donderdag 22 november 2018

Barré

Aan het materiaal kan het niet liggen....
 De gitaarlessen van Koen gaan maar door, elke week krijgen we een nieuwe les. Koen zegt 15 minuten oefenen per dag, dan kom je verder met het gitaarspelen. We proberen iets meer te spelen maar eerlijk is eerlijk, soms schiet het er bij in, maar dat is echt soms!
Ondertussen ben ik zover dat ik de oude gitaar die wij van Fredrik hadden gekregen heb ingeruild voor een nieuwe en mooi klinkende gitaar. Ook een echte Ibanez die prachtig klinkt zeker nu ik met een veel zachter plectrum speel. Hoe dikker en stugger het plectrum hoe harder de klank, dat klinkt logisch natuurlijk. Gerrit en ik gaan samen op met de vorderingen, we zijn nu zover dat we een aantal akkoorden kunnen spelen zoals het D-, A-, E-, C- en het G akkoord. Dat zijn allen open akkoorden. Daarmee leren we ook al een beetje liedjes spelen zoals een thema uit Crazy little thing called love van Queen. Daarvoor moet je ook akkoorden overpakken en ik kan je verzekeren dat de coördinatie tussen brein en handen daarbij stroef verloopt, wat weer ten koste gaat van het ritme in de song. Ik heb gehoord op een filmpje op Youtube dat het motorisch geheugen, wat je nodig hebt voor het plaatsen van de vingers in de betreffende akkoordstand en het wisselen tussen de verschillende akkoorden, ongeveer 5000 keer getraind moet worden voordat het zit. Dan hebben we nog even te gaan gelukkig!
We zijn nu zover met de lessen dat we het F-barré akkoord moeten instuderen. Dat klinkt mooi maar is een klus werk. Bij het barré akkoord moet je eerst de wijsvinger over alle snaren heen leggen en indrukken en daarna de andere vingers in de stand van het akkoord plaatsen. Die wijsvinger dat gaat nog wel maar wanneer ik dan de vingers moet plaatsen verlies ik de druk in de wijsvinger zodat het niet klinkt. Gerrit heeft er geloof ik nog wat meer moeite mee want ik hoor hem elke keer puffen wanneer hij aan het oefenen is. Het barré akkoord kost veel kracht in de linkerhand en na het oefenen zit ik een tijdlang met diepe groeven in de vingers.

De vingertoppen daarop moet eelt komen. Men zegt dat wanneer je eelt op je vingertoppen hebt getraind dat ze dan niet meer pijn doen bij het indrukken van de snaren. Bovendien worden de vingertoppen ongevoeliger. Dat laatste dat heb ik al een beetje maar dat eerste daar kijk ik naar uit! Het barré akkoord kan ik niet langer dan 5 minuten achter elkaar oefenen, dan houden mijn vingertoppen het niet meer uit. Daarnaast worstel ik nog een beetje met het open G akkoord. Mijn pink is steeds tekort, die haalt de snaar niet. Ik smokkelde al een beetje met een andere vingersetting maar daarmee kon ik het liedje van Queen niet spelen. Daarmee ben ik maar weer gestopt.


 Ik ben wel heel ingenomen met mijn mooie nieuwe gitaar. Het is die met de lichte rand om de kast. Dit is een country gitaar, omdat Koen ons dit aanraadt, met stalen snaren, ook op de hoge kant. Die hoge E snaar en de B snaar zijn lekker dun en doen het meeste pijn aan de vingertoppen.
Bij de gitaarlessen van Koen heb je ook een online community. Daarop lees ik bijvoorbeeld dat er mensen zijn die na een half uurtje spelen het eelt van de vingers bij moeten veilen omdat ze anders de snaren niet meer goed ingedrukt krijgen, ook lees ik daar dat anderen zwoegen met het grip krijgen op het barré akkoord en na weken oefenen nog geen klank krijgen die enigszins lijkt op de klank zoals die hoort te zijn. Koen introduceert zijn lessen meestal met een spetterend enthousiasme, ik vond al dat hij de les van het barré akkoord met enige reserves bracht. Het is dus even doorzetten op het moment, overigens vind ik het oefenen met de gitaar erg leuk ondanks al het leed dat het op dit moment met zich meebrengt :)


Wordt vervolgd......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten