Vandaag kregen we een compliment!! Ja, ja...we zijn volgens ons nu volledig geïntegreerd. We hebben namelijk een tandarts. Dat is bijzonder en we moesten er wel even een rondje voor bellen want tandartsen is hier in Zweden net als huisartsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners een schaars goed en vaak zijn de praktijken vol. Maar wij hebben er nu eentje en bijzonder is ook dat onze tandarts een Zweeds klinkende naam heeft. Ole Åkeström. Vanochtend hebben we met hem kennis mogen maken. Om 10 uur hadden we een afspraak en is ons gebit goed op de foto gekomen en geheel gecontroleerd en als uitstekend gekwalificeerd. Wat een compliment! Ook zei de tandarts nog dat we een uitstekende vorige tandarts hebben gehad, Velema uit Dokkum maar die noemden we niet bij de voornaam. We hebben van hem zo ongeveer 35 jaar en naar alle tevredenheid tandheelkundige zorg mogen genieten.
Deze tandartsenpraktijk zag er heel verzorgd uit. In deze donker wordende dagen stonden er zelfs brandende kaarsen bij de entree en op de patiëntenbalie stonden waxinelichtjes te schitteren. De wachtruimte was open met zicht op de balie, de behandelkamers waren echt heel goed geoutilleerd. In de praktijk werken vier tandartsen en even zoveel mondhygienisten. De assistentes waren zeer vriendelijk en communicatief. Gerrit en ik vonden ons bezoek aan de tandarts een positieve ervaring, over een jaar hoeven we pas weer te komen en we hoefden geen bezoek aan de mondhygienist af te spreken. Dat scheelde ons weer twee maal zeventig euro of misschien wel meer.
 |
| Mijn uitzicht vanaf de stoel |
 |
| afdeling handen wassen en handschoenen.. |
Na ons bezoek aan de tandarts hebben we in Skövde nog een aantal boodschapjes gedaan. Daarmee waren we een deel van het uitgespaarde bedrag alweer kwijt. We waren namelijk de tijd een beetje uit het oog verloren en bij het zicht op de auto zagen we al direct een geel bonnetje wapperen onder de ramenwisser. Een parkeer boete, onze eerste en naar ik hoop laatste (maar ja dat weet je natuurlijk nooit) bekeuring in Zweden. 500 kronen, dat tikt lekker aan. En dat terwijl we parkeren met een app en ik de tijd zomaar even gemakkelijk aan had kunnen passen. Maar ja..... zuur geld, betalen en maar snel vergeten dat lijkt me het beste.
 |
| Bekeuring! |
Van de terugweg hebben we echt genoten! Het zonnetje kwam er nog even doorheen en dat maakte dat het vocht in de grond en op de weg zomaar ineens begon te verdampen. Ineens reden we door de witte wieven.
Een eindje verder, bij Brosundet lag het water er zo mooi verstillend bij. We zijn even gestopt om ernaar te kijken.
Wat is het hier toch mooi, dat zeg ik bijna elke dag. En het mooie is.....morgen mogen we alweer. De reden is minder leuk want we moeten weer met Fynn naar de djurklinik. Hij heeft ontstekingen in zijn kaakbot en hij moet de helft van zijn gebit laten trekken, onder narcose. De andere helft komt over twee weken. Ik hoop maar dat hij dan nog goed kan eten, daarover maak ik me wel zorgen. We gaan het zien.
Verder komen we nu dan toch eindelijk in ons winterritme terecht. Ik steek op de woensdagavond de begraafplaats weer over om te gaan weven. Vaatdoekjes! Maar met een heel leuk patroon en ik vind het leuk om te doen. Ik zou eigenlijk ook graag theedoeken gaan weven, wellicht dat dit thuis mijn volgende project gaat worden. Thuis zit ik met het weven nog in de matten waarmee ik in het vorige winterseizoen was begonnen. In de zomer kom ik echt niet aan het weven toe dus die matten ga ik nu eerst afmaken. Het beginnetje is alweer gemaakt, één dag weven en ze zijn af.
Ontvang de hartelijke groeten van ons!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten