De Vrijdag met Bosse

Zoals een klein kind zich kan verheugen op Sinterklaas of zijn verjaardag zo verheugden wij ons deze week op het in ontvangst nemen van onze camper! Dat betekende vandaag vroeg uit de veren, vroeg ontbijt, eerst naar Hjo om bij S en Fr de honden af te leveren en daarna door naar Stenstorp. Tevens was dit het allerlaatste ritje voor ons met 'de witte met de rode streep'.

Vandaag was het zover en werden we al om 10.00 uur opgewacht door een verkoper die zo'n 1,5 uur had gereserveerd voor de uitleg en instructie van alle zaken in en rondom de camper. Maar eerst hadden we een inspectie van onze caravan en hij vond dat deze er pico bello uitzag. Die werd zonder problemen geaccepteerd. De uitleg ging overigens corona proof. Wij werden eerst verwezen naar een tafeltje waar handspray stond en een doos met mondkapjes en zelf droeg de man een scherm. Zoals de goede man het allemaal uitlegde klonk het heel helder en aannemelijk en op dat moment snapte ik het allemaal maar nu ik op de bank zit en de dag wat overdenk overvalt me het gevoel van wat voor een grote hoeveelheid informatie het was en hoe het allemaal ook alweer moet, het begint wat door elkaar te lopen in mijn hoofd.  Gelukkig heeft Gerrit aantekeningen gemaakt en hebben we natuurlijk een instructieboek. Ik vrees dat we dat nog wel eens ter hand moeten nemen. De meeste zaken werken computer gestuurd en druk je eenmaal op het scherm boven de ingang dan wijst het eigenlijk zichzelf wel. Dat zal wel leren.

Hier rijdt Gerrit over de drempel van de garage, mijn vader zou wel zeggen ''nu is ie gelijk 3000 euro lichter''. Stiekem dacht ik dat ook even maar ik ben dan ook geïndoctrineerd. Ik heb de gedachte direct maar weer los gelaten want hoe is het ook alweer....' alles verandert van moment tot moment' dus ook de waarde van je camper.

We kijken naar onze camper als een soort van huis op wielen, een huis dat dan weer hier en dan weer daar zal staan. Een huis van waaruit we de tijd gaan nemen dit land te herontdekken en hiervan te genieten door bijvoorbeeld veel te gaan wandelen met de honden. We zullen de camper, zoals we dit nu voor ogen hebben, niet alleen in de zomer gebruiken maar ook in de winter. Hij kan van -40 tot + 40 C dus dat moet kunnen.

De ene zijde

de andere zijde

de voorkant

Voor nu allemaal grootspraak natuurlijk want vandaag was het allereerste ritje en dat was best spannend! We zijn eerst naar Hornborgasjön gereden, juist ja,,, daar waar de kraanvogels verzamelen na hun vlucht naar hier. Er waren nog steeds heel veel vogels maar niet meer zoveel als dat er wel zijn geweest. Bovendien waren ze erg rustig, vandaag geen geschreeuw naar elkaar.

In de verte zie je onze camper hier staan en lijkt hij niet zo groot. Zo door je wimpers lijkt het wel een Dinky toy. Dat is ook wel even goed want op zo'n dag waarop zoiets centraal staat heeft het de neiging de zaken heel erg uit te vergroten. Dan is het goed om er even van een afstand naar te kijken.

hier dan de vogels

Ik zit erover na te denken onze camper te gaan benoemen met de naam 'Bosse'. Dat is een oude scandinavische voornaam die al in  Runeninscripties terug te vinden is en waarin het woord 'bo' voorkomt wat wonen betekent. Bosse kun je vrij vertalen met inwoner of bewoner. Omdat we de camper zien als een huisje waarin we bij tijd en wijle gaan wonen vind ik dat wel een toepasselijke naam. Dus Bosse!

Hier staat Bosse  bij de kraanvogels in Hornborgasjön en Gerrit staat bij het slot zo van welke van al deze sleutels moet ik nu ook alweer gebruiken.

De allereerste kilometers was nog niet echt genieten. Je rijdt en bent geheel onder de indruk van al dat nieuwe om je heen, gevoed ook door de geur van het nieuwe. Bovendien hadden we afgesproken dat ik na de stop terug zou rijden. Gelijk er maar doorheen want anders heeft het de neiging iets te worden waar ik niet meer overheen kan kijken. Dus ik terug van Hornborgasjön naar Stenstorp waar onze auto stond. Daar ben ik in de auto gegaan om achter Gerrit en Bosse aan naar Hjo te rijden.

Daar hebben we met Fr. en S het heugelijke feit gevierd met de bubbels die we als cadeau bij Bosse hadden gekregen. We hebben gezellig bij hen gegeten en zijn vroeg op de avond naar huis vertrokken. Gerrit in de auto ik in Bosse. Even een ritje alleen om het goed onder de knie te krijgen. Een prima ervaring en een groot genoegen. Bosse is een automaat. Ooit zei onze Henk daarover....' Je bindt je linkerbeen vast aan de stoel en zo heb je alleen je rechterbeen voor de bediening'. En zo is het maar net. Af en toe gaat dat handje nog richting pookje maar dat hoeft daar niets te doen. Bosse neemt zelf de regie wat het motor-en betreft. Heerlijk! 

Het was een enerverende dag en Gerrit en ik zitten nu doodmoe bij te komen van dit alles. Morgen gaan we Bosse aankleden en zo wordt hij beetje bij beetje meer van ons.

 Heb een goed weekend en ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd.......

De donderdag voor de vrijdag

Gerrit had beloofd dat het vandaag de hele dag zonnig zou zijn! Toen ik echter vanochtend de gordijnen opende zag ik een grijze lucht, geen blauw te bekennen. Beneden aangekomen zei ik tegen hem dat hij mooi weer had beloofd. Het antwoord was dat ik voor klachten bij het klachtenloket moest zijn. Ja wat kun je daar nu mee :-)

Het was koud, eigenlijk de gehele dag.  Al tijdens de wandeling waaide de wind door mijn vest heen. Weer thuis aangekomen voelde ik me een beetje verkleumd en was ik blij dat Henk even belde. Zo konden we even iets langer in de lekkere warme keuken zitten (want Gerrit stookt elke ochtend de kakelugn nog even op gelukkig). Na het kletspraatje gingen we toch echt naar buiten. We zaten immers nog half in een klusje. Het geven van een grote beurt aan onze witte tuinset. Vannacht was het hout goed gedroogd en kon ik dus zonder problemen de verfkwast ter hand temen. Ik had nog fijn een emmer nieuwe Jotun verf in de kleur 'melkwit' die vroeger 'eiwit heette. Gerrit moest nog even door met de voorbereidende werkzaamheden wat betreft de tafel en de bank. 

Maar oh oh wat was het koud daar achter huis na een poosje ben ik naar binnen gelopen om nog een paar extra sokken aan te trekken, want het waaide me door mijn crocsen heen. Heb ook maar een paar handschoenen aangetrokken en mijn dikke trui bij de broek ingestopt om zo mijn lijf iets beter te isoleren.

Eentje die het niet koud had was onze Gösta. Hij vindt het reuze interessant dat wij in zijn speelveld staan te klussen. Hierdoor vergeet hij soms zelfs op de buurman te blaffen. Nu ik naar de foto van hem zit te kijken zie ik veel duidelijker dan in het echt dat hij veel donkerder wordt. Hij lijkt met de jaargetijden mee te kleuren. Toen het winter werd kreeg hij een grijze vacht met vrij lang haar, maar nu in het voorjaar wordt zijn vacht weer veel zwarter. Het ziet er nu wel een beetje koddig uit met de grijze schouders en dijen.

Eerlijk is eerlijk....het was nog een hele klus schilderen vandaag maar nu ziet het er allemaal weer prachtig wit uit. Wat zal dat lekker zitten straks als het zonnetje heerlijk schijnt zodat we er lekker warm van worden.

We moeten ons ameublement nog in elkaar zetten, daarvoor moet de verf eerst nog wat uitharden. De rugleuning van de stoelen zijn verstelbaar maar bij het afmonteren brak er een stelknop af. Ik heb op internet al even gezocht of je die nog kunt bij bestellen maar ik kon ze niet meer vinden. Hiervoor moet Gerrit een andere oplossing bedenken vrees ik. Half zeven vanavond hadden we de klus geklaard waarna ik met mijn refurbished nieuwe telefoon aan het werk kon gaan. Een nieuwe vond ik deze keer te duur. Ik heb nu een Iphone 8 van 64 MB. Ik doe er verder niet heel veel meer mee dan foto's nemen en appen en bellen (het laatste zo weinig mogelijk want ik houd niet van bellen), (ja...wel met de 'kinderen' en vrienden dat vind ik heel leuk maar niet in het algemeen). Er is trouwens één telefoontje dat ik heel graag wil hebben en dat is die met een uitnodiging voor de vaccinatie :-). Mijn telefoon ziet eruit als nieuw, er zit geen krasje op en hij is nu volledig functionerend. Ik had hem al eerder ontvangen maar bij het eerste telefoontje met Henk, bleek de microfoon onder niet te functioneren. Ik heb hem dus weer teruggestuurd (twee jaar garantie) en vandaag kreeg ik hem weer retour. Nu doet hij het prima!! De tijd zal het leren of het een goede keuze is geweest. Qua prijs wel in elk geval.

Zo dit was het weer! Ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd.....

 

De woensdag voor de vrijdag

Gisteren was het dinsdag en zijn we naar Skövde geweest om daar een aantal zaken te kopen voor onze nieuwe camper. We dachten maar op de dinsdagochtend te gaan op een tijd dat het niet al te druk is. Tussen de middag hebben we voor het eerst sinds lange tijd weer eens een lunch gehaald bij Waynes. We lunchten echter wel na lunchtijd en we zaten bijna alleen in het restaurant. Gerrit en ik mochten niet samen aan een tafel zitten; een gevolg van besluitvorming coronamaatregelen. Eigenlijk moesten we ook nog zitten met een tafeltje ertussen maar de serveerster ging ermee akkoord dat we elk aan een aansluitende tafel plaatsnamen. Zo werd het toch nog een beetje gezellig.

Nu we toch in Skövde waren konden we ook op zoek gaan naar een kussenbak. We hopen daarmee te voorkomen dat de muizen zich weer aan onze zitkussens tegoed doen. We kochten een klein bakje van 30 euro bij de Rusta winkel voor de zitkussentjes voor de stoelen op de altan en een grote bak voor de dikke kussens die ik zelf had gemaakt voor de witte tuinstoelen.

Veel te duur dat grote ding maar waar moet je ze anders laten die kussens. We hadden ook al gedacht om zelf een bak te maken maar hoe krijg je die waterdicht? Het hout werkt altijd. Naast de aanschaf van de bakken waren het verder wat ditjes en datjes, niet het benoemen waard.

Vandaag is de dag opgegaan aan krabben schuren en schoonmaken. Nu de kussens zo'n luxe opbergplek hebben gekregen was het ook tijd voor een service beurt voor de stoelen. We zitten de laatste tijd toch in het terras gebeuren dus deze activiteit past daar mooi in. Het is nog niet klaar. De stoelen zijn uit elkaar gehaald en staan op dit moment te drogen na het krabben, het schuren en de schoonmaakbeurt. Als het weer morgen wat wil, kunnen we ze schilderen. Dan gaan ze wel weer een rondje mee.

 Verder is voor mij het wachten nog steeds op de oproep voor de vaccinatie. Het had voor mij gisteren wel gemogen maar helaas. 

Wel kort maar krachtig vandaag, ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd.....

De maandag voor de vrijdag

Gisteren hadden Gerrit en ik een gesprekje over wakker worden. Gerrit vroeg mij wat voor mij het eerste is waaraan ik denk wanneer ik wakker word. Ik sta daar eigenlijk nooit zo bij stil. Wanneer ik eenmaal goed wakker ben dan neem ik me meestal wel voor om er een goede dag van te maken. Maar tussen wakker worden en helemaal wakker zijn daar zit nog wat tijd. De reden dat hij dit vroeg was omdat hij een artikel had gelezen over lucide dromen. Lucide dromen zijn dromen waarin de dromer zich bewust is dat hij droomt. Het zijn ook dromen die je dan enigszins kunt sturen. Dat sturen van de dromen, zo stond in het artikel, dat zou mogelijk zijn wanneer je je 's ochtends als eerste, dus direct bij het wakker worden, afvraagt wat je hebt gedroomd. Doe je dit niet dan is de droominhoud alweer uit je aandacht verdwenen. Wel dat laatste dat klopt wel want ik kan me bijna nooit herinneren wat ik droom. Vanochtend werd ik wakker uit een droom maar gingen mijn gedachten bij het wakker worden alweer met me aan de loop waardoor ik me de droom niet meer herinnerde. Ik ben daarom maar gaan bedenken hoe we er vandaag een leuke dag van zouden kunnen maken.

Wel een leuke dag werd het wel. We zaten nog maar net aan de ontbijttafel toen er een appje kwam met de vraag of we al wakker waren. Terug geappt dat dit het geval was, denkend dat er een spannend bericht zou volgen. Het was slechts een vraag over het schilderwerk dat aan ons huis in de Westerein wordt uitgevoerd momenteel. Niet echt spannend dus. Maar wel leuk was dat we even gingen bellen met elkaar en Henk vroeg over we ergens over mee wilden denken. Wel dat willen we altijd wel als dat ons wordt gevraagd. Het onderwerp van het meedenken dat was positief en daar hebben we vervolgens de hele dag wat over nagedacht.

Het was vandaag mooi weer maar koud! We zijn even uit wandelen geweest en wel naar Karlsborg een vlakbij stadje. Daar hebben we een wandeling gemaakt door een bos gelegen aan de oever van het Bottensjön. We kwamen uit bij de Tacksägelsekyrkan, gelegen in het bos en zijn daarna de woonwijk ingelopen om daar eens te kijken. En wat is dat dan heerlijk, zo lanterfanten op de maandagochtend.

Tijdens deze wandeling kwamen we ook nog langs een badstrandje. Ik heb er even een foto van genomen om het te laten zien. 

Kijk dat vind ik dan weer humor. Wanneer je komt aanlopen bij het strandje staat er duidelijk aangegeven op twee geplastificeerde briefjes, dat je er vooral aan moet denken de 1.5 meter afstand te bewaren. Wel het is ons nog maar net gelukt :-)

Weer bij onze auto aangekomen zijn we via een klein ommetje terug naar huis gereden. Onderweg, ook weer in een bos (want hier is echt overal bos), kwamen we een auerhaan/auerhoen tegen die net eventjes aan de kant van de weg stond te genieten, tot hij ons zag aankomen waarna hij snel in het bos verdween. Gerrit op de rem en in de achteruit en zo kon ik nog net een paar foto's van de auerhaan maken. Ik denk dat het een auerhaan is, een vrouwtje, maar mocht iemand een correctie hebben dan hoor ik het graag.

 

Voor ons was dit de eerste maar wellicht zijn wij ook wat ziende blind wat soorten vogels betreft. Daar gaan we ons nog eens op toeleggen wanneer we het wat rustiger hebben:-)

Omdat het heerlijk weer was en we graag  buiten zijn hebben we, eenmaal thuis, de houten stoelen in de olie gezet. Eerst lichtjes schuren en dan de olie. Een klein klusje net geschikt voor de namiddag.

 Tijdens dit klusje waren de honden ook even buiten bij ons. De laatste dagen beginnen onze 'ouden van dagen' weer een beetje te rennen. Gösta lokt ze uit en plotseling vliegen ze er achteraan. Het is dan een heel spektakel in de tuin omdat Fynn  niet geruisloos kan rennen, hij moet er altijd luid bij blaffen.

Nu al een week lang hebben we dagelijks van dit soort wedstrijdjes. Ik houd mijn hart vast voor de harten van de oudjes. Maar ze kunnen het dus nog wel! Niet lang hoor, een paar rondjes om de struik en dan is het weer gedaan. Maar toch heel leuk dat ze dit nog kunnen.

We hebben ook de overdekte altan weer voorzien van stoelen. Daarbij deden we in de garage nog een lugubere ontdekking. Toen Gerrit de laatste stoel optilde lag er een dode muis onder. Op een gegeven moment deze winter was de val geklapt maar zat er geen muis in. Mogelijk heeft die muis zich uit de val weten te ontworstelen en is hij onder de stoel alsnog ter ziele gegaan. Gerrit geeft er niet om zo'n vondst maar ik sta erbij te gruwelen. Ik heb alle stoelen maar goed schoongemaakt en alle zitkussens ook en nu staat het weer lekker fris op de altan. Om half zeven hebben we er nog even een verstillend kopje koffie gedronken.

Ik stop want het is alweer een hele lap tekst geworden.  Is het je te lang dan sla je het maar over!

Ontvang een hartelijke groet van ons.

Wordt vervolgd........

Een rondleiding

Zo ongeveer anderhalve week geleden hebben we de kweekbakken gevuld met zaden van diverse groenten voor in de moestuin. We hebben een stelling gemaakt die we voor het zuidraam in de eetkamer hebben gezet en in het zonlicht en de warmte groeit de boel als kool. Alleen de paprika moet nog opkomen maar ik weet nog van vorig jaar dat dit heel lang duurde. De courgettes groeien de bakken nu al bijna uit. Maar ik zet ze nog niet buiten want de afgelopen dagen hadden we nog weer nachtvorst.

Omdat ik ook wat kleur en fleur in de moestuin wil heb ik ook wat bloemenzaadjes gezaaid en ook die komen al heel mooi op. Af en toe kom ik een leeg vakje tegen, daar zijn denk ik de gedachten even weg gedwaald tijdens het inzaaien, niet meer wetend of er wel of niet een zaadje ingekomen was.

Mooie bloemetjes hebben we nu overigens ook. Ze staan nog even in de kamer maar met mooi weer kunnen ze buiten. Gerrit heeft ze gekregen voor zijn verjaardag en ik geniet mee. Een tweepersoonscadeau!

Vanochtend zijn we even door het bos voor ons huis gewandeld. Een korte wandeling voor ons doen maar wel de wandeling die we deze winter met Greetje  liepen. In die wandeling had Gösta steeds een plek waar hij wilde graven in de sneeuw. Voor de grap zeiden we dan dat hij  China aan het zoeken was. Vandaag liepen we er weer langs en regelrecht loopt hij naar de plek toe en begint er weer te neuzen.

Toen we weer thuis waren hebben we de caravan klus opgepakt. Die moet voor de inruil helemaal leeg worden gehaald en schoongemaakt. Ik dacht nog dat het een klein klusje zou zijn omdat ik hem voor de winter ook al had schoongemaakt maar we zijn er toch nog wel vier uurtjes mee zoet geweest vandaag. Alles eruit is al een heel gesjouw en dan alle hoeken en kieren schoonmaken, het viel me tegen qua tijd. Voor de archivering heb ik vanavond nog even een aantal foto's gemaakt zodat we niet zullen vergeten hoe onze 'witte met een rode streep' er ook alweer uitzag. Het is werkelijk een supermooie caravan en van binnen heel sfeervol en gezellig. Jammer dat ik de verlichting even niet aan kon krijgen want dan is het nog mooier.

Eerst maar even een foto van de buitenkant die dan weer niet de schoonheidsprijs verdient qua architectuur. Het is zo'n beetje zo van hoeveel meter Kabe wil je hebben....6.00 meter...oke dan zetten we daar de zaag in.

Maar dan de binnenkant. Ooit hebben we er drie maanden ingewoond en dat ging helemaal prima en dat was beslist niet afzien.

Hier de zithoek met een lederen bankstel uitgevoerd in gebroken wit met bijpassende kastenwand en stoffering. Je kon er echt heerijk zitten met je benen languit.

En hier dan de keuken uitgevoerd in warm eiken en voorzien van soft close deurtjes en laden. Wat je nu niet ziet maar wat wel heel mooi was 's avonds is dat achter de witte wand verlichting was aangebracht in warm wit. Echt prachtig!

We hadden zelfs een oven en een gril in de keuken. Het gasfornuis daar heb ik nog even extra op omgepoetst om de aanslag van de gaspitten af te krijgen. Dat is goed gelukt en het ziet er weer blinkend schoon uit. Alleen de strip aan de rechter buitenkant heeft wat gebruikerssporen. Dat was al direct in het begin en die had ik eigenlijk door de dealer moeten laten vervangen maar ja....klagen is niet mijn sterkste punt. Dat moet de nieuwe eigenaar dan maar doen. Handig in de keuken is dat je met één knopje alle laden in één keer kunt vergrendelen. Zo had je halverwege de rit niet de bestekbak op de grond liggen. Boven de bestekbak rechts zit nog een ingebouwde snijplank. Die heb ik nooit gebruikt want dat vond ik wat zonde.

Tegenover de keuken had je een lange kastenwand ook uitgevoerd in warm eiken. Vooraan onder het kastje met het glazen deurtje zat ooit een houder voor een TV. Omdat wij geen TV willen in de caravan, we lezen meestal of luisteren muziek of doen beide, hebben we die houder eraf gehaald. Die ligt in een kastje. In die wand was ook de grote ruime koelkast ingebouwd met daarboven een aparte vriezer. die kunnen functioneren op gas, stroom en accu.

Naast de koelkast hebben we de legkast. Die heb ik straks in de camper niet en die zal ik wel gaan missen. In de camper moet ik de kleding in kastjes bij de instap voor de bedden opruimen. Dat wordt dus een nederig klusje.

Naast de legkast bevindt zich de jassen-kast met een lekbak voor de schoenen. Door deze kast stroomt warme lucht zodat je altijd een droge jas pakt.

Onder de jassen-kast bevindt zich een kastje waarin het verwarmingssysteem is geplaatst. In de caravan heb je twee systemen voor verwarming een vloerverwarming en een convector-lucht verwarming. De convector-lucht verwarming circuleert door de hele caravan. Al zou het diep winter zijn zo met -25 graden dan kun je nog prima in de caravan vertoeven.

Naast de jassen-kast, dus in het hoekje achter is dan de badkamer. Daarin heb je een wastafeltje, een toilet en een douche. Nou ja...de douche die moet je zelf creëren door een gordijn dicht te trekken en dan de sproeikop die je bij het wasbakje ziet, aan te trekken. Je moet je tijdens het douchen dan even met de hand afspoelen. Maar goed..als je wilt kun je douchen, het warme water komt uit een boiler. Wij hebben de douche nooit gebruikt, ik douchte op de camping, of ik maakte gebruik van de buitendouche (die er ook is) of ik waste me bij de wastafel of ik zwom in een meer. Dat alles voldeed prima!

Hieronder zie je het douchegordijn. Wij hadden dat weggehaald maar nu met de eind-schoonmaak heb ik het weer terug gehangen. Misschien kan het beter in het andere hoekje bij de deur. Dan valt het oog er niet zo op.

Achterin de caravan is een vast bed, nu ik de foto zie bedenk ik me dat ik de sprei er nog in moet leggen. Het bed is voorzien van een matras met pocketvering en een zachte topper. Het ligt prima maar het bed is wat smal. Ik lag bij het raam en moest voor de nachtelijke plas altijd over Gerrit heen klimmen. Maar ja..kamperen is ergens behelpen natuurlijk. Het slaapkamerdeel kun je nog met een gordijn afsluiten. 

Zoals al eens eerder gezegd, het rijden met de caravan vond ik niet fijn, dat ligt aan mijzelf want nu met de Volvo reed het prima, die kon hem heel goed trekken. Bovendien hebben we een stabilisator laten monteren zodat wanneer de caravan zou gaan slingeren er een rem aanslaat die hem weer rechttrekt. Ik geloof dat dit in al die jaren één keer het geval is geweest toen we door een kuil reden. 

Het wonen in de caravan dat was heerlijk, dat had niet anders gehoeven. Dat zal ik best nog wel gaan missen want in de camper hebben we minder ruimte en niet meer zo'n heerlijke ruimte zithoek.

Wel hij ziet er nu pico-bello uit, al zeg ik het zelf. Ik hoop maar dat de nieuwe koper er net zo goed op gaat passen als wij dat hebben gedaan.

Dit was dan de rondleiding door onze 'Witte met de rode streep'.

Heb het goed dit weekend en ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd......

Weer winter

Die korte broek van dinsdag dat was waarschijnlijk de weergoden verzoeken. Had niet gemoeten :-) Toen ik vanochtend vroeg, ik meen dat het een uur of half zeven was, even naar beneden ging om mijn benen en rug te strekken vond ik het al wonderbaarlijk licht. Toen ik naar buiten keek zakte me de broek af. De wereld was wit!! Na twee dagen zomer en één dag voorjaar zijn we terug in de winter. En het sneeuwde als een tierelier hier bij ons. Snel heb ik mijn camera gepakt voor het nemen van een aantal foto's voor het geval niemand me zou geloven.

Het plan was vandaag de boodschappen te gaan halen. Tegenwoordig doen we dit eens in de twee weken en is er iets op dan kopen we dat er snel even bij. Vandaag dus na het ontbijt de auto in op stap naar Mariestad. Daar zijn de winkels ruim en kunnen we goed afstand houden. Bovendien kunnen we daar de zaken kopen die we hier in de buurt niet kunnen verkrijgen. Zoals bijvoorbeeld Amandelmelk zonder suikers en Soja yoghurt zonder suiker, biologisch vlees en evenzo de groenten (in de kleur groen en van boven de grond). Op de donderdagochtend ben je nog net even voor de drukte uit. Wij doen een mondkapje op maar we zijn in de minderheid. 

Toen we wegreden lag er in onze voortuin en op de auto een aardig laagje sneeuw. De temperatuur bleef boven het vriespunt gelukkig, want stel je voor met al die ontluikende knoppen. Maar nog steeds dikke vlokken. 

                                          Zie de sneeuw en wij hadden net gistermiddag nog even mest gestrooid op de tuin.

De weerapp voorspelde aanvankelijk de gehele dag sneeuw. Wij prijzen ons gelukkig dat we de winterbanden nog om de auto hebben. Volgend jaar kunnen we ze niet meer gebruiken zodat we ze nu ietsje langer laten zitten om ze zo nog wat af te rijden. 

Toen we richting Mariestad reden minderde de hoeveelheid sneeuw op het land en hield het op met sneeuwen. Bij Mariestad aangekomen zagen we een scherpe scheiding tussen de bewolking waaruit de sneeuw was gevallen en blauwe lucht. De rest van de dag scheen de zon en steeg de temperatuur naar 10 graden. Ik hoop maar dat dit nu echt de laatste sneeuw is en dat het nu voorjaar en zomer gaat worden.

Gerrit is nu ruim één dag na de vaccinatie. Gisteren had hij een heel klein beetje hoofdpijn en voelde hij zich wat moe, vandaag is alles weer oke en merkt hij niets meer van de vaccinatie. 

We hebben deze week ook bericht gekregen van de camperdealer met de toezegging dat we onze camper volgende week vrijdag kunnen ophalen. Spannend! Er is een beetje vertraging ontstaan omdat er een corona uitbraakje was in de zaak. De verkoper die ons koopproces had begeleid werd1.5 week na onze koop ziek met een positieve test en ook de hoofdmonteur die ons nog had geadviseerd in de aanpassingen voor onze honden werd ziek. Suzanne vroeg zich al af of wij wellicht de silent spreaders waren  geweest. Daar kan ik me helemaal niets bij voorstellen. Wij leven hier in onze corona bubbel, we treffen niemand, blijven op afstand en hebben totaal geen klachten gehad. Bovendien hebben wij steeds voldoende afstand van deze en andere mensen gehouden. 

In Hjo, waar S en Fr. wonen liep het ook even een tijdje uit de hand. Op een gegeven moment waren er wel 100/10.000 nieuwe besmettingen per week. Wij zijn er dan ook even niet geweest om die reden. Vandaag zagen we dat de getallen weer pas lopen met die in de rest van onze provincie en dat is 56/10.000 Ook over een periode van een week. Ik lees net in de krant dat onze provincie fase 3 ingaat met de vaccinaties. Dat is de groep waar ik in zit. Hoop maar dat het niet al te lang meer gaat duren.

Ontvang een hartelijke groet van ons! 

Wordt vervolgd.....