65 jaar
Bovenstaande foto is genomen op mijn verjaardag. We zijn die dag lekker aan het werk geweest, niet heel veel gedaan overigens vanwege de telefoontjes en verjaardagsberichten. Ik wil iedereen heel hartelijk bedanken voor de felicitaties die ik kreeg. Hartverwarmend om te bemerken dat er op zo'n dag zoveel mensen aan me denken, ook al zijn we in vele gevallen niet meer direct in de buurt en me al het goede toewensen voor mijn nieuwe levensjaar!!
Dankjewel allemaal!!
Gisteren was dan alles weer normaal en dat is ook goed. Ik had wat een slecht humeur en Gösta ook (of heeft dat met elkaar te maken?). Gelukkig knapte dat aan het einde van de dag wat op maar overdag had Gerrit het ermee te stellen. De klus is nu in alle hevigheid en het lukt niet meer om 's avonds de boel brandschoon op te ruimen. We zitten in het gips, er is karton op de vloer geplakt en daarop en daaronder ligt schuurstof. Ik zuig het wel een beetje op maar met karton op de vloer gaat dat lastig.
Het plan was dat Gerrit vandaag de plafondlatten erin zou slaan en ik het gips voor de tweede keer zou gaan plamuren. Maar de zoldering bleek alle kanten uit te lopen zodat we samen zijn gaan opdikken om de latten uit te vlakken. Ik wil graag een waterpas plafond dat staat straks beter met het behang, dan komt het motief op alle plaatsen gelijk onder de plafondplint vandaan en dat staat het mooiste.
Dus de laser weer ingesteld en vanaf de lijn naar boven meten. Steeds als we de laser verzetten moeten we eerst een nieuw referentiepunt afmeten want ook de vloer golft aan alle kanten. We meten de ene keer 14.5 cm vanaf de lijn en de andere keer 15 cm vanaf de lijn, het hele plafond varieert van 14,5 naar 16,7. Bovendien was de eerste plaat veel werk omdat het gat van het luik eruit gesneden moest worden. Maar die plaat zit er mooi in en gisteravond hebben we ook de tweede nog gedaan. Wanneer Gerrit de plaat afsnijdt vlak ik de vorige vast uit anders sta ik daar wat renteloos. De wandplaten heb ik vandaag ook voor de tweede keer geplamuurd.
In mijn slechte humeur heb ik tegen Gerrit gezegd dat ik vind dat het niet snel gaat vandaag. Wanneer Gerrit een lat afmeet hoor ik hem mompelen 2.28 en een kwart. Dan denk ik al.... die kwart.... Hij komt boven met de lat, we zullen hem monteren....te lang aan mijn kant :-). Gerrit vraag me hoeveel, 2 mm zeg ik. Hij weer met de lat naar beneden naar de zaag, 2 mm eraf, weer naar boven, lat langs het plafond (ik snel eerst zodat ik niet met het te lange eind blijf zitten), nog te lang. Ik in mijn mopperbui vraag wat het nut is om deze plafondlatten op kwarten van cm af te meten. Centimeters en halve centimeters lijkt mij genoeg speling en er mag best een naadje tussen komen, de platen komen er overheen en voor de constructie maakt het niet uit. Gerrit zucht.... De volgende lat hoor ik hem weer mompelen 2.28 en een half. Ik kan het niet nalaten om hem nog even te vragen of hij nu korte centimeters gemeten heeft. Hij heeft ook wel wat met mij. Gelukkig is mijn humeur nu weer oke en kunnen we weer lekker samenwerken.
Ik verwacht dat het gaat lukken om vandaag het nieuwe plafond erin te krijgen. Het behang ligt inmiddels klaar bij de ICA zodat ik mooi door kan werken. Wellicht hier en daar nog een streepje plamuur om de laatste groefjes weg te werken, dan de muren een keer in wit afstrijken en dan het behang. Daar heb ik zin in.
Maar we moeten ook nog naar Örebro voor een paar bestellingen maar één ding is zeker, aan het einde van deze week ziet het er hier anders uit.
Op de plek waar het heeft gelekt op het plafond heb ik maar even geschreven dat op 9 febr. 2022 deze plek droog is gemeten met 6 %
Dan wil ik nog even terug naar mijn verjaardag want er was nog een bijzondere gebeurtenis. Toen we 's ochtends terugkwamen van de wandeling met de honden zei Gerrit tegen mij dat hij even mijn verjaardagspost uit de brievenbus zou halen. Hij doet een greep kijkt op een kaartje en geeft dat aan mij. Ik zie op het kaartje dat het helemaal juist aan mij is geadresseerd, kijk op de achterkant die zorgvuldig is dichtgeplakt en met volledig afzender adres. Ik zeg nog tegen Gerrit dat ik maar één iemand ken met een dergelijke achternaam maar dat het iemand is uit mijn lagereschooltijd en dat is nu onderhand meer dan 50 jaar geleden. Nieuwsgierig maak ik thuis de enveloppe open. En ja hoor.....Een van mijn vriendinnetjes van de lagere school heeft mij dit kaartje geschreven en ook nog met een uitgebreide brief erin. Wat een verrassing is dit!! en wat vind ik dit leuk! Op mijn verjaardag nog wel!
Ze vertelt me in die brief hoe ze me heeft hervonden, iets wat een hele reis is geweest die uiteindelijk eindigde bij mijn blog. Het toeval wil dat ik in de aanloop naar mijn verjaardag en in overpeinzingen over mijn verleden zelf ook al eens op haar naam had gezocht vanuit de vraag hoe het nu met haar zou zijn. Ik kon haar niet vinden maar zij mij wel. goh en iemand vinden is tot daar aantoe maar ook nog de moeite nemen tot het schrijven van een kaartje en een brief is een tweede. Wat heel erg leuk! Dankjewel Wies!! Ik heb haar 's avonds nog een email terug geschreven en ik hoop dat we elkaar in de toekomst eens zullen ontmoeten.
Wel het is alweer een heel epistel geworden, ik zou even een klein verhaaltje schrijven. Straks weer verder met het plafond.
Ontvang een hartelijke groet van ons en....
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten