Heroverweging op de moestuin

Toen ik vanochtend de gordijnen van de slaapkamer open deed ontmoette ik de zon die de wereld liet stralen. Na het ontbijt zijn we daarom weer een heerlijke en lange wandeling gaan maken. Een wat vergeten route die we vorig jaar ook een keer hebben gelopen en waar we toen heel enthousiast over waren en hem vervolgens niet meer te hebben gelopen. De route van vandaag is een deel van de Västra Vättern leden. (Een 'led' (spreek uit als leèd) is een wandelpad).

Na een stevige klim kwamen we uit op de weg op de foto hierboven. Is het niet prachtig, zo loop je een eind tussen de bomen in het bos en plotseling kom je dan hier op een grote open plek.

En hier....

Een eindje verderop versmalde de route zich en kwamen uit op de smalle bos- en heidepaadjes.

Voor Gösta een mooie oefening in het lopen onder het commando 'volg'. Na een uurtje lopen kruiste onze route met de 'Älgarås leden' die ons uiteindelijk weer naar Undenäs voerde. Ruim twee uurtjes heerlijk gelopen.

je moet even op de knieën om de kaart te kunnen lezen...en de bril moet er ook bij op!

Leuk is dat we deze week het plaatselijke informatiekrantje 'Undenäsbladet' ontvingen en dat hierin stond te lezen dat vanuit het bos tegenover ons huis er drie nieuwe wandelroutes worden aangelegd. Eentje van 3,1 km, een van 4,6 km en een langere van 14,1 km. Aan ons wel besteed! Een informatiebord over de routes zal bij de plaatselijke ICA komen.

Overigens is het in het bos niet altijd overal even mooi. Deze winter hebben ze een bos nabij het eindpunt van onze wandelroute gekapt. Een heel stuk kaalslag maar ook het wandelpad is geheel geruïneerd door de grote machines die hierbij worden gebruikt. Heel erg jammer. Ik hoop maar dat de nieuwe routes hierlangs gaan zodat ze het pad gaan herstellen. Het zal echter nog jaren duren voordat het hier weer mooi bos is geworden. Over hoe de kap wordt uitgevoerd en wordt achtergelaten daarover ontstaat wel steeds meer discussie. Er lijkt wat een twist te ontstaan tussen de wetenschapper over bosbouw en de grote houtkapbedrijven. De eersten opperen een kap in fasen, dit zou volgens hen een gezonder bos opleveren. De laatsten willen de kap in één keer uitvoeren en zien dit als beste voor het bos. Zeker is dat geld een rol speelt. Een kap in één keer is goedkoper. Zelf heb ik er natuurlijk geen verstand van, ik zou alleen wel willen dat de vernielde paden weer worden hersteld  door de kapbedrijven.

Weer thuisgekomen hebben we eerst thee gedronken en daarna zijn we de tuin ingegaan. Daar zag ik de kleine wilde hyacinten de grasmat alweer kleuren. Het wachten is op het groener worden van de grasmat, die nu geheel geel is na de winterperiode. Maar we hebben nog steeds nachtvorst. Vannacht stond onze teller nog weer eens op minus vijf graden. Dan kun je het nog wel schudden met de groei en het groener worden van het gras.

Ons werk in de tuin betreft de moestuin die we een aantal jaren terug hebben aangelegd. Destijds hebben we de bakken en de tegels van de paden zo op de omgespitte graszoden gelegd. Nu blijkt dat ik veel werk heb om de paden onkruidvrij te houden en paden van één tegel breed is wat aan de smalle kant. Soms wanneer ik bij het opstaan uit gehurkte positie mijn evenwicht even kwijt ben, heb ik geen ruimte genoeg om snel een voet bij te kunnen zetten. Met het oog op de toekomst willen we de paden breder hebben. Nu we daar toch mee aan de slag gaan brengen we gelijk worteldoek aan onder de bakken en de tegels in de hoop dat dit een stuk onkruid wieden scheelt.

Onze groentetuin is overigens ook nog niet echt een groot succes. Er zijn een aantal items die het goed doen, dat zijn de boontjes, de courgettes en de aardbeien. De kool, de spruitjes, de broccoli en de spinazie was vorig jaar geen succes. Dit ondanks het zeer regelmatig bewateren van de tuin. We denken dat het te maken heeft met de grond. In de bakken hebben we planteringsjord gedaan. Dat is een droge grove aardesoort en volgens ons erg arm. Wanneer de bakken weer staan gaan we de aarde eerst maar goed bemesten.  Ikhad dit jaar graag andijvie in de tuin gehad echter dat is hier in de winkels niet te vinden, heel jammer.

Vandaag hebben we alle tegels weggehaald en ook het merendeel van de bakken. Wat we ook nog een beetje willen perfectioneren zijn de tegels die aan de binnenkant van het hekwerk tegen de zijkanten op staan. Dit om de ruimte tussen de plank van het hekwerk en de grond te dichten voor eventuele binnendringers. Onze tuin loopt namelijk wat af richting Vångdalen en het hekwerk staat waterpas dus dan krijg je ergens ruimte dat kan niet anders.

Zo ligt de boel er nu bij. Niet echt vrolijk. Het was de bedoeling om morgen verder te werken maar Gerrit vertelt me net dat er morgen regen wordt verwacht. Wel we zullen zien hoe het komt.

Toen we zo in de tuin aan het werk waren zagen we op de weg voor ons huis plotseling een enorme stofwolk met daarin een gele .... ja hoe noem je zo'n vehikel eigenlijk. Daarmee wordt het fijne grind dat in de winter op de weg wordt gestrooid tegen de gladheid, weer opgeveegd. Kan het mooi volgend jaar weer worden hergebruikt. Ook de sneeuwstokken worden weer weggehaald.

Laat de zomer maar komen!

Ontvang een hartelijke groet van ons,

Wordt vervolgd.......