van de bok bijna klaar.
Foto onder: Gerrit heeft onder bij de poten nog iets gemaakt waarmee we de bok vast kunnen zetten in de grond zodat hij niet kan omwaaien.
Ik ben heel benieuwd hoe het zal staan met  de groene takken. Morgen dus de julbock en de lichtjes.

Hartelijke groet, Gerrit en Johanna

Wordt vervolgd.....

donderdag 21 november 2019

Een klein feestje met een grote maaltijd....

Over gisteren:
Vandaag hadden we feest! Onze jongste dochter Suzanne werd vandaag 29 jaar. Dat is voor mij heel vreemd omdat ik nog als de dag van gisteren weet dat ze geboren is na een zwangerschap van 43 weken, het was een olifantendracht. Na 10 weken zwangerschap was ik al zo dik dat iedereen dacht dat het al aardig opschoot met de zwangerschap en het moest uiteindelijk toen nog 33 weken duren voordat ze er zou zijn. Een prachtige dochter al viel het onze Henk een beetje tegen dat het alweer een meisje was, hij heeft drie zussen. Gelukkig is ook dat goedgekomen!

Ja en dit is dan alweer 28 jaar geleden...


Suzanne woont ook in Zweden. Dat is min of meer een toevalligheid  vanwege de liefde en eentje die wij wel heel erg leuk vinden. Ze woont op een uurtje rijden afstand en dat is voor hier goed te doen. Gisteravond hebben we met elkaar gegeten bij de Libanees.

Niet bij de Libanees maar in hun keuken...

Hier vierden we een ander feestje, ik denk dat van haar afstuderen in Amsterdam...

en vandaag ging het zo....
 Wij hadden gedacht voor haar verjaardag een pianokruk als cadeau te geven. We hadden er een mooie gevonden, niet echt een pianokruk maar een barkruk waarvan je de zitting omhoog of omlaag kunt draaien. Gerrit heeft hem ingekort tot pianokruk en we hadden bedacht hem stiekem al bij hen thuis voor of achter dat is maar hoe je het bekijkt, de piano te zetten. Daar aangekomen zagen we daar al een nog veel mooiere en echte pianokruk staan. Hoe is het ook mogelijk, Fredrik en wij hadden hetzelfde idee voor een verjaardagscadeau. Nu heeft ze dus twee pianokrukken maar gelukkig kan die van ons ook als gitaarkruk worden gebruikt (want Fredrik speelt gitaar) en kunnen ze nu mooi samen muziek maken.

Ik heb van dit alles geen fotobeelden, vergeten te maken door mijn worsteling met een volle maag na al dat heerlijke eten van de Libanees in Skövde.

Na een heel gezellige avond zijn we rustig naar huis gereden zonder elanden of enig ander wild op de weg tegen te komen. Het rijden op de weg in een beboste omgeving in het donker is hier altijd wel een spannende bezigheid. Het blijft goed opletten en vooral naast de weg kijken, al vielen mijn ogen hierbij wel eens dicht. Maar ik was dan ook de bijrijder!

Morgen gaan we lichtjes ophangen, maar daarover morgen meer....


Wordt vervolgd...











dinsdag 19 november 2019

Weven met de Kontramarch.....

Vanochtend was ik een beetje langer blijven liggen omdat het gisteravond al half twee was toen ik tussen de lakens schoof. En dan zul je altijd zien....... Ik stond koud onder de warme douche toen Gerrit boven kwam met de mededeling dat ik visite had. Dus razendsnel afdrogen en de kleren aan geschoten, de make up en de kapper maar overgeslagen vandaag. Inge Marie die ik ken van de weefclub kwam even een kopje koffie halen. Heel leuk en helemaal geen probleem. Ze vond het gelukkig niet erg om even op me te wachten en het was een heel gezellig begin van de dag. Ze heeft nog even een crackertje met ons meegegeten, want we moesten het ontbijt ook nog naar binnen werken. Inge Marie loopt elke dag een heel eind en vandaag had ze even een boodschapje bij onze ICA gehaald en zodoende liep ze bij ons langs en kwam ze even langs voor een bakje. Een leuke verrassing.
Na het bezoek en het krantlezen zijn Gerrit en ik de weefkamer weer ingedoken. Vandaag zouden we immers 'finetunen' met het weefgetouw. Ik heb hiervan geen foto's want werkelijk het is geen gezicht om te zien hoe ik in en uit dat weefgetouw klauter. Nu is het ook wel een beetje krap zo met z'n tweeën in dat weefgetouw dus veel ruimte om te manoeuvreren heb ik dan ook niet. Eén keer kwam ik heel snel op mijn plek, precies daar waar ik moest zijn maar met een gil en enigszins ongecontroleerd. Gerrit keek me verbaasd aan en vroeg nog even of alles goed was met mij... Maar dit alles terzijde.
Vandaag dus finetunen, dat betekent touwtjes die vast zitten weer losmaken en ze zo bevestigen dat je er tevreden over bent en de zaak beter gaat lopen. Ook hebben we tussen de latten die aan de zijkant onder  aan een stangetje bevestigd zitten opsluitringen gemaakt om de stokken te fixeren. Dat is echt een grote verbetering. We hebben ook de pedalen nog een beetje laten zaken, zo krijgen de  onderste rij stokken meer ruimte om naar beneden gedrukt te worden. 
Na enkele uren waren we hiermee klaar en helemaal tevreden. Weven maar dacht ik ..... maar daar zat nog even een slimme meter tussen.
Gerrit had een slimme  en zelflerende thermostaat besteld omdat die fors in de aanbieding was. Je kunt hem aansturen met je telefoon. Die thermostaat was net aangekomen en we konden hem ophalen in karlsborg. Die meter moet worden aangesloten op de router en in verbinding worden gebracht met de warmtepomp. Verder heb ik daar geen verstand van. Gerrit doet de aansluiting en beheert de telefoon ik zeg allen of ik het kouder of warmer wil hebben. Zo heb ik toch nog een beetje regie :-)


