woensdag 11 september 2019

Muffins.......

Het schrijven van zo'n blog leek mij vooral wel leuk voor onze kinderen. Zo kunnen zij zich wat een voorstelling maken van wat wij zoal doen in Zweden en welke projecten wij onder handen hebben en hoe dat uitpakt. Vandaar de vele foto's vooral ook die van 'voor' en 'na'. Nu vinden ze dat geloof ik ook wel leuk, ik krijg best wel veel like's van hen al wordt dat nu minder nu Henk zijn FB account heeft opgezegd na het zien van een documentaire over FB en hij was een dagelijkse 'liker'. Toen ik het hen een keer vroeg, ik praat er maar niet al teveel over, kreeg ik als feedback dat ze het leuk vinden, dat de tekst wel wat korter kan, dat het leuk is wanneer ik wat zelfkritisch schrijf en dat wanneer ik over eten ga schrijven, ze stoppen met lezen. Ik weet niet precies wat daaraan ten grondslag ligt, ik probeerde ze vroeger toch altijd wel een gezonde maaltijd voor te zetten maar wellicht dat er toch enige traumatische ervaringen zijn achtergebleven in hun jeugd over de voorgezette kost.....
Nu is het vandaag wat regenachtig weer en ik zat net even na te denken over wat ik vandaag zoal heb gedaan. Dat is niet zoveel, in vergelijking met de voorgaande dagen, toen we nog midden in de projecten zaten. Overigens de deur heb ik gisteren nog wel een keer in de aflak gezet, zie foto onder. Het wachten is nu op het raam. De verflaag zit er prachtig op!
Ik verf hem liefdevol....

Goed in de hoekjes met een speciaal kwastje..
 Over de projecten kan ik verder niet verhalen. We hebben gewandeld met de honden en..... ik heb blåbär muffins gebakken! Meestal snoepen we niet, Gerrit en ik maar vandaag zouden we gaan koffiedrinken bij de buren. Ik had bedacht, omdat Gerrit me vertelde dat de buurvrouw glutenvrij eet, om muffins te bakken in een KETO en glutenvrije vorm. Voor bij de koffie dacht ik... Ik heb nog niet eerder muffins gemaakt, ze staan niet bij ons op de menukaart. Dus Amandelmeel, beetje zout, kopje suikervervanger Erythrytol, bakpoeder, 3 eieren, kopje amandelmelk, vanille extract en kokosolie in een schaal en door elkaar roeren, bessen erbij en verdelen in de vormpjes. De bessen roerde ik met kracht door het beslag dat helemaal paars werd, toch iets anders dan op de foto van het recept maar vooruit maar....in de oven. Na 25 minuten kwam Gerrit net uit de tuin en hij ze proeven en hij vond ze lekker, maar ik zeg erbij dat hij niet kritisch is. Ik heb die muffins aan alle kanten bekeken en ook eentje geproefd maar zeg nu zelf....


 Geen weggevertje! Zelf vond ik dat ik hiermee niet bij de buren kon komen aanzetten. Ik het recept nog eens lezen.... ik moest de bessen erin vouwen. 'fold' stond erin het engelstalige recept. Dat had ik even over het hoofd gezien. Dus opnieuw alles afgewogen en door elkaar geroerd en als laatste heel voorzichtig de bessen erdoor gevouwen. Toen werden ze zo.....
Mooi goudbruin en met een prachtige structuur. Heerlijk van smaak en koolhydraat arm en glutenvrij! Het kon niet mooier...
Mooie textuur van binnen
 Trots nam ik de muffins mee naar de buren. Hier kon ik mee aankomen, die konden we mooi verorberen bij de koffie. Tegen de buurvrouw zeg ik nog 'ze zijn glutenvrij.'....dat vond ze mooi. Maar bij doorvragen blijkt ze VEGAN te eten. Dus wel wat bijzonder maar niet glutenvrij.... Gelukkig vond de buurman ze wel lekker. Zelf had hij ook blåbärbroodjes gebakken die zagen er ook best aantrekkelijk uit.

Dus dit is een blog over mijn baksels....Nu hoop ik maar dat ze blijven lezen.....!!

We hadden een bijzonder gezellige middag bij de buren. Ik doe geen foto omdat ik wat moeite heb met het plaatsen van foto's bij anderen thuis op mijn blog. Wat we heel leuk vinden met onze Duitse buren, die hier overigens niet permanent wonen, is dat we met hen geen Duits praten maar Zweeds. Zo hebben we beiden een handicap zeg maar en moeten we ook beiden ons best doen met de taal. Dat ging heel goed!. Soms is het even zoeken naar een woord maar meestal kunnen we een beetje voor de vuist weg praten. In het Duits zou overigens ook niet meer gaan. Met het leren van de Zweedse taal is dat verdwenen bij mij.

Dus met de honden wandelen, twee keer muffins gebakken en bezoekje bij de buren. Dat was het voor vandaag.
Hieronder nog even een foto die ik rond de klok van 6 uur vanochtend heb genomen. Het Vångdalen ligt verhult in een dikke deken.Het blijft een mooi gezicht. En dan plotseling houdt de mist op, in een rechte lijn. Wonderbaarlijk. Wat hebben we toch een mooi uitzicht.

Wordt vervolgd....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten