Voor de derde dag op een rij hebben we prachtig voorjaarsweer bij winterse omstandigheden. De lucht is strakblauw en de temperatuur is zo om en nabij de 7 graden boven nul. We kunnen niet anders dan er lekker uitgaan voor een wandeling met onze sofa honden die bijna in de kachel liggen.
We kiezen ervoor een lange wandeling te maken en daarna de boodschapjes te gaan doen bij de ICA. Dat kan in ons dorp maar tot 15.00 uur vanwege de naderende paasdagen.
We starten op het kerkhof waar het altijd weer mooi lopen is. Onderstaande foto heb ik daar genomen, het is het uitzicht op de pastorie.
De wandeling voert ons naar Björknäs een soort zomerhuisjes omgeving (vakantiepark is een te luxe woord al staan er soms wel luxe huizen in zeker een luxe omgeving, qua natuur dan) Björknäs is eigenlijk een groot bos waar her en der huizen staan voor vrijetijdsgebruik. Björknäs is gelegen aan het Viken meer, het meer vlak bij ons dorp.We scharrelden al lopende mooi in de richting van het meer. We wisten dat er een klein haventje is met een badplaats. Daar waren we in de zomer al eens geweest en we wilden er nu ook eventjes kijken. Bij het haventje waren een aantal mensen. Een paar waren bij de vuurplek bezig met een vuurtje voor een winter bbq en een aantal mensen waren op het ijs.
Tot nu toe hadden Gerrit en ik nog geen stap op het ijs gezet omdat we geen idee hadden hoe dik en betrouwbaar het ijs is. Nu we gezinnen met kleine kinderen op het ijs zagen durfden ook wij de stap te nemen. Ondertussen hadden wij al bemerkt dat het elke nacht tussen de -7 tot -10 graden vriest.
Het wandelen op het Viken geeft een beleving over de omvang van het meer. Overal om ons heen zagen we ijs, zover we konden kijken. Enorm!!
Was het in het bos lekker warm om te lopen zo met de voluit schijnende zon, op het meer blies de koude wind door mijn dikke vest heen. Dus goed doorlopen zo op het ijs. De gedachte kwam op om zo over het ijs naar Näs te lopen en daarna van Näs weer naar ons huis.
Het verwondert ons dat er niet geschaatst wordt op het ijs, ook geen ijszeilen of i.d. terwijl dat prima zou kunnen. Het enige vertier dat we ontdekken is mensen die aan het ijsvissen zijn.
Zo lopend op het meer denken we dat na elke volgende bocht ons dorpje Näs te zien zal zijn. Na al verschillende bochten te hebben genomen en nog geen Näs te zijn tegengekomen besluiten we de walkant weer op te zoeken. Onze honden trekken ook steeds aan de riem, waarschijnlijk hebben ze koude poten van het lopen op het ijs. Wij vinden het ijswandelen een beetje spannend. Steeds horen we namelijk scheuren in het ijs trekken. Het is een soort knappend geluid, de ene keer ver weg, de andere keer dichtbij. Soms trekt er een scheur daar waar je precies staat en dan is het wel even schrikken.
Op onderstaande foto de plek waar we weer vaste grond onder de voeten krijgen.
Bij die plek is een bankje aan de walkant. Daar gaan we lekker even ziten, genietend van het schitterende uitzicht.
Onderstaande foto heb ik genomen net voorbij Näs. We zagen in het land drie reeën lopen en achter die reeën, als je goed kijkt, zie je ook nog eens twee kraanvogels. Scherper dan dit kon ik ze niet fotograferen helaas.
Drie uur waren we pas weer thuis, na ongeveer 12 km wandelplezier. Wat een leuke belevenis en bijzonder dat we dit meemaken zo op de laatste dag in maart. Vanavond thuis ontdekte ik een filmpje tussen de foto bestanden, hoe ik dit gemaakt heb weet ik niet, de foto's zijn genomen met onze nieuwe camera en ik moet nog wat uitzoeken hoe die werkt. Ik plaats het filmpje in deze blog omdat het een mooie impressie geeft van het wandelen op het ijs.