Vanmorgen waren Gerrit en ik alweer redelijk vroeg beneden voor het klaarmaken van de ontbijttafel. Daaraan willen we natuurlijk extra aandacht besteden want een verzorgd ontbijt is een uitnodiging voor een gezellig ontbijtmoment! Net toen we klaar waren met dekken kwam Cor de keuken inlopen. Hij had gelukkig heerlijk geslapen en was wakker geworden van de oorverdovende stilte. Dat kun je zo hebben natuurlijk, dat je gewend bent aan het voortdurende geruis in Nederland en dat je dan ineens in Undenäs wakker wordt en je plotseling bewust wordt dat je iets mist.... Toen we goed en wel zaten te eten draait hij zich om en zegt opeens....' daar gaat een auto!' Ja zo is dat hier, echt heerlijk rustig en traag. We leven hier een vertraagd leven en wij vinden het heerlijk!
We praten wat af zo met z'n vieren, het ene onderwerp na het andere passeert de revue. Het was denk ik al zo rond het middaguur dat we de ontbijtspullen in de vaatwasser zetten.
We hebben vandaag alweer geluk met het weer, de zon breekt door en het is een heerlijke dag. Buiten gekomen, om de honden uit te laten, blaast de winterkoude ons in het gelaat. Het ruikt heerlijk fris! Gerrit en Cor lopen eerst rustig een beetje over ons erf om ons huis en de omgeving wat te verkennen. Het is tenslotte de eerste ochtend hier. We maken een korte wandeling met Arvid en Fynn om daarna naar Näs te vertrekken. Daar is ook alles in diepe rust. We kijken er eventjes rond, wij vertellen wat over onze tochtjes met de boot hier op het Viken en vertrekken vervolgens naar Forsvik.
Bij de sluis aangekomen wappert de Zweedse vlag fier in de stevige wind.
Op meerdere plekken zien we de vlag wapperen, ook bij het dorpshuis in ons dorp. Wij hebben geen idee waarom en bemerken eigenlijk niets van een festiviteit. Ik heb even op google gezocht op de zoekterm 'sjätte november' en kom dan op de 'Gustav Adolfsdag' uit.
De Gustav Adofsdag wordt gevierd op de zesde november, het is de dag ter herinnering aan het sneuvelen van Gustav II Adolf in 1632 en het is een vlaggendag in Zweden en Finland. Deze dag wordt sinds het begin van 1800 gevierd vooral in de omgeving van Göteborg en van Uppsala. Er wordt een speciaal soort baksel gegeten en soms worden er door studenten ook nog speciale liederen gezongen.
Wel ik heb hier niemand horen zingen, laat staan iemand een speciaal soort baksel zien eten maar dit zal de reden zijn voor het vlaggen. Nu weten we dat ook weer.....wijzelf hadden geen vlag uit.
Cor en Geartsje vonden Forsvik bijzonder mooi, en dat is het ook. Op de foto hieronder staan we bij de sluis. Gerrit is de gids en vertelt al wat hij weet over de geschiedenis van de sluis en over het Götakanal.
Na ons bezoek aan Forsvik zijn we naar het uitzichtpunt in Varberget gereden. Daar waren we deze keer niet alleen. Het stikte er van de soldaten, die allen achter grote kijkers naar een bepaald punt zaten te gluren. Dik ingepakt in hun winter uniformen want de sterke wind was ijskoud. Het was ons duidelijk dat de soldaten in een soort van oefening zaten en dat maakte dat wij ons toch een beetje minder vrij voelden in ons doen en laten op deze zo mooie plek met uitzicht over het Bottensjön en het Vättern.
Forsvik, het Viken en Varberget geven een mooie eerste indruk van onze woonomgeving hier. Aan het einde van ons uitstapje zijn we naar huis gereden en hebben we ons opgewarmd aan een kopje koffie met een heerlijk stukje cheesecake. We hebben ons gesprek weer opgepakt daar waar het vanmorgen bij het ontbijt was geëindigd, ergens onderweg hebben Gerrit en ik nog even een warme maaltijd gemaakt en op een gegeven moment was het zomaar ineens kwart over tien 's avonds. Waar is de dag gebleven...... en wat hebben we het goed zo met elkaar, we genieten alle vier volop!
Ontvang een hartelijke groet van ons!
Wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten