Mystiek op het Viken.....

Deze dag glipt me een beetje door mijn vingers heen. Ik was vanochtend iets later opgestaan omdat ik pas zeven uur vanochtend in slaap viel. Ik kan niet verklaren hoe het komt maar heel af en toe heb ik zo'n nacht waarop de slaap niet komt. De hele nacht ben ik dan klaar helder wakker dit in tegenstelling tot de dag erna. Dan voel ik me echt wel wat geradbraakt. Dat is dus vandaag. Daarom dacht ik vanochtend of eigenlijk was het al tussen de middag, een lekkere frisse wandeling te gaan maken samen met Gerrit natuurlijk en met de honden. Morgen moet Fynn ook weer naar de tandarts om de rest van zijn gebit te laten trekken zodat een lekker uitje vandaag voor hem ook wel welkom is.

Het was heerlijk buiten. Ik zal even de sfeer beschrijven. Het is een novemberdag en wanneer we uit ons keukenraam kijken, zien we de erg laaghangende bewolking in het Vångdalen hangen op een paar meters afstand vanaf de grond. We zien geen zon! Bijzonder was ook nog dat er een helicopter langs kwam vliegen onder de bewolking door, dus op een paar meter van de grond. Ik kon zo snel geen foto nemen maar het was een bijzondere ervaring.

Wanneer we buiten lopen voelen we de kleine waterdruppeltjes op onze wangen, het regent niet het is uitsluitend 99% vochtig. We lopen naar Näs, naar het water, daar had ik zin in. We passeren in deze wandeling het 'vikingengrafveld', zo noem ik het altijd maar, het is een grafveld uit de ijzertijd zo vermeldt het informatiebordje. Zoals op de foto te zien is zie je hier her en der cirkels met grotere stenen met soms een grootste steen in het midden. Nu zo met dit vochtige weer hing daar een speciale bijna mystieke sfeer. Zouden de mensen die hier toen geleefd hebben ook wel eens van dit weer hebben gehad? Ik denk het wel, en wat deden ze dan op zo'n dag, vraag je je dan af.  Ik meen me te herinneren dat ik ergens eens gelezen heb dat het een landbouwvolk was wat hier leefde. Misschien staat dat zelfs wel op die informatiebordjes, dat zou best kunnen zijn.

Nadat we het grafveld voorbij zijn gelopen komen we aan bij het meer. Ik heb even een kort filmpje gemaakt van nog geen minuut om even de sfeer te delen. Vooral even gaan zien en bovenal beluisteren. 

Het was absoluut geen slecht plan om hier naartoe te lopen, zo met die waterdamp of wolken hoe moet je het noemen, was het met dit windstille weer erg bijzonder op het Viken. Kijk maar even mee.... en geniet!!

 We hebben er zo'n 20 minuten in verwondering staan kijken en zijn toen terug naar huis gelopen. We waren maar net voor donker thuis en dan heb je om half vier het gevoel dat de dag al bijna voorbij is. Ik heb verder ook niet zoveel meer gedaan dan  samen met Gerrit een heerlijke pizza bakken aan het einde van de middag. Vanavond immers naar de weefclub en dat is altijd vroeg op de avond.

 Goed vandaag was dus zo'n dag, maar niet getreurd, ik had alweer een hele leuke avond op de weefclub, vannacht slaap ik wel weer lekker en morgen lacht de wereld me weer toe! (En eigenlijk deed ie me dat vandaag ook wel).

Wordt vervolgd....