Ze weten precies wanneer het vijf uur is die rakkers van ons. Je kunt je horloge (mocht je dat nog hebben) erop gelijk zetten. Om vijf uur krijgen ze een kippenekje (niet een echte maar een kauwkluifje met een draadje vlees er omheen). Dat is voor hen een enorme traktatie. Gösta en Fynn moeten ze verdienen met het knippen van de nageltjes, Arvid krijgt hem zo want die heeft voor de nagels een speciale behandeling die ik eerder al eens beschreef en die ik maar niet weer opnieuw beschrijf uit vrees voor een aanklacht voor ......
Meestal wanneer het dan vijf uur is komen ze naar ons toe gedrenteld en kijken ze ons aan met ogen waarbij je wegsmelt of drukken ze steeds even de neus tegen je been. Zo van....hier ben ik, vergeet je het niet?? Wanneer ze dan eenmaal de kluifjes hebben dan smeert Fynn hem naar de tussenhal. Fynn heeft namelijk nog maar anderhalve tand en hij heeft even rustig de tijd nodig om zijn kluifje te nuttigen. Arvid gaat in de verste hoek van de keuken liggen en heeft binnen no time de kluif verorberd. Gösta laat hem eerst heel eventjes liggen om te kijken wat de anderen doen en begint dan ook te kauwen en binnen een paar minuten heeft hij hem op. Dan begint het voor hem..... Hij kijkt om zich heen om te ontdekken waar Fynn ligt te kauwen en hij wil daar dan naartoe. Dat lukt hem ook elke dag tot grote frustratie van Fynn die dan wat begint te grommen tijdens het kauwen. Dat deert Gösta overigens niet. Hij blijft bij Fynn in de buurt, niet om het kluifje af te pakken, nee dat doet hij niet.....hij wacht.
En hij wacht nog iets langer en iets dichterbij...
En steeds kruipt hij weer een beetje dichterbij.
Als een aasgier wacht hij zijn moment af. Dat komt wanneer Fynn zijn pogingen het kluifje door te kauwen, opgeeft en weer in zijn mandje gaat liggen. Hup dan neemt Gösta het kluifje over, hij kauwt een paar keer en dan is het op. Het ultieme moment van de dag voor hem.
Voor vijf uur 's middags hebben we natuurlijk ook het een en ander gedaan. We begonnen de dag met een wandeling in Tived. Altijd mooi maar vandaag was er een klein 'maartje' bij. Gisteren had Gerrit als onderdeel van de klussenlijst de auto schoongemaakt. Toen ik er vanochtend instapte was dat werkelijk een verademing. Ik hoefde niet omzichtig mijn benen zo te sturen dat ze de deurpost van de auto ontwijken. Dat doe ik al enige tijd wel omdat mijn broek anders onder de drek komt te zitten. Onze auto is rond deze tijd van het jaar niet om aan te zien. Vaak kun je het nummerbord niet eens lezen en de kleur van de auto kom je al helemaal niet meer tegen. Maar vanochtend was hij schoon en hij glom. Om in Tived te komen moet je over gruswegen rijden. In de zomer is dat een waar genot voor vakantiegangers uit Nederland waar de wegen van fluweel zijn. Ik lees op het Zweden forum vaak lofzangen over het rijden over gruswegen. Wel vandaag bij ons geen lofzang. De vorst trekt weg uit het wegdek en dat betekent dat de weg aan de bovenkant bedekt wordt met water dat nog niet door het grus wordt afgevoerd omdat dieper de grond nog bevroren is. Je glibbert over de grusweg.
Je begrijpt wel wat dit voor onze zo schone auto betekende. Weer thuisgekomen heeft Gerrit de auto opnieuw schoongemaakt, terwijl dit toch echt al doorgestreept op de klussenlijst stond.
De wandeling was overigens wel heerlijk en mooi.
Het ijs begint nu bros te worden en op sommige plekken zien we het water alweer tevoorschijn komen. Niemand waagt zich er meer op. Het ritje naar huis is ook altijd genieten. We komen dan langs een buurtschap waar prachtige oude rode huizen staan waaronder één boerderij waar je naar ik meen kippeneieren kunt kopen van gelukkige kippen. Ooit ga ik dat doen want we eten veel eieren en zo veel mogelijk van vrijlopende en naar wij hopen gelukkige kippen.
Thuisgekomen hebben we na de thee (vergezeld van een kaneelrolletje, de laatsten alweer) nog een aantal items van de lijst kunnen halen. Ik heb een matrashoes uitgewassen voor Fr. en S. Helaas paste die niet in een keer in de nieuwe machine van 9 kg. Slechts tweederde deel kon erin. Daarom heb ik de hoes in twee delen geknipt (drie zijden waren rits en aan de onderkant waren de delen tegen elkaar aan genaaid). Dus de matrashoes in twee delen gewassen. Vandaag waren ze droog en heb ik ze weer aan elkaar genaaid en de rits weer functioneel gemaakt na een DIY cursus op internet.
Dat was een streepje. Het volgende streepje was het vastzetten van de deurkruk in de deur van de tvättrum. Ik kan nu zonder problemen de deur met de kruk openen, heerlijk is dat.
de nieuwe Samsung
Daarna hebben we het bed opgemaakt waarvan het dekbed lekker de hele dag uit het raam hing te luchten. Gerrit las laatst in de krant dat je je bed elke week moet verschonen en het vaak moet luchten. Ik doe het om de week maar wel met luchten. Hier zie ik nooit een dekbed uit het raam wapperen, trouwens in NL zag ik het ook al bijna niet meer. Toen ik vroeger als klein meisje naar school liep op maandag zag ik overal dekens uit het raam hangen. Gewoontes veranderen. Maar ik dwaal af. Toen we klaar waren met de opmaak hebben we de schuifdeuren van de kast goed in de rails gehangen. We hadden tijdens het klussen de deuren eruit gehaald en later weer in gehangen, waarna ze aan de bovenkant wel in de rails hingen maar aan de onderkant niet. Die deuren zijn nogal zwaar zodat we op dat moment afzagen van opnieuw uitnemen en weer inhangen. Nu is dat dus ook klaar, ze schuiven fantastisch en jawel...weer een streep.
Het derde streepje was het bijvullen van de voederbak voor de vogeltjes. Zaadjes doen we niet meer want daar komen de muzen op af omdat er zoveel op de grond valt maar pinda's en vetbollen volop.
Ik eindig vandaag maar met de mooie tulpjes die ik aan mezelf heb gegeven. Ze staan prachtig!
Ontvang een hartelijke groet van ons beiden!
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten