dinsdag 18 januari 2022

De badkamer V...'It moat earst op 't slimst ear 't it betterje kin'

 Onze wereld is op dit moment niet zo heel veel groter dan vier vierkante meter. Dat is duidelijk. Ik vergat in mijn vorige post helemaal te schrijven over de storm. In de nacht van zondag op maandag trok er een heftige storm over ons heen. Hij was voorspeld dus geen verrassing. Maar toch....ik werd er wakker van zo rond twee uur 's nachts. De storm duurde de hele nacht en in de loop van de maandag nam de wind weer af. Vandaag (dinsdag) hebben we heerlijk weer. Gelukkig hebben we geen stormschade, slechts de waterton bij de sauna is omgewaaid. Alle bomen rondom ons huis staan nog. 

Vandaag zijn we naar Karlsborg geweest om de aanhanger gevuld met gips en tegels, te legen. Onderweg zagen we menige boom ontworteld liggen. Tijdens het wandelen met de honden moesten we ook diverse keren ons spoor verleggen vanwege een omgewaaide boom. Gelukkig hield ons huis zich goed in de storm, als een rots in de branding. We hebben het nergens horen kraken en voelden het niet bewegen, ook de altan die toch aan een kant open is heeft zich goed gehouden. Veel mensen hebben langdurig geen stroom gehad, geen stroom betekent dan vaak ook geen verwarming. Gelukkig hebben de meeste huizen wel een houtkachel zodat er toch ergens in huis een warme plek te maken is.

Gerrit en ik hadden wat opgezien tegen het legen van de aanhanger. We hebben, aangekomen bij de återvinning, eerst maar even gevraagd welke bak we moesten hebben. 'Betong' zei de man. De 'betong' bak had een opening aan de voorkant waar we met de aanhanger in konden rijden. Toen was het een kwestie van de klep naar beneden en de inhoud in de bak schuiven. Uiteindelijk was het zo gepiept.

We zijn ook bij de glasboer lang geweest. In onze badkamer hebben we een 'treglasfönster' dat is drielaags isolerend glas waarvan de buitenste laag een ster heeft met een stukje eruit. Mogelijk is daar bij het grasmaaien een steen omhoog gespat anders kan ik me niet bedenken hoe dat glas een beschadiging heeft kunnen opgelopen. We hadden een tekening gemaakt waarop we de maten precies hadden aangegeven. De glasboer zei dat hij wel langs wilde komen om er een nieuw raam in te zetten. Dat wordt dan een geheel vernieuwd raam inclusief kozijn. De levertijd is op dit moment zes weken zo vertelde hij. Wel onze klus wordt waarschijnlijk toch een langdurig project dus dat is voor ons geen probleem.

Rond half drie waren we weer thuis. Na de thee zijn we weer naar onze vier vierkante meters gegaan. Daar hebben we een aantal wanden weggehaald en en groot deel van de vloer. Het goede nieuws is dat het lekken de constructie van het huis niet heeft aangetast. Bij het afbreken van de wanden staan we toch wel even versteld van wat we tegenkomen.

Je kunt echt zien dat het planken zijn die uit boomstammen zijn gezaagd. Niks niet geschaafd hout, gewoon ruw met soms een deel van de barst van de boom er nog aan en schroeiplekken van het zagen. Deze wand gaat er overigens geheel uit omdat we de werkkast die er achter zit bij de badkamer gaan trekken.

De onderste richel gips en spaanplaat kunnen we moeilijk weghalen omdat het zit opgesloten door de vloerplaten. De wanden zijn eerst afgetimmerd en daarna is de vloer gelegd. Waarschijnlijk omdat ze de vloer ietsje hebben laten aflopen om het douchewater in de douche te houden. Daarom besloten we de vloerplaten eerst maar uit te breken. We verwachtten dat de vloerplaten op een houten ondervloer zouden liggen. Dat is niet het geval. Die vloerplaten van 22 mm zitten verlijmd aan de balken of de opvul latjes, gebruikt om de vloer strak te krijgen. We zitten dus gelijk op de houten constructie van de vloer, dat wil zeggen dikke houten balken met daartussen een opvulling met steenwol. Daaronder bevindt zich de verdiepingsvloer of eigenlijk de basis van het plafond van de keuken..

We hadden verwacht dat we na het uitschroeven van de schroeven waarmee de vloerplaten zijn vastgezet, we de platen zo uit konden nemen. Dat ging niet omdat ze zoals gezegd verlijmd waren. Gerrit heeft de vloer daarom in delen gezaagd die we nu één voor één losmaken. Dat is een heel karwei.

We zitten nu een beetje in de fase van de klus waarin je denkt....'waar zijn we aan begonnen'. Aan het einde van de werkdag stond alles op de kop en was het in en buiten de badkamer een dikke chaos. We hebben eerst even een pauze genomen waarna Gerrit is gaan koken en ik de boel heb opgeruimd.



Zo beginnen we elke dag weer met een schone lei en dat bevalt goed. Nu is het een kwestie van rustig verder strippen, alles weghalen zodat je goed kunt bekijken hoe de opbouw moet plaatsvinden. Het is een hele uitdaging, deze klus. Maar zoals mijn moeder altijd zei....'it moat earst op 't slimst ear 't betterje kin'. 

Ontvang een hartelijke groet van Gerrit en mij en....

Wordt vervolgd.......








Geen opmerkingen:

Een reactie posten