Een hartverwarmend weerzien

 Vorige week zaterdag was de dag van de grote zomer loppis in Undenäs. 's Ochtends vroeg zagen we al mensen lopen met tassen vol spullen. Dat maakt ons natuurlijk ook nieuwsgierig. Tot nu toe hebben wij steeds deze loppis gemist. Toen we nog werkten waren we altijd alweer thuis van de vakantie en de voorgaande jaren waren we ten tijde van de zomerloppis zelf met vakantie of ging het niet door vanwege de pandemie. Nu waren we nog net thuis! Ik schrijf 'net' omdat we het plan hadden opgevat een paar dagen met Bosse op stap te gaan. Het was namelijk al enige dagen prachtig weer. Toen we Bosse helemaal hadden voorzien van alle noodzakelijkheden zijn we eerst in een vakantietempo over de loppis gegaan. Het viel ons op dat er veel mooie dingen te koop werden aangeboden door onze dorpsgenoten en anderen. Eigenlijk waren wij zelf niet van plan iets te kopen want ons huis raakt al aardig gevuld. Toen we echter over de loppis liepen zagen we een mooie elektrische heggenschaar voor 100 SEK (10 euro, wij delen altijd door 10, soms is het iets meer en soms iets minder). De heggenschaar zou het nog steeds prima doen. Achter huis hebben wij een heg en die knippen we met de hand. Stiekem hadden we al eens gedacht aan elektrisch knippen omdat het met de hand klachten van de polsen geeft :-( . Nu hebben we er eentje en hij doet het goed dus binnenkort messcherpe heggen bij ons achterhuis met afgeschuinde randjes. Wat wil een mens nog meer. Bij een andere tafel had Gerrit twee boeken zien liggen die hij wil wil lezen. Eigenlijk had hij eentje ervan al eens gelezen maar dan in het Nederlands. Deze boeken zijn natuurlijk in het Zweeds. Het zijn boeken van Niklas Natt och Dag( 1793 en 1794). Het zijn historische romans (Bellman noir  trilogie want er is ook nog een deel 1795 maar die hebben we niet) die het leven in Stockholm beschrijven in de periode na het overlijden van koning Gustav III. Deze trilogie is zijn debuut en hiervoor heeft hij menige prijs ontvangen. 

druk met auto's die naar een parkeerplaats zochten

veel belangstelling

Wij waren ingenomen met onze inkopen en nog diezelfde avond ben ik begonnen in het eerste boek van de trilogie. De eerste bladzijden moest ik even doorbijten vanwege de taal maar naarmate ik verder kom in het boek gaat het lezen veel beter.

Na ons bezoek aan de loppis zijn we vertrokken. Hiervoor was het nodig om het stuk weg voor onze oprit/uitrit af te zetten met bokjes. Hadden we dat niet gedaan, hadden we niet kunnen uitrijden. Maar nu ging dat prima! Wij vertrokken eerst naar een campeerplek in de buurt van Filipstad. Daar zijn we vaker geweest en daar kunnen we heerlijk gemoedelijk staan. We hadden prachtig weer die zaterdagmiddag en de hele zondag. Echt zomers! 

Maandag zijn we weer vertrokken. We hadden namelijk afgesproken om naar T en L te gaan die deze zomer een maand lang in hun huis in Värmland verblijven. We hebben erg naar dit bezoek uitgekeken. Samen met hen hadden we hele leuke dagen, we zijn een nachtje gebleven, het was een hartverwarmend weerzien. Tijd tekort, heerlijk eten, goede gesprekken over van alles en nog wat. Een heerlijk samenzijn!! Dinsdagochtend zo rond het middaguur hebben we afscheid van elkaar genomen in de verwachting elkaar over niet al te lange tijd weer te zien. Iets om wederom naar uit te kijken. 

Voordat we wegreden nam L  nog even een foto voor mijn blog en ik plaats deze met toestemming :-). Wij staan hier bij hen in de tuin en klaar voor vertrek en we kijken uit naar onze volgende ontmoeting.

onderweg naar Arvika

We hebben onze reis vervolgd naar Arvika. Dat is een leuk stadje in Värmland richting Noorse grens. Op de app hadden we gezien dat er diverse camperplaatsen zijn rond Arvika. Die hebben we allemaal bezocht, een aantal viel vies tegen en twee waren al helemaal vol. We zijn doorgereden naar de camping waar nog voldoende plaats was. Uiteindelijk vonden we er een plekje waar we met droge voeten in de camper konden komen. Het had namelijk de dag ervoor behoorlijk geregend met af en toe wel heel dikke buien. Toen we goed en wel waren gesetteld kwam er een camper naast ons staan. De bewoners ervan liepen driemaal om de camper heen, zetten hem aan de stroom, koppelden hem weer los en vertrokken weer om een dik uur later weer terug te komen (mogelijk zijn ook zij alle camperplaatsen langsgegaan om te constateren dat dit geen soelaas bood). Bij terugkomst reden ze precies door hun oude wielspoor weer richting stroompaal. Al de eerste keer hadden de banden moeite om grip te houden omdat de grond zacht was geworden en verzadigd door de regen.  Nu ze de tweede keer door hun oude sporen reden zakte de camper nog dieper weg en door hard gas te geven zakten de wielen tot op de as in de modder weg. Dat was dus wel even een belevenis. Wij konden hen helaas niet helpen omdat we hiervoor het nodige materiaal niet hadden. Na een poosje kwamen er mensen langs lopen waarvan eentje de eigenaar was van een stoere 4 x 4.

Die eigenaar stelde voor de camper achteruit naar een achterliggende kampeerplek te trekken. 

De 4 x 4 had er geen moeite mee. Zo kon men gelukkig de nacht zonder zorgen ingaan. Maar wat een consternatie.

Wij stonden ernaast en die nacht is er nog eens veel regen gevallen waardoor wij ons afvroegen of wij nog wel weg konden komen. Omdat het zulk slecht weer was besloten wij huiswaarts te keren. We hadden al hele mooie dagen beleefd en nog een dag in de regen zou daar niets aan toevoegen. Gelukkig lukte het ons zonder problemen weg te rijden. Maar oh oh wat hebben we weer veel regen gehad onderweg. 

Wat een geluk dat onze raamwissers, raamwissers het nu goed doen.

Nu zijn we weer thuis, alles goed. We voelen ons blij want we hadden vier erg leuke dagen. Maar bovenal  voelen we ons blij omdat de kleine Emke nu is verlost van haar gipsbroek. Bij de controle bleek haar heup nu goed te zitten. Nu afwachten of dit zo blijft. Er zullen nog meerdere controles volgen.

nog een beetje beduusd van de vrijheid

Tot zover weer, ontvang een heel hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd.........