Wat een wind

Gisteren zijn we dus van de camping afgespoeld, wat een verademing dat we vanochtend thuis lekker in het zonnetje ons ontbijtje konden nuttigen. Dat gaf ons toch weer een heerlijk en ontspannen vakantiegevoel.

Je ziet het.....bijna geen wolkje aan de lucht. We hebben lekker lang van ons ontbijt genoten omdat het toch te warm was om te gaan wandelen. Op de weerapp hadden we gelezen dat om 14.00 uur de lucht wat zou betrekken en er bewolking zou komen. Toch bleef het warm, we hebben maar een klein rondje gelopen.

deze is het niet geworden al lachte die ons wel vriendelijk toe

Komend weekend hebben we een feest. Nu zijn we niet echt van die feestvierders en de dresscode houdt ons al menige maand bezig maar dit feest daar gaan we wel naartoe. Het is het feest van onze buren. We dachten vandaag een cadeau voor hen te gaan kopen. Vorig jaar heeft de buurvrouw een mooie moestuin aangelegd en daarvoor hebben we een inkoop gedaan in Mölltorp bij het tuincentrum. We vinden het altijd leuk om daar een kijkje te nemen. Voor het cadeau zijn we goed geslaagd. We kregen zelfs een exemplaar toe op de koop. Die hebben we naar Hjo gebracht en staat nu in de tuin van Fr en S. waar we nog even naartoe gereden zijn en hen een klein handje hebben geholpen bij het werk in hun tuin.

En nu komt het....

Tegen zes uur reden we naar huis, we hadden een beetje haast omdat de honden thuis waren en omdat Arvid nodig naar buiten moest om te plassen. Nu hij ouder wordt kan hij zijn plas minder lang ophouden. Hoe dichter we bij huis kwamen hoe donkerder het werd. Ik had mijn wasgoed ook nog buiten hangen en het werd nog spannend of ik die nog droog zou kunnen binnenhalen.

Thuisgekomen ging Gerrit direct naar de honden en ik naar de was. Ondertussen keek ik naar de lucht en maakte ik er snel nog een foto van.

Zo staat de lucht op de foto maar zo was het in werkelijkheid niet. Veel zwarter, jammer toch dat apple zoveel licht toevoegt aan de foto. Duidelijk is wel dat het een onweerslucht is. Na het nemen van de foto knijperde ik heel vlug mijn was van de lijn en net toen ik met mijn wasmand op de altan aankwam begon het de flitsen en vielen de eerste druppen. Gerrit en ik dachten overigens nog eventjes op de altan te gaan zitten want het was nog heel warm. Ik sneed de kaas en Gerrit schonk twee glazen wijn in en ik zat bijna in mijn relax fauteuil, toen het van het ene moment op het andere enorm begon te waaien. De kaas waaide me van de kaasplank en de bomen achter ons huis, die volgens de arborist al meer dan honderd jaar oud zijn, bogen hun kruin. Ik waaide bijna uit de altan vandaan en de takken vlogen me om de oren. Gerrit was ondertussen al druk bezig alle ramen te sluiten, iets wat gelukkig goed is gegaan. De wind kwam met meer dan windkracht 12 vol uit het westen pal op de altan, ik heb nog snel de deur van de altan gesloten en ben met de kaasplank naar binnen gesneld met de honden in mijn kielzog. 

deze hangt nog maar is wel afgeknapt

De dikke takken braken uit de bomen en liggen nu her en der verspreid in onze achtertuin. Ergens hoorde ik Gerrit schreeuwen en ving ik het woord blikken op. Achter bij de garagedeur hadden we een wasmand met blikken staan. Daarop zit statiegeld en die blikken moeten we nog inleveren. Echter de blikken werden uit de wasmand geblazen en vlogen voor huis de weg over. Gerrit met een tas naar voren om de blikken weer te vangen voordat ze ergens schade zouden aanrichten maar ze waaiden zelfs weer uit zijn tas vandaan. We hebben zoveel wind nog nooit meegemaakt. De storm was kortstondig en na een kwartier was het ineens windstil.

Door deze 'bui' was het flink afgekoeld zodat we het idee van buitenzitten hebben laten varen. We zijn in de keuken gaan zitten waar het na een uur wederom erg donker werd. Om 20.00 uur was het bijna nacht en hadden wij alle lampen aan. Wederom volgde er een onweersbui, nu gelukkig zonder de hierboven beschreven windstoten. In zeer korte tijd viel er 30 mm regen, een pittige onweersbui.

 

het water gutst uit regenpijp op het dak

Het regende zo hard dat we voor het eerst sinds we hier wonen water onder de beuken hebben staan. Wat zal ons schaduwgras nu gaan groeien.....

hoera, water onder de beuken

Wel heerlijk voor de beuken en voor het gras! Het pad voor ons huis staat onder water en het water liep zelfs de kelder in.

De brandweer moest uitrukken dus waarschijnlijk is de bliksem ergens ingeslagen. Overal liggen bomen over de weg.

We waren er een beetje beduusd van, dit heftige weer. Ik hoop maar dat er zich geen persoonlijke ongelukken hebben voorgedaan en dat de overige schade van deze kortdurende windstoot meevalt. Nu ik deze blog schrijf is het tien uur 's avonds en lijkt alles weer ok. Buiten is het helemaal donker, iets wat we de laatste maanden niet meer hebben meegemaakt. Het was maar een hele consternatie!

Tot zover maar weer, ontvang een hartelijke en vredevolle groet van Gerrit en mij en wordt vervolgd......