Het was niet helemaal mijn dag vandaag. Reden was denk ik dat ik niet een kerntaak had. Na het ontbijt en de wandeling met de honden dook Gerrit de garage in om de radiator te spuiten. Ik besloot om wat achterstallig huishoudelijk werk te doen. Dat is niet mijn hobby, ik haal er weinig energie uit. Maar het moet wel gebeuren want als het verslonst dan voel ik me er ook niet lekker bij. Opgeruimd, netjes en schoon zo ben ik opgevoed en zo heb ik het zelf ook graag. Maar zin om het zover te krijgen heb ik vaak niet.
Om morgen niet weer in zo'n dag te belanden stelde ik Gerrit voor om de vlaggenmast te strijken. We hebben een erg lange vlaggenmast en de houder begint te roesten en de mast wordt wat grijs. Het strijken van de mast daar hadden we eerder al eens wat over gefilosofeerd met als uiteindelijk resultaat een plan voor het strijken.
Vanavond hebben we de koe bij de hoorns gevat.
hier staat de mast nog onschuldig rechtop
Omdat we geen idee hebben over het gewicht van de mast zetten we de grasmaaier in de tuin. Daar binden we een touw aan. Vervolgens maken we de bouten, waarmee de mast vast zit in de houder, los. De bovenste bouten een klein beetje zodat er wat ruimte komt tussen de houder en de mast, de onderste bout moet er helemaal uit. Dat laatste dat gaat niet echt gemakkelijk. Het volle gewicht van de mast drukt op die bout en het lukt niet één, twee, drie hem eruit te tikken. We maken een hefboom waar ik op ga staan om de mast iets omhoog te drukken en dan gaat het beter. De bout gaat eruit.
de bout door de vlaggenmast en de staf door de houder
Dan moet ik met een klos en een moker de onderkant van de vlaggenmast wat lostikken zodat deze vrij komt uit de vlaggenmasthouder. Dat lukt, al vind ik het wel een spannend klusje. Gerrit steekt de bout weer door de gaten en steekt een ijzeren staaf door de gaten van de vlaggenmasthouder. Voordat hij de bout door de vrijgekomen vlaggenmast steekt bevestigd hij het touw met een lus om de bout en daarna laat hij het touw over de ijzer staaf lopen voordat het naar de grasmaaier gaat. Op deze manier hebben we gedurende het proces van strijken van de mast steeds een naar beneden trekkende kracht waarmee we de mast gedoseerd naar beneden kunnen laten gaan. Dit zakken doen we dan met de grasmaaier die beetje bij beetje achteruit rijdt. Ik sta erbij met een moker om ervoor te zorgen dat de ijzeren staaf waar het touw omheen loopt goed op zijn plaats te houden. Ik roep dus steeds van 'ja een beetje' (achteruit dan) en 'Ho!!' Bij ho moet ik de staaf weer even goed op zijn plek tikken. Zo zakt onze vlaggenmast mooi geleidelijk naar beneden.
kijk hier gaat hij al een beetje
daar ligt hij dan
Morgen wanneer Gerrit de appelbomen gaat snoeien kan ik de vlaggenmast mooi schrobben en de houder met een staalborstel van de oude bladderende verf ontdoen. De nieuwe wimpel is in bestelling.
Na het opruimen van het gebruikte gereedschap heb ik de violen nog even vereeuwigd.
En ook nog even een foto gemaakt van de mooi gespoten ribradiator die nu zover is dat hij weer naar boven getild kan worden.
Is dit geen mooie foto zo met de ondergaande zon op de achtergrond? Met al deze activiteit in de avond had de dag toch nog een mooi slot.
x x x
En dan wil ik toch nog even terug naar het paasweekend. Het was een soort van oorlog in Zweden. De Deense jurist Rasmus Paludan heeft in een aantal Zweedse steden Malmö, Örebro, Rinkeby, Linköping, Norköping manifestaties georganiseerd waarbij hij een exemplaar van de Koran wilde verbranden. Paludan is rechtsextremist en hij wil met het verbranden van de Koran provoceren en een conflict uitlokken. Hij wil toe naar een Deense samenleving zonder Moslims. Bovendien heeft hij aangegeven zich met zijn partij in Zweden verkiesbaar te willen stellen bij de eerstvolgende verkiezingen. Vandaar zijn manifestaties in Zweden.
Er zijn flinke rellen ontstaan door zijn manifestaties, waarbij vele politie agenten gewond zijn geraakt, auto's in brand zijn gestoken en met stenen is gegooid.
Het verbranden van boeken is niet bij de wet verboden. Het is een recht dat is verankerd in vrijheid van demonstratie, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van samenkomsten. Dat het allemaal uit de hand is gelopen wijt men aan de betrokkenheid van criminele bendes en de onvoldoende uitrusting en deskundigheid bij de politie om een dergelijke demonstratie in toom te houden. Criminele bendes vormen een toenemend probleem in de Zweedse samenleving. Het lijkt niet goed te lukken hier greep op te krijgen, het aantal schietincidenten toont een stijgende lijn. Daarnaast is er ook de vraag of het verbranden van de Koran misschien ook verboden had moeten worden. Het is een handeling die zeer kwetsend is voor het Islamitische deel van de Zweedse bevolking. Zij voelen zich als groep aangesproken en zien het optreden van de politie als iets wat zich tegen hen keert. Dit alles geeft op dit moment heftige discussie in Zweden en de positie van de minister van justitie wordt zelfs ter discussie gesteld. Het is schokkend om te zien hoeveel geweld er dit weekend is ontketend met deze provocerende demonstraties. De Deen is terug in Denemarken, de volgende manifestaties staan ingepland en in Borås is zijn manifestatie nu voor het eerst verboden vanwege het te verwachten geweld.
Het is ook hier in Zweden niet allemaal rozegeur en maneschijn. Spanning tussen bevolkingsgroepen en ideologieën is overal en is zeker een kenmerk in de multiculturele samenleving. Dit zijn ingewikkelde problemen waar veel meer aan ten grondslag ligt zoals bijvoorbeeld de ongelijke verdeling van welvaart/levensstandaard. Ik weet de oplossingen ook niet maar ik zou willen dat mensen tolerant en respectvol naar elkaar zijn. De vrijheid van de één houdt op waar de vrijheid van de ander wordt aangetast. Dat laatste vraagt natuurlijk dat je niet alleen kijkt naar jezelf maar ook naar de ander en dat je begrijpt wat je ziet.
Ik laat het hier maar bij.
Heb het goed en ontvang een hartelijke en vredevolle groet van ons!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten