Ja....en hoe ziet dat er dan uit....De eerste ervaringen..

Vandaag dan de eerste dag sinds ons pensioen dat er echt niets in de planning staat. En wat een dag. We werden getrakteerd op heerlijk lenteweer. Was het vorige week 's nachts nog wel -12 graden vandaag hadden we op de veranda 22. Heerlijk! 

Omdat we dus niets in de planning hadden hebben we eerst weer eens heerlijk gewandeld. Dat was alweer een weekje geleden dat we daar aantoe kwamen. Toen we de deur uitstapten stond de thermometer (die 's ochtends in de zon hangt) op 18 graden. Tijdens het lopen kregen we het warm en ging het vest uit. Wat een heerlijk voorjaarsgevoel!

 Na onze wandeling hebben we door onze tuin gelopen. Eerder was daar nog niet het meeste te beleven vanwege de dikke laag sneeuw. Nu deze bijna helemaal is weggesmolten kunnen we de ontwikkelingen in de natuur weer mooi volgen. In het gras beginnen de sneeuwklokjes en de krokussen nu te bloeien. In Nederland zijn die al bijna weer vergeten maar hier staan ze volop in bloei. Erg mooi! Een soort wesp heeft zich zo tegoed gedaan aan de honing dat hij erin is gebleven.

Alles in de tuin begint uit te botten. Binnenkort zullen we erin aan het werk moeten gaan. 

Omdat het erg mooi weer was konden we vandaag op de veranda zitten. Heerlijk kopje thee erbij en een boek. Gerrit en ik voelden ons echter wat onrustig. Zouden we niet iets moeten doen.... Kunnen wij dat wel...niets doen. Ik weet het niet. Vandaag zijn we na de thee naar Forsvik gereden. Reden was het volgende. Forsvik is een prachtig dorpje gelegen aan het Götakanaal. De sluis aldaar is het hoogste punt in het gehele kanaal. 

In 1388 wordt Forsvik al genoemd als een plaats aan het Bottensjön (dat is een meer) In 1447 stonden er een karnmolen en een zaagmolen, later kwam daar een smederij bij. In 18e tot in de 20 eeuw heeft er zich een bloeiende ijzerindustrie (gietijzer) ontwikkeld naast de houtzagerij die er altijd is geweest.

Van dit alles is veel bewaard gebleven. In 2008 is Forsvik erkend als Årets industriminne.

Gerrit en ik lopen er graag eventjes rond. Zo ook vandaag. Forsvik ligt er nog rustig bij, in winterrust zou je kunnen zeggen.

Bottensjön al ijsvrij in dit deel waar veel stroming is.

Bovenstaande foto's tonen veel mooi bewaard gebleven gebouwen in Forsvik. Maar nu terug naar de reden van ons bezoekje. Aan de hoofdstraat stond een gebouw dat al jarenlang zo lelijk was dat ik het in elk geval nooit op de foto heb gezet. Ik heb vanavond ook nog even op internet gezocht of ik een afbeelding van dit gebouw kon vinden.... maar niets. Uiteindelijk vond ik nog dit fotootje uit 1972 toen het nog niet vervallen was. Ik zie dat toen uit twee woningen bestond, later is er een winkel in gehuisvest geweest. Hiervoor zijn er twee grote raampartijen aan de voorkant aangebracht met in de midden een deur. De kleur aan de buitenkant werd grijs. Het pand stond al jaren leeg en raakte in verval.

Vanwaar die zoektocht. Wel dat zeer lelijke gebouw waar niemand naar wilde kijken wordt momenteel gerestaureerd!! En je weet niet wat je ziet! Het wordt een prachtig huis. Was de buitenkant voorheen van grijs beton nu wordt er een prachtige houten façade getimmerd. er zijn beneden originele oude kozijnen in geplaatst, het pand wordt geisoleerd en past op deze wijze weer geheel in het dorpsbeeld. Wat een aanwinst!

De zijkant

De achterkant

Op de voorgrond het pand in de stijgers, op de achtergrond het tweelinghuis.

Dat wilden we vandaag graag eventjes van nabij bekijken nadat we bij onze aankomst hier in Zweden uit onze ooghoeken deze ontwikkeling hadden opgemerkt.