En toen was de kerst alweer voorbij en zitten we in de 'Mellan dagarna' (de tussendagen zou je kunnen zeggen). Wanneer we nu mensen tegenkomen is de groet ' god fortsättning' (een goede voortzetting).
Onze kerst was eenvoudig en gezellig. F en L en Julian kwamen net als Greetje zaterdag aan Fr. en S kwamen op eerste kerstdag. Gerrit en ik hadden de week voorafgaande aan kerst alle voorbereidingen getroffen. Het kerstdiner was dit jaar eenvoudig met een soep, weinig vlees veel groente en een toetje, wederom was het meer dan genoeg. De cadeautjes waren klein in kosten en formaat maar erg leuk. Wat hebben we genoten van Julian die wel de hele dag kan spelen met zijn auto's. Het eerste woordje dat hij kan zeggen is 'mem' het tweede woordje is 'auto'. 'Heitie' is echt een moeilijk woord om uit te spreken, dat slaat hij vooralsnog even over :-)
Kerst bracht ons dit jaar twee puzzels. Elk jaar hebben we er wel eentje op de tafel liggen. Wie zin heeft kan even puzzelen. De eerste puzzel was in één dag klaar. De tweede puzzel is iets groter en heeft in de afbeelding die erop staat de sfeer van de 'nachtwacht'. Die puzzel is een heel eind heen klaar maar nu moeten we al het zwart nog doen. De animo is daarmee duidelijk aan het afnemen.
We zullen zien of die puzzel af komt want anders blijft hij liggen voor Gerrit en mij. We zullen zien!
De eerste kerstdag was het buiten sprookjesachtig (zie bovenste foto). Oh wat was het mooi. Alles was wit, niet zozeer door een grote hoeveelheid sneeuw maar door de rijp aan de bomen en de rest en een weinig sneeuw.
Wel echt het 'White Christmas' gevoel. We hebben met elkaar een mooie winter wandeling gemaakt.
's Avonds keken we een film 'The Greenboek'.
The Greenbook is een film die gaat over een zwarte (ik heb een hekel aan het woord zwart maar ik meen correct te schrijven in de termen zwart/wit) pianist die een tournee gaat maken door het zuiden van de VS. Om die reis te kunnen maken heeft hij een chauffeur nodig en zo komt hij in contact met Tony Lip een Italiaans-Amerikaanse uitsmijter die kortdurend even andere inkomsten nodig heeft. De film toont wat de zwarte pianist en zijn chauffeur zoal tegenkomen aan obstakels op dit tournee en hoe hun relatie zich ontwikkelt.
Het is een indrukwekkende film. Overigens bestond er echt zo'n Greenbook (1936-1967). Het was een soort van reisgids voor zwarte mensen. Zo kon men tijdens een reis accomodaties uitzoeken die zwarte mensen zou accepteren. Het boek is samengesteld door Hugo Green (1892-1960), een zwarte postbeambte die in Harlem (NYC) woonde.
de bios
Op de valreep toch nog een weinig buitenverlichting aangebracht over de takken van de gesnoeide kerstbomen die langs de entree waren gewikkeld. Als welkom voor de kinderen.
De 'Mellandagarna' trekken rustig aan ons voorbij. We hebben lange ontbijtjes met veel koffie. Julian werd helaas ziek met hoge koorts. Gelukkig hebben we de puzzel zodat we ons prima vermaken. en is hij nu alweer wat aan het opknappen!
Voor het nieuwe jaar hebben we zelf geen speciale voornemens. We willen graag één ding en dat is dat het vrede gaat worden. Oorlog is onzin en kent alleen maar verliezers en ook zoveel mensen die met een groot verlies achterblijven. Het duurt generaties voordat die verliezen weer tot rust kunnen komen.
Het zal zo zijn dat velen deze jaarwisseling stilstaan bij het onderwerp vrede. Wat zou het mooi zijn dat dit zou leiden tot een wereld als een meer vredevolle plek om met elkaar te leven.
Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd......
PS: Buurvrouw Annie, onze hartelijke felicitaties met je 80e verjaardag!!
We hebben al bijna de hele dag de mondhoeken achter de oren zitten, zo genieten we van het goede bericht dat we vanochtend van H en Ch kregen over de uitslag van de controle van Emke haar heup. De behandelend arts in het UMCG vond dat Emke's heup er fantastisch goed uitzag!! Had niet beter gekund. Nu, zo vertelde hij, mag de spreidbeugel af. Na bijna een jaar behandeling kan ze zich nu in alle vrijheid bewegen. Dit is echt wel een heel mooi kerstcadeau! En wat heeft ze het goed gedaan in de gipsbroek en later in de beugel. Wat fijn!
Helemaal verheugd gingen Gerrit en ik op weg om deel twee van de kerstboodschappen te halen. Dat nam toch nog wel even twee uurtjes in beslag. Daarna thuis de boel opruimen in de kasten en toen was het tijd voor de kerstbomen.
Weken geleden kochten we al onze eerste kerstboom bij de ICA in ons dorp. Een mooie spar. Gisteren kochten we een van de laatste julgranen, een Kungsgran ook nog wel, bij de ByggMax. We hadden namelijk bedacht dat we een klein boompje in de woonkamer wilden hebben en ook een kleintje in de keuken. De bomen komen beide op een tafeltje te staan. Dat doen we anders nooit maar nu Julian kan lopen willen we hem heel graag de ruimte gunnen, bovendien is Femke bang dat hij alle ballen uit de boom zal plukken, vandaar.
Van de twee bomen hebben we daarom de onderkant afgezaagd, we gebruiken alleen de top van de bomen. De takken van de onderkanten gaan we nog gebruiken voor het decoreren van de hekjes bij de voordeur.
Thuis heeft Julian de onderste ballen al uit de boom gehaald. Gelukkig hebben wij geen onderste ballen, alleen maar bovenste nu we geen onderste deel van de boom in de kamer hebben staan, alleen maar het bovenste :-)
De boom in de woonkamer ziet er nog wel redelijk normaal uit al oogt hij wel wat smal. In deze boom hebben we nu zo ongeveer de helft van onze decoraties hangen, de mooie wel te verstaan.
De boom in de keuken, zoals ik schreef een van de laatsten in de verkoop dus veel keuze hadden we niet, is echt de lelijkste boom die we ooit hebben gehad. Hij heeft in de top twee verdiepingen, dan is er even niets en onderaan is dan nog eens een verdieping. In deze boom hangt nu de rest van de decoraties. Bijzonder is de piek, die is nog uit de tijd van mijn jeugd! Dat is dan wel weer leuk dat we deze piek weer eens gebruiken. Gerrit en ik hebben echt ons best gedaan om de boom mooi te decoreren. Je vraagt je nu wellicht af waarom we niet een klein mini kerstboompje hebben gekocht. Wel dat was ook de bedoeling maar zo'n mooi klein mini boompje konden we in de winkels niet vinden. De bossen staan er vol mee maar daar hoef ik Gerrit niet mee aan te komen. De bomen in het bos die zijn van iemand, zo'n boom eruit halen is stelen. Einde discussie! En zeg het nu zelf, een gestolen kerstboom in je huis dat wil toch niemand. Ik ben het met hem eens.
de kungsgran
Het is misschien een beetje laat maar zo komen ook wij nu dan toch ook echt in de kerstsfeer.
Buitenverlichting daar hebben we het samen over gehad, dat doen we dit jaar niet. Er is schaarste aan energie en de buitenverlichting (die we anders heel leuk vinden) weglaten is het minste wat we kunnen doen. Wellicht volgend jaar weer, we zullen zien.
Elke dag liggen er een aantal kerstkaarten in de brievenbus. Iedereen die eraan heeft gedacht ons een kaart te sturen willen we hiervoor heel hartelijk danken, zeer gewaardeerd. Zeker in deze tijd is het goed elkaar het goede toe te wensen. Dat kun je niet vaak genoeg doen.
Ik stuur aan iedereen die het tot zich wil nemen als kerstwens dit kerstlied zo fantastisch mooi gezongen door Rickard Söderberg. (zet het beeld wel even op groot door op het vierkantje rechtsonder te klikken)
Vrede en alle goeds
Gerrit en Johanna
Hier nog de tekst van het lied:
O heilige nacht, o heilig uur voor de wereld O helga natt, o helga stund för världen
Toen daalde de Godman naar de aarde af Då Gudamänskan till jorden steg ned
Om te boeten voor de misdaden en zonden van de wereld För att försona världens brott och synder
Voor ons leed hij de pijn van de dood För oss han dödens smärta led
En de straal van hoop gaat door de wereld Och hoppets stråle går igenom världen
En het licht glinstert over land en zee Och ljuset skimrar över land och hav
Mensen, val nu neer Folk, fall nu neder
En groet graag je vrijheid Och hälsa glatt din frihet
O heilige nacht O helga natt
Je redding voor ons gaf Du frälsning åt oss gav
O heilige nacht O helga natt
Je redding voor ons gaf Du frälsning åt oss gav
Want de redder heeft onze zware banden verbroken Ty frälsar'n krossat våra tunga bojor
Onze aarde is vrij, de lucht is nu open Vår jord är fri, himlen öppen nu är
Uit je slaaf zie je een geliefde broer Uti din slav du ser en älskad broder
En zie, je vijand wordt verliefd op je Och se, din ovän blir dig kär
Vanuit de hemel bracht de redder ons vrede Från himlen bragte frälsaren oss friden
Voor ons daalde hij af in zijn stille graf För oss han nedsteg i sin stilla grav
Mensen, val nu neer Folk, fall nu neder
En groet graag je vrijheid Och hälsa glatt din frihet
Zondag was er nog niets aan de hand. Het was een tamelijk grijze dag en we hadden zin om even naar Hjo te gaan naar Fr. en S. Daar hadden we het de hele middag gezellig! We zaten er heerlijk bij het haardvuur van hun nieuwe houtkachel. Hun hond Sevs vindt dat ook helemaal geweldig en springt op de stoel die het dichts bij het vuur staat om er vervolgens naar te kijken alsof het een TV beeld is. De kachel helpt hen de winter door en voor ons allen geldt dat het voor de portemonnaie wel heel fijn is dat het nu weer een beetje warmer is buiten.
Maar dan de maandag. Het is de week voor kerst en als alles meezit komen de meeste kinderen dan bij ons thuis. Helemaal compleet zullen we niet zijn omdat H en Ch en Emke net terug zijn naar NL.
Gerrit en ik zouden deze week gebruiken voor het klaarmaken voor ontvangst. Dus de eerste dagen aan de poets en alle kamers klaarmaken en daarna boodschappen halen en presentjes voor onder de kerstboom. Dat was de planning.
De poets verliep anders dan meestal. 'Meestal' is bij mij beginnen aan de klus en stoppen als het klaar is. Ik begon met de badkamer boven en dat ging nog redelijk al bemerkte ik dat ik er hondsmoe van werd. Een vreemde uitdrukking overigens want onze Gösta ligt veel in zijn mand te dommelen maar of hij ook echt moe is dat zou ik niet weten. Wanneer we hem een stukje spek aanbieden vliegt hij zijn mand uit .....dus hondsmoe????
Maar goed na de badkamer toog ik naar de voorste slaapkamer. Gerrit stofzuigen en ik met het poetsdoekje en een sopje. Daar ging het mis. Ik kon niet goed meer op mijn ene been staan en ook niet meer rechtop. Krom ging gelukkig goed zodat ik het grondwerk nog wel kon doen. Ik deed ook nog de tweede slaapkamer en toen we daar samen het bed stonden op te maken zei ik tegen Gerrit dat ik het voor gezien hield. Pijn in de rug, pijn in mijn rechterbeen en niet meer rechtop kunnen staan. Ik kreeg van Gerrit een handjevol pijnstillers (en hij zei nog iets over L3- L4 ) en daarmee bracht ik de maandag door op de bank wel te verstaan. Toen ik dinsdag uit bed stapte voelde ik me wel weer redelijk. Gerrit ging na het ontbijt en de wandeling beneden stofzuigen en ik ging onze woonkeuken soppen. Ik paste het tempo wel een beetje aan en voelde me ontevreden over de voortgang van dit proces. Toen ik bijna alles had gedaan besloot ik dat het stop was voor dinsdag. Ik voelde me niet lekker en had het bovendien heel erg koud.
Gerrit zette een kopje thee en ik lag op de bank te klappertanden.Ik kon maar niet warm worden ook niet met mijn dikke vest aan. Oh. oh dacht ik straks heb ik Covid of de griep.(voor beiden zijn we gevaccineerd) en valt de hele kerst met de kinderen erbij in het water. Ik voelde me heel erg beroerd van die gedachten en van mijn lichamelijke conditie. Toch kon ik ook niet aan Gerrit uitleggen wat er nu aan de hand was, Ik had geen keelpijn, geen verkoudheidsklachten, wel een beetje hoofdpijn. en natuurlijk nog de rugpijn en de pijn in mijn been (al was die wel veel minder dan de dag ervoor).
Ik ben naar bed gegaan om op te warmen en ik viel gelijk als een blok in slaap. Na een uurtje maakte Gerrit me wakker en ben ik weer naar beneden gegaan. Ik had het niet meer koud maar af en toe heel erg warm (van de paracetamol). Gerrit wilde nog even mijn temperatuur meten maar de thermometer weigerde dienst. Beneden heb ik de rest van de dag lusteloos op de bank gelegen.
Gösta vindt het allemaal heel vreemd met mij. Heel vaak komt hij zijn mand even uit en loopt hij naar me toe en me met zijn grote neus te beruiken. Ik krijg dan een likje en daarna gaat hij weer in zijn mand.
Hij houdt mij ook vandaag (woensdag) continu in het vizier.
Vandaag gaat het alweer een stuk beter. De pijnstilling voor mijn rugklachten werkt goed, ik kan nu weer rechtop staan, mijn been werkt aardig en ik voel me niet meer ziek. Wat het is geweest......geen idee. We zijn samen boodschappen gaan halen in Mariestad en we hebben de kerstpresentjes gekocht. Wanneer alles goed blijft gaan, zetten we morgen de puntjes nog even op de i. Het is natuurlijk niet zo, zoals ik het had willen hebben maar ik denk dan maar aan wat mijn moeder vaak zei: ' As it net kin sa as it mat dan mat it mar sa as it kin.'
Ik wens jullie veel sterkte met de kerstdrukte, doe het vooral rustig aan zou ik zeggen :-)
Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd......
We belanden alweer aardig in ons eigen ritme. Vanochtend zaten we om half tien aan de ontbijttafel en om half één zaten we er nog. Zo lang doen we natuurlijk niet over het daadwerkelijke eten, dat hebben we in een half uurtje achter de kiezen. Maar nadien zitten we de krant even te lezen en vandaag zat ik te breien.
Ik heb het breien aan mijn dikke vest weer opgepakt. Nu het zo koud is wil ik mijn dikke vest wel gebruiken. Deze zomer of misschien wel het voorjaar was ik daarmee begonnen maar het breiwerk raakte in het slob. Ooit had ik dat ook met een vest van Henk, toen ik dat weer oppakte zaten de mottegaten erin en kon ik weer helemaal overnieuw beginnen. Dat vest was dan ook van echte Alpaca wol. Dit vest niet, dit is voor de helft plastic en voor de andere helft iets anders. Correctie het is helemaal plastic.
Wanneer ik zo zit te breien heb ik wel een aardig breiritme al zeg ik het zelf. Mijn ene been tikt altijd de maat, daar kan ik niets aan doen. Zet ik het been stil dan gaat het breien veel langzamer. Vandaag dacht ik ineens dat ik wellicht ook wel iets sneller zou kunnen breien. Mijn breiwerk wordt namelijk in ribbels gebreid en dat schiet niet op. Over dat snelbreien zocht ik wat op, op het internet. Er blijken allerlei filmpjes te zijn die gaan over snelbreiers. Het is zelfs zo dat de Nederlandse Mirjam Tegels de snelste breier van de wereld is, ze breit 118 steken in één minuut, dat zijn bijna 2 steken per seconde. Kijk maar eens hoe snel dat gaat. Ik kwam ook nog een filmpje tegen van de Shetland knitters (1935-1945), die dames konden 200 tot 300 steken per minuut breien. Het gaat sneller dan het oog kan volgen. Om mijn persoonlijke tempo wat te stimuleren heb ik wat snelbrei cursussen op internet gevolgd vandaag. Daaruit blijkt dat ik al veel dingen goed doe. Ik hanteer namelijk sinds geruime tijd de continentale techniek. Dat wil zeggen dat ik de draad door de linkerhand laat geleiden. Zo heb ik het van mijn moeder niet geleerd. Zij leerde mij de Engelse techniek van insteken, draad omslaan (met de rechterhand), doorhalen en af laten gaan. Voor snelbreien is die techniek minder geschikt, er zit teveel beweging van de handen in en bewegen kost tijd! Bovendien zo zeggen de cursussen moet ik met korte punten breien en ook dat doe ik al. Ik brei dus nu continentaal en met korte punten. Verder moet ik met metalen naalden breien. Hierbij ga ik in de fout want mijn rondbreinaalden die zijn van hout. In de cursussen wordt gesteld dat ik veel moet oefenen. Wel dat heb ik volgens mij al gedaan. Toch gaat mijn tempo niet omhoog. Ik besloot om het even met Gerrit te overleggen. Hij ziet het nut van sneller breien niet in. Dat maakt hem onrustig zegt hij (Hij denkt dan aan zijn beppe die ook heel snel kon breien, tijdens het breien om zich heen keek en hem corrigerend toemompelde.) Ik zit nu op één steek per seconde en als het meezit één steek in een korte seconde. Ik bemerk dat het streven naar sneller me ook meer moe maakt waardoor ik vaker het werk wegleg en iets anders ga doen. Ik berust er nu maar in die ene steek per seconde, dat is toch mooi 60 steken per minuut. Een Shetland knitter hoef ik niet meer te worden, ik ben nu met pensioen.
De aanhanger..... om het maar even over iets anders te hebben, hadden we in Lindesberg laten keuren en daar werd hij afgekeurd op het rechter wiellager. Dat hadden we niet verwacht want enige jaren terug werd hij daar ook op afgekeurd en toen hadden we nieuwe wiellagers laten monteren. Nu was er dus weer een lager dat lawaai maakt. Dat is altijd even balen want je moet dan repareren binnen een bepaalde tijd en dan weer naar de herkeuring. Die herkeuring kost je 35 euro extra en die zou je je liever willen besparen.
Toen we dinsdag weer naar huis gingen hebben we de aanhanger meegenomen en in Töreboda laten repareren. Dat ging reuze snel en goed en aansluitend op het halen van de aanhanger konden we ook weer naar het keuringsstation. Goedgekeurd! Gelukkig maar want zonder aanhanger kunnen we niet.
Verder hebben we vandaag een lange wandeling gemaakt en nog wat tochtstrip geplakt rond tochtende deuren. Ook hebben we de oven even naar voren gehaald om te zijkanten en de oven omgeving te reinigen. We kunnen nu weer schoon koken en bakken met de kerst.
Dit was het weer voor de zaterdag, heb het goed en ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons!
Hartje winter hebben we momenteel en koud dat het is. Soms denk ik wel even wanneer ik buiten ben aan mijn thermo onderkleding die ik droeg tijdens de skivakanties van voorheen. Tot nu toe heb ik die nog niet gebruikt maar wanneer het doorgaat met deze lage temperaturen dan duik ik de doos met skikleding in. Behalve koud is het buiten ook erg mooi. Vooral wanneer de zon schijnt maar dat is lang niet altijd. Nu ik dit schrijf is de wereld heel erg klein en ligt alles buiten verhuld in de mist.
Gösta, onze hond van de Schotse Hooglanden, vindt het prachtig en hij wordt heel speels in de sneeuw.
Samen met H en Ch en Emke hadden we nog een paar heerlijke dagen in Undenäs. Henk bakte nog een taart, een Peer Frangipane. Heerlijk, gisteren aten we de tweede helft van de taart als toetje, in heb er de hele nacht van genoten :)
Vanochtend zijn ze al vroeg vertrokken. Drie maanden zijn ze in Zweden geweest en dan nu weer terug naar Fryslân.
Dat zal voor iedereen wel weer even wennen zijn. Maar ja, er zijn diverse afspraken die nagekomen moeten worden. Dus 'hoppa' alles in de auto en rijden maar. Ik hoop maar dat ze niet al te zeer last hebben van de winterse omstandigheden op de weg.
Kijk daar gaan ze...... Nu is het weer stil in huis. We hebben eerst maar even met F en L en Julian gebeld. Femke is vandaag jarig. Een feestelijke dag is het niet zo want ze heeft de griep, al meer dan een week lang en het wil maar niet beteren. Nog een weekje en dan komen ze deze kant op, ik hoop maar dat ze dan wel beter is.
Vandaag zullen we onze eigen draai weer zoeken. Straks eerst de aanhanger ophalen van reparatie om daarna naar de keuring te gaan en wellicht een paar boodschapjes. Of even naar de Återvinning met het gesorteerde afval. We zullen zien. De dag komt wel om!
Heb een goed weekend en ontvang allen een hartelijke en vredevolle groet van ons.
Behalve hard werken aan de klus van de vloer is het zijn hier ook gezellig. 's Ochtends beginnen we de dag met een ontbijtje, heel simpel want het leven speelt zich hier af in een klein verwarmd kamertje achter in de garage. Daar staat een camping tafeltje en vier klapstoeltjes. Na het ontbijt worden de stoeltjes ingeklapt zodat Emke er kan spelen. Maar ondanks deze eenvoud is het gezellig met een kopje koffie, een stukje brood met kaas en altijd even praten over het werk van de komende dag en even aandacht voor de kleine meid.
Aan het einde van de dag zitten we altijd even in Bosse. Daar brengt ook Gösta zijn dag door na de wandeling en hij vindt het gezellig wanneer iedereen er is. Dan gaat hij ook eten en drinken.
Emke beweegt steeds meer. Ze is in deze periode gaan zitten en gaan staan en nu is ze zover dat ze voorzichtig eens een stapje zet en dat ze gaat klimmen. Gisteren zat ze ineens boven op de tafel om vervolgens richting de chips te schuifelen. Wel die handvol chips die mocht ze natuurlijk niet allemaal opeten maar het was wel even een hilarisch moment.
Eigenlijk werd er voor vandaag en voor morgen veel sneeuw verwacht. We vonden dat deze keer iets minder leuk omdat we Bosse nog naar huis moeten rijden. Gelukkig is die sneeuwverwachting bijgesteld. Ik zie voor de rest van de week geen sneeuwvlokken meer onder de wolkjes hangen als ik naar de weerapp kijk.
Morgen gaan we naar huis, vandaag kregen we ongeveer drie cm sneeuw. Zo zag het eruit toen ik tussen de middag even een pauze nam en door het raam van de camper keek.
Prachtig hoor dat alles nu wit is. Dan lijkt de wereld zo rein, en het bijzonder gevoel dat je als eerste door de vers gevallen sneeuw loopt. Dat gevoel zul je zeker zelf ook wel herkennen. Wanneer ik daar dan zo loop blijf ik vaak even stilstaan en kijk ik om me heen. Ik dacht vanochtend dat het beeld zoals ik dat vandaag zag niet zo heel veel zal verschillen van het beeld van een 100 jaar geleden. Een niet veranderend landschap. Mooi vind ik dat zo.
De rest van de dag ben ik bezig geweest met opruimen buitenom. Voor het huis stond het vol bouwafval en achter huis daar hadden we de zagerij. Je wilt niet weten hoe het er daar uitzag. Toen ik voorhuis klaar was met opruimen en mijn pauze had genomen had Henk de zagerij al opgeruimd. Dat viel eventjes mee voor mij!
In de namiddag hebben we het laatste stuk vloer klaar gemaakt voor het inbrengen van de waterleidingen van de vloerverwarming. Klaarmaken houdt in dat we de overgang van vloer en wand moeten afplakken met folie. Dit is om lekkage lucht onder de vloer te voorkomen. Onder de vloer moet eigenlijk een onderdruk ontstaan, goed voor de ventilatie, vandaar dat afplakken. Daarna leggen we de warmteverdeelplaten neer en daarin komt dan de vloerverwarming. Toen dat allemaal klaar was heeft Gerrit de laatste slangen van de gang en de hal aan de verdeler gemonteerd. Nu zijn alle vertrekken verwarmd. Er kunnen nog twee leidingen worden gekoppeld, die van de badkamer en die van de WC. Dat komt later, die leiding gaan door beton lopen omdat dat betegelde vertrekken gaan worden.
Helemaal klaar is het nu nog niet want de boel moet nog worden aangestuurd. Uiteindelijk kan dit met een app waarmee alle vertrekken in het huis afzonderlijk kunnen worden geregeld. Dat komt allemaal nog in een latere fase van de klus. Voor nu hebben we het systeem handmatig ingesteld en de stooklijn aangepast voor de vloerverwarming. Zo komt het huis de winter wel door. De buren van H en Ch houden een oogje in het zeil.
Morgen stappen we ons eigen leven weer in en daar kijken we nu ook wel naar uit!
Ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.....
Het is nu echt serieus winter, niet alleen bij Henk en Chang maar ook bij ons in Undenäs. De weerapp voorspelt voor volgende week bij Lindesberg temperaturen tot minus 16 gr. C. H en Ch wonen nog ietsje noordelijker en door de ligging van het dorp is het vaak kouder dan in Lindesberg. Waar zij wonen kan het zomaar minus 18 gr. C. worden. Dat is echt koud! Maar, het ziet er prachtig uit. Hieronder enkele foto's.
Het water in het meer is nog warm
Wel is dat mooi of is dat mooi, zo'n stevige wintertooi..... Er werd ook nog een hoeveelheid sneeuw verwacht maar in de laatste berichten zie ik die sneeuw niet meer terug. Ik hoop dat we na het weekend Bosse op een goede manier thuis kunnen krijgen.
Elke dag begin ik met een wandeling met Gösta en dat is onder deze omstandigheden echt genieten. Al moet ik er eerlijk bij vermelden dat wanneer de temperaturen onder de minus 10 gr. C. zakken, ik de wandeling iets korter maak. Dan is het me bijna te koud om stil te staan en te wachten tot hij z'n plas klaar heeft. Maar eruit gaan met hem dat doe ik zeker.
Wat is het nu toch heerlijk dat het deze week gelukt is de verwarming in het huis te installeren. Het was nog even zoeken naar de juiste stooklijn en de watertemperatuur. We hebben de thermometer uit Bosse maar even in het huis gezet. De verwarming staat nu afgesteld op 14 graden en dat is zo ongeveer de gewenste temperatuur die H en Ch bij hun afwezigheid willen instellen. De klusperiode is nu bijna voorbij. In december hebben ze een aantal afspraken in NL staan en dat moet natuurlijk doorgaan. Jammer is het dat ze dan met kerst niet thuis zijn maar we hebben er nu al een heel intensieve en gezellige tijd opzitten met elkaar.
Vandaag hebben we ook nog stevig geklust. De hele vloer ligt er nu in en wat is dat een ander gezicht. Gerrit moet in de hal en in het gangetje nog bochten frezen, dan kunnen we daar de verwarming slang ook inbrengen en kan deze worden aangesloten in de verdeelkast. Op de foto hieronder wordt er gewerkt aan het monteren van de laatste vloerplaat.
En daar ligt ie dan....
We moeten nu allemaal onze lijven even laten uitrusten want het 'pijntje hier en daar syndroom' speelt aardig op na al die weken hard werken. Daar hebben we de komende tijd mooi de tijd voor, dat komt wel weer goed.
Jammer hè dat 'we' eruit liggen in het WK! Wij konden ook even kijken gisteravond. De buren van H en Ch hadden ons uitgenodigd om bij hen de wedstrijd te kijken. Voorafgaande aan de wedstrijd kregen we een heerlijke maaltijd aangeboden en zo hadden we zomaar een heel gezellige avond. Bijzonder dat ze het zo treffen met hun nieuwe buren.
Die buren hebben zelf ook jonge kleinkinderen en het oudste kindje speelt heel graag met Emke. Zij had voor Emke haar verjaardag ook nog een cadeautje bij oma gebracht. Hoe lief!
Het voetballen zelf was niet het meest inspirerend, heel jammer. Twee uurtjes kijken naar verdedigend voetbalspel. Ik had ze de zege gegund en voor Van Gaal ook wel maar bij elke wedstrijd had ik het gevoel dat Oranje niet het winnende elftal zou zijn, ze speelden (nog) niet superieur.
Het is de bedoeling dat we morgen (zondag) of maandag weer naar huis toe gaan. Ik hoop dat het me dan lukt om weer veel regelmatiger een blogje te schrijven.
Voor nu wens ik iedereen een heerlijk weekend toe en ontvang een hartelijke en vooral vredevolle groet van ons!
En wij werken rustig door en ik moet zeggen dat het aardig lukt. Er ligt al heel wat nieuwe vloer in het huis en Gerrit heeft de rondingen voor de keerpunten van de leidingen van de vloerverwarming en de ruimte voor de retourleidingen erin gefreesd. Met dat laatste hadden we nog een punt van zorg. Onder- en net voor de keuken moesten drie retourleiding lopen. Die retourleiding kruisen de sleuven van de aanvoerleidingen. We hadden dit stuk vloer wel extra ondersteuning gegeven door middel van dwarsbalken maar we hadden er alledrie geen goed gevoel bij. Door al dat frezen is de vloer erg dun geworden. We hebben dit stuk vloer er weer uit gehaald en er spaanplaat in gelegd zonder voorgefreesde sleuven. Hierin kan Gerrit nu de sleuven voor de retourleiding aanbrengen en zo blijft de vloer steviger. Het was wat extra werk maar nu hebben we er geen zorg meer over en dat laatste is belangrijk.
Hier gaat het eerste stukje slang de vloer in, uitgevoerd door de baas zelf
de verdeelkast waar alle leidingen (aanvoer en afvoer) moeten worden aangesloten
500 meter slang voor in de sleuven
Het aanbrengen van de vloerverwarming is op dit moment wel een race tegen de klok. Of misschien moet ik wel zeggen een race tegen de invallende winter. Vorige week was de temperatuur steeds zo'n 0 tot 5 graden boven het vriespunt. We hadden op de weerapp al gezien dat er vorst op komst is. De verwachting was 5 minus graden. We dachten deze kou te kunnen overbruggen door het maximaal openzetten van de nog bestaanden verwarmingselementen in bijkeuken en garage. Toen we echter na de lunchpauze weer op de klus arriveerden vertelde de toegesnelde buurman dat het de afgelopen nacht minus 12 was geweest. Dat is te koud zo zonder verwarming. We zijn vandaag al de weerlicht begonnen met het intrappen van de leidingen voor de vloerverwarming in de sleuven van de nieuw aangebrachte vloer. We hebben nu drie ringen liggen en die zijn ook aangesloten op de verdeler. Op dit moment is het half tien 's avonds en zijn Gerrit en Henk nog bezig met het in bedrijf stellen van die drie ringen. Het blijft nog spannend of het gaat lukken. Zo aan het einde van de middag moesten we nog hals over kop naar Örebro voor leidingstoppen op de ventielen die we nog niet hebben aangesloten (omdat we die nog moeten leggen). De drie ringen zitten nu vol water en zijn ontlucht.
Gerrit monteert de eerste aanvoerslang
de buizen die uit de warmtepomp komen (aanvoer en retour) die nu inmiddels door de loodgieter zijn aangesloten op de verdeler
Genoeg over de techniek nu. Het afgelopen weekend hadden we een feestje, Emke werd één jaar. En wat een eer dat die verjaardag bij ons thuis gevierd ging worden. We hadden een heel gezellige dag in een lang weekend deze keer want we waren op donderdag al naar ons huis gereden. Emke was niet helemaal fit, ze had een beetje koorts. Gelukkig had ze op haar verjaardag weer een beetje energie, nu zit ze onder de vlekken. Gerrit denkt dat het een kinderziekte is (vierde of vijfde).
Natuurlijk was er ook een verjaardagstaart op haar verjaardag. Heit en mem hadden een heerlijke appeltaart gebakken waarop een grote gouden ÉÉN stond. Ze heeft prachtige cadeautjes gekregen en vele felicitaties. S en Fr. kwamen 's middags ook nog en zo hadden we zomaar een huis vol. Zo'n eerste verjaardag is altijd een hele belevenis voor zo'n klein kindje. 's Avonds viel ze dan ook al een blok in slaap (en wij na het kijken naar het voetballen ook).
Vanochtend (maandag) zijn we weer vertrokken naar de klus. Bij ons in Undenäs was het droog en koud maar toen we door Tiveden reden werd de wereld alsmaar witter.
Toen we Örebro voorbij waren kwam zelfs de zon tevoorschijn en daarmee werd het fantastisch mooi winterweer.
Ik hoop voor nu dat de winter eventjes aanhoudt, het voelt zo heerlijk die frisse winterkou!
Nog meer hoop ik dat het lukt om de nu aangesloten vloerverwarming vanavond aan te krijgen zodat we het huis vorstvrij kunnen houden.
Voor nu zijn we weer bijgepraat; ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd.........
P.S. het is 22.32 uur en het warme water stroomt nu door de leidingen in de kamer. Wat een opluchting bij -12C
