Värmland heen en terug.......

 Vandaag is het vrijdag, bijna weekend! Een heerlijke dag om erop uit te gaan dachten wij want met het grijze weer is het niet echt lekker om buiten aan het werk te gaan. Rond 10 uur zijn we vertrokken naar Värmland. Daar hadden we namelijk een missie. In Värmland stond een grote zak met weefspullen op mij te wachten. L. had die voor mij gekocht bij mensen bij haar in de buurt die een wolhandel hebben. De spullen zijn niet nieuw maar hebben een aantal jaren bij iemand op zolder gestaan. Iemand die nu zelf niet meer weeft. Echt superfijn dat L die koop voor mij gesloten heeft, de zak zit boordevol garens waarvan je een ketting kunt maken. Wel 20 kg materiaal. Die zak die stond daar maar en vandaag was de dag dat we hem op gingen halen. Voor ons is het best een lange reis naar Värmland toe. Munkfors om precies te zijn. We hebben toch wel zo'n 2 en een half uur rijden daar naartoe. Dat doe je niet zomaar even, dat moesten we even inplannen.
Onderweg hebben we ergens even een kort pitstop gemaakt aan de rand van een meer. Op de foto lijkt het nog redelijk licht, de iphone maakt de wereld iets mooier dan die vandaag is,  maar de hele dag was het buiten zo donker vanwege de zware bewolking, dat de routeplanner in de nachtstand is blijven staan.

 Dat hebben we volgens mij nog niet eerder meegemaakt.
In Munkfors hebben we het adres al snel gevonden en hebben we de spullen opgehaald. We kregen nog een kopje koffie aangeboden waar we best wel trek in hadden na de lange zit in de auto en hebben wat zitten kletsen. Voornamelijk over honden, want wat heel leuk was, is dat die mensen net een nestje jonge honden hadden, één weekje oud. We mochten ze even zien ook met de handen en dat is altijd het leukst. De kleine pups hadden de oogjes nog dicht en de moeder bewaakte haar kroost volop. Zij vond het niet leuk, die vreemdelingen bij haar jongen! En dat snap ik wel.
Na de koffie hebben we weer afscheid genomen en zijn we met mijn buit weer vertrokken. Niet rechtstreeks naar huis maar nog eventjes langs de Mossängenvägen om te zien of J en N ook thuis waren. We hadden geluk, J was druk in zijn werkplaats aan de slag en N was bezig met het rangschikken van haar vakantiefoto's. We hebben gesmuld van de appelcake met slagroom en een kopje heerlijke koffie en zijn even na drie uur weer vertrokken. Natuurlijk waren we graag wat langer gebleven maar na het verzetten van de klok is het momenteel erg vroeg donker en het rijden door het donker brengt toch wel een risico met zich mee wat betreft overstekend wild. Woensdag kwamen we ook in het donker thuis en stak er onderweg toch zomaar weer een ree over zonder uit te kijken. Dan heb ik het hart in de keel van de schrik. Het grootste deel van de reis konden we vandaag bij schemerdonker afleggen en het laatste stukje, door het bos was het een kwestie van voorzichtig rijden en goed in de bermen kijken. Geen reeën of elanden deze keer. Gelukkig maar.

Bij het afscheid van J en N heeft N nog even snel een foto van ons genomen en ik op de valreep nog eentje van N. Voor de wederzijdse bloggen!
Morgen ga ik de zak met spullen uitsorteren, daar heb ik nu al zin in.