We zijn weer thuis na een korte maar heel gezellige wintervakantie met Suzanne en Fredrik. Zij hebben veel geskied en wij hebben veel gewandeld en geluierd en samen hebben we 's avonds een spel gespeeld.
Voor dat wandelen met Gösta en Sevs heb ik altijd iets in mijn jaszak voor als het nodig is of voor als ze zich goed gedragen en doen wat we zeggen. Gisteren zouden we vertrekken voor de wandeling en ontdekte ik, toen ik de spijkerbanden al om had, dat mijn zakken leeg waren. Ook Gerrit had zijn spijkerbanden al om maar hij stelde voor op handen en knieën nog even iets uit de keuken te pakken. Dat vond Sevs wel heel erg vreemd dat ook Gerrit op vier poten kon lopen. Hij volgde hem op de voet!
Er lag werkelijk veel sneeuw in Härjedalen (zoals het landsdeel waar we onze vakantie doorbrachten van oudsher heet) tijdens de wandelingen liepen we tussen de sneeuwwallen door. Elke dag was er ook weer vers gevallen sneeuw en zoals je ziet voor een deel ook blauwe luchten. We hebben het goed getroffen met de gekozen week vinden we zelf.
Afgelopen nacht is er ook nog weer veel sneeuw bijgevallen. Toen we vanochtend wakker werden was de wereld weer helemaal vers wit en wat is dat toch een mooi gezicht. Bij S en Fr. was de sneeuw vannacht van het dak af geschoven. Dan zit je werkelijk wel even rechtop in bed van de schrik, zo'n lawaai maakt dat.
Om half tien zijn we vanochtend vertrokken na het inleveren van de sleutel in een kluisje. Kijk eens wat een hoge bulten sneeuw daar liggen! De winter is daar echt nog niet voorbij.
Midden Zweden daar waren we in het skigebied bij Vemdalen. Drie kleine gebieden net leuk voor drie dagen skiën. Het is een gebied dat nog volledig in ontwikkeling is. Ons huisje was ietsje ouder en vrij gelegen met andere huisjes op veel afstand. Heerlijk rustig dus. Sowieso was de grootste drukte van het seizoen al voorbij.
We hadden vanochtend bij aanvang van de reis mooi winterweer. Na een uurtje rijden kwamen we groepen rendieren tegen. In tegenstelling tot de elanden zijn rendieren geen wilde dieren, ze hebben allemaal een eigenaar maar ze mogen wel los in een bepaald gebied lopen. Hun oren zijn op een bepaalde manier gekerfd en zo kan de eigenaar de eigen rendieren altijd weer terugvinden. Iedere eigenaar heeft een eigen manier van kerven.
Het is altijd weer leuk om overdag zo'n groep dieren tegen te komen. Natuurlijk hebben we er wat foto's van genomen.
Zoals je kunt zien zijn het soms best wel grote groepen en het kan dan ook wel even duren voordat ze allemaal op veilige afstand zijn en je weer verder kunt rijden. Waarom ze op de weg lopen.... Wel misschien omdat de weg wat warm is door de zon of omdat er misschien zout op de weg ligt. Ik weet het eigenlijk niet. In elk geval zien we dat ze vaak staan te likken.
Onze terugreis is verder lekker rustig verlopen. Om in midden zweden te komen moeten wij 7 uur autorijden dus met af en toe een pauze ben je acht tot negen uur kwijt. Het is dus best wel een hele reis ook al is het vakantie in eigen land. Nu moet ik er eerlijkheidshalve bij vertellen dat wij ook niet heel hard rijden. 80 of 90 km afhankelijk van hoe snel je mag. Hoe druk het is op de weg.....? Wel helemaal niet.
Nog geen kraanvogel gespot onderweg, al zijn ze er zeker weten wel want vanavond kon Gerrit ze nog horen toen hij de auto leeghaalde.
Suzanne en Fredrik zijn na een kopje koffie vanavond weer verder gereisd naar huis. Nog even freewheelen en dan weer in het gareel. Het één kan immers niet zonder het ander.
Ontvang een warme en vredevolle groet van ons en wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten