Hoe zit dat nu met het vlaggen?

De eerste bloeiende Lupines 

Gelukkig hebben we onze vervuiler weer op de oprit staan. De reparatie viel erg mee. Er was een V snaar geknapt waardoor de dynamo de accu niet meer kon opladen. Die snaar was snel vervangen en toen deed alles het weer. Nu ligt die hele ervaring weer achter ons.

Vanochtend direct de aanhanger maar weer aangehaakt om weer een portie kantstenen op te halen bij de Byggvaror in Karlsborg. Die kantstenen zijn al aan het interen. Bij de kassa zij de verkoper nog tegen mij, waarschijnlijk herkend hij me van de vorige keer, dat er zeer binnenkort weer een levering kantstenen zou zijn dus wanneer we meer nodig hadden dan zou dat geen probleem zijn. Wel we hebben er meer nodig maar meer dan 36 durven we niet in de aanhanger te vervoeren. Dan gaan we over de gens van het toegestane gewicht.

Kijk daar staan ze.... en daar moeten ze in....

Toen ik moest afrekenen zag ik vanuit mijn ooghoeken vlaggen en wimpels hangen. Ik ben al een poos op zoek naar een passende wimpel voor onze vlaggenmast. Die is zo ongeveer 14 meter hoog en daarin hangt momenteel een wimpel van 4 meter. Dat is echt geen gezicht. Er moet een wimpel in van 5 m of 6 m. Maar zo'n wimpel vind je nergens. Overal waar ik kijk is 4 meter de langste wimpel. Bij de Byggvaror zag ik ze nu ook hangen, nieuw in het assortiment. Vlug nog even kijken en ja hoor....een wimpel van 5 meter lang. Die wimpel zat ook nog eens prachtig verpakt in een kartonnen doos met op de voorkant een traditioneel Zweeds tafereel  en op de achterkant instructies voor het vlaggen. Wel die informatie had ik nog niet gelezen dus vanaf nu weet ik precies wanneer we moeten vlaggen. Met de regels voor het vlaggen erbij. Als ik hem uitdoe dan moet dat rond 8.00 uur 's ochtends en voor zonsondergang moet hij dan weer uit de mast.

 Helemaal onderaan de informatie ook nog even een overzicht van welke wimpel bij welke vlaggenmast hoort. Duidelijk, een mast van 14 meter daarin hoort een wimpel van 5 meter. Dan klopt het nu bij ons en het staat een stuk beter. De gulden snede denk ik.

Daar hangt de nieuwe wimpel in de mast een mooi en vrolijk gezicht zo'n verse wimpel in de mast. Nu nog het vrolijke gevoel erbij want ik voel me nog steeds wat verdrietig om Fredrik. Dat heeft even tijd nodig om een plekje te krijgen. Dat zal ook wel komen omdat mijn eigen vader ook op jonge leeftijd overleden is. Het ene verdriet appelleert aan het andere. Zo werkt dat.

Vandaag stond overigens, maar dat had je waarschijnlijk al door, wederom in het teken van de kantsteen. Voor is het nu bijna klaar, nog een klein stukje. Dan vinden we het wel welletjes en kan er weer een ticket van de kelderdeur.

Wel we zijn weer bijgepraat. Blijf voorzichtig en blijf gezond!

Wordt vervolgd.....