Vandaag ging dat overigens prima! Gerrit had het ontbijt buiten klaargezet en net toen we goed en wel zaten te eten betrok de lucht en kwam er een dikke bui. We hebben de tafel maar even naar het overdekte deel verschoven want twee keer douchen op de vroege ochtend is wat teveel van het goede. Na de bui klaarde de lucht weer op en werd het de rest van de dag heerlijk weer met blauwe luchten en een zacht windje. Je voelt hem al aankomen, vandaag niet aan de poets met de caravan maar het mandje met lekkere dingen ingepakt en naar de boot. Zo'n mooie dag kunnen we niet laten schieten en de poets...wel die blijft wel liggen en dat kan later ook nog wel.
We hadden ideale wind voor een tochtje naar Tåtorp. Op het grote Viken waren we vandaag de enige zeilers de rest van de tien boten die we tegenkwamen waren vissers. Vissen is hier een geliefde activiteit net als jagen. We kwamen een boot tegen waar iemand wel met vier hengels, in klemmen aan de boot vastgezet, aan het vissen was. Op snoek denk ik want die vang je door varend te vissen voor zover ik er verstand van heb.
Op de heenreis was ik de stuurvrouw, die vaardigheid moet ik ook wat onderhouden maar zeilen is net als fietsen hoor, je verleert het nooit.
In Tåtorp was het niet druk.
Er werd net toen wij er waren even één boot geschut in de sluis. 14 augustus gaat het kanaal weer dicht, dan kun je er tot eind september alleen nog op bestelling doorheen varen. De sluis in Tåtorp wordt nog met de hand bediend, eigenlijk sluiswachterswerk echter er zijn altijd wel vrijwilligers die dit klusje even willen uitvoeren en de sluiswachter geeft het graag uit handen. In Tåtorp gingen we even op zoek naar een kopje koffie. We hadden namelijk ons mandje met lekkere dingen voor bij de koffie wel meegenomen maar de koffie zelf thuis laten staan. Maar Tåtorp is klein en koffie konden we er niet vinden.
Op de terugreis hadden we geluk, de wind was een beetje aangetrokken, dit lange been in het Viken konden we nu, aanvankelijk met ruime wind maar later toen de wind wat ging draaien strak aan de wind, zeilen. Met de kluiver erbij opgetrokken zeilden we heerlijk weer terug. Zo met de kluiver erbij en niet al teveel wind is de balans in het schip veel beter, dan voel je echt aan de boot dat hij beter gaat lopen.
Ik had nog even een kort filmpje gemaakt met de laatste stroom in mijn telefoon. Eventjes om een indruk te krijgen van de Sinnestriel onder volle zeilen...
Om wat in de sfeer te blijven hebben Gerrit en ik onder het genot van een vers gebakken 'Dutch Baby' (wat een benaming) nog even naar het Skutsjesilen gekeken. Vandaag bij 'de Lemmer'. Een spannende wedstrijd met ongeveer net zo'n windje als wij hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten