Restant....

Omdat het in Undenäs steeds een beetje rond het vriespunt is blijft de gevallen sneeuw mooi liggen. Wij vinden dat fijn, het geeft een winters gevoel en het wordt er veel lichter van buiten. 

Vrijdagochtend hebben we een wandeling gemaakt, een klein rondje door het Vångdalen. Bij terugkomst in ons dorp zagen we op de daken van de huizen de sneeuw over de dakgoten hangen. Zelf waren we die ochtend ook al opgeschrikt door sneeuw die van ons eigen dag afschoof. Gerrit heeft er nog even een foto genomen van de ombuigende sneeuw.

 Vrijdagmiddag zijn we samen met Suzanne naar Skövde gereden. Daar hadden we met Fredrik afgesproken om te gaan eten bij de Thai. Dit als een soort afscheid van onze vakantie.
Zaterdag was dan de dag van de grote schoonmaak.
Zondagochtend zijn we om 3.30 uur vertrokken. We hadden mooi weer om te rijden, het was droog en de zon scheen eigenlijk de hele dag, tot we Nederland binnenreden. Vandaag duurde de reis precies 12 uur. Aan onze auto kun je zien dat deze een lange reis achter de rug heeft. Woensdag eerst maar even poetsen.

Een mooie H.C. Kranenburg in Mariestad.......

Afgelopen dinsdag waren we al eventjes in Mariestad omdat we daar een aantal dingen wilden gaan doen. Suzanne moest iets gaan regelen bij Skatteverket, we wilden graag eventjes naar de kringloopwinkel of Loppis zoals die in het Zweeds heet en ik wilde even naar een behangetje voor de woonkamer kijken. We dachten een gevuld programma te hebben in Mariestad maar niets was minder waar. Skatteverket is dicht op dinsdag evenals de kringloopwinkel. Het enige wat we hebben gedaan is wat boodschappen halen voor het avondeten.
Woensdag dus opnieuw afgereisd naar Mariestad. Als eerste naar Skatteverket gegaan. Daar moesten we lang wachten, veel oude en nieuwe Zweden hadden daar zaken te regelen, het was er erg druk! Ik heb er geen foto genomen, iedereen doet daar zo zijn of haar prive dingen en dat wilde ik niet fotograferen, dat leek me ongepast.

Toen Suzanne aan de beurt was kon ze heel goed in het Zweeds haar verhaal doen en Gerrit en ik stonden erbij te glunderen. Een half uurtje later was ze daar klaar met haar dingen. Ondertussen hadden we alle drie wel zin in een kopje koffie en een lunch. Het restaurant waar we meestal naar toe gaan was er niet meer. Het pand waarin dit gehuisvest was wordt gerenoveerd zoals veel objecten in de stad. Mariestad krijgt blijkbaar een soort facelift. Een andere keer kom ik met foto's hierover, die ben ik vergeten te maken, wellicht omdat ik zin had om naar de loppis te gaan. Voor het eerst in het nieuwe jaar was deze weer geopend. We hebben er heerlijk rondgekeken. Gerrit ook! Sinds hij in Amsterdam een prachtige aquarel vond van een bekende Nederlandse kunstenaar Theo Swagemans waarvoor hij maar 10 euro hoefde te betalen en die bij navraag wel 500 euro waard bleek te zijn, werpt hij in elke loppis die wij bezoeken een kritische blik op de aangeboden schilderijen. Zo ook gistermiddag! Op een gegeven moment trekt hij mij aan mijn jasje en zegt: ' Kijk.....hoe vind je dat schilderij'. Ik zie een prachtig geschilderd werk hangen met als afbeelding Parijs. Het werk blijkt van H.C. (Hendrik-Cornelis) Kranenburg te zijn. Nu had ik daarvan nog nooit gehoord maar Gerrit had het eventjes opgezocht. Hier eerst het schilderij en de kunstenaar.

Hendrik Cornelis Kranenburg (1917 - 1997)

Over de kunstenaar vond Gerrit nog de volgende informatie:

Hendrik Cornelis Kranenburg, kunstschilder, werd geboren in Amsterdam op 5 december 1917. Hij woonde en werkte in Amsterdam en ging in 1943 in Laren wonen. Hendrik Cornelis Kranenburg studeerde tussen 1938 en 1942 aan de Rijksacademie te Amsterdam bij J.H. Jurres en W.H. van de Berg. Hij verwierf een prijs voor portretschilderen en een toelage uit het Davidsfonds (Arti en Amicitiae te Amsterdam). Kranenburg tekende met pen en pastel, etste en lithografeerde. Hij is het meest bekend geworden om zijn olieverfschilderijen. Meestal waren het weidse landschappen, monumentaal met een rijk kleurenpalet. De verf werd dik op het doek gezet met grove penstreken, hetgeen dikwijls een meer dan een eendimensionale indruk maakte. Zijn stijl had veel weg van de door hem zeer bewonderde schilder W.G.F. Jansen. De grootse wolkpartijen boven het landschap of het stadgezicht zijn een lust voor het oog en verraadt ook de invloed van de Haagse school. Hij was een bezeten schilder die een grote productie had. De schilder H.C. kranenburg vereenzelfzigde zich met het object waar hij mee bezig was. Daarnaast was H.C. Kranenburg niet alleen een begaafd schilder maar had ook grote kwaliteiten als pianist. Muziek inspireerde hem bij zijn schilderkunst. In 1964 vertrok H.C. Kranenburg naar Bergen op Zoom. H.C. Kranenburg overleed op 31 januari 1997. Hij werd tachtig jaar oud.

Het was dus niet zomaar een schilderijtje maar dat hadden we ook al gezien.

We vonden het een mooi schilderij, knap gevonden zeiden Suzanne en ik nog tegen Gerrit. We liepen de loppis uit zonder schilderij. Onderweg naar de behangwinkel realiseerden we ons dat het toch eigenlijk wel een heel mooie vondst was die wij hadden laten hangen zonder hiervoor eigenlijk een goede reden te hebben. Snel zijn we daarom teruggegaan om het in tweede instantie toch te kopen. 

Nu hangt het bij ons in de hal. Een ereplaatsje mooi boven de bank. 

Voeding....

Wat ga je doen wanneer je wat meer tijd hebt..... Wel in mijn geval lezen en wat zaken uitzoeken op internet. Ik ben wat bewuster bezig met wat ik eet en drink. Aanleiding was de wens om 5 kg af te vallen. Die 5 kg was er in de loop van de tijd stiekem aangekomen en ik bemerk aan mijn broeken dat deze wat strakker gaan zitten. Dat voelt niet fijn, bovendien wil ik graag een gezond gewicht behouden. Dit was de aanleiding voor het gaan zoeken op internet en al zoekende kwam ik uit op het LCHF dieet. Ik zag daarover het volgende filmpje op Youtube. Het is een lezing gegeven door Adreas Eenfeldt, een Zweedse huisarts die al 10 jaar lang een blog schrijft over voeding. In zijn werk als huisarts behandelde hij mensen met obesitas en diabetes met een Low Carb High Fat dieet en met succes. In het filmpje hierboven in de link toont hij de toename van obesitas in de VS vanaf 1984 tot nu. Dat is voor mij het meest schokkende deel in deze lezing maar ook dat hij aangeeft dat mensen met langdurige gewichtsproblemen uiteindelijk in aanmerking komen voor een maagcorrectie of een verkorting van de dunne darm. Ze worden geopereerd aan gezonde organen. Eenfeldt beweert deze mensen succesvol te kunnen behandelen met het LCHF dieet en hij toont hiervan voorbeelden in zijn lezing. Zijn doel is een wereldwijd internetnetwerk op te zetten als een maatregel tegen de zich zeer snel uitbreidende obesitas epidemie.
Van wat ik ervan begrepen heb werkt het dieet als volgt...In het dieet wordt de intake van koolhydraten sterk beperkt. Koolhydraten hebben een verhogend effect op de bloedsuikers (bloedglucose). Insuline is een hormoon, door de alvleesklier geproduceerd, dat de bloedsuikers weer verlaagt door de ze als vet in de cellen op te slaan. Een verminderde intake van koolhydraten laat de productie van insuline afnemen. Wanneer je bloedsuikers dalen door een verminderde intake van koolhydraten gaat je lichaam vet verbranden. Dat heet ketogenese. Je kunt zeggen dat het lichaam overgaat van een koolhydraatverbranding naar een vetverbranding.

Om geen tekort aan brandstoffen te krijgen is het LCHF dieet rijk aan eiwitten en vetten. Vetten zijn volgens Eenfeldt en andere onderzoekers niet schadelijk omdat ze verbrand worden. Ze zijn een onmiskenbaar onderdeel van het dieet omdat bij een tekort aan energie het lichaam eiwitten, lees spieren, gaat verbranden.

Wat zijn zaken die je eet:

Wat zijn zaken die je niet meer eet:

Ik heb besloten het experiment eens aan te gaan. Wat gaat dit voedingspatroon doen met mijn gewicht maar ook hoe voel ik me erbij, wat doet het met mijn lichaam.
Ik heb twee recepten uitgeprobeerd. De eerste warme maaltijd was de bloemkoolpizza:

bloemkoolpizza

 Gerrit en Suzanne vormen samen met mij het testpannel. Alle drie waren we het erover eens dat dit een zeer smaakvol gerecht is.
Vandaag heb ik Keto Asian cabbage stir-fry als diner gemaakt. Heerlijk.

Mocht je meer willen lezen kijk dan op deze website waar veel informatie op staat.
En nog even ter aanvulling.....ik doe dit uit mijn interesse over gezondheid en voeding!

Wandeling langs het Viken....van blauw naar grijs.....

Tijdens onze wandeling langs het Viken sloeg het weer om en wij waren daarvan getuige. Toen we onze wandeling begonnen scheen de zon nog volop. We kregen het zelfs warm tijdens het lopen. Echter in de verte zagen we de lucht veranderen van mooi helder onbewolkt blauw naar grijs.

De bovenste foto is mijn eerste foto. Je ziet de lucht is meer blauw dan grijs.

Dit is de volgende foto, genomen niet heel lang na de eerste foto. Hier zie je meer grijs dan blauw.

Deze foto vind ik zelf de mooiste van vandaag. De zon doet nog even zijn best om door de wolken heen te schijnen.

Het gehele Viken is nu bedekt met ijs.  De ijslaag is nu enige centimeters dik. We hebben nog maar niet geprobeerd erop te staan.

Deze foto toont werkelijk het laatste zonnestraaltje van vandaag. Nog net eventjes vastgelegd!

Het bos langs het Viken is eigenlijk een vakantiepark. Park is dan een groot woord, in het bos staan vakantiewoningen, dat is een meer passende omschrijving. Blijkbaar is het niet heel erg druk bewoond op dit moment. We kwamen nog een andere wandelaar tegen en er was steeds een autowielspoor in de sneeuw.

We hebben vandaag 2.5 uur gewandeld. Dit is mijn laatste foto, genomen vanaf het paadje door het Vångdalen vlak bij ons huis. Je ziet de mist door het dal trekken. We konden merken dat de lucht meer waterdamp ging bevatten. Terwijl de werkelijke temperatuur wat omhoog ging voelde het kouder aan. Thuisgekomen konden we het dal door de mist heen niet meer zien.

Heerlijk winterweer......

Zaterdagochtend werden we wakker met een prachtig zonovergoten landschap. Dat de zon nog bestaat.....dat was ik bijna vergeten na al de regen en harde wind in Nederland. Maar zaterdag was het  een feest!! Op deze foto zie je de zon heel mooi schijnen op de bossen in het Vångdalen achter ons huis.

 Dat nodigt natuurlijk uit voor een wandeling. Die hebben we gemaakt in het bos voor ons huis. Daar kunnen we naar Källebacken lopen alwaar je een prachtig uitzicht hebt over het Viken meer. In het bos voor ons huis wordt bij veel sneeuw een langlauf route uitgezet die verlicht kan worden. Zover is het nog niet, dit is de laatste jaren ook niet aan de orde geweest.

Helemaal doorlopen tot het hoogste gedeelte van het uitzichtpunt lukte niet. De met sneeuw overdekte en daardoor topzware bomen versperden de weg. We vonden het niet erg, het was een schitterend gezicht al die poortjes. Uiteindelijk was dit de traktatie!

Thuisgekomen heb ik een lekkere appeltaart gebakken in de overschaal voor warme gerechten. De springvorm ligt thuis in Nederland. De volgende keer maak ik hem mooi rond maar voor vandaag kon het zo gelukkig ook. Ik vergat hem natuurlijk weer even te fotograferen toen hij klaar was. Daarom even een foto van een zielig aangesneden stuk. Maar je kunt er wel vanaf zien hoe lekker hij geworden is. 

Nu ik toch zo lekker huishoudelijk bezig was op de zaterdagmiddag heb ik ook twee nieuwe kussenslopen voor op de bank in de keuken gemaakt. Hiervoor hadden we bij de Ikea een mooi passend stofje uitgezocht. Tussen de bedrijven door hebben Gerrit en ik met een toppermatras voor ons bed door het huis gesleept. Die hadden we nl ook nieuw bij de Ikea gekocht echter tijdens het opmaken van ons bed 's avonds laat moesten we die nog uit de verpakking halen. Daarbij kwamen we er achter dat het ding verschrikkelijk stinkt. De hele nacht werden we wakker van een penetrante lucht. Gerrit is van ellende uiteindelijk het bed uitgevlucht en heeft een paar uurtjes in de woonkamer gezeten. Dus de volgende dag de matras eerst maar eens buiten neergelegd om te luchten. Echter...vanwege het heerlijke winterweer vriest het buiten en onze matras bevroor helemaal in plaats van dat hij luchtte. Daarom de matras maar weer binnen neergelegd, voorzichtig tillend om te voorkomen dat hij zou knappen. De rest van de dag heeft de matras op de eetkamertafel in de woonkamer gelegen en aan het einde van de dag konden we hem weer naar boven tillen. Hij ruikt ietsje beter nu maar hij is er nog niet helemaal. Maar dit allemaal terzijde.... Na het bakken van de appeltaart en het intermezzo met de matras had ik dus de kussenhoesjes gemaakt. die staan volgens mij wel mooi op het bankje in de keuken. De kleur blauw is precies dezelfde kleur blauw als die we op de muur van de keuken hebben. 

Daarna hebben Suzanne en ik samen een aflevering van 'Fröken Frimans Krig' gekeken. We doen dit als een soort luisteroefening en de woorden die we niet kennen zoeken we op. Zo verstaan we steeds meer van de taal. 

Zondag opnieuw een heerlijke wandeling gemaakt. 2 uur door het bos gelopen. Deze keer het bos bij Fräckestad.

De lange ijspegels hangen als dolken aan de dakrand

 :)

Een dag vol gezellige momentjes.....

 Vanmorgen zaten Gerrit en Greetje en ik lekker aan een brunch toen ik in de tussenhal plotseling iemand zag lopen. Ik schrok me werkelijk een ongeluk en daardoor Gerrit en Greetje ook. Toen ik in staat was een tweede blik in de tussenhal te werpen zag ik dat die persoon toch wel bekende trekjes had en bij nog beter kijken ontdekte ik dat Suzanne thuis was gekomen. Dat was zo ongeveer tussen 10.00 uur en 10.30 uur. Ze had geen berichtje gestuurd om ons te kunnen verrassen!!. Wel een verrassing was het!! Eigenlijk was ik blij dat ze zo vroeg gekomen is omdat het al vroeg in de ochtend ging sneeuwen. De vlokken werden steeds dikker en de temperatuur is rond de 0 graden, soms net iets boven soms precies 0. De wereld is dus vandaag een beetje wit geworden en dat maakt dat alles er sprookjesachtig uitziet!!

Dit is het uitzicht dat we hebben aan de voorzijde van ons huis. Tot de weg is onze voortuin achter de weg de tuin van Annette en Thomas, onze Duitse overburen.

Dit is het uitzicht aan de achterkant met het Vikingengrafveld bij de boom met een halfronde kroon.

Meestal zitten we wel redelijk lang na te tafelen aan de ontbijttafel, we lezen diverse kranten en internet artikelen en FB, en nu Suzanne kwam aanschuiven zijn we nog eventjes langer blijven zitten met een verse pot koffie. Dit terwijl de Karl-Johan lekker snort en de keuken heerlijk warm maakt.

 Vanmiddag zijn we rond 15.00 uur naar Karlsborg gereden. Aldaar is een leuk cafe, bageri, bed en Breakfast. Prachtig gelegen aan het Vättern en gehuisvest in een schitterend klassiek pand in Zwitserse stijl gebouwd. Carina en Mats Nyman zijn daar hun cafe gestart in 2001. Mats is kunstenaar en Carina heeft zich laten scholen tot 'konditor'. het cafe gedeelte is rijk gedecoreerd met kunstwerken en heeft de uitstraling van een galerie. Mocht je Karlsborg, Sveriges reservhuvudstad, aandoen op je reis dan is een bezoekje aan dit sfeervolle koffiehuis zeker de moeite waard.

Onze fika keuze van vandaag...

De klok..

De kafe latte

De klant...

 Aan het einde van de middag zijn we weer teruggereden naar huis. Daar hebben we in onze woonkamer de haard aangestoken zodat het er lekker warm werd. Met een lekker glas wijn en een hapje hebben we ook daar heerlijk zitten kletsen.

 De kerstboom staat er nog steeds, die laten we staan zolang we hier zijn. Het is al vroeg donker hier in Zweden en het staat erg gezellig . Onze kerstboom is er eentje met veel historische kenmerken. Er hangen versieringen in die door onze kinderen op de peuterspeelzaal zijn gemaakt maar ook versieringen die nog veel ouder zijn. De afgebeelde kerstbal op de foto, blauwgroen parelmoer gekleurd,  brengt nog een kort verhaaltje met zich mee...
Onze kinderen mochten toen ze klein waren elk jaar in een tuincentrum de mooiste kerstbal kopen die ze daar zagen. Dat is een traditie die ik van huis uit heb meegekregen. Deze traditie maakt dat onze kerstboom altijd een bont gekleurde verschijning is. Ook in mijn ouderlijk gezin mochten wij ieder jaar een mooie kerstbal uitzoeken. Toen ik zelf een heel klein meisje was, ik ben nu 60 bijna 61, ging ik eens met mijn moeder naar de Hema of de VenD dat weet ik niet precies meer en aldaar koos ik onderhangende kerstbal uit. De reden voor deze keuze weet ik nog goed. Hij zag er zo lekker uit!! Thuis kwam die bal in onze kerstboom te hangen en steeds stond ik er al watertandend naar te kijken. Op een gegeven moment nam de lust om te proeven zo sterk bezit van mij dat ik besloot de kerstbal te gaan proeven. Ik had verwacht een heerlijke smaak tegen te komen, zoiets als slagroom maar dan nog veel lekkerder en schrok me een hoedje toen de kerstbal een erg bittere smaak bleek te hebben. Zo bitter dat ik die smaak de hele dag met me mee heb gedragen. Wanneer ik goed kijk kan ik nog zien waar ik heb geproefd. Gisteravond, toen ik dit verhaal aan Greetje vertelde, heb ik dat heel voorzichtig weer gedaan. De kerstbal proeft niet meer.... helaas zou ik bijna zeggen.

Zo werd deze dag, de dag voordat Greetje weer naar Oxford reist, een dag vol met gezellige momentjes!

Een dagje Skövde...

Gisteren was het nieuwjaarsdag, normaal gesproken een dag waarop je weer even lekker kunt bewegen om alle mestcellen te ledigen. Dat ging gisteren echter even niet. Noodgedwongen, door het regenachtige weer met daarin ook nog wat natte sneeuw, werd het een uitermate huiselijke dag. Zelf heb ik 3 afleveringen van Fröken Frimans krig gekeken. Dat is een serie die speelt in het begin van de vorige eeuw en gaat over de gelijkheidsstrijd voor vrouwen in de Zweedse samenleving. De serie geeft een gedramatiseerd beeld over deze strijd en toont de weerstand die erbij ondervonden werd in al haar facetten. Erg leuk om te zien en goed voor de taal. Zo leuk dat ik vanavond alweer drie afleveringen gekeken heb.

Vandaag overdag hadden we zin om even een uitstapje te maken. We zijn vanmorgen naar Skövde afgereisd om samen met Greetje wat inkopen te doen. We zijn begonnen in de binnenstad en daarna naar het nieuwere koopcentrum gegaan ietsje buiten het centrum. Daar is ook de Eriks Hjälpen, een kringloopwinkel georganiseerd door de Pinstergemeenten. Het leuke van de Eriks Hjälpen is het restaurantgedeelte. Daar hebben we eventjes koffie en thee gedronken. Het restaurant is zeer sfeervol ingericht met meubilair en prullaria uit de winkel en dat geeft een bijzondere sfeer. 

De betreffende muts, daarop hoort nog een lichtje. Deze is van Gerrit, Greetje en ik hebben er vandaag ook eentje gekocht.

 Deze foto gaat over hoe het is begonnen met Eriks Hjälpen. Er staat dat Erik Nilsson een jongetjes is geboren in 1929. Hij had een bloedziekte waarvoor hij vaak naar het ziekenhuis moest. In plaats van daarover te treuren probeerde hij andere zieken kinderen op te monteren door hen te begroeten met cadeautjes. Hij kreeg hun adressen door goed te luisteren naar een radioprogramma met de naam 'Brievenbus voor kinderen'. Er kwam een radiouitzending over zijn liefdadigheidswerk. Hij is in 1966 overleden en na zijn dood is zijn werk door blijven gaan. Duizenden kinderen en hun familie over de gehele wereld krijgen de mogelijkheid tot scholing, ontwikkeling en verzorging dankzij de opbrengsten van Eriks Hjälpen.

 Greetje dacht nog een mooie Noorse trui te scoren voor 12.50 euro

Gerrit doet een eerste keuring

We vonden hem toch niet mooi genoeg en net een maatje te groot.

 's Avonds thuis hebben we heerlijk Thais gegeten. Rode curry met veel ingredienten zoals paprika, rode peper, ui, champignons, sugar snaps, paksoi, lemon, Kurkuma, Tauge, knoflook, tofu, kokosmelk en noten. We eten zeer gezond en veganistisch en heerlijk. Greetje is nl een boek aan het lezen(Ikigai) dat gaat over de zgn blue zones. In een blue zone leven mensen in gedeelde omstandigheden met een specifieke levensstijl en leven ze langer dan gemiddeld. Er zijn op de wereld een aanwijsbaar aantal blue zones. In haar boek staat ook dat in de blue zone in Japan mensen in elke maaltijd meer dan 18 ingrediënten verwerken. Daar komen we net aan toe wanneer we de kruiden uit de curry meerekenen. Met stamppot boerenkool komen we daar niet aantoe!!

We hadden een heerlijke dag. Greetje en ik vielen in de auto al in slaap, Gelukkig kon Gerrit vandaag goed wakker blijven :)