Na onze tocht naar Karlsborg en een hapje warm eten ben ik dan eindelijk gaan weven. Oh man wat was ik nieuwsgierig hoe dat zou gaan. Wel ik kan zeggen dat het prima weeft!! Geen scheve schachten meer die ik handmatig recht moet zetten en een mooie grote ruimte voor de inslagdraden. Mijn nieuwe mat dreigt bijzonder aardig te worden. Maar ik kan er in november en december niet het allermeeste over vertellen........

Die twee latten die je nu nog ziet daarop rusten de schachten wanneer ik niet weef zodat draden die door de schachten lopen vrij hangen. Op de club zegt Inger, een andere dan die van vanochtend, dat dit heel belangrijk is omdat de draden anders teveel slijten.
Wel het lijkt wel weefles, maar dat is niet de bedoeling hoor. Ik wil niet belerend overkomen :-) maar ik zit er nog wat vol van en waar het hart vol van is daar..........

Nu las ik net in de comments dat mijn dochter Suzanne, de jongste die morgen jarig is en 29 wordt, dat zij ook wel zo'n mat wil hebben. Ik krijg het zo nog druk met het binnenstromen van de bestellingen met mijn Kontramarch....

Wordt vervolgd...

Zo maar ineens....... jawel een echte Kontramarch!!...

Gisterochtend na het ontbijt heb ik nog even het matje voor de badkamer omgezoomd. Ik schrijf even maar dat zomen met de hand zorgde wel voor op gatenpan gelijkende vingertoppen. Ik heb wel een vingerhoed maar die past niet goed zodat die niet lekker werkt. Maar het matje is nu af en dat is goed ook want het bestaande matje in de badkamer toont slijtage. Precies op tijd dus. 

Maar eigenlijk wil ik het in deze blogpost over iets anders hebben. Ik heb gisteren namelijk een cadeau gekregen waarmee ik heel erg blij ben.

Het ging zo....

We moesten even naar de vuilstort, Återvinning' om het puin van het omgehaalde muurtje in de kelder weg te brengen. bovendien zaten alle bakken van gescheiden plastic en papier, blik en flessen weer vol zodat we ook die gelijk even konden legen.
Tijdens het ritje naar de Återvinning en weer terug kwam de routeplanner niet van de nachtstand af, zo donker was het gisteren. Het was een donkergrijze en regenachtige dag, een heel mooie dag om lekker binnen iets te gaan doen. Dat dacht ik maar Gerrit blijkbaar ook want...

Na ons bezoekje aan de återvinning wilde Gerrit hout halen bij de Byggvaror. Hij kocht twee balken en een aantal mooie latten om hiervan een Kontramarch te gaan bouwen. In het Nederlands een Contramars. Dat is het cadeau dat ik zomaar kreeg en waarmee ik heel blij ben!
De rest van de middag is hij met meetlint en schuifmaat in de weer geweest om de juiste maten uit het hout te zagen en toen ik mijn dingetjes boven klaar had ben ik hem gaan helpen met schuren. Al het geschuurde hout hebben we mooi in de hardwax gezet en toen dat 's avonds na de thee droog was hebben we het bouwpakket van de kontramarch in elkaar gezet en gemonteerd.
Van elf tot half twee 's nachts hebben we liggen knopen om de kontramarch goed bevestigd en werkzaam te krijgen. Vandaag gaan we nog wat perfectioneren en dan kan ik los met mijn zomaar gekregen Kontramarsch of Contramars, terwijl ik niet eens jarig ben.

Je vraagt je nu natuurlijk af waar dit over gaat.....
Wel dat zal ik uitleggen maar het vraagt van jou als lezer wat doorzettingsvermogen in het lezen van de rest van de post.

