Vanochtend bedachten we dat het wellicht beter zou zijn Gösta een dag rust te gunnen met zijn poot. Zo kan de wond, die steeds bloedt tijdens het lopen, de kans krijgen te helen. We hebben zijn poot ook wat beter bekeken. Het blijkt niet de nagel te zijn maar het stukje huid net boven de nagel. Dat stukje is geschaafd en wanneer hij weer met zijn poot sleept bij het wisselen van zijn pas, dan schaaft het weer open.
Nu dus even rust. En zo kwam het dat ook onze dag twee uur langer was dan normaal. Wij maakten zonder Gösta ook geen wandeling, we zijn solidair.
En ineens wist ik het! Die plots gewonnen tijd konden we mooi aanwenden voor het sorteren van de garderobe- linnenkast. Die kast is behoorlijk groot hij loopt over de gehele breedte van de kamer en er hangen twee schuifdeuren voor. Achter de ene deur hangt Gerrit's kleding en achter de andere de mijne. De kast zat echter propvol, er kon geen kleding meer bij. Met de verhuizing hebben we onze kleding erin gehangen en in de loop der jaren is er het een en ander bijgekocht en niets weggedaan. Want kleding wegdoen dat is zoiets. Je denkt dan terug aan situaties waarin je de kleding gedragen hebt of aan het moment van aanschaf, het is niet alleen kleding het is ook een herinnering. Maar nu dreigde het spaak te lopen in de kast en we hadden plotseling een dag met meer tijd. We zijn gaan schiften..... en dat wil wat zeggen want dat is niet Gerrit's hobby.
In de kast hingen onderhand wel 20 broeken. Die heeft hij allemaal gepast. Meer dan de helft was veel te groot, hij is namelijk nu wel 10 kg lichter dan toen hij nog werkte. Alles wat niet meer paste hebben we eruit geschift. Bovendien hebben we de meeste van de colbertjes ook weggedaan, die draagt hij nooit meer. En ook het grootste deel van zijn overhemden en de truien groter dan maat M. Wel hebben we hiervan nog een aantal apart liggen op de stapel Henk. Dat zijn heel mooie en nog bijna nieuwe truien en van een goed merk natuurlijk. Wil Henk ze niet, en die kans is groot, dan kunnen ze alsnog weg. Ik ga ze eerst even uitwassen zodat ze lekker fris ruiken.
Daarna heb ik de kast gesopt en weer opnieuw ingericht. Nu weten we weer wat erin zit, waar het ligt en dat het past. Dit jaar hoeft Gerrit geen nieuwe kleren te kopen, we hebben nog genoeg.
kijk Gerrit koestert zijn kleding, hij kan er moeilijk afscheid van nemen
Hetzelfde proces hebben we doorlopen voor mijn deel van de kast. Ook ik hoef dit jaar geen nieuwe kleding te kopen, ik heb volop.
Eindelijk is dit klusje klaar. Nu hoeven we voorlopig niet meer tegen elkaar te zeggen 'het moet wel... maar liever op een ander moment' :-)
We hadden 7 grote zakken met kleding die we gelijk naar de container van 'Emmaus klädinsamling' hebben gebracht. Gelukkig was die leeg zodat alles erin kon. Dat ruimt lekker op!!
Het is vandaag 13 januari en dat is in Zweden een dag met een naam: 'Tjugonde dagen knut' wat wil zeggen de twintigste dag na kerstavond. Het is de dag waarop de kerstperiode eindigt. Op deze dag worden er liedjes gezongen, om de kerstboom gedanst en wordt de boom geplunderd en eruit gegooid. 'Julplundering' zo wordt dat genoemd. Natuurijk allemaal niet zo letterlijk als dat ik het hier neerschrijf. 'Tjugonde dagen knut nu är glada julen slut' betekent zoiets als 'Op de dag van Knut is het met de vrolijke kersttijd gedaan'.
Hoe het komt dat de kersttijd sluit op 13 jan en niet op de 7e zoals in NL heb ik hier al eens uitgelegd.
Nu zou je verwachten dat echt overal de kerstspullen weer op zolder staan. Wel bij ons is dat het geval, dat hebben we ergens begin deze week al gedaan maar bijna overal zie je de lichtjes nog branden. De kerstspullen (behalve de boom dan) kunnen echt tot in maart nog wel in de huiskamers aanwezig zijn. Dat is natuurlijk niet erg want al die lichtjes dat staat nog altijd heel leuk als het zo donker is buiten.
Ontvang een heel hartelijke en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten