Vrienden worden deel IV

Vanochtend begon de dag voor mij al vroeg. Toen ik wakker werd was het buiten nog donker, na een uurtje lezen was het vijf uur en keek ik even het Vångdalen in. Wat was het er weer mooi. Buiten was het steenkoud maar in het dal hing een dikke laag mist en daarboven was het kraakhelder. Altijd weer zo mooi om te zien. Na het nemen van de foto heb ik nog lekker een paar uurtjes geslapen. Vijf uur opstaan, die tijd hebben we gehad.

Na de montage gisteravond waren we natuurlijk heel benieuwd hoe onze grasmaaier nu zijn werk zou doen. Echt maaien konden we vandaag nog niet omdat we met S en Fr hadden afgesproken met de honden te gaan wandelen in Tiveden. Toen ze ons belden dat ze met een kwartiertje bij ons zouden zijn heeft Gerrit toch nog even snel de grasmaaier gestart om een eerste snede te maaien. En....dat gaat helemaal goed!! Wat een opluchting.

Zo die doet het weer. Toen de omvang van de reparatie zichtbaar werd hebben we wel even gedacht van 'oh oh hoe moet het verder met onze maaier' maar nu is hij weer als nieuw en kan hij nog best een volgend rondje mee. 

De wandeling in Tiveden en het bezoek van Sevs aan ons was de volgende fase in het laten wennen van de honden aan elkaar. Dit proces gaat gelukkig goed. We zijn vandaag eerst maar gaan wandelen. We hadden geluk, het weer zat ons mee we hadden een stralend blauwe lucht en het werd lekker warm. Sevs en Gösta kregen het met hun donkere vachten al snel warm en toen we bij het water kwamen konden ze daar even wat afkoelen.

Ik trok mijn schoenen uit om even met Gösta het water in te lopen. Daar kon ik hem lekker even met het frisse water besprenkelen. Sevs vond het ook heerlijk in het water maar helaas voor hem....Fr. hield zijn schoenen aan:-) Het was prachtig in Tiveden. Toen ik daar liep bedacht ik me nog dat het wel drie maanden geleden was dat ik er had gewandeld omdat dit niet kon vanwege mijn enkel. Je moet er namelijk altijd ook wel een beetje klimmen en klauteren. Dat ging gelukkig vandaag weer heel goed.

Later bij ons thuis heeft Gösta echt alles uit de kast gehaald en is hij een stevig charme offensief aangegaan. Sevs laat het toe maar beantwoordt het nog niet. Het heeft tijd nodig voor hem, het is overigens een heel lieve hond. De hechting aan Fr. en S verloopt heel goed. Hij wil overal zijn waar zij ook zijn. Heel voorzichtig en zonder druk proberen ze hem steeds zijn grenzen te laten verleggen. Zo naast Gösta, die altijd nogal uitbundig is in zijn liefkozingen en deze ook komt halen wanneer hij er zin in heeft en dat is vaak, zie je wel een heel verschil.

We zijn wel tot de ontdekking gekomen dat het allemaal het beste gaat wanneer wij ons er niet mee bemoeien. Die honden die lossen het zelf wel op. Hoe meer wij aanwezig zijn hoe meer gespannen het wordt.

Fynn en Sevs is echt een goede combi. Toen Fynn Sevs weer zag achter in de auto van S en Fr sprong hij er al snel bij in. Op de terugweg ging hij weer mooi bij Sevs liggen. 

Na de wandeling hebben we in onze keuken een uitgebreide Fika genoten. Terwijl wij daar leuk met elkaar zaten te keuvelen gingen Gösta en Sevs mooi bij elkaar in de tussenhal liggen. Geen centje pijn, vrienden voor het leven zou je zeggen.

Zo rond een uur of vijf zijn S en Fr. weer naar huis gegaan. Het hondenvolk was toen ook wel wat moe. Bij ons liggen ze de hele avond al diep te ronken, dat zal voor Sevs niet anders zijn daar in Hjo.

Gerrit heeft nog even een veldje gemaaid vanavond en morgen doet hij de rest. Dan kan ik mooi even onkruid wieden. Ik ben overigens een beetje lui deze week, er komt me niet zo heel veel uit handen. Misschien dat ik morgen de motor weer een beetje kan opstarten.

Wel dat was het weer voor vandaag, de sokken hangen ook nog aan de waslijn maar dat zal niemand interesseren denk ik :-)

Ontvang een hartelijke groet van ons!

Wordt vervolgd......

de wieken van het windmolentje komen net boven de mist uit