Vanochtend hebben we eerst de werkverdeling gemaakt. Gerrit gaat vandaag bezig met het repareren van de scheuren in het stucwerk buitenom en ik ga binnenshuis aan de poets. lekker traditioneel!!
Maar voordat we de werkverdeling maakten hebben we samen besloten voorlopig niet verder te gaan met de plannen rond een camper. Gisteren zijn we naar Stentorp gereden voor het halen van een onderdeeltje, of eigenlijk twee, voor onze caravan. We hebben daar alle campers bekeken nieuw en tweedehands om zo te ontdekken welke camper bij ons zou passen mochten we in de toekomst overgaan tot een aanschaf. We kwamen daar in Stentorp zelfs zover dat we een keuze hadden gemaakt voor een model, een half geïntegreerde camper omdat deze wat minder kolossaal is, een sportief uiterlijk heeft en op een goede manier gebruik maakt van de aanwezige ruimte. We hebben op de stoelen gezeten en die in alle standen gezet, de matras getest, gekeken naar de ruimte in de keuken. De hele middag zijn we van camper naar camper gescharreld. De ene camper nog completer dan de andere maar niet echt met veel meer of beter dan we in onze caravan hebben maar wel vele malen duurder dan onze caravan (die overigens ook niet goedkoop was).
's nachts kon ik er niet van slapen. De campers en de bijbehorende bedragen tolden door mijn hoofd heen. Zoveel geld uitgeven en dan eigenlijk helemaal niet zoveel meer of anders hebben dan we nu al hebben, dat voelde niet als oké! Daarover hebben we vanochtend samen gepraat en en we waren het roerend met elkaar eens over dat we dit voorlopig niet gaan doen!! Daar komt ook nog bij, iets waarnaar ook Pim in een reactie op mijn camperpost refereerde, dat ik het eigenlijk heerlijk vind om meerdere dagen achter elkaar ergens te staan en dan vanuit die plek de omgeving te verkennen en dingen te ondernemen. Na een activiteit vind ik het dan fijn terug te gaan naar de plek waar we staan zonder een nieuwe overnachtingsplek te hoeven zoeken. Met een camper is het toch onrustiger. Dat zien we ook om ons heen, camperreizigers komen aan het einde van de middag en zijn 's ochtendsvroeg de eersten die weer vertrekken. Eén nachtje hier en één nachtje daar, boodschappen halen en steeds een nieuw plekje zoeken. Daar is niets mis mee, wij doen dat ook wel eens, maar vaker staan wij een dag of drie ergens om vervolgens een andere plek te zoeken. Voorlopig willen we dat zo houden, dus geen camper voorlopig. Dat voelt heerlijk dat we nu die beslissing hebben genomen. Hopelijk vannacht weer lekker slapen.
Het hele huis is weer spik en span. Heerlijk!
Tijdens mijn poetsactiviteiten hoorde ik steeds klopjes op de buitenmuur. Het hoekje waar de altan aan de buitenmuur is bevestigd daar loopt een verticale scheur in het stucwerk. Dat komt niet van het monteren van de altan, die scheur die zat daar al en was eerder al eens gerepareerd maar met zeer bros materiaal. Vandaag heeft Gerrit zich eraan gewaagd. Hij heeft eerst de scheur uitgekrabd. Stofzuiger in de ene hand, mes in de andere en krabben maar. Alle losse stukje verwijderen. Op sommige plekken zat de hele buitenhoek los. Wat je duidelijk ziet is dat het stucwerk niet direct op het hout zit. Over het hout heen zit gaas gespannen, tussen het hout en het gaas zitten bamboestokken om een ruimte tussen het hout en het stucwerk te verkrijgen. In deze ruimte moet het namelijk goed ventileren om het hout droog te houden. De scheur in het stucwerk loopt nog tot ver boven de altan dus hij is er nog niet.
Gerrit zei al, toen ik even kwam kijken, zich net een tandarts te voelen. Zuigen en peuteren, het slurpende geluid van spoelend water ontbrak en nog maar net aan.
Na het uitkrabben van de hoek en de scheur heeft hij het stucwerk met mijn bloemenspuit bespoten en heeft hij aan één kant van de hoek een lat gezet waar hij tegenaan kan voegen.
De moeilijkheid is om de nieuwe stuc niet glad te strijken, ons stucwerk is bobbelig en de nieuwe stuc moet ook weer een bobbelige sturctuur krijgen.
Ik heb voor ons avondeten een KETO pizza gebakken. Om een indruk te geven van hoe zo'n pizza verschilt van een gewone pizza doe ik hier een poging het proces te beschrijven.
Terwijl de kaas aan het smelten was heb ik het amandelmeel vermengd met twee eieren en ietsje zout. Daarna heb ik het kaasmengsel en het meelmengsel in de kom van de keukenmachine samengevoegd en gemixt. Samen vormde dit het deeg voor mijn pizzabodem. Tussen twee vellen bakpapier kun je dan het deeg uitrollen op een bakplaat waarna je de bodem 12-15 minuten laat bakken op 200 graden.
 |
| Mijn pizzadeeg.... |
Na de 10 minuten bakken is de bodem goudbruin en dan begint het versieren. Tomatensaus, paprika, champignons, uiten, chorizo mengsel verdelen over de pizza. Dit bestrooien met Italiaanse kruiden, dan nog wat kaas er bovenop en een dik half uurtje bakken op 175 graden.
En dan begint zo met de lucht....
De regen in de wolken moet ergens anders zijn gevallen, wij kregen hiervan geen drup!
Thuisgekomen hebben we nog even bij onze heksenkringen staan kijken. De hele zomer hebben we al twee halve cirkels in het gras. Die cirkels hebben donkergroen gras terwijl de rest van het gras lichtgroen tot geel gekleurd is. In een van de halve cirkels beginnen nu paddenstoelen te groeien. Hoe komen die heksenkringen, tenminste we denken dat dit heksenkringen zijn in de grasmat en waar is het een teken van?? Waarom krijgen wij die kringen in ons gras?
 |
| Arvid kijkt ook al even en verwondert zich....net als wij! |
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten