donderdag 30 april 2020

Waar het hart van vol is stroomt de pen van over

We waren gewend aan trip, trip, trip, trip door de keuken. Onze Wippets hebben fijn gevormde poten en een lichte tred. Nu horen we plok, plok, plok en loopt onze pup met zijn enorme poten als een soort van sjokkmokk door de keuken. Vaak loopt hij even naar Arvid en Fynn die lekker in hun mandje voor de kachel blijven liggen (samen sterk). Gösta probeert dan even de oren te likken ten teken van het zoeken van vriendschap maar dit wordt door de gebroeders niet altijd gewaardeerd. We laten ze maar een beetje op elkaar grommen en wanneer Fynn naar ons idee teveel gromt, zetten we die even op de gang. Eventjes maar natuurlijk en met een vriendelijke toon laten we hem dan weer binnen. De nieuwe balans in de roedel is zich aan het vormen en dat neemt wat tijd.

Gerrit is de kok voor het hondenmenu en het is even uitzoeken hoe je het eetritueel nu aanpakt. Gösta eet drie keer per dag en de gebroeders twee keer. We laten ze nu maar afzonderlijk van elkaar aan de maaltijd gaan. Gösta eet zijn brokken in een keer op, hij is erg hongerig. De mannen krijgen nu hun kom met eten in de gang. Op deze manier proberen we de voedselnijd te voorkomen.


En daar gaan de brokken hap slok weg...








Het is even schrikken voor hem wanneer we de radio aanzetten. Plotseling is er dan een geluid uit een hoek waar niemand is. Dat is even wennen, de spanning die dit geeft loopt hij even weg met een rondje door de keuken.
Wat ook H E E L fijn is dat vandaag de poepjes en de plasjes buiten gedeponeerd zijn (tot nu toe). We prijzen hem de hemel in bij deze verandering in toiletgewoonten. Anders is het wel heel vaak keukenvloerdwijlen.

De komst van Gösta geeft ook een verandering in onze dagstructuur. Het is nu vroeger opstaan en direct naar buiten voor een korte wandeling. Fynn is 's ochtends toch wat onrustig en met een wandelingetje in het bos kan hij zijn neus gebruiken en dat maakt rustig. Op de heenweg mogen ze ruiken en krijgen ze een ruime lijn, op de terugweg laten we ze met elkaar in de roedel lopen, dicht bij elkaar. Dan is er eerst af en toe een grommetje en later gaat het dan beter. Aan alles kun je merken dat Gösta graag vriendjes wil worden met de gebroeders.

Deze foto toont de verhoudingen tot nu toe
 Lange wandelingen zullen nog even op zich laten wachten. Een jonge Deerhound groeit heel snel wat maakt dat zijn botten heel erg in ontwikkeling zijn. Deze ontwikkeling mag je maar zeer matig belasten. Het is dus frequent een klein stukje lopen. Op de leeftijd van een half jaar kun je per dag 30 minuten wandelen. Dat is dus iets om goed in de gaten te houden want de hond zelf, die wil wel.

Vandaag (donderdag 30 april) is het feest van Valborg en de verjaardag van de Koning. Over Valborg schreef ik eerder al een blog dus hierbij de link voor als je geïnteresseerd bent. Alle bij Valborg behorende activiteiten zijn afgelast, een koningsfeest kent men hier niet maar wel een National dag op 6 juni. De bij Valborg behorende liederen klinken voluit op de radio. Wij hebben de vlag uit voor Valborg en de koning, dat staat vrolijk.

Tot slot nog de stand van zaken rond Corona in Zweden en in Västra Götaland. Ik geef de stand in de vorm bevestigde gevallen/overlijdens. In mijn blog van 27 april was de stand 18.926 / 2274 nu op 30 april is het 21.092 / 2586. Voor Västra Götaland geef ik uitsluitend de bevestigde gevallen, dat was 2101 en dat is nu opgelopen tot 2459/209.

Wordt vervolgd.....














woensdag 29 april 2020

Een nieuw gezinslid

Wat een oase van rust in de keuken

Hè hè we zitten even rustig. Wat een enerverende dag hebben we achter de rug. En wat is het genieten dat het nu even heel rustig is in de keuken en iedereen zijn plek weer wat heeft gevonden.
Wat er dan aan de hand is vandaag......
We hebben een P U P P I E!! En wat voor één.. een Scottish Deerhound pup. Dat is geen klein hondje. Nu Arvid en Fynn toch wat ouder worden en eigenlijk ook zeer goed zijn opgevoed kwam de gedachte op om nu een derde hond te nemen om weer actief mee te kunnen zijn op termijn maar ook omdat de honden van elkaar kunnen leren. Nu we in ons huis veel ruimte hebben en om ons huis heen ook, viel de keuze op een grotere hond. Aanvankelijk dachten we aan een Barsoi, een heel mooie adelijke hond maar toch wat afstandelijk in het karakter zodat we zijn geswitcht naar een Deerhound of een Hjorthund in het Zweeds. Dat is een hond met een wonderschoon en zacht karakter, zeer contactzoekend en op zijn baas gericht. Goed opvoedbaar ook en zeer zacht met kinderen. Op de site van hjorthundclub vond ik het adres van een fokker die nog twee puppies  had. Daar hebben wij nu een van gekocht. Een spannende bezigheid! Temeer omdat we aan de fokker vroegen of we de puppie direct na de koop mee konden nemen naar huis. Dat was even schrikken, daar waren ze niet van uit gegaan. Wij moesten er echter 4,5 uur voor rijden (enkele reis) en in deze Coronatijd en dat doe je dan niet zomaar tweemaal. Gelukkig kon het allemaal geregeld worden iets wat wij zeer waarderen. 
De thuisreis verliep eigenlijk probleemloos. Toen we wegreden moest hij even piepen maar al snel ging hij op zijn kussen liggen. Ik zat op de achterbank vlak bij hem met het skiluikje open. Daar stak hij mooi zijn kop door om die zo op mijn arm te leggen. Wanneer hij even wakker was likte hij mijn oor, ten teken van 'jij bent mijn baas'! Wel nu ben ik het vrouwtje en Gerrit is de baas maar toch...het proces van aan elkaar wennen gaat van start met zulk gedrag.
Hier is hij nog wat onrustig

 
en hier ligt hij lekker rustig te slapen op de handdoek met de geur van de moeder


plaspauze
idem
Tijdens de reis zijn we een aantal malen gestopt om even de poten te strekken en te proberen of hij ook moest plassen maar dat laatste bewaarde hij tot we uiteindelijk in onze eigen keuken waren. Het eerste wat hij deed is daar een dikke plas neerleggen. (Zo weten we weer dat we een pup hebben).

Onze pup hebben we de naam 'Gösta' gegeven. Dat past mooi bij Arvid en Fynn. Overigens waren die laatste twee vandaag bij Suzanne en Fredrik want zolang alleen thuis dat is te lang. Bij Suzz en Fredrik hebben ze een tweede thuis, daar kunnen ze altijd komen. Dat is heerlijk!! En ook nu we drie honden hebben kunnen we altijd bij hen terecht voor oppas! Geweldig! Maar dat even tussen haakjes. 
Bij hen vond ook de kennismaking plaats tussen Gösta en Arvid en Fynn. Dat was nog wel even spannend omdat Arvid en Fynn een gruwelijke hekel hebben aan zwarte honden en ...laat Gösta nu zwart zijn. Maar het ging boven verwachting goed. We hebben aan Suzz gevraagd eerst bij ons te komen met Arvid (de leider van de roedel) en Arvid accepteerde Gösta eigenlijk direct. We hebben even heen en weer gelopen en toen Fynn opgehaald. Die is wat onrustiger en heeft ook af en toe wat onrustige en onzekere blafjes. Ook toen we uiteindelijk thuis kwamen moest Fynn erg wennen terwijl Arvid zich nergens druk om lijkt te maken. 


Even aan alle kanten de watermerken verkennen



 Het gaat dus eigenlijk boven verwachting goed, ook op de terugweg van Skövde naar huis geen problemen in de auto. Thuis aangekomen weer opnieuw enige onrust maar nu, nu wij ook rustig onze plek hebben ingenomen, komen alle honden tot rust en op dit moment slapen ze alledrie.

De komende tijd zullen we er druk mee zijn, de tuin afbakenen, puppietraining en de rangorde in de roedel begeleiden en een jonge hond opvoeden. Gelukkig hebben we de tijd.
In hun slaap liggen de honden met hun poten te schudden, druk bezig alle indrukken van deze dag te verwerken denk ik. Ook ikzelf ben er wat moe van, het is een zeer spannende klus, het ophalen van zo'n nieuwe hond!

Wordt vervolgd








maandag 27 april 2020

Een heerlijk cadeau en een heerlijke wandeling

We hadden gisteren nog een hele leuke zondag. In het felicitatie telefoontje op Gerrit's verjaardag had Suzanne al gezegd ze van plan zijn om zondag op bezoek te komen. Of dit ons past? Wel natuurlijk, we zijn niet ziek en we kunnen er een 1.5 meter bezoekje van maken, dat gaat hier prima. 
Gelukkig was het zondag heerlijk weer, we konden prima buiten zitten en de virussen om ons heen laten waaien. Het mooie was dat ze als cadeau een heerlijke zelfgebakken appeltaart mee hadden genomen. Wel dat viel er wel in natuurlijk. Dus direct na aankomst een grote pot koffie gezet en snoepen maar. Appeltaart dat krijgen we niet elke dag, dat past immers niet goed in het LCHF patroon. Maar voor vandaag maakten we graag een uitzondering. Ohh wat smaakte dat lekker. 


Na de koffie wilde iedereen wel even een wandeling maken. Even lekker bewegen! Want dat is iets dat door hen wordt gemist nu ze al een hele poos beiden thuis werken. Voorheen liepen ze elke ochtend samen naar kantoor, tussen de middag soms nog even met collega's en dan aan het einde van de dag weer terug naar huis. Die wandelingen en ook het sporten in de fitness na werktijd is met het thuiswerken komen te vervallen. Op het werk is een hoog/laag bureau maar de keukentafel heeft maar één stand. Dat is dus veel zitten. En ja, zitten is het nieuwe roken zegt men wel. Dus gisteren, op de vrije zondag hier på landet waar het heel erg rustig is, konden we heerlijk wandelen. We zijn naar Näs gelopen en vandaar het bos in en langs het bospad uiteindelijk weer richting huis. Al met al een dikke 10 km.





 Arvid en Fynn vonden het ook heerlijk, ook al bemerken we aan Arvid dat hij bij een lange wandeling ietsje meer begint te sjokken. Hij wordt ouder, dat merk je, straks in mei 12 jaar.
Toch vindt hij het ook nog heerlijk om kortstondig op topsnelheid achter Fynn aan te jagen. Om het huis en de moestuin heen, tot Fynn er genoeg van heeft en in de struik verdwijnt.

Tijdens de wandeling zagen we dat de boer druk aan het werk was. Dat was de hele week al het geval, omploegen, eggen zelfs twee keer achter elkaar om de kluiten goed fijn te krijgen en gisteren volgens mij (want ik kon het niet heel goed zien) inzaaien. Voor volgende week wordt er namelijk regen voorspeld, en vandaag (maandag) regent het idd de hele dag. Groeizaam weer dus, zal de boer hebben gedacht. Wel vandaag kan hij dus rustig zitten.


Vandaag hebben wij voor ons doen ook veel gezeten. We moesten begin van de middag naar de dierenarts in Karlsborg. Dat is zo'n tijd dat je ervoor niet meer zoveel kunt opstarten en een beetje in de wachtstand komt te staan. Uiteindelijk was het zover. Er was niets ernstigs aan de hand, onze honden moesten hun jaarlijkse inentingen hebben. Dat was overigens snel gepiept, een kwartiertje later stonden we alweer buiten. 
We zijn met de honden naar Skövde gereden om ze bij F en S te brengen. Morgen (dinsdag) hebben we een wat langere reis en anders zijn de honden zo lang alleen. We moesten ook even langs de Biltema en de dierenwinkel om wat dingen aan te schaffen en zo sloegen we twee muggen in één klap.
Onderweg kwamen er foto's langs op de app van de 'Woningsdag' (de thuisgevierde koningsdag). Heerlijk weer in NL. Wel wij konden niet meer dan het onderstaande plaatje terugsturen. Maar wel een noodzaak hoor die regen vandaag want het was hier alweer heel erg droog geworden.


Wel zo hadden we geen moeite om ook deze Coronadag voorbij te krijgen. Vrijdag 24 april stond de stand hier in Zweden op   17.567/2152 dat is vandaag op 27 april 18.926/ 2274. Getallen zijn bevestigde besmettingen/overlijdens. In onze provincie was de stand op diezelfde datum 1886 en dat is vandaag, dus drie dagen later 2101 (bevestigde besmettingen).
Er wordt door de overheid nu intensiever gecontroleerd of men vooral in de horeca, wel de afstand van 1.0 meter in acht neemt. Met het mooie weer gaan mensen toch weer op een terrasje zitten en wanneer er veel mensen zijn zitten ze ook dicht op elkaar, dit tegen de dwingende adviezen in. Horeca uitbaters moeten maatregelen nemen om dit te voorkomen. Daarop wordt dus nu meer en meer gecontroleerd met als gevolg dat zaterdag vijf restaurants moesten sluiten. Zij moeten nu eerst hun onderneming zowel binnen en buiten op orde brengen en als die orde wordt goedgekeurd mogen ze weer open.       
Vandaag hoorde ik overigens dat men in Nieuw Zeeland de slag tegen het virus heeft gewonnen. Een ieder die er het land in wil komen moet eerst 14 dagen in quarantaine. En dan is de grote vraag natuurlijk ' hoe nu verder'. Ik ben heel benieuwd.

Met ons gaat het gelukkig tot nu toe goed!! Dat willen we graag zo houden.

Houd het gezond allemaal!

Wordt vervolgd......

zondag 26 april 2020

Eventjes maar lieten we onze eigen vierkante meters even achter ons


Onze courgettes groeiden de vensterbank bijna uit. Het werd nu echt tijd om ze in de volle grond te planten want de onderste blaadjes werden al geel, dit ondanks de vele gieters water die ik mijn jonge aanplant gaf. Vanochtend was het prachtig weer en zo konden we twee van onze moestuin bakken vullen met de gekweekte courgettes. Ik vind dat altijd een prachtig werkje. Je stopt een zaadje in de grond en ziet de plant goeien en speciaal die courgettes, die groeien in de moestuin uit tot enorme planten met grote vruchten eraan. We eten veel courgettes en waarschijnlijk straks nog meer.


De siererwt die ook al vrij groot was gegroeid, hebben we eveneens aangeplant langs het hekwerk van de moestuin. Daar komen straks vrolijke en aandoenlijk fijne bloemetjes aan in wit, rose, rood en violet.

Lathyrus odoratus Bijou (zaad vroegbloeiende en laagblijvende Reuk ...

Na deze aanplant , want de rest laten we nog eventjes iets meer uitgroeien, heeft gerrit de tuintractor weten op te starten, de accu is immers slecht daarover schreef ik in mijn vorige blog, en heeft hij voor het eerst het gras gemaaid. Dat is ook altijd wel weer een monumentaal moment, de eerste snee eraf.
De tuin is echter erg droog en elke keer als hij voorbij kwam werd ik overvallen door een wolk stof terwijl ik met het mesje het onkruid tussen de tegels weghaalde. Het is nu zo prachtig in de tuin, alles wordt hier nu groen en de bomen komen eindelijk in het blad.


Vorig jaar hebben we langs het hekwerk met de buren een nieuw stuk Seringenhaag aangeplant, er stond al een stuk aanplant uit 2016 en dit hebben we doorgetrokken naar voren. Daarvoor hebben we scheuten gebruikt die we uit een Sering haalden elders in de tuin. Die nieuwe heg die doet het uitstekend. In alle toppen van de scheuten zien we nu bloemknoppen zitten, Voor de eerste keer worden we dit jaar getrakteerd op mooie bloemen in onze nieuwe aanplant. Het zijn donker paarse Seringen die straks heel mooi staan bij de rose bloemen van de Prunus en de Meidoorn.


 Het laatste stukje de scheiding met de buren, het deel naar de weg, daar hebben we deze week de in twaalf moten verdeelde Geitebaard geplant. Ook die lijkt goed aan te slaan. Dat worden straks witte pluimen in het verlengde van de Seringen. De Geitebaard geeft bloemen wanneer de Seringen zijn uitgebloeid, dat volgt elkaar mooi op.




En om even compleet te zijn in dit activiteiten overzicht, ik heb ook nog de rest van mijn 50 ramen gelapt zodat die er nu glanzend bijstaan.

In de vroege avond hebben we nog een klein maar erg mooi tochtje gereden. Ik plaats het kaartje van Google Maps er even bij. Je ziet hier het Viken meer in de karakteristieke omgekeerde V vorm. In die V ligt het dorpje Beateberg en daarbij ligt nog een heel klein meertje. Dat is de omgeving van ons tochtje. Wanneer je het kaartje vergroot zie je dat er allemaal weggetjes lopen waarbij je uiteindelijk Abberud passeert. Het was er sprookjesachtig mooi.


We rijden dan op dit soort weggetjes



 Met dit soort van uitzichten.



Af en toe staat er aan zo'n weggetje een mooi en origineel huisje





of een boerderijtje waar je dan zo'n tafereel kunt tegenkomen. Alsof de tijd heeft stilgestaan. Fantastisch mooi.






Terwijl we al erg genoten van deze omgeving werden we op de terugweg naar huis nog getrakteerd op 6 elanden. Helaas was er toen al te weinig licht voor het nemen van mooie foto's maar hier dan toch nog even het bewijs al moet je goed zoeken op de foto's. Het is meestal zo tegen de avondschemering dat die elanden zich even laten zien. 



En als afsluiting nog een mooie foto van Brosundet.




En nog eens een hele mooie lucht bij thuiskomst.
Wel het verlaten van onze eigen vierkante meters vanavond, was zeker de moeite waard.




Wordt vervolgd....



vrijdag 24 april 2020

Het is ons gelukt!



Zo... ook dit jaar is het ons weer gelukt! Niet alleen om ons houthouk weer gevuld te krijgen maar ook om dit voor Midsommar voor elkaar te hebben gekregen! Dat is namelijk de traditie om voor het midden van de zomer de houtvoorraad weer op peil te hebben. Het rechter deel zit vol met droog hout, het linker deel zit eerst half gevuld met hout uit de tuin dat nog moet drogen met daarvoor twee rijen droog hout.
Het ziet er mooi uit al zeg ik het zelf. Mooi in balans.
Nu zit het ons natuurlijk ook mee omdat we onze activiteiten vooral in en rond het huis hebben dus weinig afleiding van wat gedaan moet worden en omdat het de afgelopen dagen en ook vandaag mooi weer was. Dan is het buitenwerk echt genieten.
En omdat we toch zo lekker bezig waren hebben we uit oogpunt van symmetrie de voorste rij uit het rechterdeel ook nog verplaatst naar het linkerdeel.


 Na gedane arbeid ging Gerrit eventjes op het krukje zitten om te genieten van het resultaat.




Ik ging naar binnen om thee te zetten, daar eten we ook meestal een avocado bij. Terwijl ik zo aan het scharrelen ben in de keuken volgen Arvid en Fynn alle handelingen. Je zou je bijna afvragen voor wie de thee eigenlijk is :-)

Na de thee is Gerrit zijn werkplaats ingedoken voor het zomerklaar maken van de tuintractor. Olie verversen, nieuw luchtfilter, nieuw oliefilter, nieuwe bougie en de messen geslepen. Nu geeft alleen de accu nog problemen, we denken dat we die moeten vervangen. Maar vooralsnog staat die aan de acculader zodat we morgen kunnen zien of die het nog doet ja of de nee.
Terwijl Gerrit met de tractor in de weer was kon ik eindelijk eens de ramen lappen. Sinds de kerst wil ik dat al graag maar ik kom er niet aan toe. Ik begon de lap-partij met de ramen van de altan en bedacht dat ik beter een werkje kon doen dat ik ook af zou kunnen krijgen. Daarom liet ik het plan van het ramen lappen (ongeveer 50 stuks) los om dit te vervangen door het plan de altan schoon te maken. Wel daarmee ben ik wel een aantal uurtjes zoet geweest. Alle ramen plus omlijsting en houtwerk zijn nu proper gesopt. Voor de vloer had ik tralltvätt gekocht. Dat is een goedje dat de viezigheid van het hout haalt waardoor het weer wat lichter kleurt. Op een later moment ga ik de vloer dan nog eens in de olie zetten.


dus op de vierkante meters die wij hier tot onze beschikking hebben, hebben we vandaag het vullen van het houthok afgerond, de altan gereinigd en de tuintractor een servicebeurt gegeven. Niet slecht voor een dag en het houdt ons van de straat en...we zijn op ons best wanneer we lekker bezig zijn!

Rest mij nog de Corona statistieken bij te werken. De vorige keer, nu twee dagen geleden, was de stand 16.755/2021 dit voor geheel Zweden. Voor vandaag komt de stand uit op 17.567/2152. Voor onze provincie is het aantal bevestigde gevallen gestegen van 1745 naar 1886. Lange tijd was het aantal hier ongeveer 10% van het landelijke cijfer maar nu zien we het toch wat oplopen.

Gerrit en ik wensen jullie allen een heel fijn weekend toe!

Wordt vervolgd.....






donderdag 23 april 2020

Zomerweer

Het lijkt wel zomer, ik loop al twee dagen in mijn korte broek en mijn hemdje en nu ook met rode wangen merk ik nu ik binnen zit. We hebben nu overdag weinig wind en daardoor kun je de warmte van de zon veel beter voelen. 
We zitten dik in het hout deze dagen. Heerlijk om buiten te zijn en het geeft me een goed gevoel het houthok te kunnen vullen. De ene kant zit al stampvol en de andere kant daaraan wordt gewerkt. Al ons reserve hout uit de tuin zijn we nu aan het verwerken. Nu, na twee dagen zal ik ook blij zijn wanneer deze klus straks aan kant is. Ik ben voornamelijk de klover en daarbij zit ik maar wat op het krukje. Vandaag heb ik mijn werkwijze ietsje veranderd, ik heb de kloofmachine voor het houthok gezet en na het kloven van een blok stapel ik het direct in het houthok.  Dan kan ik eventjes lopen. en dat bevalt me stukken beter!
Wel een heerlijk gevoel overigens dat we straks het houtwerk weer hebben afgerond, dan kun je dat weer loslaten in je hoofd.


De takken en blokken die naast het houthok lagen had ik allemaal gezaagd en gekloofd, nu ligt er weer nieuwe voorraad, die welke op een andere plek in de tuin lag.


Af en toe nemen we natuurlijk een pauze, en dat is echt genieten van het zonnetje. Heel bijzonder dat we nu ineens zulk mooi zomerweer hebben.


Vandaag hebben we onze wekelijkse boodschappen gehaald. Mariestad deze keer. Het was absoluut niet druk in de winkel en we hoefden ons niet druk te maken over de 1.5 meter afstand. Boodschappen halen heeft zich getransformeerd tot een noodzakelijkheid. We duiken een winkel in en lopen er met onze vrachtje weer uit en dat is het. Niks meer gezellig een loppis bezoeken of even rondkijken in het winkelcentrum en ergens een kopje koffie drinken. Dat laatste doen we nu thuis en gelukkig hebben we ook daar een heerlijk bakje!!

Nog even de corona cijfers:
De laatste keer dat ik schreef was dinsdag 21 april toen was de stand 15.322/1765 vandaag is het opgelopen tot 16.755/2021 en voor onze provincie Västra Götaland was het dinsdag 1557 en is het vandaag 1745 (geregistreerde besmettingen). Hierbij moet ik wel opmerken dat het om bevestigde gevallen gaat en dat het aantal testen aanzienlijk toeneemt. De staatsminister Stefan Löfven is niet tevreden over het volk, hij vindt dat de mensen niet genoeg hun best doen. Het mooie weer lokt iedereen naar buiten, mensen komen teveel bij elkaar in het stadscentrum en zitten te dicht op elkaar op de terrasjes, ook vindt hij dat er teveel wordt gereisd. Dat zien we hier ook dat er steeds meer campers voorbij trekken. Dit terwijl er toch zeer dringend een appel wordt gedaan op mensen niet onnodig te reizen.
Ook al doe je voorzichtig, het virus waart rond en je kunt het zo meenemen ergens naartoe.
Wij hebben nu onze caravan naast ons huis staan, het lokt en het kriebelt maar hij blijft er staan. Thuis is het ook goed, erg goed zelfs.

Blijf gezond op 1.5 meter!

Wordt vervolgd...

dinsdag 21 april 2020

Een feestje in Forsvik


Ik begin deze blog maar even met de Corona update. De laatste keer dat ik dit deed was op donderdag 16 april en toen was de stand (geregistreerde gevallen/overlijdens) 12.540/ 1333. Nu vandaag 15.322/1765. Anders Tegnell, de staats epidemioloog is niet ontevreden en geeft aan dat we nu enige tijd een vlakke curve hebben die mogelijk straks gaat zakken. Hier in Zweden heeft men nog altijd een kleine overcapaciteit aan IC bedden. In onze provincie, Västra Götaland, is het aantal besmette gevallen vandaag op 1557 uitgekomen waarvan de meeste in Göteborg. In het deel waar wij wonen is de besmettingsgraad nog erg laag, lager dan in Friesland en Groningen. Gisteren las ik overigens in de Dagens Nyheter een bericht van een statisticus dat het percentage personen met antistoffen in Stockholm wel al 30% zou bedragen en dat men verwacht dat eind mei dit percentage gestegen zou zijn tot 60%. Daar keek ik wel heel erg van op dat het al zo hoog ligt. Maar ja dat is SH en nog niet het hele land.

