Oude tijden herleven letterlijk en figuurlijk.....

De sneeuw is nu bijna helemaal verdwenen. We hebben op de oprit voor ons huis nog een laatste restje liggen en aan het einde van de dag was dat geheel weggesmolten. Winter voorbij, volop voorjaar!! Heerlijk wat genieten we hiervan.

Wij zijn het niet uitsluitend die genieten maar de paarden in de wei stonden ook lekker allemaal met hun hoofd naar de zon gekeerd. Lekker zonnebaden bij een strakblauwe hemel.

Om twee uur hadden we een uitje. Er was een lezing met als titel  'Undenäs vroeger en nu' in de 'Prästgård' zeg maar de pastorie. We waren nog nooit in de prästgård geweest en dit was een mooie gelegenheid. Ingemar Wikenroos maak studie van de gehele omgeving waar wij wonen en schrijft hierover informatieve boekjes. Wij hebben al een paar van zijn boekjes gelezen. Hij weet echt veel over de geschiedenis van deze streek. Dat vinden Gerrit en ik leuk en interessant vandaar dat we besloten hadden om naar deze door hem verzorgde lezing toe te gaan. We waren een beetje aan de late kant omdat de thee die we huis nog snel even hadden gezet erg heet was en het even tijd nam dit op te drinken. Vanwege onze late aankomst kwamen we helemaal achter in de achterkamer te zitten. De voor en achterkamer van de prästgård zaten helemaal vol.  De lezing begon met een kort meditatief moment door een voorganger waarna Wikenros het woord kreeg. Vanaf de laatste stoel in de achterkamer hadden we wel een goede blik op de beelden echter we konden de verteller wat moeilijk horen en daardoor ook moeilijk verstaan. Gelukkig werd er steeds een beeld van vroeger en een beeld van nu getoond zodat we de objecten wel konden lokaliseren. Na afloop was er nog thee en koffie, daar hebben we maar vanaf gezien.

Prästgården

Dit prachtige huis,voormalig landhandel, is nu een vervallen pand in ons dorp.

Na thuiskomst zijn we in de tuin gaan werken. Onze voortuin ligt stampvol beukennoten. De eekhoorn moet zich echt in het land van melk en honing (om maar even in de sfeer te blijven) hebben gewaand deze winter. Aan voedsel geen gebrek. Die noten en hun omhulsels hebben we nu maar aangeharkt omdat we graag willen dat het zonlicht onze grasmat voor kan bereiken zodat het gras er wat kan groeien. In de zomer heeft het gras in de voortuin het moeilijk vanwege de volle kronen van de twee grote beuken die er staan. Bovendien staat het netter wanneer de takken en de noten opgeruimd zijn. Want opgeruimd staat netjes, daar houden we van, we blijven Nederlanders wat dat betreft.

Nu we toch wat met het groenwerk bezig waren hebben we gelijk ook onze verzamelde eierdozen gevuld met de teelaarde en hierin de zaden gezaaid. De bonen doen we gelijk in de koude grond de rest mag eerst rustig in onze keukenvensterbank ontkiemen. De wortelen en de bieten laten we ook liggen. Daarin zitten teveel koolhydraten voor ons. We eten immers van boven de grond en niet van in de grond.

Omdat de dag toen nog niet voorbij was, het is hier namelijk al langer licht als in Nederland, heb ik mijn tweede gordijn afgemaakt en heeft Gerrit nog wat meer in de tuin gewerkt. Zo hebben we voor ons gevoel een gevulde en nuttige dag.