Er kunnen weer twee bonnetjes van de deur af worden gehaald! Vandaag scheen de zon eventjes twee uurtjes tussen de regenbuien door en dat gaf me de gelegenheid het kozijn en het raam op de zuidmuur af te schilderen. Dit heeft even moeten wachten omdat één van de ramen nieuwe stopverf heeft gekregen en dit eerst moet drogen en dat duurt wel eventjes. Maar nu kon het en daarmee is dit project afgerond. Hier even een foto van hoe het is geworden
Al het houtwerk is weer mooi strak geworden met de epoxy plamuur. Ik hoop maar dat het kozijn en de ramen zo een paar jaar mee kunnen. Eigenlijk hadden we voor dit jaar de ramen van de erker (ook op de zuidkant en ook in bewerkelijke staat) zullen schilderen. Dat schuift nu denk ik een jaar op, daar schrijven we dan weer een ticket voor. Ik denk dat ik voor dat kozijn alle ramen aan de buitenkant eruit ga halen. Ik weet nu hoe het moet met de stopverf en zonder ramen kun je het houtwerk veel mooier schuren. Zo is het leven één grote leerschool wanneer je zo aan het klussen bent. Hier nog even een detail... De zijbalkjes achter de scharnieren hebben we vernieuwd en van het kozijn op de foto hebben we het meest linkse houtdeel van het raam vervangen, het oude deel was geheel uitgedroogd en versplinterde bij het afkrabben.
Dus die klus is klaar. Verder heeft Gerrit de zijplanken van de omlijsting van de voordeur gemonteerd. Die hebben we nieuw gemaakt omdat het hout van de oude planken aan de onderkant was vergaan.
Het is een beetje grootspraak maar de entré voor vind ik er altijd wat Grieks uitzien. Dat heb ik nu met het schilderen ook een beetje willen accentueren. Het bolvormige stukje hout tussen het bovendeel en de staanders heb ik blauw (of is het groen) geschilderd. Met een reden.....
Die reden heeft te maken met de vernieuwde voordeur. De oude deur was rood geschilderd net als al het andere houtwerk aan ons huis. Nu dachten wij dat de voordeur, de hoofd entré, er wel een beetje mag uitspringen. We gaan hem een andere kleur geven. We hebben gekozen voor groen/blauw. Dat is wat spannend want oh...hoe zal dat staan. Maar we kunnen altijd terug naar rood toch... De kwast is gewillig.
De voordeur is nu ons laatste project in deze serie. Gisteren heb ik hem in de grondverf gezet. Achteraf heb ik daar spijt van, die grondverf dat was net slagroom zo dik. Voordeel is dat het niet uitloopt maar dit voordeel weegt niet op tegen het nadeel. Die dikke verf namelijk, die in de moeilijke hoekjes zoals de aansluiting van de latten op de deur tegen de bovendorpel en de dorpel onder het raam, was niet mooi opgedroogd, of eigenlijk niet gedroogd. Bij het schuren van de verf breekt de verflaag en krult op. Eigenlijk ben ik de hele dag wat bezig geweest om de grondverflaag te fatsoeneren. De deur ligt binnen in de kelder en daar droogt het moeizaam. Vandaag aan het einde van de dag heb ik de deur in de eerste laag van de aflak verf gezet. Dat lijkt nu goed gelukt.
Nu moet je naast deze kleur even bedenken dat de zijpanelen van de voordeur dan weer Falunrood zijn. Zelf denk ik dat het goedkomt maar we zullen zien. Vandaag hebben we de twee deuren ook aan elkaar verlijmd. We hebben nu dus gewoon één voordeur.
Nog even terug naar de omlijsting van de voordeur, die ik dus iets Grieks vind hebben. Het bovenste deel van die omlijsting daarop wil ik de naam van ons huis gaan schilderen in mooie schrijfletters. Tenslotte was ik in een ver verleden schooljuf en in mijn laatste jaar van de opleiding had ik zelfs een 10 op bordschrijven (zo zo), dus dat schilderen van die naam boven de deur dat zou moeten kunnen lukken.
Vanavond na het eten heb ik even geoefend. Gerrit had een stukje geïmpregneerd grenen voor mij uit zijn houthok gehaald, dat schildert nog niet heel erg lekker dat onbewerkte hout maar het was ook maar een probeerseltje.
Zo had ik het eerst uitgeprint en zo kreeg ik het op het plankje. Voor een eerste keer vind ik het niet slecht. Straks in het echt ga ik andere witte verf nemen. Deze had ik vandaag in de hobbywinkel gekocht, samen met penselen, maar deze verf vloeit niet mooi en ik vind hem ietsje te waterig. De echte gaat nog ietsje groter worden om zo een mooie verdeling van de letter in het vlak te krijgen.
Vandaag heb ik ook de altan weer een beetje gefatsoeneerd, We verkeren in de eindfase dat voel je aan alles. En dat willen we ook wel want volgende week zaterdag komt Greetje en het zou mooi zijn wanneer alles dan klaar is.
Wordt vervolgd....
Jättefint seit F (en ik)!
BeantwoordenVerwijderen