We hebben prachtig lenteweer en het is zo lekker warm dat de korte broek wel al bijna aan kan. Dat is heerlijk genieten. Wij hebben gisteren weer hout gekloofd en zijn nu bezig met het verwerken van het hout uit onze tuin. Dat komt achter in het linkse compartiment van de houtopslag zodat het lekker kan drogen, het droge hout komt daar straks voor te liggen.





De honden vinden het ook heerlijk buiten, en wanneer wij in onze luie stoelen eventjes thee drinken nemen zij ook even een momentje van rust op de bank.





Dit hout moeten we nog, daar zijn we nog wel een dag mee bezig denk ik zo.

Overigens vandaag (dinsdag) niet want we hebben alweer een feestje. Het is 21 april en dat is Gerrit zijn verjaardag. Vandaag hebben we er na een hele serie telefoontjes vanochtend aan de ontbijttafel, een leuke dag van gemaakt. We hebben onze koffie spullen in het picknick mandje meegenomen in de auto, zijn naar Karlsborg gereden en hebben daar twee gebakjes gekocht die we uiteindelijk in Forsvik, heerlijk aan het water en in het zonnetje gezeten, hebben verorberd.




Even voluit lachen roep ik dan tegen Gerrit, en zo komt hij heel vrolijk op de foto! lekker smullend van zijn taartje.




In Forsvik wordt de laatste hand gelegd aan de renovatie van de sluisomgeving. De sluis aldaar is de oudste en de hoogst gelegen in het Götakanal. Deze winter zijn er nieuwe sluisdeuren aangebracht en zijn er tevens een aantal aanlegplaatsen voor boten gerealiseerd. Alles is nu bijna klaar, mooi op tijd want over 10 dagen gaat het seizoen weer beginnen. Of dat reuring met zich mee zal brengen, dat is nog de vraag omdat de regering het onnodig reizen door Zweden sterk afraadt wat hier zo'n beetje betekent dat het verboden is. Reis niet als het niet noodzakelijk is, dat is de opdracht aan ons allen. 

Voordat we in Forsvik aan de koffie gingen zijn we in Mölltorp naar het tuincentrum gereden om daar onze kortingbonnen in te leveren. Die bonnen hadden we gekregen toen we onze nieuwe bomen kochten en we konden ze nu mooi gebruiken voor Gerrit zijn verjaardagscadeau. Niet dat dat op een koopje moest maar ja we hadden ze....en dan doe je er iets mee. Het cadeau hadden we in een mum van tijd uitgezocht. Niet langer dan vijf minuten over nagedacht. Dit is het geworden....


Een mooie Prunus, die straks prachtig roze gaat bloeien. We hebben hem vanmiddag een plekje gegeven in onze voortuin.


Daarvoor moesten we eerst een diepgewortelde menig jaar oude Aruncus dioicus = geitebaard uitgraven. Dat was nog wel even gemakkelijker gezegd dan gedaan. De 'tygerzaag' moest er nog aan te pas komen. De oude plant hebben we in 12 stukken verdeeld en deze langs het hekwerk met de buren geplant. Dat staat straks mooi die witte pluimen daar die wel 1.5 meter hoog kunnen worden. Voor de Prunus hebben we een mooi diep gat gegraven en gevuld met bemeste aarde. Die staat daar nu goed en matcht mooi met de recent geplante Meidoorns.

Ja en 's avonds is het zo heerlijk in de tuin. Dan kan ik er bijna niet toe komen om naar binnen te gaan. Op de één of andere manier valt het licht dan zo mooi in de tuin, is het lekker stil en hoor je de vogeltjes allemaal. Dan geniet ik altijd volop. Ik werd wakker geschud uit mijn tuindroom door Femke en Louis, die zich afvroegen of de jarige ook nog te spreken was. 





Af en toe zitten we dan toch echt even achter de Geraniums



 We hadden zonder meer een heerlijke dag, op deze 21e april, Gerrit's verjaardag!

Zo hebben we weer een Coronadag voorbij, het gaat ons goed en naar ik hoop jullie ook!

Wordt vervolgd......