Nog altijd nemen we voor ons ontbijt uitgebreid de tijd. Het ontbijt vind ik persoonlijk een van de mooiste momenten van de dag. Vroeger al toen de kinderen allemaal nog thuis waren, dat is dus al heel lang geleden, zaten we elke ochtend met z'n allen aan de ontbijt tafel. Met elkaar de nieuwe dag beginnen.
Allemaal is tegenwoordig een groot woord maar elke ochtend dekken we de ontbijttafel en maken we er iets van. Nu Greetje er is zitten we gezellig met z'n drieën. Na het ontbijt begint Greetje haar werk en lezen wij de kranten zowel Nederlandse als Zweedse, lees ik even op FB en kijk ik nog even naar mijn blog en/of lees ik andermans blog. Het ontbijt is eigenlijk eten en koffiedrinken tegelijkertijd. Vandaar dat er 's ochtends drie mokken heerlijke echte en vers gezette koffie van vers gemalen koffiebonen, per persoon doorgaan. Alle goeie dingen gaan in drieën tenslotte.
Wat schetst nu mijn verbazing....vanochtend kreeg ik maar twee mokken. De vermelding die ik erbij kreeg was dat de derde mok meeging in de kan en dat we die ergens onderweg zouden nuttigen.
Dus al redelijk vroeg voor ons doen zaten we in de auto op weg naar Mariestad om daar hondenvoer te kopen en lekkere kluifjes voor wanneer het vijf uur is (dat weten ze namelijk precies) en opnieuw ook weer de altijd terugkerende boodschappen. Zo ongeveer 10 km voor Mariestad had ik al vaak een bord zien staan verwijzend naar een bezienswaardigheid. Daar zijn we vandaag naartoe gereden voor de koffie.
We kwamen uit op een prachtige stille plek Ymseborg geheten. Daar heeft heel vroeger (1100) een toren gestaan van 10 bij 10 meter, deels opgebouwd uit steen, deels uit hout. Bij de toren die op een heuvel stond met fraai uitzicht over het meer en de omgeving bevond zich ook een waterbron van 3 meter diep. Vondsten hebben aangetoond dat het er ongeveer moet hebben uitgezien zoals afgebeeld op de tekening op de foto hieronder. Vandaag was de plek helemaal bevroren want we winteren weer met royale minus-graden maar straks in het voorjaar kunnen we daar lekker zitten op een bankje genietend van ons derde kopje koffie. Vandaag hebben we er alleen even gekeken en de koffie in de auto genuttigd vanwege de kou.
Wat ik zelf dan nog weer heel leuk vond, maar het is een bijkomstigheid hoor in dit verhaal, is dat er vlak bij de borg een zgn 'Ödehus' staat. Een ödehus is een opgegeven huis waarover niemand zich meer bekommert. Niet dat vind ik leuk maar ik zag dat iemand de zorg over het huis op zich heeft genomen en het huis weer een nieuw leven geeft. Voor een heel deel was het huis, dat daar werkelijk prachtig ligt, onder renovatie. Het huis wordt zo behouden voor nu en voor later. Kijk dat raakt me.
Dat was een leuk koffiemoment en voor herhaling vatbaar.
Om half drie waren we weer thuis en na de theepauze zijn we verder gaan werken aan ons plafond. We wilden vandaag toch wel graag het rechte deel van het plafond erin hebben. Ons plafond bestaat namelijk uit een recht deel en aan elke kant link en rechts een scheef stukje. Dat is de vorm van het dak van ons huis. Voila..... hier het rechte stuk. En recht zit het :-)
Gerrit is er weer even voor gaan staan, het went al. Deze keer kreeg ik het belletje goed in beeld.
We waren bijna van plan de gipsplaat op maat af te snijden/ breken toen we aan tafel werden geroepen. Greetje had een heerlijke Indische aubergine-schotel klaargemaakt. We waren hongerig zodat voor de foto kon worden genomen, de schaal al half leef was geschept. Maar toch met een beetje fantasie kun je bedenken dat het er prachtig uitzag toen het op tafel werd neergezet.
Ik sluit nog even af met de mooie plek waar we vandaag waren. Het hele meer bevroren en geen schaatser te bekennen. Dat zou in NL onmogelijk zijn.
Dan nog even dit...
Net als in Nederland is het aantal besmettingen hier mooi aan het zakken. De grens met Noorwegen is afgesloten omdat daar de Engelse variant een sprint neemt in en rond Oslo. De maatregelen worden hier ook wel ietsje scherper. Zo moet elke persoon in een winkel de beschikking hebben over minstens 10 vierkante meter. Het aantal mensen dat in een winkel mag zijn staat op de entré-deur. Hoe het wordt geteld dat weet ik niet. Een avondklok hebben we hier niet. In ons dorp is sowieso niemand meer buiten na 21.00 uur, enkel iemand de nog snel even de hond uitlaat. Ik las wel en het stond zelfs in de Dagens Nyheter, een Zweedse krant, dat er in NL rellen uitbreken in diverse steden en dorpen in het land, als reactie op de avondklok. Testlocaties in brand gestoken en gooien met stenen naar politie en naar ramen van ziekenhuizen. 'Ut giet oan!' denk ik dan maar dan in een andere betekenis dan die waarin deze uitspraak landelijke bekendheid kreeg.
Morgen dus de schuine stukken van het plafond, dat wordt nog een uitdaging omdat voor één van die stukken een enorme kleding- en linnenkast staat. Hoe krijgen we daar de zaak vast aan het plafond. Dat is ook voor ons nog een vraag.
Wordt vervolgd.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten