zaterdag 31 maart 2018

IJswandelen

Voor de derde dag op een rij hebben we prachtig voorjaarsweer bij winterse omstandigheden. De lucht is strakblauw en de temperatuur is zo om en nabij de 7 graden boven nul. We kunnen niet anders dan er lekker uitgaan voor een wandeling met onze sofa honden die bijna in de kachel liggen.
We kiezen ervoor een lange wandeling te maken en daarna de boodschapjes te gaan doen bij de ICA. Dat kan in ons dorp maar tot 15.00 uur vanwege de naderende paasdagen. 
We starten op het kerkhof waar het altijd weer mooi lopen is. Onderstaande foto heb ik daar genomen, het is het uitzicht op de pastorie.
 De wandeling voert ons naar Björknäs een soort zomerhuisjes omgeving (vakantiepark is een te luxe woord al staan er soms wel luxe huizen in zeker een luxe omgeving, qua natuur dan) Björknäs is eigenlijk een groot bos waar her en der huizen staan voor vrijetijdsgebruik. Björknäs is gelegen aan het Viken meer, het meer vlak bij ons dorp.
 Op onderstaande foto zie je zo'n huisje en zie je ook het meer.
 We scharrelden al lopende mooi in de richting van het meer. We wisten dat er een klein haventje is met een badplaats. Daar waren we in de zomer al eens geweest en we wilden er nu ook eventjes kijken. Bij het haventje waren een aantal mensen. Een paar waren bij de vuurplek bezig met een vuurtje voor een winter bbq en een aantal mensen waren op het ijs.

Tot nu toe hadden Gerrit en ik nog geen stap op het ijs gezet omdat we geen idee hadden hoe dik en betrouwbaar het ijs is. Nu we gezinnen met kleine kinderen op het ijs zagen durfden ook wij de stap te nemen. Ondertussen hadden wij al bemerkt dat het elke nacht tussen de -7 tot -10 graden vriest. 
Het wandelen op het Viken geeft een beleving over de omvang van het meer. Overal om ons heen zagen we ijs, zover we konden kijken. Enorm!! 
Was het in het bos lekker warm om te lopen zo met de voluit schijnende zon, op het meer blies de koude wind door mijn dikke vest heen. Dus goed doorlopen zo op het ijs. De gedachte kwam op om zo over het ijs naar Näs te lopen en daarna van Näs weer naar ons huis.

 toen we een eindje gelopen hadden kwamen we op een breuklijn waar de ijsplaten tegen elkaar opgestuwd lagen. Hier konden we mooi een indruk krijgen van de dikte van het ijs.

 Het verwondert ons dat er niet geschaatst wordt op het ijs, ook geen ijszeilen of i.d. terwijl dat prima zou kunnen. Het enige vertier dat we ontdekken is mensen die aan het ijsvissen zijn.
 Zo lopend op het meer denken we dat na elke volgende bocht ons dorpje Näs te zien zal zijn. Na al verschillende bochten te hebben genomen en nog geen Näs te zijn tegengekomen besluiten we de walkant weer op te zoeken. Onze honden trekken ook steeds aan de riem, waarschijnlijk hebben ze koude poten van het lopen op het ijs. Wij vinden het ijswandelen een beetje spannend. Steeds horen we namelijk scheuren in het ijs trekken. Het is een soort knappend geluid, de ene keer ver weg, de andere keer dichtbij. Soms trekt er een scheur daar waar je precies staat en dan is het wel even schrikken.
 Op onderstaande foto de plek waar we weer vaste grond onder de voeten krijgen.

 Bij die plek is een bankje aan de walkant. Daar gaan we lekker even ziten, genietend van het schitterende uitzicht.

 Nog eventjes een wijfie.


Onderstaande foto heb ik genomen net voorbij Näs. We zagen in het land drie reeën lopen en achter die reeën, als je goed kijkt, zie je ook nog eens twee kraanvogels. Scherper dan dit kon ik ze niet fotograferen helaas.

Drie uur waren we pas weer thuis, na ongeveer 12 km wandelplezier. Wat een leuke belevenis en bijzonder dat we dit meemaken zo op de laatste dag in maart. Vanavond thuis ontdekte ik een filmpje tussen de foto bestanden, hoe ik dit gemaakt heb weet ik niet, de foto's zijn genomen met onze nieuwe camera en ik moet nog wat uitzoeken hoe die werkt. Ik plaats het filmpje in deze blog omdat het een mooie impressie geeft van het wandelen op het ijs.
Voor onze boodschapjes moesten we naar Karlsborg, we waren te laat voor de ICA in ons dorp.

vrijdag 30 maart 2018

De roep van de kraanvogel

Wederom was het vandaag erg mooi weer. Na het ontbijt zijn we gaan wandelen. We hebben de Nolltorp wandeling gedaan. Onderweg kwamen we twee kraanvogels tegen. Ik heb er een korte opname van gemaakt waarop hun indrukwekkende roep zo mooi te horen is. 

De kraanvogel is een grote vogel, groter dan de ooievaar, hij heeft een spanwijdte van 2 tot 2,3 meter waardoor de vlucht majestueus van aanblik is. Het verenkleed is overwegend licht blauwgrijs met op de rug roestkleurige vlekken. De achterkant van de kop is wit terwijl de keel zwart is. Ook boven op de kop bevindt zich een zwart gedeelte met een donkerrode kruin. Kraanvogels zijn actieve vogels die zeer opvallen door hun dans waarmee ze zelfs luidruchtig naar elkaar roepen. Vooral in het voorjaar wanneer wat oudere vogels hun broeddrift tonen, is hun dans bijzonder mooi: tijdens de dans springen de beide vogels met uitgestrekte vleugels om elkaar heen en springen soms enkele meters hoog.
Een kraanvogelpaar maakt een nest in een graspol te midden van een moeilijk bereikbaar moeras. Meestal is er slechts één jong. Het jong verlaat reeds snel het nest, lang voor het kan vliegen, dit om roofdieren zo weinig mogelijk kans te geven. De ouders lopen met het jong rond in de beschutting van een bos en voederen het bij tot het in staat is te vliegen en zelf eten te vinden.

De Zweedse Kraanvogels overwinteren in Spanje en Tunesie. Ze vertrekken zo in oktober naar hun overwinteringsgebieden en keren terug zo ongeveer eind maart begin april.
Thuisgekomen zijn we verder gegaan met schuifpuzzelen, voornamelijk door Gerrit omdat ik druk was met het behangen van de zitkamer. Beiden zijn goed geslaagd. Nu het behangwerk gedaan is kan ik me storten op het maken van de overgordijnen. Dat zal nog wel een klusje worden.


donderdag 29 maart 2018

De eerste echte dag....en de tijd tikt weer recht weg....


Vorige week waren we natuurlijk ook al in Zweden maar nu voelt het toch meer als echt hier zijn en hier wonen. We komen nu steeds onze spulletjes tegen die al een leven lang bij ons horen. Vaak vind ik het verrassend die spullen hier te zien staan. Het maakt me blij, ik verwonder me erover.

Nu we de gehele verhuizing achter de rug hebben bemerken we toch ook wel dat we moe zijn. We doen het daarom rustig aan. Vannacht heerlijk kunnen slapen na de reis van gisteren. Kwart over negen zomertijd werd ik wakker. Heerlijk uitgerust na een verkwikkende slaap. Gerrit was al in de keuken aan het scharrelen met het ontbijt. Ik kon zo aanschuiven.

We doen het rustig aan, lekker rustig ontbijten, een beetje kletsen met Suzanne die nog zo ongeveer een weekje bij ons in het appartement woont voordat haar verhuizing in gang wordt gezet. Lekker een extra kopje koffie drinken, de internetkranten lezen in het Zweeds en in het Nederlands, rustig de tafel afruimen en het afwasje doen. Onszelf een 'Lagom' leefstijl aanmeten. Dat is wat we graag willen. 

We hebben vanuit Nederland best nog veel spulletjes meegenomen en die staan op dit moment allemaal in de tussenhal. Daar is het wat een chaos. Dat komt er vanzelf van, het opruimen van die spullen. We hebben eerst vanochtend een lange wandeling gemaakt naar het Viken. Het is hier prachtig weer, de zon schijn voluit en de lucht is prachtig blauw met witte wolkjes waar ik zo van houd!!

 De wandeling naar het Viken is altijd weer mooi. Het slingerweggetje en de prehistorische sfeer wanneer we bij de Vikinggrafvelden langslopen. Wat houden we daarvan Gerrit en ik.

 Het Viken is nog helemaal bevroren. Af en toen zien we er mensen ijsvissen. Aangekomen bij het Viken hebben we eerst heerlijk uit de wind op een stijger gezeten. We hebben zitten kijken maar vooral ook zitten luisteren. Het ijs maakt continu geluid, net alsof de ijsvloer beweegt en tegen de walkant aanbeukt waardoor het ijs gaat kraken.
 Er was niemand op het ijs, wij dus ook niet. Al zou het natuurlijk best wel kunnen want het vriest nog elke nacht licht tot matig.

De temperatuur was 1 graad maar door de harde wind voelde het wel als -10.
Gerrit 29-03
's Middags zijn we nog naar de bröderna Andersson gereden. Suzanne heeft daar een eethoek aangeschaft voor straks in het nieuwe appartement. Tijdens de koop druk overlegd met Fredrik die gewoon aan het werk was natuurlijk.

Thuisgekomen hebben Gerrit en ik nog een plekje gezocht voor de klok. Deze hebben we meegenomen in de auto. We hadden ons al voorgenomen deze in de tussenhal op te gaan hangen. Het ophangen van de Friese klok was een peulenschilletje. Echter het aan de praat krijgen van de klok....dat was een lange geschiedenis. Hij bleef maar steeds niet tikken. We moesten hem steeds wat verhangen waardoor hij wel langer bleef tikken maar uiteindelijk toch weer tot stilstand kwam. Toen de klok uiteindelijk liep zagen we dat hij helemaal scheef hing. Gerrit heeft daarom de slinger wat verbogen waardoor het nu mogelijk is dat hij blijft tikken en redelijk recht hangt. De klok is een Friesche Klok, een erfstukje. We hebben hem gekregen van Gerrit's moeder maar uiteindelijk komt de klok uit de familie van zijn vader of nog preciezer uit de familie van zijn opoe. Opoe kwam uit Overijssel, de vader van opoe, Hein van Dalen ook wel Hein de Paye genoemd,  heeft de klok gekocht. Oorspronkelijk droeg de klok uitsluitend schildjes. Wij hebben de schildjes vervangen door een Atlas figuur en engelen. We hebben gehoord dat dit de feestuitrusting van de klok is. De schildjes is meer de dagelijkse dracht. Wel, wij willen graag elke dag vieren en houden daarom de klok ook in zijn feestdracht. De klok heeft een bruidsrand  van witte bloemen om de wijzerplaat heen, de beschildering is vrij sober. Een echte protestantse klok zou je kunnen zeggen.

Ik heb de gewichten, een grote en twee kleintjes en het beslag nog even mooi gepoetst zodat de klok er nu glimmend bijhangt. Over de kast om het uurwerk heen hang een klokkleedje geborduurd door mijn schoonzus Hiltje. Ik heb gehoord dat je dit kleedje moet laten hangen en het geen jaarlijkse wasbeurt moet geven. Wat de rationale hiervan is dat weet ik niet. Dus.... geen wasbeurt en geen strijkbout over het kleedje maar zo uit de verhuisdoos weer over de klok.
Een oude klok in een oud huis. Dat past mooi!!

woensdag 28 maart 2018

Na 4000 km in 10 dagen zijn we weer thuis......

Gerrit en ik zitten beiden in een rode stoel in de erker en Suzanne is lekker aan het bankhangen.....We zijn thuis!!!
Wat een weken hebben we achter de rug! Het afscheid van Gerrit, mijn eigen afscheid en daarna de verhuizingen. Eerst van De Westereen naar Turnhout en omgekeerd daarna van De Westereen naar Undenäs en omgekeerd en weer omgekeerd. In totaal de afgelopen 10 dagen meer dan 4000 km gereden.  Pfff.......

Maandag en dinsdag waren we voor zeer kort weer even in Nederland om de aanhanger terug te brengen. Die hadden we immers gehuurd bij Titan Jelsum. Daarna op tafeltjes jacht geweest voor onze nieuwe woonkamer. We zijn goed geslaagd vinden we. In plaats van een statische tafel hebben we er nu drie waarvan twee in de vorm van een zwaard van een platbodem en een klein rond tafeltje. Kleine tafeltjes kun je gemakkelijk eventjes bijschuiven. De tafeltjes zijn van Nederlandse makelij van het fabrikaat Dutchbone. We zijn erg tevreden met hoe het staat.

Maar eerst even terug naar deze week. Maandag hebben we verder wat boodschapjes gedaan in Leeuwarden, dinsdag was voor ons de memorabele dag dat we ons hebben uitgeschreven uit Dantumadeel met als reden emigratie naar het buitenland. We wonen dus nu officieel niet meer in Nederland, niet meer in Friesland en niet meer in Dantumadeel. Gelukkig dacht ik eraan van dit bijzondere moment nog even een foto te maken
Het gemeentehuis in Damwoude
Gelukkig liep onze uitschrijving op rolletjes, we hadden werkelijk een zeer vriendelijke ambtenaar die ons huis in Zweden ook nog even opzocht in Google Maps. Officieel ter controle van het adres zo vertelde hij ons met een glimlach op zijn gezicht, volgens ons om zijn werk een aangenaam tintje te geven.......maar misschien zijn dat onze kritische gedachten. Henk en Chang konden niet zo pochen over de accuraatheid van hun aanmelding in Dokkum. Zij hadden zich het vuur uit de sloffen gelopen  om na hun verhuizing en vlak voor onze reis naar Zweden in Zwolle nog een stempel te verkrijgen bij de AID en daarna nog net op de vrijdagavond de spullen aan te leveren op het gemeentehuis in Dokkum. Met een zucht van verlichting dat het allemaal nog gelukt was hoorden ze de ambtenaar nog net zeggen dat geen bericht goed bericht was en dat ze na een week wachten mochten aannemen dat het in orde was. 9 dagen later toch even informeren in Dokkum of alles nu rond was......nee dus....men was vergeten de documenten aan de betreffende ambtenaar over te dragen. Het was ook erg druk geweest wegens de verkiezingen, was nog het excuus.... Maar er waren toch geen verkiezingen in Dokkum geweest?????
Maar ja...ergert u niet, verwondert u slechts....zou mijn moeder wel zeggen. We hopen voor hen dat hun inschrijving nu verder goed verloopt zodat zij de nieuwe buren kunnen worden in de straat waar wij twee jaar met plezier hebben gewoond.
Woensdagochtend vroeg zijn we afgereisd naar Zweden. Onze reis is goed verlopen. In Denemarken lag veel sneeuw, daar waren zeker winterse omstandigheden.
28-03 winterse omstandigheden in Denemarken
We zijn met de brug weer overgestoken naar Zweden, ook in Skåne lag nog veel sneeuw.
28-03 prachtig winterweer in Skåne
Na de brug is het altijd even doorzetten met betrekking tot het autorijden. Eerst een lang en saai stuk naar Helsingborg, daarna de E4 op naar Jöngköping, een stuk waar maar geen eind aan lijkt te komen. Eigenlijk wordt het pas weer leuk op de 195 langs het Vättern. Vandaag was het daar echt schitterend. Ik zei nog tegen Gerrit: ' Het is net alsof we een cadeautje krijgen van de natuur'. In het late middaglicht met daarin veel oranje achtige kleuren leek het allemaal zo mooi. Hieronder wat foto's die ik tijdens de reis uit de auto heb gemaakt. Ik was best moe vanwege een slechte slaap maar het laatste stukje van de reis kreeg ik weer nieuwe energie van al het moois dat ik zag.

Het ijs in het Vättern is alweer gesmolten.



Het Vättern vanaf de 195



en ik heb mijn eerste Kraanvogel op de foto kunnen vastleggen. Zie hier...
28.03 Kraanvogel bij Mölltorp

Net toen de zon wegzakte achter de horizon kwamen wij aan in Undenäs, het dorp waar we nu wonen, waar ons thuis is. Ondanks de vermoeidheid van het harde werken de laatste tijd en de vele indrukken tijdens het afscheid nemen van iedereen die ons dierbaar is hebben we een heel goede reis gehad, die we bewust hebben beleefd. Nu maar eens kijken wat de toekomst ons gaat brengen. 



Nog een lief kaartje gekregen van mijn buurvrouw Lia.


zondag 25 maart 2018

Weer naar Nederland.....

Het was gisteravond even piekeren over het tijdstip van vertrek. De overgang naar de zomertijd zat er even tussen. Vertrekken we om 3.00 uur of 4.00 uur. 3.00 uur zomertijd is eigenlijk 2.00 uur wintertijd. Na enige discussie hadden we besloten de zomertijd even te laten voor wat het is om om 3.00 uur wintertijd op te staan. Dat is vroeg dus vroeg gaan slapen allemaal. Gerrit heeft de wekker op zijn telefoon gezet en deze in de vliegtuigmodus gezet. De vorige keer namelijk werden we in de nacht voor vertrek wakker gerammeld door binnenkomende appjes van een van de kinderen. Dan duurt het een poos voordat de slaap er weer is vandaar. Na een nachtje rustig slapen ging dan de wekker. Snel de telefoon uitgedrukt en kijken op de klok, blijkt de telefoon automatisch op de zomertijd te zijn gezet en waren we ondanks alle voorbereidingen toch nog een uurtje te vroeg wakker. Wel dat laatste uurtje hebben we geen oog meer dichtgedaan dus daarom uiteindelijk kwart voor drie maar onder de douche. 
Het was nog donker toen we vertrokken. Tot aan Jönköping hebben we nationale wegen. We kwamen daarop zo op de vroege ochtend veel wild tegen op de weg o.a. een stuk of 5 vossen, een aantal reeën, een aantal hazen in het licht van de koplampen. Het is altijd flink uitkijken zo in het donker en het is fijner wanneer je een stuk weg hebt met wildhekken. Vanaf Jönköping is het leed geleden en was het ook licht. De rest van onze reis is prima verlopen.

 Bij Ljungby hebben we een chauffeurswissel gedaan.
 Hier zie je de parkeerplaats in het vroege ochtendlicht.
Chang en ik hadden gisteravond nog een proviandmand gemaakt en vanmorgen heb ik nog verse koffie gezet. Lekker voor onderweg! We konden deze keer zo de boot oprijden zonder oponthoud, het betere werk. Op de boot hebben we lekker gegeten in het buffet restaurant. In Duitsland was het   rustig op de weg,  's zondag rijdt het altijd lekker omdat er dan geen vrachtverkeer op de weg is. Half acht 's avonds waren we in De Westereen.
Morgen brengen we onze aanhanger terug bij Titan in Jelsum. Verder hebben we hier in Nederland nog een aantal boodschapjes te doen, het lijstje zit in mijn tas. Dinsdag hebben we nog een laatste gezellig avondje met Gerrit zijn oude collega's de senioren zal ik maar zeggen. Woensdag gaan we terug naar huis (:))

vrijdag 23 maart 2018

Van een behangetje ....naar een dagje Skövde...

Billingen
Terwijl we de afgelopen periode druk bezig waren met het voorbereiden van onze verhuizing ontstonden er  ook plannen voor de herinrichting van het woongedeelte (eetkamer en zitkamer) van ons huis. Daarvan maakten we tot nu toe niet zo heel veel gebruik, wat eigenlijk een beetje spijtig is omdat het wel mooie vertrekken zijn. 
De reden van het weinig intensieve gebruik is waarschijnlijk gelegen in het nog niet helemaal Feng Shui zijn van deze kamers. Eerder deze week hebben we de kamers omgewisseld en dat geeft al een heel andere beleving. We hebben ook bedacht een nieuw behangetje te plakken in deze vertrekken. Dat was nog niet zo gemakkelijk uitzoeken dat behangetje. Het moest namelijk bij de bestaande spullen passen. Zoals de bank, de karpetten die we er hebben liggen en het meubilair. Ik was het gehele assortiment zweedse behangsites al doorgeworsteld en kon maar geen behang vinden. In Nederland zijn we naar Ynte Visser in Damwoude geweest om daar gordijnstof en behang uit te zoeken. Dat is gelukt. De 30 meter gordijnstof moet ik nog transformeren in goed hangende overgordijnen, het behang plakken, daarmee heb ik deze week een start gemaakt. We hebben gekozen voor een traditioneel behang omdat dit past bij het karakter van ons huis. Het is een medaillon behang geworden met diepwarme kleuren in zachtgroen en goud. Een behang van Eiffinger.
Dat behang plakt voor geen meter. Dat had ik al bemerkt bij Femke en Louis. Ook zij hadden gekozen voor Eiffinger behang. Vliesbehang hoor je zo op de muur te plakken nadat je de lijm op de muur gerollerd hebt. Voordeel van vlies behang is dat het niet uitzet en er geen bubbels ontstaan. Zo vergaat het me althans wanneer ik de fijne Zweedse Duro behangen plak. Maar het Eiffinger behang zakt steeds weer van de muur af wanneer ik uitsluitend lijm op de wanden aanbreng. Dat doe ik overigens met zeker voldoende lijm. Oplossing is om ook het behang in de lijm te zetten. Dan gaat het veel beter maar dan ontstaan er toch ook weer luchtbubbels in het behang. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen maar het heeft veel tijd genomen. Een kamer is nu klaar en het ziet er mooi uit!!


De nieuwe gordijnen moeten nog komen.

 Toen ik rond 12.00 uur klaar was met behangen zijn we een uitstapje naar Skövde gaan maken. Daar gaan Suzanne en Fredrik namelijk wonen. Ze hebben daar in een heel mooie buurt een appartement kunnen huren. Hun appartement ligt naast Billingen, dat is een sport en vrijetijds omgeving op een berg waar van alles is te doen, langlaufen, alpine skiën, wandelen, zwemmen, tennis etc. En dat allemaal naast de deur. Nadat we het appartementencomplex van de buitenkant hadden verkend, er is immers nog geen sleutel, zijn we naar Billingen gegaan. Daar hebben we een heerlijke drie gangen lunch genoten in een hotel met een prachtig uitzicht over Skövde en omstreken.

Skövde
de Ski piste (foto Chang)

Uitzicht over Skövde (foto Chang)
foto Chang

foto Chang

foto Chang

foto Chang

foto Chang

foto Chang

foto Chang
Nadat we na de lunch nog een paar boodschapjes hadden gehaald zijn we weer terug naar huis gereden. De route  was prachtig en leidde ons langs het Viken bij zonsondergang.


Gezellig hebben we met elkaar in onze nieuw ingerichte kamer gezeten bij het open-haardvuur. Rond 19.00 kwam ook Fredrik bij ons. We hebben een Mysig fredagskväll.