Een Kontramarch, ik gebruik de zweedse variant van het woord omdat ik alle termen in het Zweeds leer, is een hulpstuk voor mijn grote weefgetouw.
Bij weven heb je een aantal schachten, waardoor de draden van de ketting lopen. Die schachten en de manier waarop de draden door de diverse schachten gaan zijn bepalend voor het patroon dat je weeft. De schachten gaan namelijk in een bepaalde volgorde op en neer. Dat kunnen ze doen omdat ze bevestigd zitten aan de trappers die je indrukt aan de onderkant van het weefgetouw.
Zo werkte het voorheen bij mijn getouw. Maar nu met de Kontramarch gaat het een beetje professioneler. Die Kontramarch, het woord zegt het al maakt een beweging de andere kant uit 'contra'.
Dus wanneer ik nu een pedaal indruk en daarmee bijvoorbeeld schacht één en twee naar beneden druk, dan maakt die kontramarch dat schacht drie en vier kaarsrecht naar boven worden gehesen. Daarmee wordt de opening waardoor de weefdraad of inslagdraad wordt gehaald groter en krijg je een gelijkmatiger weef.
Die kontramarch is een heel lattenstelsel bovenop het weefgetouw. Hier eerst wat foto's om het verhaal begrijpbaar te maken.

De eerste foto hieronder zie je de schachten hangen. Aan de schachten zitten allemaal draadjes en in die draadjes zit een opening waardoor de kettingdraad is geleid. De kettingdraden lopen helemaal van de achterkant van het weefgetouw naar de voorkant en wanneer je aan het weven bent staan die helemaal strak gespannen. (Nu bij mij hangen ze slap omdat ik net mijn weef van het getouw heb gehaald en het getouw nu niet meer helemaal ingespannen staat maar half ingespannen zou je kunnen zeggen.)

De slagboom met daaruit de kwastjes (de uiteinden van de ketting die ik zo heb geborgd zodat ik ze later weer op kan spannen) met daarachter de vier schachten.

Hier zie je de kettingdraden die aan de voorkant door de schachten gaan en even later nog eens door het riet in de slagboom.
Op de foto hierboven hangen de schachten nog aan 'häster' (zo heet dat in het Zweeds en ik weet niet hoe het in het Nederlands heet, misschien wel gewoon paardjes). Häster zijn een soort van wip-wapjes de ene kant is aan een schacht geknoopt en de andere kant aan een ander schacht zowel aan de linker als de rechterkant van het weefgetouw. Trap je op een pedaal dan kan een kant van het wip-wapje naar beneden gaan en gaat de andere kant een heel klein beetje omhoog. Dit geeft dan in de ketting de ruimte voor het doorhalen van de weefdraad of inslagdraad. Dat systeem werkt goed alleen is het vaak zo dat de schachten een beetje scheef gaan hangen, uit balans, waardoor er fouten kunnen ontstaan in het doorhalen van de inslagdraad en hiermee de weef dan onregelmatiger wordt.


 Bovenstaande foto heb ik genomen om te laten zien dat aan de bovenkant nog veel ruimte is en er gaten zijn waarmee je nog iets kunt bevestigen. De lampjes op het weefgetouw zijn voor de gezelligheid en sfeer :-)


Bovenstaande foto laat de latten zien onder in het weefgetouw die zijn bevestigd aan de pedalen. Trap je het pedaal in dan gaat de lat mee naar beneden. Aan die latten zitten met een touwtje naar boven de schachten geknoopt.

De Kontramarch!


Dit is dan de eerste foto van mijn nieuwe Kontramarch. Vier latten aan de linker kant en vier aan de rechterkant (eventueel kunnen we er meer aan maken voor als ik met meer schachten ga weven). Die latten zijn ook wip-wappen, door het midden gaat een stang. Elke lat wordt aan  de zijkant aan een schacht geknoopt en in het midden worden de latten links en rechts met een touw in de vorm van een Y aan elkaar verbonden. Het touw dat naar beneden gaat, dus de middenpoot van de Y wordt aan een nieuwe serie latten onder in het weefgetouw geknoopt.





Hierboven zie je dus de latten die er al waren, de donkere latten, voor de beweging naar beneden. Boven deze latten hebben we nieuwe latten aangebracht, de lichtgekleurde, die aan de wip-wapjes van de Kontramarch zijn geknoopt met de draad die vanuit het midden recht omhoog loopt en die zorgen voor de beweging naar boven, de contrabeweging zou je kunnen zeggen. Die nieuwe latten zijn ook volgens een bepaald patroon aan de pedalen geknoopt. Want als de schachten één en twee naar beneden worden getrokken is het handig wanneer drie en vier naar boven gaan :-)

Het is nu een hele wirwar van draden onder in het weefgetouw!

Dit systeem maakt dat de schachten nu keurig in balans hangen en in die balans naar boven en naar beneden worden gehesen en getrokken. Hierdoor ontstaat er een ruimere ruimte voor het doorhalen van de inslagdraad. Dat is de functie van de Contramars!!





Is het niet supergeweldig!! En Gerrit kon dit zomaar maken omdat hij snapt hoe het werkt. Ik bof toch maar met zo'n vent!!

Vandaag gaan we het systeem nog iets fijner afstellen en dan kan ik mijn nieuwe weef opzetten.

Zomaar ineens ben ik nu in het bezit van een kontramarch op mijn weefstoel. Kosten 15 euro!

Wordt vervolgd.....