dinsdag 23 maart 2021

Lanthöjden


Tot nu toe bevalt ons de vakantieweek heel erg goed. Wat wil je ook met de bijna zomerse dag die we vandaag hadden. Tussen de koffie en de thee heb ik de hele dag in mijn hemd gelopen zo lekker warm was het. Redelijk vroeg vertrokken we met z'n allen (wij en de viervoeters) in de auto. Doel was het Götakanaal bij Tåtorp. Hierbij komen we over de brug bij Brosundet en daar was alles blauw. Het Vikenmeer ligt nog steeds vol ijs.

Bij het wakker worden vanochtend hoorde ik de kraanvogels al roepen. Tijdens ons ritje langs Gammelrud zagen we er ook weer twee in het weiland staan. Ik ben even naar het hek gelopen om een foto te nemen. Dat vonden ze toch een beetje bedreigend, ze vlogen op om een paar meter verderop weer te landen. 



Dat ik geen bedreiging voor hen ben dat weet ik wel maar zij niet natuurlijk.

Aangekomen bij Tåtorp hebben we zittend aan de sluis ons derde en laatste kopje koffie van deze dag gedronken. Helaas zonder iets lekkers erbij, dat hadden we gisteren al opgesnoept.

Lang hebben we er overigens niet gezeten want ons viervoetersvolk was ongedurig en ze wilden de stap er wel inzetten. 

We hadden het plan opgevat om vandaag in het mooie weer een 11 km lange tocht langs het kanaal te lopen. Dat zijn met elkaar vier etappes. De eerste etappe is het eiland. Daar ga ik nu wat over schrijven.

Het eiland is een artificieel eiland. Het eiland, lanthöjden geheten, ligt op het hoogste punt in het Götakanal op 91,5 meter boven zeeniveau. Het deel van het kanaal waarin het eiland ligt is het enige deel van het kanaal dat niet is gegraven maar waarvoor ze dynamiet hebben gebruikt om een doorgang te verkrijgen. Omdat dynamiet nogal duur was hebben ze destijds de breedte van het kanaal geminimaliseerd. Bovendien maakt het kanaal op dit punt een scherpe bocht. Deze plek werd de vrees voor elke schipper die de plek moest passeren. Het verkeer werd er daarom met een sein geregeld. Soms moesten de schepen wel een aantal uren wachten voordat ze de passage konden nemen. Dat was dus een heel gedoe en daarom werd in 1930 besloten om met dynamiet nog een passage te maken waardoor er een eiland ontstond. Met de twee vaarwegen werd de passage een stuk gemakkelijk te nemen. Op het eiland staat een obelisk om het hoogste punt te markeren.

Op de foto hieronder zie je de recent nieuw aangelegde brug naar het eiland. De vorige brug was zo krakkemikkerig dat wij hem niet meer durfden te nemen. Deze brug gaat wel weer honderd jaar mee denk ik zo. De nieuwe brug nodigde ons uit om even een stukje over het eiland te wandelen. We liepen naar de obelisk.



Zelf zou ik mijn hand iets hoger hebben laten steunen maar gelukkig is Gerrit erg sterk :-)

Op het eiland heb je een mooi uitzicht over de kanaal omgeving.


Op het eiland staat ook een huisje. Daar zijn we eerder al eens naartoe gelopen. Het is eigendom van de Kanalbolaget Götakanal AB en het is toe aan renovatie, de ramen zijn dichtgetimmerd en je kunt niet meer naar binnen kijken.  Nu ze op het eiland een flinke snoei van de bomen hebben gedaan heb je een prachtig zicht op het huisje gekregen, echt een verbetering met hoe het was want het eiland was wel een beetje een oerwoud geworden.

Dit huisje daarover had ik een paar jaar terug op internet gelezen dat men op zoek is naar bewoners / bewoners. Wanneer er zich iemand in het  op het eiland gelegen voormalige seinwachtershuis permanent wil vestigen, dan wordt het huisje voor vier miljoen SEK gerenoveerd. Helemaal geweldig zou het zijn wanneer die persoon ook nog een soort van horeca mogelijkheid op het eiland zou kunnen creëren. Dat is dan in de zomermaanden want in de winter loopt daar niemand, kunnen wij uit ervaring vertellen. Mocht dit nu zijn wat je al jaren zoekt (en dat zou ik me gezien de ligging kunnen voorstellen, want je woont dan op de mooiste plek van het Götakanal en midden in de natuur en je hoort er niets dan het geluid van de natuur), dan moet je de linkjes even lezen. Ze zijn in het Zweeds maar de Translate kan helpen natuurlijk.

Hier nog even het informatie bordje over de obelisk.

En wat ik dan weer heel leuk vind, is dat op het paaltje waarop het bord is gemonteerd het wapen van het kanaal staat.

Dit alles was dus fase één van de wandeling, hierna begon fase twee, de route naar Vassbäcken daar waar een mooie camping is gelegen aan het kanaal. Onderweg kwamen we nog beverwerk tegen. De sporen van hun tanden konden we in het hout zien. Ik denk dat ze alleen de stomp hebben aangeknaagd en dat de boom is afgezaagd voor of na het knagen, dat weet ik niet.

In Vassbäcken hebben we fase twee afgerond en hebben we de brug even aangetikt. Daarna liepen we terug naar het eiland en vervolgens weer terug naar de auto. 



De camping

De brug bij de camping

Bij de brugwachterswoning zagen we in de tuin mooie gele 'krookjes' staan. Prachtig!

We waren drie uur zoet met onze wandeling en vanavond zit ik met blosjes op de wangen in mijn Hannemand. Het eerste kleurtje van dit jaar. 

Morgen schieten we denk ik even uit de vakantiemodus want dan komt de schoorsteenveger. Voordat hij komt moeten we eerst de kachel en de haard schoonmaken. Hij komt tussen 12.00 uur en 14.00 uur en daarna zijn we weer vrij. 

Je snapt het al....we hadden een heerlijke dag.

Een hartelijke groet van ons en...wordt vervolgd.........!



 

2 opmerkingen:

  1. Dat neie brechje miste al planken der ut toen wy der fan’t winter oer hinne runen. Dan ha sy dernei noch in neie brege makke?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Neffens us is it bregje krekt makke, mar we binne der in skoftsje net west, it alde bregje der misten planken ut en der sakken je bijna trochhinne. No is it een mooie stevige brege wurden.

    BeantwoordenVerwijderen