We rijden regengestuurd

 We rijden regengestuurd met Bosse. Voordat we vertrokken voor ons tweede reisje hadden we uitgebreid naar de voorspelling gekeken. Richting oost leek de grootste garantie op mooi weer te geven. Voor de zaterdag hadden we idd heel mooi weer. Blauwe hemel en zonneschijn. We hebben 's ochtends eerst een prachtige wandeling gemaakt, een route van 7 km waarvan de helft langs de kust van het Vättern.  Heel leuk was dat we tijdens het eerste deel van de wandeling langs een volkstuinen complex liepen. Prachtige tuinen langs de oever van het water. Wat een prachtige plek om een tuin te hebben. Er waren dan ook veel mensen die met dit mooie weer in hun tuin aan het werk waren. Soms hadden ze echt een moestuin maar heel vaak was het ook half om half moestuin en siertuin. Echt een plek waar mensen contact met elkaar kunnen hebben, vaak stonden ze over de scheiding even met elkaar te kletsen.     

Het slot van de wandeling voerde door het stadscentrum van Vadstena. Daar hadden we met Gösta veel bekijks. Veel mensen vragen ons wat voor hond het is of reageren met dat ze het een heel mooie hond vinden. Er zijn ook mensen die met een boogje om ons heen lopen, wellicht toch wat geïmponeerd door zijn verschijning. Wij zeggen altijd dat hij zo lief is als hij groot is. Dat geldt niet helemaal voor wanneer we kleine hondjes tegenkomen. Hoek kleiner de hond en hoe krulliger het haar hoe harder hij blaft. Ik probeer hem hierin te corrigeren doch met wisselend succes.

Vroeg in de middag zijn we verder gegaan met onze reis. We hadden het plan opgevat om naar Gränna te gaan om vervolgens onze reis voort te zetten naar Habo en daar op de camping te gaan staan. De volgende dag zouden we dan voordat de buiten kwamen naar huis kunnen rijden.  Maar het liep anders. Hoe meer we richting Gränna reden hoe donkerder de lucht werd. Aan de andere kant van het Vätternmeer zagen we de buien al uit de lucht vallen. We hebben Gränna gehaald, hebben daar even koffie gedronken en zijn toen maar weer terug naar het noorden gereden. Daar leek het nog het langst droog te blijven. Het plan om nog een nachtje in Bosse te verblijven hebben we maar laten varen. Noordom het meer zijn we 's avonds naar huis gereden net tussen de buiten door. Nou ja net..... soms toch net even wat druppen op het raam. Gerrit altijd positief zei nog, met mist heb je minder zicht. Daar laat ik het maar bij...

We zullen blij zijn wanneer we straks in een regenbui zonder bijgedachten de ramenwissers vrij kunnen laten wapperen.

Ontvang een hartelijke groet van ons en wordt vervolgd.......