De Vrijdag met Bosse

Zoals een klein kind zich kan verheugen op Sinterklaas of zijn verjaardag zo verheugden wij ons deze week op het in ontvangst nemen van onze camper! Dat betekende vandaag vroeg uit de veren, vroeg ontbijt, eerst naar Hjo om bij S en Fr de honden af te leveren en daarna door naar Stenstorp. Tevens was dit het allerlaatste ritje voor ons met 'de witte met de rode streep'.

Vandaag was het zover en werden we al om 10.00 uur opgewacht door een verkoper die zo'n 1,5 uur had gereserveerd voor de uitleg en instructie van alle zaken in en rondom de camper. Maar eerst hadden we een inspectie van onze caravan en hij vond dat deze er pico bello uitzag. Die werd zonder problemen geaccepteerd. De uitleg ging overigens corona proof. Wij werden eerst verwezen naar een tafeltje waar handspray stond en een doos met mondkapjes en zelf droeg de man een scherm. Zoals de goede man het allemaal uitlegde klonk het heel helder en aannemelijk en op dat moment snapte ik het allemaal maar nu ik op de bank zit en de dag wat overdenk overvalt me het gevoel van wat voor een grote hoeveelheid informatie het was en hoe het allemaal ook alweer moet, het begint wat door elkaar te lopen in mijn hoofd.  Gelukkig heeft Gerrit aantekeningen gemaakt en hebben we natuurlijk een instructieboek. Ik vrees dat we dat nog wel eens ter hand moeten nemen. De meeste zaken werken computer gestuurd en druk je eenmaal op het scherm boven de ingang dan wijst het eigenlijk zichzelf wel. Dat zal wel leren.

Hier rijdt Gerrit over de drempel van de garage, mijn vader zou wel zeggen ''nu is ie gelijk 3000 euro lichter''. Stiekem dacht ik dat ook even maar ik ben dan ook geïndoctrineerd. Ik heb de gedachte direct maar weer los gelaten want hoe is het ook alweer....' alles verandert van moment tot moment' dus ook de waarde van je camper.

We kijken naar onze camper als een soort van huis op wielen, een huis dat dan weer hier en dan weer daar zal staan. Een huis van waaruit we de tijd gaan nemen dit land te herontdekken en hiervan te genieten door bijvoorbeeld veel te gaan wandelen met de honden. We zullen de camper, zoals we dit nu voor ogen hebben, niet alleen in de zomer gebruiken maar ook in de winter. Hij kan van -40 tot + 40 C dus dat moet kunnen.

De ene zijde

de andere zijde

de voorkant

Voor nu allemaal grootspraak natuurlijk want vandaag was het allereerste ritje en dat was best spannend! We zijn eerst naar Hornborgasjön gereden, juist ja,,, daar waar de kraanvogels verzamelen na hun vlucht naar hier. Er waren nog steeds heel veel vogels maar niet meer zoveel als dat er wel zijn geweest. Bovendien waren ze erg rustig, vandaag geen geschreeuw naar elkaar.

In de verte zie je onze camper hier staan en lijkt hij niet zo groot. Zo door je wimpers lijkt het wel een Dinky toy. Dat is ook wel even goed want op zo'n dag waarop zoiets centraal staat heeft het de neiging de zaken heel erg uit te vergroten. Dan is het goed om er even van een afstand naar te kijken.

hier dan de vogels

Ik zit erover na te denken onze camper te gaan benoemen met de naam 'Bosse'. Dat is een oude scandinavische voornaam die al in  Runeninscripties terug te vinden is en waarin het woord 'bo' voorkomt wat wonen betekent. Bosse kun je vrij vertalen met inwoner of bewoner. Omdat we de camper zien als een huisje waarin we bij tijd en wijle gaan wonen vind ik dat wel een toepasselijke naam. Dus Bosse!

Hier staat Bosse  bij de kraanvogels in Hornborgasjön en Gerrit staat bij het slot zo van welke van al deze sleutels moet ik nu ook alweer gebruiken.

De allereerste kilometers was nog niet echt genieten. Je rijdt en bent geheel onder de indruk van al dat nieuwe om je heen, gevoed ook door de geur van het nieuwe. Bovendien hadden we afgesproken dat ik na de stop terug zou rijden. Gelijk er maar doorheen want anders heeft het de neiging iets te worden waar ik niet meer overheen kan kijken. Dus ik terug van Hornborgasjön naar Stenstorp waar onze auto stond. Daar ben ik in de auto gegaan om achter Gerrit en Bosse aan naar Hjo te rijden.

Daar hebben we met Fr. en S het heugelijke feit gevierd met de bubbels die we als cadeau bij Bosse hadden gekregen. We hebben gezellig bij hen gegeten en zijn vroeg op de avond naar huis vertrokken. Gerrit in de auto ik in Bosse. Even een ritje alleen om het goed onder de knie te krijgen. Een prima ervaring en een groot genoegen. Bosse is een automaat. Ooit zei onze Henk daarover....' Je bindt je linkerbeen vast aan de stoel en zo heb je alleen je rechterbeen voor de bediening'. En zo is het maar net. Af en toe gaat dat handje nog richting pookje maar dat hoeft daar niets te doen. Bosse neemt zelf de regie wat het motor-en betreft. Heerlijk! 

Het was een enerverende dag en Gerrit en ik zitten nu doodmoe bij te komen van dit alles. Morgen gaan we Bosse aankleden en zo wordt hij beetje bij beetje meer van ons.

 Heb een goed weekend en ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd.......