Vakantiestemming

Het voelt eigenlijk net alsof we vakantie hebben. In de jaren dat we hier nog niet voor vast woonden gingen we zo eind mei altijd naar ons huis voor 5 of 6 heerlijke weken in Zweden. Wat voelde dat als een luxe om zo lang achtereen hier te kunnen zijn en het werk even achter ons te kunnen laten. Nu is het dezelfde periode en krijgen we accuut een vakantie gevoel. Eerlijk is eerlijk, het weer doet hierin ook mee. We hebben al enkele dagen achter elkaar heerlijk zomerweer. Vanochtend hebben we zelfs voor de eerste keer dit jaar buiten op ons terras ons ontbijt genuttigd. Het hoedje moest er al bij op vanwege de felle zon in mijn gezicht. Nu de wind iets is gaan liggen warmt het ook heel snel op. 

Gisteren, zondag, zijn we weer uit wandelen geweest. Dat doen we tegenwoordig maar langs het Götakanal omdat de weg hier vlak is en het lopen weinig inspanning vraagt. Niet dat onze conditie slecht is, integendeel, maar Gösta heeft nog zachte en zich ontwikkelende botten die niet te intensief belast mogen worden omdat anders de groeikernen beschadigen en dat willen we niet. Dus een klein stukje, vlak, langs het water. Maar gisteren had hij er niet veel zin in. Ik denk dat het wat te warm voor hem was. Aan het einde van onze wandeling heb ik hem bij de boothelling even met zijn poten in het water laten staan. Dat vond hij heerlijk en daarvan knapte zijn humeur wat op. 

Het wordt ook al een beetje drukker in deze omgeving. Bij de sluis staan picknick bankjes en die waren allemaal bezet. Zo ook de gril plaats van de bootclub. Ook zijn er veel meer fietsers dan zeg maar een maandje terug. Iedereen wil wel even naar buiten en actief zijn met dit mooie weer.
Alle bomen staan nu zo'n beetje in het blad en vele bloeien. Er zit ook veel stuifmeel in de lucht, ik hoorde onze buurvrouw gisteren wel 10 keer proesten.  Op het wateroppervlak dreef ook allemaal stuifmeel. Ik hoop maar dat het snel weer voorbij is, veel mensen hebben er erge last van.

Mooi he die koeien grazend aan de waterkant

We reden bij Tåtorp nog even een verborgen weggetje in. Helaas liep het dood maar ik zag er nog wel een ödehus (verlaten, leegstaand huis) aan de oever van het Viken staan. Een mooi plekje voor een recreatie woning.

Vandaag maandag is het in NL tweede Pinksterdag en hier een gewone werkdag. Niks geen zondag gevoel meer bij ons. Zo snel als die zaken verdwijnen uit je beleving, onvoorstelbaar.

Wij zijn vandaag gestart met de werkzaamheden aan onze boot. Vorig jaar hebben we heel veel onderhoud gepleegd waaronder het kaalhalen en opnieuw lakken van al het houtwerk. Nu we dit jaar veel werk in onze tuin hebben verzet minimaliseren we het onderhoud aan de boot. Zaterdag schreef ik al dat Gerrit de motor een jaarlijkse servicebeurt heeft gegeven, vandaag heb ik een deel van de zijzwaarden en het roer geschuurd en gelakt en ook de dakluiken. Die laatsten liggen de hele zomer volop in de zon en daardoor trekken er altijd barsten in het hout. Dus dat is wel een jaarlijks terugkerend klusje maar eigenlijk ook zo gepiept. De witte stootrand heb ik eveneens bijgewerkt.

Kijk daar ligt de hele meuk op de bokjes. De lak was snel droog met dit warme weer. Dat was fijn, zo kon er ook minimaal stof in vastkleven. Gelukkig was het windstil!

De honden nemen het ervan, ze hebben ook wat last van de warmte en zijn hierdoor minder actief. Wel van mij mogen ze luieren wat ze willen.

En zo zijn we alweer twee dagen verder in deze Corona tijd. In NL mocht vandaag de horeca weer open. Heb je al even lekker een terrasje gepakt en wacht je nog even af wat voor effect dit gaat hebben op de verspreiding? En een mondkapje op wanneer je van het openbaar vervoer gebruik maakt. Ik las al ergens de goede tip dat het verstandig is voor  het gebruik van je kapje  eerst je tanden te poetsen, dan draagt het wat frisser! Het is maar dat je het weet.

Ontvang een hartelijke groet vanuit Undenäs in vakantiestemming!

Wordt vervolgd....