Een nieuw gezinslid

Wat een oase van rust in de keuken

Hè hè we zitten even rustig. Wat een enerverende dag hebben we achter de rug. En wat is het genieten dat het nu even heel rustig is in de keuken en iedereen zijn plek weer wat heeft gevonden.

Wat er dan aan de hand is vandaag......

We hebben een P U P P I E!! En wat voor één.. een Scottish Deerhound pup. Dat is geen klein hondje. Nu Arvid en Fynn toch wat ouder worden en eigenlijk ook zeer goed zijn opgevoed kwam de gedachte op om nu een derde hond te nemen om weer actief mee te kunnen zijn op termijn maar ook omdat de honden van elkaar kunnen leren. Nu we in ons huis veel ruimte hebben en om ons huis heen ook, viel de keuze op een grotere hond. Aanvankelijk dachten we aan een Barsoi, een heel mooie adelijke hond maar toch wat afstandelijk in het karakter zodat we zijn geswitcht naar een Deerhound of een Hjorthund in het Zweeds. Dat is een hond met een wonderschoon en zacht karakter, zeer contactzoekend en op zijn baas gericht. Goed opvoedbaar ook en zeer zacht met kinderen. Op de site van hjorthundclub vond ik het adres van een fokker die nog twee puppies  had. Daar hebben wij nu een van gekocht. Een spannende bezigheid! Temeer omdat we aan de fokker vroegen of we de puppie direct na de koop mee konden nemen naar huis. Dat was even schrikken, daar waren ze niet van uit gegaan. Wij moesten er echter 4,5 uur voor rijden (enkele reis) en in deze Coronatijd en dat doe je dan niet zomaar tweemaal. Gelukkig kon het allemaal geregeld worden iets wat wij zeer waarderen. 

De thuisreis verliep eigenlijk probleemloos. Toen we wegreden moest hij even piepen maar al snel ging hij op zijn kussen liggen. Ik zat op de achterbank vlak bij hem met het skiluikje open. Daar stak hij mooi zijn kop door om die zo op mijn arm te leggen. Wanneer hij even wakker was likte hij mijn oor, ten teken van 'jij bent mijn baas'! Wel nu ben ik het vrouwtje en Gerrit is de baas maar toch...het proces van aan elkaar wennen gaat van start met zulk gedrag.

Hier is hij nog wat onrustig

 
en hier ligt hij lekker rustig te slapen op de handdoek met de geur van de moeder

plaspauze

idem

Tijdens de reis zijn we een aantal malen gestopt om even de poten te strekken en te proberen of hij ook moest plassen maar dat laatste bewaarde hij tot we uiteindelijk in onze eigen keuken waren. Het eerste wat hij deed is daar een dikke plas neerleggen. (Zo weten we weer dat we een pup hebben).

Onze pup hebben we de naam 'Gösta' gegeven. Dat past mooi bij Arvid en Fynn. Overigens waren die laatste twee vandaag bij Suzanne en Fredrik want zolang alleen thuis dat is te lang. Bij Suzz en Fredrik hebben ze een tweede thuis, daar kunnen ze altijd komen. Dat is heerlijk!! En ook nu we drie honden hebben kunnen we altijd bij hen terecht voor oppas! Geweldig! Maar dat even tussen haakjes. 

Bij hen vond ook de kennismaking plaats tussen Gösta en Arvid en Fynn. Dat was nog wel even spannend omdat Arvid en Fynn een gruwelijke hekel hebben aan zwarte honden en ...laat Gösta nu zwart zijn. Maar het ging boven verwachting goed. We hebben aan Suzz gevraagd eerst bij ons te komen met Arvid (de leider van de roedel) en Arvid accepteerde Gösta eigenlijk direct. We hebben even heen en weer gelopen en toen Fynn opgehaald. Die is wat onrustiger en heeft ook af en toe wat onrustige en onzekere blafjes. Ook toen we uiteindelijk thuis kwamen moest Fynn erg wennen terwijl Arvid zich nergens druk om lijkt te maken. 

Even aan alle kanten de watermerken verkennen

 Het gaat dus eigenlijk boven verwachting goed, ook op de terugweg van Skövde naar huis geen problemen in de auto. Thuis aangekomen weer opnieuw enige onrust maar nu, nu wij ook rustig onze plek hebben ingenomen, komen alle honden tot rust en op dit moment slapen ze alledrie.

De komende tijd zullen we er druk mee zijn, de tuin afbakenen, puppietraining en de rangorde in de roedel begeleiden en een jonge hond opvoeden. Gelukkig hebben we de tijd.
In hun slaap liggen de honden met hun poten te schudden, druk bezig alle indrukken van deze dag te verwerken denk ik. Ook ikzelf ben er wat moe van, het is een zeer spannende klus, het ophalen van zo'n nieuwe hond!

Wordt vervolgd