We hebben er zin in.....

En daar zitten we dan! Op reis naar Engeland, vertrokken vanuit Linköping met een tussenstop in Amsterdam. Dat voelt gek om weer in Nederland te zijn. Ik dacht even op Schiphol in het Nederlands een kopje koffie te bestellen, lekker ongecompliceerd Nederlands kunnen praten maar de koffieman verstond mij maar amper...... 

De foto laat zien dat we er zin in hebben Greetje te bezoeken in Oxford! Zo'n zin dat we een uur te vroeg van huis vertrokken. Gerrit had zich verrekend en dat is een vermelding waard, dat gebeurt namelijk niet vaak. Ik vertrouw altijd blind op zijn rekenkundige kwaliteiten maar de volgende keer dat we met het vliegtuig vertrekken zal ik ook even meerekenen want nu is mijn lekker kopje koffie op het aanrecht blijven staan omdat we geen tijd meer hadden het nog even te pakken toen ik in de auto ontdekte dat ik het vergeten was. 

 Het is wel even weer wennen al die drukte in Nederland en de reklame daar moet ik ook even over nadenken.

 Van Amsterdam vlogen we naar London. Dat is een stukje dat niks om de hakken heeft. In een kwartiertje waren we de Noordzee overgestoken, wel misschien een half uurtje maar daar houdt het ook mee op. Daarna duurde het nog een kwartier voordat we konden landen. In dat kwartier hebben we cirkels gedraaid boven Londen. Het was deze keer zeer helder weer, zodat we een prachtig uitzicht hadden over de stad.

 Op het vliegveld stond Greetje ons al op te wachten, dat was fijn we hoefden niet te zoeken. We hebben een auto gehuurd en Greetje heeft ons links over de weg naar Oxford gereden. Zelf vond ik dit het naarste stuk van de reis. Niet vanwege Greetje haar rijkwaliteiten, daar is niks mis mee maar het links rijden moest voor mij even wennen, en dan op de achterbank en geen controle over wat dan ook en in het donker. Nee ik was blij dat we er waren.
Nu maar eens kijken wat de dagen ons hier gaan brengen.

Wordt vervolgd.....