Eerst had ik wel zin aan een vakantie in een warm oord, want zo rond de jaarwisseling lijkt de winter nog zo lang te duren. Toen raakten we aan de klus en verdween het verlangen naar een warm oord als sneeuw voor de zon. Ondanks dat we ons huis op 15.5 graad C. stoken (met onze kakelugn als bijverwarming naar 20-22 gr. C) liep het zweet me tijdens het klussen soms met straaltjes langs mijn rug. Dus warm genoeg.
Wekenlang was het begrip vakantie niet in mijn bewustzijn totdat Suzanne begon te praten over een korte wintervakantie in Zweden. Wij zaten toen in de afronding van onze klus. Kortom S en Fr zochten een huisje in een wintersport oord en wij gaan met hen mee! Is dat niet leuk. Zo zijn we dit jaar in Vemdalen beland. Vemdalen is een gebied in de buurt van Östersund (iets zuidelijker) en is sneeuwzeker. Er zijn een stuk of drie skigebieden naast elkaar, ze heten: Björnrike, Vemdalsskalet en Klövsjö/Storhogna. Het zijn lage bergplateau's waar je steeds op de zelfde hoogte aan het skiën bent. Erg mooie pistes en goed geprepareerd. De laatste informatie is uit tweede hand want zelf ski ik niet en Gerrit ook niet. Ik heb wat kalkafzetting in mijn kniegewricht en dat is jaren heel vervelend geweest en nu net lekker rustig. Bovendien heb ik een tijdlang last van mijn rug gehad en ook dat is nu net lekker rustig en dat wil ik heel graag zo houden. Vandaar dat ik het even oversla. Gerrit is solidair zodat wij beiden andere dingen doen. We wandelen en verkennen de omgeving een beetje en Gerrit kookt (heerlijk)! Maar eerlijk is eerlijk..... bij het zien van die mooie pistes begint het wel een beetje te jeuken in de benen.
Dit is ons huisje waar we gelukkig met onze honden mogen logeren. Dat is altijd fijn wanneer in zo'n vakantiepark ook huisjes zijn waar je met huisdieren welkom bent.
In onze eigen omgeving hadden we de laatste tijd al veel sneeuw maar hier ligt helemaal veel sneeuw. Vandaag hebben we ook nog eens stralend blauwe luchten en veel zon. Wij konden op een stoeltje buiten in de zon zitten. Heerlijk warm.
Bij ons huisje is nog een lille stuga (klein huisje) waar je ook kunt verblijven. Ook dat is heel gezellig ingericht met zelfs, net als het grote huisje, een houtkacheltje en een voorraad hout om te stoken met een uitnodiging om het te gebruiken. Is dat niet prachtig.
Er ligt zoveel sneeuw dat ik verwacht dat er eind mei begin juni nog steeds restanten sneeuw zullen liggen.
Het is hier lekker rustig, je kunt merken dat de grootste drukte dit seizoen al voorbij is. S en Fr vinden het heerlijk skiën en gaven de beleving van vandaag wel 10 punten. Wij ook wel, al moeten we wel eventjes wennen aan het idee dat we wel een hele dag, zittend op de bank of in een luie stoel, een boek mogen lezen.
Afgelopen nacht hadden we nog even een schrik. We lagen heerlijk te slapen toen ineens het alarm van Gerrit z'n telefoon ging. Ik zei nog vlug van 'pak em op' want Gerrit moet altijd even wakker worden en wat bleek. Er was een melding van het alarm dat we in ons huis hebben. De melding loog er niet om, sabotage aan de buiten sirene van ons alarm systeem die dus af hoort te gaan wanneer er binnen iets is dat niet pluis is. Toen zaten we beiden rechtop in bed! Wat een schrik. Een klein momentje later kwam er een nieuwe melding (zonder het alarm geluid) en die melding vertelde dat het traject was hersteld. Ja, wat moet je ermee. We denken dat het een vals alarm is geweest want van alle andere sensoren kregen we geen meldingen en dat zou wel gebeuren wanneer er iemand in ons huis zou rondlopen. Maar toch..... we denken er steeds aan..... aan wat dat nu is geweest. Voor nu parkeren we het even.
Wel heb het goed en ontvang een warme en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten