Een vrije dag

Er is hier hard gewerkt de afgelopen tijd dat is te zien. Zo ziet haar kantoor in onze eetkamer eruit.

We konden er niet eten dat laat zich raden. Vandaag had ze een vrije dag genomen één van de eersten in het hele halfjaar dat Greetje bij ons is geweest. Morgen is de dag van vertrek. De hele tijd heeft ze gewerkt aan een van haar studies die ze hier bij ons van A tot Z heeft gedaan. Gisteren heeft ze haar paper bij een tijdschrift aangeboden en we hopen van harte voor haar dat het een publicatie gaat opleveren. Ik weet het niet helemaal zeker maar het onderwerp is geloof ik werkconflicten op internet platforms en de rechten of misschien wel rechteloosheid van de werkers op die platforms. Daarvoor heeft ze veel interviews afgenomen, wij konden dan niet stofzuigen of op een andere manier lawaai maken, en al die interviews gerubriceerd en geanalyseerd en wat ook maar meer. Uiteindelijk is ze erover gaan schrijven en nu is het artikel dus klaar. 40 Pagina's mocht het zijn en het was nog een hele klus om alle informatie binnen die 40 pagina's te houden. Ja schrijven is immers de kunst van het weglaten.

We zijn vandaag in Tiveden gaan wandelen. Het heeft vannacht weer gevroren, geen water op het ijs al zal het overdag wel flink dunner worden, het was winters en prachtig daar in Tiveden.

Jammer genoeg hadden we geen koffie meegenomen of een picknickmand gevuld met lekker zaken, wij gaan altijd gewoon voor de wandeling en denken nergens anders aan. Maar goed...we hebben wel lekker even in het winterse zonnetje gezeten.

Weer thuis gekomen hebben we een pot thee gezet en kanelbullar in de oven gedaan en deze geserveerd met ijs en slagroom. Even heerlijk smikkelen.

Er moesten nog een aantal zaken worden afgerond. Zoals het kleed gisteren en vandaag de kussenovertrekken die Greetje zelf heeft geweefd. Die heb ik verwerkt tot kussens. Ze zijn werkelijk heel mooi geworden en zullen straks mooi staan bij haar nieuw gekochte meubels.

Later op de middag heeft ze haar koffers ingepakt. De uitslag van de test is inmiddels binnen en gelukkig voor haar en voor ons was deze negatief voor Covid. Ze heeft een bevestiging gekregen voor de treinreis naar Stockholm en ze is ingecheckt in het vliegtuig op stoel 1A. De taxi is verwittigd in London en heeft aangegeven er te zijn bij aankomst daar. Dus je zou zeggen dat het nu een ontspannen reis zou kunnen gaan worden. Ik formuleer het maar voorzichtig want je weet maar nooit.

We kijken terug op een fijne periode zo met elkaar, een prima manier om door de Lockdown heen te komen zowel voor haar als voor ons (al hebben we hier niet echt een lockdown in Zweden).

Morgen is dan de dag van het afscheid nemen. Nooit leuk!! Maar er wacht haar ook een nieuwe uitdaging in de vorm van een hele nieuwe woonomgeving. We hopen dat ze het erg naar de zin gaat krijgen.

 

En zoals ze zei: Jullie hoeven maar één iemand te missen maar ik wel vijf. Want ja die viervoeters hebben wel bijna elke dag een fijne wandeling van haar gekregen en Gösta zat warempel vanavond al even helemaal voluit bij haar op schoot op de bank. Wat zal hij haar missen!

Wordt vervolgd....