Åsnen National Park dat ligt in Zuid Zweden in de provincie Småland. Småland vind ik heel erg mooi, het is er lieflijk en nu in het voorjaar heel fris groen vanwege de vele loofbomen.
Ik wil er elk jaar wel een weekje naartoe. Het is ook de provincie waar onze liefde voor dit land is ontstaan in 1974, lang geleden, een eeuwigheid. Ik geloof dat dit destijds mijn eerste vakantie naar het buitenland was. We gingen zeer eenvoudig, mijn ouders en Gerrit en ik. We kampeerden met een geleende tent voor mijn ouders, Gerrit en ik hadden destijds een eigen tentje gekocht. We vertrokken een beetje op de bonnefooi, hadden geen goed uitgestippeld plan opgesteld. We hadden alleen van Zweedse kennissen gehoord dat het in Zweden overal mooi was, dus voorbereiden op het mooiste hoefde ook niet. Heel toevallig kwamen we op onze eerste dag toeren door Zweden uit in Urshult. Destijds was dit een armoedig dorp met bouwvallige huizen en gesloten winkels in het centrum. De camping was nieuw en daar stonden we genietend van al wat er op ons afkwam en van het hele mooie weer van 1974, een hittegolf.
In de volgende jaren bleven mijn ouders naar Zweden gaan voor hun vakantie en ook nadat mijn vader was gestopt met werken gingen ze daar voor langere tijd naartoe. Omdat trekken iets lastiger werd, vanwege de gezondheid van mijn vader, bleven ze in Småland op een plekje bij het Åsnen. Een plekje gesitueerd aan de rand van wat nu het National Park is. Lang hebben mijn ouders hiervan helaas niet kunnen genieten. Mijn vader overleed jong, op 56 jarige leeftijd. Mijn moeder bleef 30 jaar alleen, zij is wel oud geworden. 87 jaar, een heel mooie leeftijd. In december 2010 is ze uitgegaan, dat mag ik in alle respect zeggen. We hielden veel van haar en ook van mijn vader overigens.
Toen wij als kinderen haar as gingen uitstrooien kregen we daarbij het crematie steentje. Ik heb dat toen in mijn tas gestopt en in overleg met de anderen hebben Gerrit en ik dit gebracht naar de plek waarvan ze zoveel hield en waar zij en mijn vader zo intens samen hebben genoten. Ik schreef hierover al eens eerder een post, zie hier. Dat steentje dat hebben we nu weer gezocht. Opnieuw moesten we er even om zoeken maar Gerrit vond het weer. Meer dan 10 jaar zit het er nu! Het ontroert mij elke keer weer wanneer we het vinden en ik het daar zie. het steentje raakt aangetast door de tijd, net als wij en het houdt stand, net als wij.
Zo rust het daar aan één van de oevers van het mooie Åsnen. Ik hoop dat we het daar nog vele jaren zullen tegenkomen maar nu al is het een wonder dat het er tot op dit moment onder alle weersomstandigheden is blijven zitten.
Wanneer je je omdraait bij het steentje ziet de wereld er zo uit.
Omdat het druk was op die plek en we Bosse hadden geparkeerd op een plek waar het niet mocht zijn we niet heel erg lang gebleven. Het was een korte gedenking. Dat is niet erg want ze leeft alle dagen voort in onze harten en die kloppen gelukkig elke dag en elke dag gelukkig.
Wij zijn verder gereden naar Getnö, een soort schiereiland in het Åsnen. Daar staan we op de camping. Waarschijnlijk is het hier in de zomer erg druk maar voor nu is het hier prachtig en rustig. Het leuke van deze stek is dat er overal water is met mooie vergezichten. We zijn hier drie jaar geleden ook geweest en met goede herinneringen aan deze plek zijn we hier nu met Bosse teruggekeerd. Nu staan we meer aan de waterkant en hebben we een prachtig uitzicht.
Vanochtend hebben we een mooie wandeling gemaakt naar de punt van het schiereiland. Daar staan twee welbekende trekkershutten en eentje ervan was bezet door mensen die een kanotocht maakten.
Wij namen even een pauze bij de andere. Heel vroeger hebben we een aantal keren in een dergelijke hut overnacht maar dit was geen succes. We werden, toen het vuur 's nachts uitdoofde, overvallen door duizenden muggen, waarvoor we uiteindelijk zijn gevlucht.
Ik hoop dat jullie allen een heerlijk Pinksterweekend hebben. Wij hebben in Zweden maar één dag, de tweede dag is ingewisseld voor de Nationaldag op 6 juni. Dat deert ons niet, wij hebben nu elke dag een vrije dag :-)
Rest me nog te delen dat Fynn aan de beterende hand is en dat de andere honden zich tot nu toe goed hebben gehouden. Vannacht hebben we allemaal heerlijk geslapen.
Ontvang een hartelijke groet van ons en wordt vervolgd......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten