Zo was het maandag
Zo was het dinsdag
De winter gaat op en af en lijkt een soort van concurrentiestrijd te voeren met het voorjaar. De sneeuw is nu niet zoveel meer aan te beleven. Vaak is het blötsnö, natte sneeuw, want overdag zijn de temperaturen nu wel lekker in de plus.
Toen we gisteren naar Örebro reden vonden we het bijna jammer dat we de dubbdäck (spijkerbanden) al hadden ingewisseld voor de gewone winterbanden. Vandaag is dat dan weer een goede keuze geweest. Gisteravond ging de zon heel mooi rood onder dus dat beloofde al veel goeds voor het weer van vandaag want... 's Avonds de lucht rood 's morgens mooi weer aan boord en zo was het.
We hadden een klein boodschappenlijstje en dat voerde ons maandag naar Örebro. De meeste boodschapjes deden we in de Bauhaus, we zijn eventjes maar in het winkelcentrum geweest om te zoeken naar een dekbedovertrek, niet gevonden overigens, en daarna noch naar de Jula voor de aanschaf van een stevige trap. We moeten namelijk appelbomen snoeien en we willen niet meer op de wiebelige keukentrapjes staan. Dat laatste is vragen om ellende en wie wil dat nu...
Oh ja in het winkelcentrum zijn we ook nog even naar de Servera geweest, een winkel voor keukenspullen en woonartikelen. Daar zijn we goed geslaagd voor een specifieke boodschap. Het is bij ons in de keuken namelijk zo dat wanneer we na het eten de vaatwasser aanzetten en we bedenken dan dat we ook gelijk wel thee willen drinken (wij zijn namelijk nooit zo heel vroeg met het eten) dat we dan op het moment dat we de waterkoker aanzetten gelijk ook in het donker zitten. De stop die trekt dat niet....de vaatwasser en de waterkoker. Onze oven met inductie kookplaat zit op een aparte groep. Dus wanneer we die aandoen terwijl de vaatwasser draait is er niets aan de hand. Dus nu zetten wij het theewater 'op' in plaats van 'aan' na de aanschaf van een heuse fluitketel.
Ik had er al vaker eens aan gedacht, want vroeger hadden we ook een fluitketel en laatst had mijn dochter Femke er eentje gekocht waarna ik dacht....'waarom ook niet'. Ik zet nu de fluitketel op de booster en het water kookt sneller dan in de waterkoker. Bovendien scheelt het ruimte op het aanrecht en dat is bij ons een niet onwelkome bijkomstigheid.
Vanochtend bij het opstaan was het al gelijk prachtig mooi weer.
Na het ontbijt hebben we heerlijk door het Vångdalen gewandeld met onze woefen. Gösta sprong met vier poten tegelijk de lucht in zo'n zin had hij in de wandeling. Hij gedroeg zich overigens prima en reageerde maar amper op het 'plebs'. Het plebs dat zijn de nieuwe honden in onze straat. Het zijn er drie en eentje van de drie staat altijd op het balkon te blaffen. Wij leren Gösta om niet te reageren op het plebs. We zeggen dan tegen hem: 'Gösta...volg je cognitie en niet je intuïtie' en we hopen dat dit werkt. Het lukt vaak al heel aardig om zonder noemenswaardige blaf langs het plebs te lopen maar soms moet hij gewoon eventjes uitgebreid blaffen om de rangen en standen weer even goed scherp te zetten. Zo blijft het voor ons een spannende passage, het lopen langs het plebs.
Vandaag hebben we de hele dag in de tuin gewerkt. Echt een v e r a d e m i n g, heerlijk. We hebben in één middag drie appelbomen gesnoeid. Voor de eerste keer zolang we hier wonen ging het zo lekker vlot. Voorheen waren we daar dagen zoet mee. De appelbomen waren zeer verwaarloosd toen wij hier kwamen wonen. Wij doen ons best om er weer een model in te krijgen maar als je veel snoeit krijg je ook veel stressgroei aan de bomen in de vorm van waterloot. Deze keer hoefden we eigenlijk geen grove snoei meer toe te passen en dat scheelt aanmerkelijk in tijd.
Het was heerlijk om buiten te zijn en we hoorden de kraanvogels toen ze over ons heen vlogen, erg hoog in de lucht. Een groep van vijf vogels. Ik heb snel mijn telefoon gepakt maar het is natuurlijk een foto van niks geworden maar toch. De vogels zijn bezig met hun verkenningsvluchten en binnenkort zien we ze in de weilanden om ons heen weer staan grazen. We weten zeker dat het kraanvogels waren, dat hoorden we aan hun roep.
Waar zijn ze dan die kraanvogels.....
Gerrit had vandaag twee belevenissen. De eerste was dat er in een NLse krant een interview stond met Bernard ter Haar. Dat is een top ambtenaar die als buitengewoon adviseur bij de Algemene Bestuursdienst op het Ministerie van Binnenlandse zaken en Koninkrijksrelaties werkzaam is. Hij vertelde in het interview dat beleidsontwikkelaars binnen politieke partijen vaak met plannen komen die ze ontwikkelen uit een achterhaald denkkader. Ambtenaren op de ministeries zijn daardoor 80 % van hun tijd kwijt aan het bijsturen van deze plannen zodat ze niet al te veel schade aanrichten. Dat moet anders zo vond hij. Nu zeggen top ambtenaren wel vaker iets en dat is dan niet echt een ingrijpende belevenis voor Gerrit maar deze topambtenaar die zat bij hem in de klas op het Lienward college in Leeuwarden. Bovendien heeft Gerrit een heel aantal jaren wiskunde les gehad van zijn vader en van zijn oom. Gerrit zat in een jaargang van zeer slimmen, één van zijn klasgenoten had allemaal tienen op de eindlijst en heeft later jaren als boerenknecht gewerkt en Bernard, zo vertelde Gerrit mij, was het boegbeeld van de klas. Het verhaal laat hem de hele dag niet los. Het geeft hem veel herinneringen aan school aan de klas en de docenten.
De tweede belevenis is het invullen van het Zweedse belasting formulier. Het Nederlandse hebben we samen vorige week ingevuld en opgestuurd dat was niet zo moeilijk, het Zweedse formulier neemt wat meer tijd. Hij zat er al een aantal dagen op te wachten en vandaag kreeg hij toegang. Niet alleen Gerrit maar iedereen in Zweden. Voor velen een reden blijkbaar om direct met het invullen van start te gaan want het inlogproces liep vast. Na een beetje wachten zit hij nu met rekenmachine en tussen de papieren aan tafel te werken. Ik denk dat Bernard ter Haar nu wel uit zijn hoofd verdwenen is.
Hier laat ik het maar bij.
Wordt vervolgd.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten