Na een lange dag reizen zijn we vanavond weer thuis. Dat is heerlijk! Het is nog een beetje koud in huis maar de Karl-Johan brandt al lekker en per kwartier wordt het een graadje warmer. Dus dat komt wel goed.
Vanmorgen zijn we om 7.00 uur vertrokken. Dat was ruim op tijd maar we moesten door de spits naar London Heathrow en dat op maandagochtend en ook de huurauto nog weer inleveren en met de shuttle bus naar het vliegveld. Dat maakte dat we toch maar wat extra tijd hadden ingecalculeerd. Van de spits hadden we niet heel erg veel last, we zijn in anderhalf uur van Oxford naar Heathrow gereden. Dat ging dus lang niet slecht (It koe minder).
Omdat we geen rechtstreekse vlucht van Linköping naar Londen konden boeken bracht de KLM ons eerst naar Amsterdam en vervolgens naar Linköping. Vanaf daar was het nog een kleine twee uurtjes naar huis rijden. Gelukkig is alles goed gegaan.
Gisteren, zondag, hadden we nog een erg leuke dag met twee uitstapjes en een film. Bovendien hadden we prachtig zonnig weer en dat konden we voor onze buiten activiteiten goed gebruiken.
Eerst hebben we gewandeld in Harcourt Arboretum.
Je kunt het Arboretum geen bos en geen park noemen. Het is landschap, een stuk landschap in het bezit van de universiteit Oxford, het Arboretum zelf ligt net buiten Oxford. De botanische tuin is 390 jaar oud en het Arboretum zelf is sinds 1835 universitair bezit. In het Arboretum is een rijke diversiteit aan planten en bomen te vinden. Het landschap is er prachtig, een glooiend coulissen landschap. Ik vond het echt een verademing na de drukte in Oxford.
Na onze wandeling zijn we verder gereden richting 'The Cotswolds'. Dat is een gebied in centraal Engeland en het ligt in de graafschappen: Somerset, Warwickshire, Wiltshire, Oxfordshire Worcestershire en Gloucestershire. Het landschap is coulisselandschap en er liggen prachtige kleine authentieke dorpjes. De wolnijverheid heeft zich in het verleden in dit gebied sterk ontwikkeld. De bouwstijl is typisch voor deze streek vanwege het gebruik van kalksteen, sinds eeuwen gewonnen uit de kalksteengroeven. Ook de prins van Wales heeft zijn woning in The Cotswolds (Highgrove).
Wij hebben een bezoek gebracht aan Burford, 'The gateway to the Cotswolds'. Daar aangekomen parkeerden we de auto bij de kerk 'St John the Baptist'.
Burford zelf is een klein dorpje met 1500 inwoners. De directe omgeving wordt wel een van ''s lands mooiste landelijke gebieden genoemd. Hier ligt ook Blenheim Palace, het kasteel waar Winston Churchill opgroeide. Dat kasteel hebben we tijdens ons vorige bezoek bezichtigd, erg indrukwekkend.
Wanneer je door Burford loopt is het net alsof er sinds het ontstaan van dit dorp niets is veranderd. Er is nog een kleine anekdote uit de oorlog die deze gedachte onderstreept. Door het dorp stroomt namelijk een rivier 'the Windrush' waarover een smalle middeleeuwse brug loopt. Tijdens WO II reed een Amerikaanse tank door de brug heen waardoor deze gerepareerd moest worden. De Amerikanen boden aan er een bredere brug te bouwen echter de plaatselijke bevolking koos voor het behouden van de oude vormgeving en maatvoering. Er loopt dus één rijbaan over de brug en toegang verkrijg je met verkeerslichten. Dit maakt dat tot ver in het dorp een lange rij met auto's voor de brug staat te wachten. Maar ja....je hebt dan nog wel een mooie middeleeuwse brug!!
Toen het begon te schemeren zijn we weer naar huis gereden waar we 's avonds na het eten nog de film 'The Imitation Game' hebben gezien. Een film die gaat over het breken van de Enigma code waar we ons een paar dagen geleden in hebben verdiept. We vinden het werkelijke verhaal net iets indrukwekkender dan het filmverhaal maar toch erg leuk om te zien deze film.
En toen was de koek voorlopig weer op maar we kijken uit naar december. Dan komt Greetje bij ons!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten