Heet weer was heerlijk vanochtend om te wandelen. Meestal wanneer we onze wandelschoenen pakken komen de honden al toegesneld. Ze willen altijd wel naar buiten om te wandelen. Arvid 14 jaar, heeft de afgelopen twee dagen stevig met ons mee gewandeld. Toen we vandaag de riemen pakten bleef hij in zijn mandje liggen. Hij wilde niet mee. Weer thuisgekomen ging hij ook niet even voor het raam van de deur staan, iets wat hij anders wel doet. Blijkbaar was hij moe. Toen ik even bij hem ging zitten draaide hij zich op zijn rug om zich even lekker om te rollen in zijn mandje. Hij lag heerlijk voor de kachel en het is hem gegund.
Na de wandeling en het voederen zijn we weer naar boven getogen. Daar is het nu inmiddels een heel project geworden. We hadden een duidelijke taakverdeling vandaag en daar houd ik wel van. Gerrit in het luik en ik in het board. Het board is tegen de wand geslagen voordat het plafond en de vloer erin zijn gekomen. Dat betekent dat het aan de bovenkant en de onderkant klem zit. Dat betekent vervolgens weer dat je daar flink moet prutsen om de restanten board daar weg te krijgen. Dat laatste daarmee ben ik een groot deel van de dag bezig geweest. Ik heb het boeddhistisch benaderd, met andere woorden het gaat om het proces en niet om het resultaat. Kijk dat verandert de zaak. Ik ben er zelf wel tevreden over. In het hoekje waar de waterpas staat daar heeft het ooit eens gelekt. Ik ontdekte daar ook een hoekje waar ik niet blij van werd en dat gaan we morgen nader onderzoeken. Gerrit heeft al even met een half oog gekeken en zei te denken dat het meevalt. Pffffff! Overigens is alle hout kurkdroog en in een goede staat.
Net toen ik even stond te genieten van mijn resultaat zei Gerrit dat we het oude luik in de badkamer nu niet meer nodig hebben dus als ik me zou afvragen wat nu te doen dan kon ik de ladder en het resterende board uit de badkamer nu wel weghalen.
Die ladder daar had ik al menig keer naar gekeken. Aan de buitenkant was niet goed te zien hoe die bevestigd zat. Ik heb er eerst maar eens een tree afgehaald met de koevoet en ja hoor, achter de tree zaten dikke spijkers die in de dikke houten achterwand waren gespijkerd. De ladder had ik er eigenlijk zomaar af. Grote stukken van het board ook en toen de randjes weer. Ik kan nu even geen randje board meer zien.
het stukje achter de cv moet nog maar we hebben geen afsluit doppen
Van de zuidwand waarin het raam zit haalde ik nog even leuke oude stukjes behang. Ik laat ze hieronder even zien.
Een variant op dit laatste behang is nog altijd te verkrijgen.
Katarina (Sandberg)
Gerrit werkt verder aan het luik. De elektriciteitsbuis is verlegd en verlengd met een flexibel stuk, er zijn nieuwe draden getrokken en die gaan nu om het luik heen i.p.v. er dwars overheen. Daarna kon Gerrit beginnen met het aftimmeren van het luik. Hij wil eerst balkjes monteren in de ruimte tussen de vloeren rond het gat en die gaat hij dan later nog bekleden met multiplek zodat het mooi afgetimmerd is. Ik ga ze dan denk ik nog afschuren en lakken en daarna brengen we er gouden randjes op aan om vervolgens nooit weer naar de zolder te gaan :-)
en wees nu eerlijk.... het begint al op een echt luik te lijken.
Aan het einde van de werkdag was ik geradbraakt! Mijn schouders voelen alsof ze uit elkaar getrokken zijn na al dat getrek aan het board en het boven mijn hoofd houden van de lange koevoet en de moker. Na afloop van de werkdag was de ravage op de overloop (allrum) weer groot.
We hebben eerst pauze genomen om daarna de boel weer op te ruimen.
Zo vullen onze dagen zich als vanzelf!
Hartelijke groet van ons en...
Wordt vervolgd......
Hej Johanna,
BeantwoordenVerwijderenWat een harde (en moedige) werkers zijn jullie. Stapje voor stapje en onverschrokken, gaan jullie maar door. Zoals ik al eerder schreef het laat de herinneringen aan onze verbouwingen ook weer boven komen.
Vooral toen we op zolder met het zolderplafond begonnen. Er kwam uiteindelijk een nieuw dak en de vloer moest ook open. Op een gegeven moment konden van zolder de hele "vardagsrum" zien. Dus van die zoldervloer tenslotte weer verder naar beneden, waar weer een nieuw plafond in kwam...etc etc.
Wij zijn momenteel in een andere fase. Niet meer verbouwen, dat is klaar, maar makelaars ontvangen.
Vanaf april/mei gaat het huis de verkoop in. Het ziet er goed uit in alle opzichten. Het voelt tegenstrijdig, maar het is nu goed om het te doen. We kunnen altijd nog met de caravan naar Zweden en mogelijk zelfs met een camper. Het is nu geleidelijk aan afscheid nemen. Spullen terug naar Nederland of verkopen.
Toch zijn we blij dat we het huis in betere staat achterlaten dan toen we het kochten. De verbouwingen waren leuk, leerzaam en spannend. Nu betaalt het zich terug,hoewel dat nooit een doel op zich was.
De werkplek elke dag opruimen deed ik ook altijd, zo houd je overzicht en rust in je hoofd.;-)
Werk ze maar weer voor morgen.
Groet, Jet
Groet Jet
Hallo Jet, Ik kan me goed voorstellen dat mijn verhalen over onze verbouwing bij jou herinneringen aan jullie verbouwingen laat bovenkomen. Het verbouwen in jullie huis is Zweden is nu klaar en jullie hebben besloten tot verkoop. Ik weet eigenlijk niet eens waar jullie huis staat. Wellicht kun je me een link sturen van Hemnet. Het is natuurlijk zo dat wanneer het leven verandert je keuzes in het leven mee veranderen. Ik wens jullie heel veel succes met de verkoop van jullie Zweedse huis. Wellicht wisselen jullie dit in voor een mooie camper waarmee je kunt trekken! Ook dat is leuk om te doen. Kiezen is lijden zeg ik altijd. Wanneer je ergens voor kiest laat je ook iets los. Die consequentie zul je moeten aanvaarden wil je de omstandigheden weer laten aansluiten op de fase waarin je leven zich bevindt. Groet Johanna
Verwijderen